موالی ( 1 ) می‏بينيم . مخصوصا كه يكی از آنها به نام مولی خوانده شده‏
است : مولی شوذب مولی عابس بن عبيد ( 2 ) . علمای بزرگی مثل مرحوم‏
حاجی نوری و مرحوم حاج شيخ عباس قمی ، اين را تاييد كرده‏اند . اشتباه‏
نشود ، منظور از مولا عابس ، اين نيست كه غلام يا آزاد شده عابس بوده‏
بلكه به اين معنی است كه هم پيمان او بوده ، و گفته اند كه در جلالت قدر
و شخصيت اجتماعی ، از عابس بزرگتر بوده است .
من امشب ، جنبه‏هايی از حادثه كربلا را تا اندازه‏ای كه بتوانم ، برای‏
شما عرض می‏كنم . برای نشان دادن جنبه‏های توحيدی و عرفانی ، جنبه‏هايی‏
پاكباختگی در راه خدا و اينكه ما سوای خدا را هيچ انگاشتن شايد همان دو
جمله اباعبدالله در اولين خطبه هايی كه انشاء فرمود ، يعنی خطبه‏ای كه در
مكه ايراد كرد ، كافی باشد . سخنش اين بود : « رضی الله و الله رضانا
اهل البيت » ( 3 ) ما اهل بيت از خودمان پسند نداريم ، ما آنچه را
می‏پسنديم كه خدا برای ما پسنديده باشد . هر راهی را

پاورقی :
1 - مولی از لغاتی است كه در زبان عربی ، معانی متعددی دارد . گاهی به‏
معنی آزاد شده و بسياری اوقات به معنی كسی است كه با شخص يا قوم ديگر
عقد ولا داشته باشد ، يعنی هم پيمان شده كه مجاور آنها باشد يا از يكديگر
دفاع كنند . اگر می‏گفتند فلان كس از موالی است ، يعنی از كسانی است كه‏
هم پيمان است . اينكه می‏گويند مولی يعنی برده ، درست نيست . وقتی‏
می‏گويند اعراب ايرانيان را موالی می‏خواندند ، مسلما منظور بردگان نبوده‏
است ، به ايرانيان كه برده نمی‏گفتند .
2 - در زيارت ناحيه مقدسه شوذب مولی شاكر نام برده شده است .
3 - بحار الانوار ج 44 ص 367 ، مقتل الحسين مقرم ص 193، اللهوف ص 25
، كشف الغمه‏ج 2 ص . 29