مجلس شهوترانی . اين هم شأن مولوی !
هدف اگر مشروع باشد بايد از وسايل مشروع استفاده كرد . از طرف ديگر
باز عده‏ای هستند كه اينها را ، حتی به استفاده از وسائل مشروع هم با هزار
زحمت می‏شود راضی كرد كه آقا ديگر استفاده نكردن از اين وسائل چرا ؟ همين‏
بلندگو اولين باری كه پيدا شد ، شما ببينيد چقدر با آن مخالفت شد ! خوب‏
، بلند گو برای صدا مثل عينك است برای چشم انسان و مثل سمعك است برای‏
گوش انسان . حالا اگر انسان گوشش سنگين است ، يك سمعك می‏گذارد و
معنايش اين است كه قبلا نمی‏شنيد و حالا می‏شنود ، قرآن را قبلا نمی‏شنيد ،
حالا قرآن را بهتر می‏شنود ، فحش را هم قبلا نمی‏شنيد حالا فحش را هم بهتر
می‏شنود ، اين كه به سمعك مربوط نيست . ميكروفون هم همين طور است .
ميكروفون كه ابزار مخصوص فعل حرام نيست . استفاده از آن ابزاری حرام‏
است كه از آن ، جز فعل حرام كار ديگری ساخته نباشد ، مثل صليب كه جز
اينكه سمبل يك شرك است چيز ديگری نيست و مثل بت . ولی بهره‏گيری از
ابزاری كه هم در كار حرام مصرف می‏شود و هم در كار حلال ، چرا حرام باشد .
يكی از آقايان وعاظ خيلی معروف می‏گفت ، سالهای اولی بود كه بلندگو
پيدا شده بود ، ما هم تازه پشت بلندگو صحبت می‏كرديم و به قول او تازه‏
داشتيم راحت می‏نشستيم . ( اين بلندگو ، به جان وعاظ خيلی حق دارد . شما
تا سی سال پيش اگر نگاه بكنيد ، واعظی كه به سن هفتاد سالگی می‏رسيد خيلی‏
كم بود . اغلب وعاظ در