اعتراض داری ، قيام كردهای ، ما ترا ياری میكنيم . " من هم آمدهام سراغ
كسانی كه به من وعده ياری دادهاند . حال میگوئيد مردم كوفه به وعده
خودشان عمل نمیكنند ، بسيار خوب ما هم به كوفه نمیرويم ، بر میگرديم به
جايی كه مركز اصلی خودمان است . به مدينه يا حجاز يا مكه میرويم تا خدا
چه خواهد . به هر حال ما بيعت نمیكنيم ولو بر سر بيعت كردن كشته شويم .
پس حداكثر تاثير اين عامل يعنی دعوت مردم كوفه اين بوده كه امام را از
مكه بيرون بكشاند ، و ايشان به طرف كوفه بيايند .
البته نمیخواهم بگويم كه واقعا اگر اينها دعوت نمیكردند ، امام قطعا
در مدينه يا مكه میماند ، نه ، تاريخ نشان میدهد كه همه اينها برای امام
محذور داشته است . مكه هم از نظر مساعد بودن اوضاع ظاهری وضع بهتری
نسبت به كوفه نداشت . قرائن زيادی در تاريخ هست كه نشان میدهد اينها
تصميم گرفته بودند كه چون امام بيعت نمیكند ، در ايام حج ايشان را از
ميان بردارند . تنها نقل " طريحی " نيست ، ديگران هم نقل كردهاند كه
امام از اين قضيه آگاه شد كه اگر در ايام حج در مكه بماند ممكن است در
همان حال احرام كه قاعده كسی مسلح نيست ، مامورين مسلح بنی اميه خون او
را بريزند ، هتك خانه كعبه شود ، هتك حج و هتك اسلام شود . دو هتك :
هم فرزند پيغمبر ، در حال عبادت ، در حريم خانه خدا كشته شود ، و هم
خونش هدر رود . بعد شايع كنند كه حسين بن علی با فلان شخص اختلاف جزئی
داشت و او حضرت را كشت و قاتل هم خودش را مخفی كرد ، و در نتيجه خون
امام به هدر رود . امام در فرمايشات خود به اين موضوع اشاره
|