موالی ( 1 ) میبينيم . مخصوصا كه يكی از آنها به نام مولی خوانده شده
است : مولی شوذب مولی عابس بن عبيد ( 2 ) . علمای بزرگی مثل مرحوم
حاجی نوری و مرحوم حاج شيخ عباس قمی ، اين را تاييد كردهاند . اشتباه
نشود ، منظور از مولا عابس ، اين نيست كه غلام يا آزاد شده عابس بوده
بلكه به اين معنی است كه هم پيمان او بوده ، و گفته اند كه در جلالت قدر
و شخصيت اجتماعی ، از عابس بزرگتر بوده است .
من امشب ، جنبههايی از حادثه كربلا را تا اندازهای كه بتوانم ، برای
شما عرض میكنم . برای نشان دادن جنبههای توحيدی و عرفانی ، جنبههايی
پاكباختگی در راه خدا و اينكه ما سوای خدا را هيچ انگاشتن شايد همان دو
جمله اباعبدالله در اولين خطبه هايی كه انشاء فرمود ، يعنی خطبهای كه در
مكه ايراد كرد ، كافی باشد . سخنش اين بود : « رضی الله و الله رضانا
اهل البيت » ( 3 ) ما اهل بيت از خودمان پسند نداريم ، ما آنچه را
میپسنديم كه خدا برای ما پسنديده باشد . هر راهی را
پاورقی :
1 - مولی از لغاتی است كه در زبان عربی ، معانی متعددی دارد . گاهی به
معنی آزاد شده و بسياری اوقات به معنی كسی است كه با شخص يا قوم ديگر
عقد ولا داشته باشد ، يعنی هم پيمان شده كه مجاور آنها باشد يا از يكديگر
دفاع كنند . اگر میگفتند فلان كس از موالی است ، يعنی از كسانی است كه
هم پيمان است . اينكه میگويند مولی يعنی برده ، درست نيست . وقتی
میگويند اعراب ايرانيان را موالی میخواندند ، مسلما منظور بردگان نبوده
است ، به ايرانيان كه برده نمیگفتند .
2 - در زيارت ناحيه مقدسه شوذب مولی شاكر نام برده شده است .
3 - بحار الانوار ج 44 ص 367 ، مقتل الحسين مقرم ص 193، اللهوف ص 25
، كشف الغمهج 2 ص . 29