توحيد و مسأله شرور ( 3 )

بحث امروز ما بحث قرآنی خير و شر و به عبارت ديگر بديهاست ، يعنی‏
می‏خواهيم ببينيم كه در قرآن كريم راجع به مسائل مربوط به خوبی و بدی و
خير و شر چگونه اظهار نظر شده است . اولين مسأله‏اش اين است كه ببينيم‏
آيا قرآن كريم اشياء را تقسيم كرده است به خوبی و بدی ، خوبها و بدها ،
خيرها و شرها ، و شرها را اصلا بكلی از خداوند جدا دانسته است و برای‏
آنها يك مبدأ و منشأ ديگری غير از خدا قائل شده است ( همان كه در شكل‏
خيلی صريحش در ثنويت هست ) يا اينكه نه ، قرآن كريم هيچ چيزی را در
دنيا موجود نمی‏داند الا اينكه او را مستند به مشيت الهی می‏داند ، به اين‏
معنا كه هر چيزی كه در اين دنيا به وجود آمده و به وجود می‏آيد ، بالاخره‏
سلسله عليت و خلق و ايجاد آن منتهی به خداوند می‏شود ؟

خدا ، خالق خوبيها و بديها

در اين جهت ترديدی نيست كه قرآن كريم خالق و آفريننده هر چيزی را خدا
می‏داند . همان طوری كه خدا را مبدأ حيات می‏داند و می‏گويد حيات به دست‏
خداست ، او را مبدأ و منشأ موت ( همان كه ما او را بدی می‏دانيم ) هم‏
می‏داند " « يحيی و »