? مسمومیت و شهادت

?

? مسمومیت و شهادت

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ يَعْنِي ابْنَ مَسْعُودٍ قَالَ؛ لَأَنْ أَحْلِفَ تِسْعًا إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ، قُتِلَ قَتْلًا أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ أَحْلِفَ وَاحِدَةً أَنَّهُ لَمْ يُقْتَلْ وَ ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَهُ نَبِيًّا وَ اتَّخَذَهُ شَهِيدًا.

از عبدالله بن مسعود روايت شده؛ اگر ۹ بار قسم بخورم که رسول الله (صلی الله علیه وآله) مسموم کشته شده‌، برايم محبوب‌تر از اين ست که ۱ بار قسم بخورم که او کشته نشده. زيرا خداوند او را پيامبر و شهيد قرار داده است.

?منابع فقط از اهل تسنن:
مجمع الزوائد، ج ۹، ص ۳۴.
مصنف صنعانی، ج ۵، ص ۲۶۸.
مسند الامام حنبل، ج ۶، ص ۴۱۸.
مسند الامام حنبل، ج ۷، ص ۲۰۵.
معجم الکبیر طبرانی، ج ۱۰، ص ۱۰۹.
طبقات کبری ابن صمد، ج ۲، ص ۲۰۱.
السیرة النبویة ابن کثیر، ج ۴، ص ۴۴۹.
الحاویل الفتاوی سیوطی، ج ۱، ص ۱۴۱.
البداية و النهاية ابن کثير، ج ۵، ص ۲۲۷.
المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۶۰