ثانيا شما عجالتا از زبان دوست خودتان میشنويد كه اين جمله نه منطقا
با اسلام تطبيق میكند و نه در هيچ كتابی ، مدرك و سندی دارد . حال فرض
كنيم يك آدمی از مخالفان و دشمنان شما ، يك آدم غير مسلمان كه انسان
واردی باشد ، به شما كه دائما میگوئيد جمله " ان الحيوش عقيدش و جهاد "
را امام حسين گفته است ، بگويد : آقا ! هرچه كه امام حسين گفته است ،
لابد مدرك و سندی در كتابی دارد ، امام حسين در كجا اين سخن را گفته است
؟ شما كه پيدا نمیكنيد . بعد میآئيد سراغ من ، میگوئيد اين جمله : ان
الحيوش عقيده و جهاد در كجاست ؟ زود به من نشان بده ، میخواهم مدركشرا
به يك آدم مخالفی كه با او مباحثه كردهام نشان دهم . آنوقت من به شما
میگويم آقا اين جمله در هيچ كتابی [ از قول امام حسين ( ع ) ] وجود ندارد
. بعدا به من میگوئيد پس چرا تا به حال به من نگفتيد ؟ به من خواهيد
گفت شما كه هميشه میديدی ما اين حرفها را میزنيم ، چرا يك بار به ما
نگفتی اين جمله از كلمات امام حسين نيست كه ما اين اشتباه را نكنيم ؟
همان وقت ، مثل شمايی به مثل منی حمله خواهيد كرد كه آقا شما چرا اينقدر
سكوت كرديد ، نگفتيد و نگفتيد و نگفتيد تا وقتی كه ما در مقابل دشمن
گرفتار شديم و محكومش شديم . حالا داری به ما میگوئی كه چنين جملهای ن
يست ؟ !
ثالثا اگر شما از جنبه حماسی شيفته اين جمله هستيد ، امام حسين ( ع )
جملههائی صد درجه بالاتر از اين جمله دارد . آيا " ان الحيوش عقيدش و
جهاد " بالاتر است يا همين جملهای كه خواندم : « موت فی عز خيرمن حياش
فی ذل » ؟ كداميك بهتر است ؟ آيا اين بهتر است يا
|