ثانيا شما عجالتا از زبان دوست خودتان می‏شنويد كه اين جمله نه منطقا
با اسلام تطبيق می‏كند و نه در هيچ كتابی ، مدرك و سندی دارد . حال فرض‏
كنيم يك آدمی از مخالفان و دشمنان شما ، يك آدم غير مسلمان كه انسان‏
واردی باشد ، به شما كه دائما می‏گوئيد جمله " ان الحيوش عقيدش و جهاد "
را امام حسين گفته است ، بگويد : آقا ! هرچه كه امام حسين گفته است ،
لابد مدرك و سندی در كتابی دارد ، امام حسين در كجا اين سخن را گفته است‏
؟ شما كه پيدا نمی‏كنيد . بعد می‏آئيد سراغ من ، می‏گوئيد اين جمله : ان‏
الحيوش عقيده و جهاد در كجاست ؟ زود به من نشان بده ، می‏خواهم مدركش‏را
به يك آدم مخالفی كه با او مباحثه كرده‏ام نشان دهم . آنوقت من به شما
می‏گويم آقا اين جمله در هيچ كتابی [ از قول امام حسين ( ع ) ] وجود ندارد
. بعدا به من می‏گوئيد پس چرا تا به حال به من نگفتيد ؟ به من خواهيد
گفت شما كه هميشه می‏ديدی ما اين حرفها را می‏زنيم ، چرا يك بار به ما
نگفتی اين جمله از كلمات امام حسين نيست كه ما اين اشتباه را نكنيم ؟
همان وقت ، مثل شمايی به مثل منی حمله خواهيد كرد كه آقا شما چرا اينقدر
سكوت كرديد ، نگفتيد و نگفتيد و نگفتيد تا وقتی كه ما در مقابل دشمن‏
گرفتار شديم و محكومش شديم . حالا داری به ما می‏گوئی كه چنين جمله‏ای ن
يست ؟ !
ثالثا اگر شما از جنبه حماسی شيفته اين جمله هستيد ، امام حسين ( ع )
جمله‏هائی صد درجه بالاتر از اين جمله دارد . آيا " ان الحيوش عقيدش و
جهاد " بالاتر است يا همين جمله‏ای كه خواندم : « موت فی عز خيرمن حياش
فی ذل » ؟ كداميك بهتر است ؟ آيا اين بهتر است يا