علی ( ع ) در نهج‏البلاغه درباره " اهل الله " می‏گويد : " « يتنسمون‏
بدعائه روح التجاوز » " . ( 1 ) اينها كسانی هستند كه در حالی كه خدا را
می‏خوانند و استغفار می‏كنند و غرق در استغفار هستند ، نسيم آمرزش را در
درون خود احساس می‏كنند ، يعنی احساس می‏كنند [ كه ] آمرزيده شده اند ،
نسيم تجاوز را در روح خود احساس می‏كنند . ( 2 ) " تجاوز حق " يعنی‏
گذشت حق از گناهان ، مغفرت حق ، آمرزش حق ) .
علی ( ع ) می‏فرمايد : " « ان الله تعالی جعل الذكر جلاء للقلوب ، تسمع‏
به بعد الوقره ، و تبصر به بعد العشوش ، و تنقاد به بعد المعاندش ، و ما
برح لله عزت الاؤه فی البرهة بعد البرهة و فی ازمان الفترات عباد ناجاهم‏
فی فكرهم ، و كلمهم فی ذات عقولهم » " ( 3 ) . فقط قسمت اخيرش را
برايتان معنی می‏كنم : در هر دوره‏ای ( 4 ) افرادی وجود دارند كه در فكر و
درون خود ، با خدای خود حرف می‏زنند و از او سخن می‏شنوند « عباد ناجاهم‏
فی فكرهم ، و كلمهم فی ذات عقولهم » ، خدا در فكر و عقلشان با آنها حرف‏
می‏زند .
پس ، اين نكته را هم برايتان عرض كردم كه در اسلام ، معرفت خدا و حتی‏
ملائكه خدا كه وسائط عالم وجودند و معرفت انبياء و اوليای خدا كه به‏
صورت ديگری واسطه فيض حق به سوی ما هستند ، و اين معرفت كه ما در اين‏
دنيا كه آمده‏ايم ، برای چه

پاورقی :
. 1 نهج‏البلاغه ، خطبه . 22
. 2 اينها چيزهائی است كه از سطح فكر امثال ما بالاتر است و شايد
نتوانيم باور كنيم .
. 3 ابتدای همان خطبه .
. 4 بنا به گفته علی ( ع ) هيچ دوره‏ای نيست كه در آن دوره ، چنين‏
افرادی وجود نداشته باشند . در زمان ما هم وجود دارند .