ارزش است ، افتخار است ، زينت است ، زيور است . بدون شك علم برای‏
انسان زينت است . پست و مقام ، بالخصوص پستها و مقامهای خدايی برای‏
انسان افتخار است ، ارزش است ، به انسان ارزش می‏دهد . حتی يك چيزهای‏
ظاهری كه نماينده اين ارزشهاست ، به انسان ارزش می‏دهد ، مثل لباس‏
روحانيت . البته لباس روحانيت به تنهايی دليل بر روحانی بودن يعنی علم‏
معارف اسلام و تقوای اسلامی را داشتن نيست . روحانی يعنی عالم به معارف‏
اسلامی و عامل به دستورات اسلامی . اين لباس ، علامت اين است كه من‏
روحانی هستم . حالا اگر كسی از روی حقيقت پوشيده باشد ، علامت ، درست‏
است ، اگر نه ، نادرست است . به هر حال اين لباس برای اينكه غالبا
افرادی آنرا پوشيده‏اند كه معنويت و حقيقت روحانيت را داشته‏اند ، قهرا
برای هر كسی كه بپوشد ، افتخار است . منی هم كه صلاحيت پوشيدن اين لباس‏
را ندارم ، شمايی كه مرا نمی‏شناسيد ، در يك جلسه وقتی با من روبرو
می‏شويد ، همين لباس را كه به تن من می‏بينيد ، به همان عالم ناشناختگی از
من احترام می‏كنيد . پس اين لباس افتخار است برای كسی كه آنرا می‏پوشد .
لباس استادی دانشگاه برای يك استاد دانشگاه افتخار است . وقتی كه اين‏
لباس را می‏پوشد ، به اين لباس افتخار می‏كند . برای يك زن زيور آلات‏
زينت است .
در نهضتها هم بسياری از عاملها ، ارزش دهنده به يك نهضت است .
نهضتها خيلی با هم فرق می‏كنند . اگر روح عصبيت در آن باشد ، روح به‏
اصطلاح خاكپرستی در آن باشد ، يك ارزش به نهضت می‏دهد ، و اگر روحهای‏
معنوی و انسانی و الهی داشته