اعرابی كه پيرو يك كتاب آسمانی نبودند ، " اميين " گفته می‏شده است .
بالاتر اينكه اين كلمه حتی به عوام يهود كه سواد و معلوماتی نداشتند با
اينكه اهل كتاب شمرده می‏شدند نيز اطلاق شده است ، چنانكه در سوره بقره‏
آيه 78 می‏فرمايد :
« و منهم أميون لا يعلمون الكتاب الا أمانی ».
بعضی از فرزندان اسرائيل امی هستند ، از كتاب خود اطلاعی ندارند مگر
يك سلسله خيالات و اوهام .
بديهی است يهوديانی كه قرآن آنان را " امی " خوانده است ، اهل مكه‏
نبوده‏اند ، غالبا ساكن مدينه و اطراف مدينه بوده‏اند .
سوم اينكه اگر كلمه‏ای منسوب به ام القری باشد طبق قاعده ادبی بايد به‏
جای " امی " ، " قروی " گفته شود ، زيرا طبق قاعده باب نسبت در علم‏
صرف ، در نسبت به مضاف و مضاف اليه ، خاصه آنجا كه مضاف ، كلمه "
اب " يا " ام " يا " ابن " يا " بنت " باشد به مضاف اليه نسبت‏
داده می‏شود نه به مضاف . چنانكه در نسبت به ابوطالب ، ابوحنيفه ، بنی‏
تميم طالبی ، حنفی ، تميمی گفته می‏شود .
. 3 مشركين عرب كه تابع كتاب آسمانی نبودند
اين نظريه نيز از قديم الايام ميان مفسران وجود داشته است . در مجمع‏
البيان ذيل آيه 21 سوره آل عمران كه " « اميين »" در مقابل اهل كتاب‏
قرار گرفته است ( « و قل للذين اوتوا الكتاب والاميين ») ، اين نظر را
به صحابی و مفسر بزرگ عبدالله بن عباس نسبت می‏دهد و در ذيل آيه 78 از
سوره بقره از ابوعبيده نقل می‏كند ، و از ذيل آيه 75 آل عمران بر می‏آيد كه‏
خود طبرسی همين معنی را در مفهوم آن آيه