مشرع نيستند . اينست كه پيغمبران خدا دو دستهاند : پيغمبرانی كه هم
مشروعند و هم مبلغ ، و پيغمبرانی كه فقط مبلغند . پيغمبران مشرع يعنی
پيغمبران قانونگزار كه عدهشان خيلی كم است ، جمعا پنج تا میشوند : نوح ،
ابراهيم ، موسی ، عيسی و خاتم الانبياء صلی الله عليه و آله وسلم . ولی
همه پيغمبران ، مبلغ رسالات الهی هستند همچنانكه آمر به معروف و ناهی از
منكر هستند . اينكه شنيدهايد يكصد و بيست و چهار هزار پيغمبر آمدهاند ،
هر پيغمبری ، برای بشر قانون نياورده ، آنها كه قانون آوردهاند محدودند .
ساير پيغمبران مبلغ پيامی بودهاند ، كه پيغمبران مشرع آوردهاند ، و آنها
را پيغمبران تبليغی بايد گفت . همان طوری كه بعد از پيغمبر آخرالزمان و
خاتم ، پيغمبر مشرعی نخواهد آمد ، بعد از او پيغمبر مبلغی هم نخواهد آمد
، ولی مبلغ بايد باشد ، چطور ؟ چون دوره ختميه دوره كمال و بلوغ بشر است
، در اين دوره آن وظيفهای را كه صدوبيست و چهار هزار پيغمبر منهای پنج
تا انجام میدادند ( و در واقع خدا خودش انجام میداد ، يعنی پيغمبرانی را
برای اين كار مبعوث میكرد ) ، يعنی تبليغ را ، بايد مردم عادی انجام
بدهند ، غير پيغمبران بايد انجام بدهند ، علماء و غير علماء بايد انجام
بدهند . اين است كه مبلغين واقعی اسلام ، پيامبران پيامبرند ، يعنی پيام
پيامبر را به مردم میرسانند .
اما ، شرط موفقيت يك پيام چيست ؟ چگونه پيامی میتواند موفق بشود ؟
آيا اسلام خودش پيام موفقی بوده است ؟ اگر آری ، راز موفقيت اسلام در
چيست ؟ شرايط موفقيت يك پيام چهار چيز است كه اگر اين چهار شرط در
يك جا جمع بشود ، موفقيت آن پيام
|