با مرگ شده است . ( 1 ) اولين عكس‏العمل علی ( ع ) در مواجهه با مرگ‏
چه بود ؟ ضربت كه به فرق مباركش وارد شد دو جمله از او شنيده شد . يك‏
جمله اينكه : " اين مرد را بگيريد " و ديگر اينكه : " « فزت و رب‏
الكعبة » " قسم به پروردگار كعبه كه رستگار شدم ، به شهادت نائل شدم ،
شهادت برای من رستگاری است .
علی ( ع ) را آوردند و در بستر خواباندند . طبيبی به نام اثيربن عمرو
را كه از تحصيل كرده های جندی شاپور و عرب بود و در كوفه می‏زيست برای‏
معاينه زخم اميرالمؤمنين آوردند . حضرت را با وسائل آن زمان معاينه كرد
( 2 ) و با اين آزمايش فهميد كه زهر وارد خون حضرت شده است . لذا [
نسبت به درمان ] اظهار عجز كرد . . . ( 3 ) [ معمولا احوال مريض لاعلاج را
] به خود مريض نمی‏گويند ، به كسان او می‏گويند ، ولی او می‏دانست كه علی‏
( ع ) كسی نيست كه لازم باشد احوالاتش را به كسان او بگويد . پس عرض‏
كرد : يا اميرالمؤمنين ! اگر وصيتی داريد بفرمائيد .
وقتی ام كلثوم سراغ آن لعين ازل و ابد ( ابن‏ملجم ) می‏رود ، شروع به‏
بدگوئی كردن به او می‏كند كه پدر من با تو چه كرده بود كه چنين كاری كردی‏
؟ بعد به او می‏گويد : اميدوارم كه پدرم سلامت خود را باز يابد و روسياهی‏
برای تو بماند . تا اين جمله را ام كلثوم گفت ، ابن ملجم شروع به صحبت‏
كرد و گفت : خاطرت جمع باشد ،

پاورقی :
. 1 شايد در جلسه ديگری اين را توضيح دهم كه يكی از معيارهای انسان‏
كامل چگونگی عكس‏العملش در مواجهه با مرگ است .
. 2 نوشته‏اند رگی از شش گوسفند را كه گرم بود لای زخم گذاشت .
. 3 [ افتادگی از نوار است ] .