درخت بی بدیل

درخت بی بدیل

اگر در هر زمان انسانِ دردمند ناچار از مراجعه به پزشك است، جامعة خزان زدة فكري و عقيدتي معاصر نيز همواره چاره اي جز مدديابي از معالج روحي خود ندارد. رشد و آگاهي جوامع انساني نيز نه فقط از اين نيازمندي نكاسته، بلكه گذر تاريخ، تشنه كامي آدمي را بدان شدّت داده است.
روحانيت،اكسيژن ريه هاي خشك بشريّت است و به تعبير شهيد مطهري(ره) درخت اصیل و باارزش و زندة آفت زده است كه خودش را بايد حفظ و با آفاتش مبارزه نمود… تز اسلام منهاي روحانيت، تز استعماري است. هيچ چيز نمي تواند جانشين روحانيت شود. حاملان فرهنگ اصيل و عميق و ذي قيمت اسلامي فقط در ميان اين گروه يافت می شوند. آن تقواها، ايما ن ها، معنويت ها، اخلاص ها و آن جوشش ها و جنبش ها و فداكاري ها كه رمز بقاي ملّت هاست، فقط از اين سرزمين مقدّس سرمي زند. [1]

پی نوشت :

1. قنبرعلی تیموری، کوله پشتی طلبگی، کانون اندیشه جوان،