بدن شهيد

بدن شهيد

اسلام دينی حكيمانه است ، دستوری خالی از مصلحت و راز و رمز ، مخصوصا
راز و رمز اجتماعی ، ندارد . يكی از دستورهای اسلامی اين است كه هر فرد
مسلمان كه می‏ميرد ، بر ديگران واجب است كه بدن او را به ترتيب مخصوصا
غسل دهند و شستشو نمايند ، در جامه‏های پاك به ترتيب مخصوص كفن كنند و
سپس نماز بخوانند و دفن نمايند . همه اينها حكمتها و رازها و رمزها دارد
كه فعلا در مقام بحث از آنها نيستيم .
ولی اين دستور ، يك استثنا دارد . آن استثنا شهيد است . از اين‏
دستورها فقط نماز و دفن در مورد شهيد اجرا می‏شود ، اما غسل و شستشو يا
كندن لباسهای دوران زندگی و پيچيدن در جامه‏ای ديگر به ترتيب خاص ، ابدا
.
اين استثنا خود راز و رمزی دارد . نشانه اين است كه روح و شخصيت شهيد
آن چنان پاك و وارسته شده كه در بدنش و در خونش و حتی در جامه‏اش اثر گذاشته است .
بدن شهيد يك ” جسد متروح ” است ، يعنی جسدی است كه احكام روح بر
آن جاری شده است ، همچنانكه جامعه شهادتش ” لباس متجسد ” است ،
يعنی حكم روح بر بدن جاری شده و حكم جاری شده بر بدن ، بر لباس و جامه‏
جاری شده است .
بدن و جامه شهيد از ناحيه روح و انديشه و حق پرستی و پا كباختگيش كسب‏
شرافت كرده است .
شهيد اگر در ميدان معركه جان به جان آفرين تسليم كند ، بدون غسل و كفن‏
، با همان تن خون آلوده و جامه خون آلوده دفن می‏شود .

خون ، شهيدان راز آب اوليتر است
اين خطا از صد صواب اوليتر است
در درون كعبه رسم قبله نيست
چه غم از غواص را پا چيله نيست
تو ز سرمستان قلاووزی مجو
جامه چاكان را چه فرمائی رفو
لعل را گر مهر نبود باك نيست
عشق در دريای غم ، غمناك نيست
ملت عشق از همه دينها جدا است
عاشقانرا مذهب و ملت خدا است

اين احكام خاص در فقه اسلامی درباره بدن شهيد نشانه ديگری است از
قداست شهيد در اسلام .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.