ملت مسلمان درسهای بسيار بزرگی بود . پس اينكه میگويند حسينبنعلی (
عليهماالسلام ) چه كرد و چطور شد كه دين اسلام زنده شد ، جوابش همين است
كه حسين بن علی روح تازه دميد ، خونها را به جوش آورد ، غيرتها را
تحريك كرد ، عشق و ايدهآل به مردم داد ، حس استغناء در مورد مردم به
وجود آورد ، درس صبر و تحمل و بردباری و مقاومت و ايستادگی در مقابل
شدائد به مردم داد ، ترس را ريخت ، همان مردمی كه تا آن مقدار
میترسيدند ، تبديل به يك عده مردم شجاع و دلاور شدند .
اين داستان معروف است ، میگويند : نادر در يكی از جنگهايش سربازی را
ديد كه فوقالعاده شجاع و دلير بود ، و از شجاعت و دلاوری او اعجاب میكرد
. يك روز او را خواست ، گفت تو با اين شجاعت و دلاوريت ، آن روزی كه
افاغنه ريختند به اصفهان غارت كردند و كشتند كجا بودی ؟ گفت من اصفهان
بودم ، گفت تو اصفهان بودی و افاغنه آمدند و آنهمه جنايت كردند ؟ گفت
بله بودم ، گفت پس آن روز شجاعتت كجا بود ؟ گفت آن روز نادری نبود .
مقداری از شجاعتی كه امروز من دارم ، از روحيه نادر دارم ، تو را كه
میبينم ، غيرت من تحريك میشود ، شجاع و دلير و دلاور میشوم .
اينكه من تأكيد میكنم كه حماسه حسينی و حادثه كربلا و عاشورا بايد بيشتر
از اين جنبه مورد استناد ما قرار بگيرد ، بخاطر همين درسهای بزرگی است
كه اين قيام میتواند به ما بياموزد . من مخالف رثاء و مرثيه نيستم ، ولی
میگويم اين رثاء و مرثيه بايد به شكلی باشد كه در عين حال آن حس قهرمانی
حسينی را در وجود ما تحريك و احياء
|