بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
آيه شماره 58 از سوره مبارکه نساء
ادای امانت
إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى أَهْلِها وَ إِذا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ كانَ سَميعاً بَصيراً
خداوند به شما فرمان مى دهد كه امانتها را به صاحبانش بدهيد! و هنگامى كه ميان مردم داورى مى كنيد، به عدالت داورى كنيد! خداوند، اندرزهاى خوبى به شما مى دهد! خداوند، شنوا و بيناست.
1- در اداى امانت و دادگرى، ایمان شرط نیست. نسبت به همه ى مردم باید امین و دادگر بود. «اهلها، الناس»
2- قاضى و حاكم باید عادل باشد. «تحكموا بالعدل»
3 – تشكیل حكومت لازم است. لازمه ى سپردن مسئولیّتها به اهلش و قضاوت عادلانه برقرارى نظام و حكومت الهى است. «تؤدّوا الامانات… تحكموا بالعدل»
4- موعظه ى خوب، آن است كه علاوه بر پندهاى اخلاقى، به مسائل اجتماعى و قضایى هم توجّه كند. «نعمّا یعظكم به»
5- اگر مردم هم خیانت در امانت یا ستم در قضاوت را نفهمند، خدا بینا و شنواست. «انّ اللّه كان سمیعاً بصیراً»
