درشتی و نرمی بهم در به است
|
چو رگزن كه جراح و مرهم نه است
|
میگويد : هم درشتی بايد باشد و هم مهربانی ، مثل رگزن كه هم جراحی
میكند و هم مرهم مینهد . اين در مورد مبارزه با منكرات .
ولی در مورد امر به معروف چطور ؟ به چه شكل و نحوی بايد انجام شود ؟
امر به معروف هم عينا همين تقسيمات را دارد با اين تفاوت كه امر به
معروف يا لفظی است يا عملی . امر به معروف لفظی اينست كه انسان با
بيان ، حقايق را برای مردم بگويد ، خوبيها را برای مردم تشريح كند ، مردم
را تشويق كند و به آنها بفهماند كه امروز كار خير چيست .
امر به معروف عملی اينست كه انسان نبايد تنها به گفتن قناعت كند ،
گفتن كافی نيست . میتوانيم بگوييم يكی از بيماريهای اجتماع امروز ما
اينست كه برای گفتن بيش از اندازه ارزش قائل هستيم . البته گفتن خيلی
ارزش دارد ، نمیخواهم م نكر ارزش گفتن باشم . تا گفتن نباشد ، روشن
كردن نباشد ، نوشتن و تشريح حقايق نباشد ، كاری نمیشود كرد . مقصودم
اينست كه ما میخواهيم همه چيز با گفتن درست شود ، مثل آن كسانی كه
میخواهند با ورد همه چيز را درست بكنند ، وردی بخوانند ، زمين آسمان شود
و آسمان زمين . ما میخواهيم فقط با قدرت لفظ و بيان وارد شويم و حال
اينكه مطلب اينجور نيست . " گفتن " شرط لازم هست ولی كافی نيست ،
بايد عمل كرد .
هر يك از امر به معروف لفظی و امر به معروف عملی به