بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
عوامل موثر در ناسازگارى فرزندان
برخى از عمده‌ترين عوامل موثر در پيدايش دشوارى و ناسازگارى فرزندان عبارت است:
١ . وراثت: تحقيقات نشان مى‌دهد تحريك پذيرى فرزندان به تحريك پذيرى‌والدين آنها بستگى دارد. به همين ترتيب عوامل فيزيولوژيكى مانند ميزان فشار خون،سوخت و ساز و چگونگى فعاليت‌هاى غدد درون ريز با توارث ارتباط دارند.
٢ . شرايط قبل از تولد(دوران باردارى): مهم‌ترين تاثيرات در اين مرحله عبارت است از راديوگرافى‌هاى مكرر، استعمال دخانيات، انواع ضربه‌ها، تصادفات، سوء تغذيه مادر، استفاده غير مجاز از داروها، نگرش والدين به خصوص مادر به جنين، دعوا و كشمكش‌هاى‌بين والدين و مانند آن كه هر كدام به نسبتى مى‌توانند فرآيند رشد جنين را تحت تاثير قراردهد و زمينه ساز انواع اختلالات در آينده باشند.
٣ . مشكلات بدو تولد: مشكلات حين تولد مى‌تواند به شكلهاى مختلف تأثير بگذارد و درآينده انواع مشكلات را پديد آورد. عمده‌ترين مشكلات بدو تولد عبارت است از: عدم آمادگى و همكارى مادر در زمان زايمان، با پا به دنيا آمدن نوزاد، استخوان بندى ظريف مادر و كوچكى لگن وى، پيچيدن بند ناف به دور گردن جنين، استفاده از فورپس در زمان‌زايمان، دير به تنفس آمدن نوزاد..
۴ . شرايط تربيتى اوليه: بدرفتارى والدين با كودك و رسيدگى غيرمنطقى به امور او ممكن است اختلالاتى در كودكان ايجاد كند؛ مانند ضد اجتماعى شدن، گوشه‌گيرى و افسردگى. همچنين والدينى كه بيش از حد كودكان خود را حمايت مى‌كنند فرزندانى به اصطلاح لوس‌و پر توقع بار مى‌آورند.
۵ . كشمكش‌ها و فشارهاى خانوادگى: اختلافات خانوادگى تاثيرات بسيار سوئى در روان فرزند دارد. بر اثر اختلافات والدين، فرزند هميشه در اضطراب و نگرانى است كه مبادا والدين او از هم جدا شوند و وى بدون يكى از آنها بماند. گرچه فرزند ممكن است‌چيزى به والدين خود نگويد، ولى اين اضطراب و ترس درونى قطعاً برايش بسيار دردناك وتخريب كننده محسوب مى‌شود.[1]
پی نوشت :
1- کوثری، یدالله، بهداشت روانی خانواده، ص 112
