می‏ريختند . مردی است به نام " همام " ، از اميرالمؤمنين ( ع )
درخواست كرد كه سيمای پرهيزكاران را برای من توضيح بده ، رسم كن . اول‏
حضرت امتناع كردند ، دو سه جمله گفتند . گفت كافی نيست من می‏خواهم شما
سيمای پرهيزكاران را به طور كامل برای من بيان بكنيد . علی عليه‏السلام‏
فی‏المجلس شروع می‏كند سيمای متقيان را بيان كردن ، متقيان شبشان اين‏جور
است ، روزشان اين‏جور است ، لباس پوشيدنشان اين‏جور است ، معاشرتشان‏
اين‏جور است ، قرآن خواندنشان اين‏جور است . من يك دفعه شمردم ، يكصدوسی‏
وصف در چهل جمله فی‏المجلس برای متقيان بيان كرده است . اين مرد همين‏
طور كه می‏شنيد التهابش بيشتر می‏شد ، يك مرتبه فرياد كشيد و مرد ، اصلا
قالب تهی كرد . اميرالمؤمنين ( ع ) فرمود : « هكذا تصنع المواعظ البالغه‏
باهلها » ( 1 ) ، سخن اگر رسا و دل اگر قابل باشد ، چنين می‏كند .
برويم سراغ دعاها ، در دعا انسان با خدا حرف می‏زند . از اين جهت كه‏
سخن و لفظ ، تأثيری ندارد . ولی دعاهای ما در عاليترين حد فصاحت و
زيبائی است . چرا ؟ برای اينكه آن زيبائی دعا بايد كمكی باشد برای اينكه‏
محتوای دعا را به قلب انسان برساند . چرا مستحب است مؤذن صيت يعنی‏
خوش‏صدا باشد ؟ اين در متن فقه اسلامی آمده است . الله اكبر كه معنايش‏
فرق نمی‏كند كه خوش‏صدا بگويد يا بدصدا ، اشهد ان لااله الاالله كه معنايش‏
فرق نمی‏كند كه يك خوش صدا بگويد يا يك بدصدا ، ولی انسان وقتی‏
الله‏اكبر را از

پاورقی :
1 - نهج‏البلاغه فيض‏الاسلام ، خطبه 184 ، معروف به خطبه همام ص 618.