اخير امثال جوهری و حتی محتشم می‏گويند . از زمين تا آسمان مضامين تفاوت‏
دارند . آنها خيلی آموزنده است و اينها آموزنده نيست ، و بعضی از اينها
اصلا مضرند .
اقبال لاهوری يا اقبال پاكستانی واقعا يك دانشمند ذی قيمت است . كسی‏
است كه رسالتی در زمينه اسلام برای خودش احساس می‏كرده و از هر وسيله‏
خوب و مشروعی برای هدف خودش استفاده كرده است . يكی از وسائلی كه از
آن استفاده كرده ، شعر است . در شعرای فارسی زبان بخصوص در عصرهای‏
متاخر ، از نظر داشتن هدف بدون شك ما شاعری مثل اقبال نداريم . اگر شعر
برای شاعر وسيله باشد برای هدفش ، ديگر نظير ندارد . اقبال آنجا كه‏
می‏بايست سرود بگويد ، سرود می‏گفت . سرود فوق العاده‏ای را كه به عربی‏
ترجمه شده ، به اردو گفته بوده است . در سالهای اخير آقای سيد محمد علی‏
سفير اين سرود را به فارسی ترجمه كرد كه در حسينيه ارشاد اجرا می‏شد .
چقدر عالی بود ! من خودم پای اين سرود مكرر گريه كردم و مكرر گريه ديگران‏
را ديدم . ما چرا نبايد از سرود استفاده بكنيم ؟ اينها همه وسيله است .
امروز از وسائل نمی‏شود غافل بود . در عصر جديد وسائلی پيدا شده كه در
قديم نبوده ، ما نبايد فقط به وسائل قديم اكتفا كنيم . ما فقط بايد
ببينيم چه وسيله‏ای مشروع است و چه وسيله‏ای نامشروع .
خود اباعبدالله عليه السلام در همان گرما كارها از هر وسيله‏ای كه ممكن‏
بود برای ابلاغ پيام خودش و برای رساندن پيام اسلام استفاده می‏كرد .
خطابه‏های اباعبدالله از مكه تا كربلا و از اول ورود به كربلا