مادی به كار می‏رود . اگر كسی بخواهد پاكتی را به شخص ديگری برساند ، در
اينجا كلمه " ايصال " را به كار می‏برند . يا اگر كسی پيش شما امانتی‏
دارد ( امانت مادی ) و شما اين امانت را به او برسانيد ، اينجا می‏گويند
امانت را به صاحبش ايصال كرد .
ولی ابلاغ ، در مورد رساندن يك فكر و يا يك پيام است . يعنی در مورد
رساندن چيزی به فكر و روح و ضمير و قلب كسی به كار می‏رود . و لهذا
محتوای ابلاغ نمی‏تواند يك امر مادی و جسمانی باشد ، حتما يك امر معنوی و
روحی است ، يك فكر و يك احساس است ، و به عبارت ديگر معمولا ابلاغ را
در مورد پيامها و سلامها و امثال اينها به كار می‏برند . می‏گويند : ابلاغ‏
پيام كرد ، ابلاغ سلام كرد . وقتی كه ابلاغ پيام می‏كند يعنی فكری را ،
پيغامی را به ديگران می‏رساند . و هنگامی كه ابلاغ سلام می‏كند ، ابلاغ‏
احساسات می‏كند ، ابلاغ عشق می‏كند . در مورد چنين چيزهايی ، كلمه تبليغ و
" ابلاغ " به كار می‏رود و قرآن كريم اين كلمه را در مورد رسالات كه‏
عبارت است از پيامها به كار برده است .
پس تبليغ يعنی رساندن يك پيام از كسی به كس ديگر . كلمه پيامبر و
پيغامبر كه در زبان فارسی آمده است ، ترجمه كلمه " رسول " است كه به‏
معنی مبلغ رسالت می‏باشد . كلمه " رسالت " از كلماتی است كه سرنوشت‏
خوبی پيدا كرده است . البته ما فارسی زبانها ( و تا اندازه‏ای عربی‏
زبانها ) به چيزهايی رساله می‏گوئيم كه با آن مفهومی كه " رسالت " در
قرآن دارد متفاوت است . معمولا جزوه‏های كوچك ،