امام علي (عليه السلام) و عمرو عاص 2

امام علي (عليه السلام) و عمرو عاص 2

اين نهايت کرامت و بلندي همت علي(عليه السلام) را بر همگان ثابت نمود.
در جريان عمرو عاص نيز چنين بود. ابن ابي الحديد مي‌نويسد: چون عمروعاص با علي رو برو شد، حضرت با نيزه و شمشير به او حمله کرد و اسب خود را نهيب زد تا خود را به عمروعاص برساند. عمروعاص که چنين ديد خود را از اسب به زير افکند و پاهاي خود را بلند کرد و عورتش را آشکار ساخت. علي(عليه السلام) که چنين ديد، از او روي گردانده و بازگشت.
مردم که چنين ديدند، گذشت و کرامت نفساني و نشانه آقايي و بزرگواري علي(عليه السلام) را ضرب‌المثل قرار دادند!(2)
عبدالفتاح عبدالمقصود (نويسنده سني مذهب) در اين زمينه مي‌گويد: امام حاضر نشد دست‌هاي خود را به خون پياده بي‌سلاح افتاده‌اي بيالايد، لذا از روي کرامت و عفت او را رها کرد.(3) مطمئناً تأثير معنوي و اخلاقي حضرت علي(عليه السلام) در برابر دشمن، کمتر از تأثير کشتن او نيست و براي همين جوانمردي‌ها و کرامت‌ها است که نام حضرت جاودانه مي‌باشد و چراغ روشن زندگي معنوي و اخلاقي تمام انسان‌ها است.
ادامه دارد …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.