اگر به اين خيال بروی ، اسلحه نپوشی و به خاطر اسلحه نپوشيدن كشته شوی ،
نيروی اسلام را هدر داده‏ای . برو بزن ، و تا حد امكان كشته نشو ، برو تا
حد ممكن طرف را از بين ببر ولی خودت را حفظ كن . اين ، معنی مطلبی است‏
كه آقايان گفته‏اند و بسيار مسئله منطقی‏ای است .
مطلب ديگری ما در باب امر به معروف و نهی از منكر داريم كه اين هم‏
در اخبار و روايات ما هست ، متن حديث است كه در فقه ما هم آمده است‏
: « انما يجب علی القوی المطاع » ( 1 ) امر به معروف و نهی از منكر بر
كسی واجب است كه قدرت داشته باشد . يعنی آدم ناتوان نبايد امر به‏
معروف و نهی از منكر بكند . اين هم وابسته به آن مطلب است ، يعنی‏
حساب اينست كه امر به معروف و نهی از منكر برای رسيدن به نتيجه است ،
برای اينست كه : نيرو را حفظ كن و نتيجه بگير . اما آنجا كه تو ناتوان‏
هستی ، يعنی نيرويت را از دست می‏دهی و به نتيجه نمی‏رسی ، نه .
در اينجا يك اشتباه بسيار بزرگ برای بعضيها پيدا شده است و آن اينكه‏
ممكن است كسی بگويد : من كه قدرت ندارم فلان كار را انجام بدهم ، اسلام‏
هم كه گفته اگر قدرت نداری ، نكن ، پس ديگر من خيالم راحت است .
ديگری می‏گويد : اسلام گفته است امر به معروف و نهی از منكر ، در وقتی‏
است كه در آن احتمال نتيجه دادن باشد . خوب ، من احتمال نمی‏دهم ، پس‏
خيالم راحت است . اين ، اشتباه است . اين احتمال ، غير از احتمالی‏

پاورقی :
1 - فروع كافی‏ج 5 ص . 59