پاورقی : 1 - سوره الدهر ، آيه . 8
چند نفرند نه يك نفر . شخصی میگويد در يكی از جنگهای اسلامی ، از ميان
مجروحين عبور میكردم ، آدمی را ديدم كه افتاده و لحظات آخرش را طی
میكند ، و مجروح چون معمولا خون زياد از بدنش میآيد ، بيشتر تشنه میشود .
میگويد من فورا فهميدم كه اين شخص به آب احتياج دارد . رفتم يك ظرف
آب آوردم كه به او بدهم ، اشاره كرد كه آن برادرم مثل من تشنه است آب
را به او بدهيد . رفتم سراغ او ، او هم اشاره كرد به يك نفر ديگر كه آب
را به او بدهيد . رفتم سراغ او ( بعضی نوشتهاند سه نفر بودهاند و بعضی
نوشتهاند ده نفر ) ، تا سراغ آخری رفتم ديدم تمام كرده است ، برگشتم به
ماقبل آخر ديدم او هم تمام كرده ، ما قبل او هم تمام كرده ، به اولی كه
رسيدم ديدم او هم تمام كرده است . بالاخره من موفق نشدم به يك نفر از
اينها آب بدهم ، چون به سراغ هر كدام كه رفتم گفت برو به سراغ ديگری .
اين را میگويند ايثار كه يكی از باشكوهترين تجليات عاطفی روح انسان است
.
چرا سوره هل اتی نازل میشود كه در آن میفرمايد : « و يطعمون الطعام علی
حبه مسكينا و يتيما و اسيرا ، انما نطعمكم لوجه الله لا نريد منكم جزاء و
لا شكورا »( 1 ) . برای ارج نهادن به ايثار . تجلی دادن اين عاطفه انسانی
و اسلامی ، يكی از وظايف حادثه كربلا بوده است و گويی اين نقش به عهده
ابوالفضل العباس گذاشته شده بود . ابوالفضل بعد از آنكه چهار هزار مامور
شريعه فرات را دريده است . وارد آن
پاورقی : 1 - سوره الدهر ، آيه . 8 |