تقريبا ثابت شد كه ماده قابل تبديل به انرژی است و اينشتين فرمول
معروف خود را بيان كرد : " mc 2 = E " اندازه انرژی مساوی است با
مقدار ماده ضرب در مجذور سرعت نور . اساس انرژی اتمی يا راكتورهای
اتمی نيز همين مسأله تبديل ماده به انرژی است . بنابراين ماده به انرژی
تبديل میشود به اين معنا كه از هسته ماده ذراتی بيرون میآيد و اينها توأم
با سرعتاند و بنابراين دارای انرژی هستند . اين انرژی به صورت حرارت
يا به صورتهای ديگری درمیآيد كه برای ما قابل استفاده هستند . در خورشيد
و ثوابت ديگر هم تبديل ماده به انرژی به اين معناست كه از هسته اتمهای
نسبتا سنگين ، ذرات نسبتا كوچكی ( اشعه آلفا يا بتا يا گاما ) تشعشع
میكند و اين انرژی به صورت حرارت درمیآيد و اين انرژی هستهای منشأ تمام
انرژيهای ديگر است . اما اينكه آيا اين نظريهها برای تفسير پيدايش عالم
كافی است يا علاوه بر اينها حساب و تقديری هم در كار است ، مسألهای
است كه به فلسفه مربوط میشود و از حدود علم خارج است . آنچه مسلم است
قابليت تبديل ماده به انرژی است . عكس آن ( يعنی تبديل انرژی به ماده
) هم در اين اواخر حاصل شده است ، يعنی انرژی هم به ماده ( نه به معنای
اتم ، بلكه ذرات تشكيل دهنده اتم مثل پزيتون و الكترون ) تبديل میشود .
استاد : من يكی دو سؤال داشتم كه يكی را همين آخر خودتان فرموديد .
خواستم بگويم اينكه میگويند ماده - به همين معنا - به انرژی تبديل میشود
، عكس آن هم هست يا نه ؟
- بله ، انرژی هم به ماده تبديل میشود .
استاد : اين باز بايد توضيح داده شود . ديگر اينكه آيا فرق اين عناصری
كه راديواكتيو هستند با غير اينها اين است كه اينها خود به خود فعاليت
تشعشعی دارند ولی آنها را میشود با وسايل مصنوعی به همين حالت درآورد ؟
يا نه ، آنها امكان ندارد به اين حالت در بيايند ؟
- هر دو قسم آن وجود دارد ، يعنی بعضی از مواد هستند كه نمیشود آنها را
به صورت راديواكتيو درآورد ، ولی بعضيها هم هستند كه میشود آنها را به
صورت راديواكتيو درآورد ، يعنی راديواكتيويته مصنوعی هم میشود داشت .
استاد : بنابراين در واقع نمیشود گفت كه از نظر علم امروز مادهای وجود
دارد كه
|