اجابت دعا

آيه شماره 62 از سوره مبارکه نمل
اجابت دعا

أَمَّنْ يُجيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَليلاً ما تَذَكَّرُونَ
يا كسى كه دعاى مضطرّ را اجابت مىv‏كند و گرفتارى را برطرف مىv‏سازد، و شما را خلفاى زمين قرارمىv‏دهد؛ آيا معبودى با خداست؟! كمتر متذكّر مى ‏شويد!
 1- از راه‏ هاى شناخت خدا و یكتایى او، توجّه به یك قدرت نجاتبخش و بریدن از قدرت ‏ها ووسایل دیگر در هنگام اضطرار است. «أمّن یجیب»
2- شرط استجابت دعا، قطع امید از دیگران واخلاص در دعاست. «یجیب‏المضطر»
3- آنان كه با سكوت، از خداوند حاجتى مى‏خواهند، خداوند از حالشان با خبر است ولى دوست دارد بندگانش حاجت خود را به زبان آورند. «اذا دعاه»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.