میميرند ولی مكتب و عشقها كه بر میانگيزند با گذشت قرون تابنده تر
میگردد .
ما در تاريخ میخوانيم كه سالها بلكه قرنها پس از مرگ علی افرادی با
جان از ناوك دشمنانش استقبال میكنند .
از جمله مجذوبين و شيفتگان علی ، ميثم تمار را میبينيم كه بيست سال
پس از شهادت مولی بر سر چوبه دار از علی و فضائل و سجايای انسانی او
سخن میگويد . در آن ايامی كه سرتاسر مملكت اسلامی در خفقان فرو رفته ،
تمام آزاديها كشته شده و نفسها در سينه زندانی شده است و سكوتی مرگبار
همچون غبار مرگ بر چهرهها نشسته است ، او از بالای دار فرياد بر میآورد
كه بيائيد از علی برايتان بگويم . مردم از اطراف برای شنيدن سخنان ميثم
هجوم آوردند . حكومت قدارهبند اموی كه منافع خود را در خطر میبيند دستور
میدهد كه بر دهانش لجام زدند و پس از چند روزی هم به حياتش خاتمه
دادند . تاريخ از اين قبيل شيفتگان برای علی بسيار سراغ دارد .
اين جذبهها اختصاصی به عصری دون عصری ندارد . در تمام اعصار جلوههائی
از آن جذبههای نيرومند میبينيم كه سخت كارگر افتاده است .
مردی است به نام ابن سكيت . از علما و بزرگان ادب عربی است و هنوز
هم در رديف صاحبنظران زبان عرب مانند سيبويه و ديگران نامش برده میشود
. اين مرد در دوران خلافت متوكل عباسی میزيسته - در حدود دويست سال بعد
از شهادت علی - در دستگاه
|