پاورقی : 1 - ارشاد مفيد ص 235 [ خود را همچون شخصی ذليل و درمانده به دست شما نمی سپارم ، و چون بندگان نيز نخواهم گريخت ] يا [ چون بندگان اقرار و اعتراف نخواهم كرد ] .
مجلس ابن زياد میشوند ، بعد از آنهمه شكنجههای روحی و جسمی ، چه حالتی
دارند . زينب سلام الله عليها را وارد مجلس ابن زياد میكنند . او زنی
است بلند بالا . عدهای تعبير كردهاند : و حفت بها اماوها يعنی كنيزانش
دورش را گرفته بودند . مقصود كنيز به معنای اصطلاحی نيست . چون همه
زنهای اصحاب كه شركت كرده بودند ، برای زينب سيادت و بزرگواری قائل
بودند ، خودشان را مثل كنيز میدانستند . اينها دور زينب را گرفته بودند
و زينب در وسط اينها وارد مجلس ابن زياد شد ولی سلام نكرد ، اعتنا نكرد
. ابن زياد از اينكه او احساس مقاومت كرد ، ناراحت شد . سلام نكردن
زينب معنايش اينست كه هنوزاراده ما زنده است ، هنوز هم ما به شما
اعتنا نداريم ، هنوز هم روح حسين بن علی در كالبد زينب میگويد :
« هيهات منا الذله ، » هنوز میگويد : « لا اعطيكم بيدی اعطاء الذليل و لا
افر فرار العبيد يا : لا اقر اقرار العبيد » ( 1 )
ابن زياد از اين بی اعتنائی سخت ناراحت شد . میفهميد اين كيست . همه
گزارشها به او رسيده بود . وقتی فهميد زنی از همه محترمتر است و زنان
ديگر با احترام خاصی دورش را گرفتهاند ، لابد حدس میزد كه او كيست چون
خبر داشت كه كی هست ، كی نيست . در عين حال گفت : من هذه المتكبره ؟
يا : من هذه المتنكره ؟ ( دو جور ضبط كردهاند ) . اين متكبر ، اين زن
پرنخوت
پاورقی : 1 - ارشاد مفيد ص 235 [ خود را همچون شخصی ذليل و درمانده به دست شما نمی سپارم ، و چون بندگان نيز نخواهم گريخت ] يا [ چون بندگان اقرار و اعتراف نخواهم كرد ] . |