ايمان اسلامی ايمانی كه در قرآن آمده است يعنی شناخت جهان به طور كلی‏
آنچنانكه هست ، ايمان يعنی شناخت مبدأ جهان ، شناخت جريان جهان ،
شناخت نظام جهان و شناخت اينكه جهان به چه نقطه‏ای برمی‏گردد . می‏گويند
اينكه در قرآن از ايمان به خدا ، ايمان به ملائكه خدا كه وسائط و پله‏های‏
وجود هستند ايمان به مخلوق بودن عالم ، ايمان به اينكه خدا عالم را
وانگذاشته و هدايت كرده و از آن جمله بشر را به وسيله انبياء هدايت‏
نموده و ايمان به اينكه همه چيز از خدا آمده است و به خدا برمی‏گردد كه‏
اسمش معاد است سخن به ميان آمده ، مقصود همان [ شناخت جهان ] است و
چيز ديگری نيست . اين حكما در تفاسير خودشان هميشه ايمان را به صورت‏
معرفت و شناخت و به صورت حكمت تفسير می‏كنند . می‏گويند ايمان يعنی‏
شناخت ، اما شناختی كه يك شناخت فلسفی و يك شناخت حكيمانه است ، نه‏
" شناخت علمی " كه شناخت جزئی است . شناخت فلسفی و كلی و حكيمانه‏
يعنی اينكه مبدأ و منتهای جهان و مراتب هستی و جريانهای كلی جهان را
كشف كنيم و بدانيم .

مكاتب ضد اين مكتب

اين مكتب كه مكتب عقليون است در نقطه مقابل خود مكتبهائی را داشته‏
است كه هميشه با آن مبارزه می‏كرده‏اند . اولين مكتبی كه در جهان اسلام با
اين مكتب مبارزه كرده است و ضد آن است ، مكتب اشراقيون و مكتب عرفا
و مكتب اهل عشق است كه