و نقش بسيار موثری در سرنوشت كشورهای اسلامی داشت و اگر مردم كوفه در
پيمان خود باقی می‏ماندند احتمالا امام حسين عليه‏السلام موفق می‏شد .
كوفه آنوقت را با مدينه با مكه آنوقت نمی‏شد مقايسه كرد ، با خراسان‏
آنوقت هم نمی‏شد مقايسه كرد ، رقيب آن فقط شام بود . حداكثر تاثير دعوت‏
مردم كوفه ، در شكل اين نهضت بود يعنی در اين بود كه امام حسين از مكه‏
حركت كند و آنجا را مركز قرار ندهد ( البته خود مكه اشكالاتی داشت و
نمی‏شد آنجا را مركز قرار داد . ) ، پيشنهاد ابن عباس را برای رفتن به‏
يمن و كوهستانهای آنجا را پناهگاه قرار دادن ، نپذيرد ، مدينه جدش را
مركز قرار ندهد ، بيايد به كوفه . پس دعوت مردم كوفه در يك امر فرعی‏
دخالت داشت ، در اينكه اين نهضت و قيام در عراق صورت گيرد ، والا عامل‏
اصلی نبود .
وقتی امام در بين راه به سر حد كوفه می‏رسد با لشكر حر مواجه می‏شود . به‏
مردم كوفه می‏فرمايد : شما مرا دعوت كرديد . اگر نمی‏خواهيد بر می‏گردم .
معنايش اين نيست كه بر می‏كردم و با يزيد بيعت می‏كنم و از تمام حرفهايی‏
كه در باب امر به معروف و نهی از منكر ، شيوع فسادها و وظيفه مسلمان در
اين شرايط گفته‏ام ، صرف نظر می‏كنم ، بيعت كرده و در خانه خود می‏نشينم و
سكوت می‏كنم . خير ، من اين حكومت را صالح نمی‏دانم و برای خود وظيفه‏ای‏
قائل هستم . شما مردم كوفه مرا دعوت كرديد ، گفتيد : " ای حسين ! ترا
در هدفی كه دارای ياری می‏دهيم ، اگر بيعت نمی‏كنی ، نكن . تو به عنوان‏
امر به معروف و نهی از منكر