مراحل بعدی اين بحث برسيم .

عيبهای جسمی و روانی

آيا انسان سالم و انسان معيوب هم داريم ؟ سلامت و عيب گاهی مربوط به‏
تن انسان است . شكی نيست كه بعضی انسانها از نظر جسمی سالمند و بعضی‏
معيوب و مريض ، مثلا نقص عضوی دارند : نابينا ، كرو يا افليج هستند و
امثال اينها . ولی اينها مربوط به شخص انسان است . هيچ توجه داريد كه‏
اگر انسانی كور باشد ، كر باشد ، افليج باشد ، بد شكل باشد ، كوتاه قد
باشد ، شما اينها را برای او از نظر فضيلت و شخصيت و انسانيت ، نقصی‏
نمی‏شماريد . مثلا سقراط ، فيلسوف يونان كه او را به اصطلاح " تالی تلو
پيغمبران " حساب می‏كنند ، يكی از بدشكلترين مردم دنيا بود ، ولی هيچكس‏
بد شكلی را برای سقراط به عنوان يك انسان ، عيب نمی‏گيرد . يا مثلا "
ابوالعلاء معری " ( 1 ) و " طه حسين " ( 2 ) كور بوده‏اند ، آيا اين‏
كوری كه نقصی در جسم و شخص اين افراد است به عنوان يك نقص در شخصيت‏
اين افراد شمرده می‏شود ؟ نه ، اينچنين نيست . اين مطلب دليل بر اين‏
است كه انسان دو چيز دارد : " شخصی " دارد و " شخصيتی " ، تنی دارد
و روحی ، جسمی دارد و روانی . حساب

پاورقی :
. 1 [ احمدبن عبدالله بن سليمان شاعر و لغوی معروف عرب كه در چهار
سالگی به سبب آبله نابينا شد ] .
. 2 [ اديب و محقق معاصر مصری كه در سن سه سالگی نابينا گرديد ] .