بلكه كلی ، نوعی و انسانی باشد . يك وقت كسی نهضت میكند بخاطر شخص
خودش و يك وقت كسی نهضت میكند بخاطر اجتماع ، بخاطر انسانيت ، بخاطر
حقيقت ، بخاطر حق ، بخاطر توحيد ، بخاطر عدالت ، بخاطر مساوات ، نه
بخاطر خودش ، در واقع آن وقتی كه او نهضت میكند ديگر خودش به عنوان
يك فرد نيست ، اوست و همه انسانهای ديگر . به همين جهت كسانی كه در
دنيا ، حركاتشان ، اعمالشان ، نهضتهايشان بخاطر شخص خودشان نبوده است ،
بخاطر بشريت بوده است ، بخاطر انسانيت بوده است ، بخاطر حق و عدالت
و مساوات بوده است ، بخاطر توحيد و خداشناسی و ايمان بوده است ، همه
افراد بشر آنها را دوست دارند . همان طور كه پيغمبر ( ص ) فرمود :
« حسين منی و انا من حسين » ( 1 ) ، ما هم میگوئيم :
حسين منا و نحن من حسين چرا میگوئيم ؟ برای اينكه حسين عليه السلام در
1328 ( 2 ) سال پيش برای ما و بخاطر ما و بخاطر همه انسانهای عالم قيام
كرد . قيامش ، قيام مقدس بود ، قيام پاك بود ، از منظورهای شخصی بيرون
بود .
شرط دوم برای اينكه قيامی مقدس باشد ، اين است كه آن قيام با يك
بينش و درك و بصيرت قوی توام باشد . يعنی چه ؟ يعنی يك وقت
پاورقی :
1 - ارشاد شيخمفيد صفحه 249 و اعلامالوری ص 216 و مناقب ابنشهرآشوبج
4 ص 71 و حليةالابرار ، ج 1 ص 560 و كشف الغمةج 2 ص 10 و 61 و ملحقات
احقاق الحقج 11 ص 265 تا . 279
2 - اين سخنرانی در سال 1389 قمری برابر با فروردين 1348 ايراد شده
است .