« و لا مال » دنبال آن عبادتهائی هستند كه نه به جان ، نه به مال و نه به
حيثيتشان ضرر میزند ، مثل نماز و روزه ، اما اگر وظيفهای ، ضرری به جايی
میزند ، ديگر آن را قبول ندارند . تا آنجا كه میفرمايد اگر نماز هم به
كار يا حيثيت يا جانشان ضرر میزند ، آن را رها میكردند « كما رفضوا اسمی
الفرائض و اشرفها » . همان طوری كه عاليترين و شريفترين فريضهها را رها
كردند ، نماز را هم رها میكردند . آن عاليترين و شريفترين فريضهها كدام
است ؟ « ان الامر بالمعروف و النهی عن المنكر فريضه عظيمه بها تقام
الفرائض » فريضه بزرگی است كه ساير فرائض به وسيله آن بپا میشود .
بايد امر به معروف و نهی از منكر باشد تا نمازی باشد ، تا زكاتی باشد ،
تا حجی باشد ، تا خمسی باشد ، تا معاملاتی باشد ، تا قانونی باشد ، تا
اخلاقی باشد .
باز قسمتی از حديث را حذف میكنم ، فرمود : « ان الامر بالمعروف و
النهی عن المنكر سبيل الانبياء » همانا امر به معروف و نهی از منكر ، راه
همه پيامبران است ، « منهاج الصلحاء ، بها تقام الفرائض و تامن
المذاهب » واجبات خدا به اين وسيله بپا داشته میشود و راهها به اين
وسيله امن میگردد ، كسبها به اين وسيله حلال ، و مظالم به اين وسيله باز
میگردد ، زمين به اين وسيله آباد میشود .
شما از اينجا بفهميد كه حوزه امر به معروف و نهی از منكر تا كجا است
، تا حدود آباد شدن زمين . خدا میداند آدم گاهی كه يك چيزهائی را میبيند
و در تاريخ اسلام مطالعه میكند ، دود از كلهاش بلند میشود كه ما چه بوديم
و چه شديم . دلم میخواهد
|