اينجانب با اينكه فاقد طبع شعر است يك روز اشعار بالا را با ابيات ذيل‏
استقبال كرد :
ز منزلگاه آن محبوب ، ياران را خبر نبود همی آيد به گوش از دور
آواز جرس ما را
صبا از ما ببر يك لحظه پيغامی به روح الله كه ای ياد تو مونس روز و
شب در اين قفس ما را
به رغم كوشش دشمن نخواهد بگسلد هرگز ميان ما و تو پيوند تا باشد
نفس ما را
سزاوار تو ای جان كنج زندان نيست منزلگه سزد گر خون ببارد از دو
ديده هر نفس ما را
رواق منظر ديده مهيای قدوم تو كرم فرما و بپذير از صفا اين ملتمس ما
را
تمام ملت ايران فكنده چشم بر راهت به راه عدل و آزادی ، نه باك از
هيچكس ما را