صغرا و كبرای بسيار كامل میچيند . طبق قانون معروف ، اول يك كبرای كلی
را ذكر میكند : ايها الناس ! پيغمبر فرمود : هر گاه كسی حكومت ظالم و
جائری را ببيند كه قانون خدا را عوض میكند ، حلال را حرام ، و حرام را
حلال میكند ، بيت المال مسلمين را به ميل شخصی مصرف میكند ، حدود الهی
را بر هم میزند ، خون مردم مسلمان را محترم نمیشمارد ، و در چنين شرايطی
ساكت بنشيند ، سزاوار است خدا ( حقا خدا چنين میكند ، يعنی در علوم
الهی ثابت است ) كه چنين ساكتی را به جای چنان جائر و جابری ببرد . بعد
صغرای مطلب را ذكر میكند : « ان هولاء القوم » . . . اينها كه امروز
حكومت میكنند ( آل اميه ) همينطور هستند . آيا نمیبينيد حرامها را حلال
كردند و حلالها را حرام ؟ آيا حدود الهی را به هم نزدند ، قانون الهی را
عوض نكردند ؟ آيا بيت المال مسلمين را در اختيار شخصی خودشان قرار
ندادند و مانند مال شخصی و برای شخص خودشان مصرف نمیكنند ؟ بنابر اين
هر كس كه در اين شرايط ساكت بماند ، مانند آنهاست . بعد تطبيق به شخص
خود كرد : « و انا احق من غير » من از تمام افراد ديگر برای اينكه اين
دستور جدم را عملی كنم ، شايستهترم .
وقتی انسان حسين را با اين صفات و خصائل میشناسد ، میبيند حق است و
سزاوار است كه نام او تا ابد زنده بماند ، چون حسين مال خود نبود ،
خودش را فدای انسان كرد ، فدای اجتماع انسانی كرد ، فدای مقدسات بشر
كرد ، فدای توحيد كرد ، فدای عدالت كرد ، فدای انسانيت كرد . از اين
جهت افراد بشر همه او را دوست میدارند . وقتی انسان ، ديگری را میبيند
كه در او هيچ چيزی از
|