دوری از رحمت

آيه شماره 44 از سوره مبارکه مومنون
دوری از رحمت


ثمُ‏َّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَا كلُ‏َّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَّسُولهُا كَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَ جَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ
سپس رسولان خود را یکی پس از دیگری فرستادیم; هر زمان رسولی برای (هدایت) قومی می‏آمد، او را تکذیب می‏کردند; ولی ما این امتهای سرکش را یکی پس از دیگری هلاک نمودیم، و آنها را احادیثی قرار دادیم (چنان محو شدند که تنها نام و گفتگویی از آنان باقی ماند.) دور باد (از رحمت خدا) قومی که ایمان نمی‏آورند!
 1- سنّت خداوند بر فرستادن انبيا براى امّت هاست. (رسلنا تَترا) (هر اجتماعى
رهبر مى‏خواهد. فكر و علم به تنهايى براى بشر كافى نيست، بلكه بايد امورى
را از طريق وحى بدست آورد)
2- تمام انبيا مورد تكذيب قرار مى‏گرفتند. (كلّما)
3- نتيجه‏ى تكذيب حقّ، هلاكت است. (و جعلناهم احاديث) (از گردنكشان و
طاغوتيان، تاريخى بيش نمى‏ماند)
4- نفرين كفّار جايز است. (بُعداً) (كلمه «بُعداً» مصدرى است كه هميشه به جاى
فعل بكار مى‏رود. بنابراين «بُعداً»، يعنى «بعدوا بُعداً»)
5- نفرين قرآن، به خاطر كفر كافران است. (لايؤمنون)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.