اسلام است . اسلام افتخار البته دارد ، يعنی فرزندانی تربيت كرده كه‏
دنيای روی آنها حساب می‏كند و بايد هم حساب بكند چرا كه اينها در فرهنگ‏
دنيا نقش موثر دارند . دنيا نمی‏تواند قسمتی از كره ماه را اختصاص به‏
خواجه نصيرالدين ندهد و نام او را روی قسمتی از كره ماه نگذارد ، برای‏
اينكه او در بعضی كشفيات كره ماه دخيل است . او را می‏شود گفت افتخار
اسلام . ماها كی هستيم ؟ ! ما چه ارزشی داريم ؟ ما را اگر اسلام بپذيرد كه‏
اسلام افتخار ما باشد ، اسلام اگر بپذيرد كه به صورت مدالی بر سينه ما
باشد ، ما خيلی هم ممنون هستيم . ما شديم مدالی به سينه اسلام ؟ ! ماها
ننگ عالم اسلام هستيم ، اكثريت ما مسلمانها ننگ عالم اسلام هستيم . پس‏
تعارفهای را بگذاريم كنار . آنها تعارف است .
در مورد حسين بن علی به حق می‏شود گفت كه به اصل امر به معروف و نهی‏
از منكر ارزش و اعتبار دارد ، آبرو داد به اين اصلی كه آبروی مسلمين‏
است . اينكه می‏گويم اين اصل آبروی مسلمين است و به مسلمين ارزش می‏دهد
، از خودم نمی‏گويم ، عين تعبير آيه قرآن است : « كنتم خير امه اخرجت‏
للناس تامرون بالمعروف و تنهون عن المنكر ». ببينيد قرآن چه تعبيرهايی‏
دارد ! به خدا آدم حيرت می‏كند از اين تعبيرهای قرآن . « كنتم خير امه‏
اخرجت للناس »شما چنين بوده‏ايد " بوده‏ايد " در قرآن در اينگونه‏
موارد يعنی هستيد ) ، شما با ارزشترين ملتها و امتهايی هستيد كه برای‏
مردم به وجود آمده‏اند . ولی چه چيز به شما ارزش داده است و می‏دهد كه‏
اگر آنرا داشته باشيد با ارزشترين امتها هستيد ؟ « تامرون بالمعروف و
تنهون عن المنكر »اگر امر به