منكر در برابر اين امور محترم چقدر نيرو دارد ؟ درجه احترام امر به‏
معروف و نهی از منكر چقدر بالا است كه به مصداق گفته پيغمبر اكرم ( ص )
: « اذا اجتمعت حرمتان تركت الصغری للكبری » وقتی دو حرمت يا يكديگر
تزاحم و اجتماع پيدا می‏كنند لزوما بايد حرمت كوچكتر را فدای حرمت‏
بزرگتر كنيم .
بعضی از علمای اسلام و خيلی متاسفم كه بايد بگويم بعضی از علمای بزرگ‏
شيعه كه از آنها چنين انتظاری نمی‏رفت ، می‏گويند : مرز امر به معروف و
نهی از منكر ، بی‏ضرری است ، نه بی‏مفسده‏ای . ضرری به جان يا مال يا
آبرويت نرسد . يعنی اگر پای ضرر به اينها در ميان بود ، امر به معروف و
نهی از منكر را رها كن ! آن ، كوچكتر از اينست كه با احترام جان يا آبرو
يا بدن برابری كند ! ارزش امر به معروف و نهی از منكر را پايين می‏آورند
.
اما ديگری می‏گويد نه ، ارزش امر به معروف و نهی از منكر بالاتر از
اينهاست ، البته با توجه به موردش . ببين امر به معروف و نهی از منكر
را برای چه می‏خواهی بكنی ؟ در چه موضوعی می‏خواهی امر به معروف و نهی از
منكر كنی ؟ يك وقت موضوع امر به معروف و نهی از منكر موضوع كوچكی است‏
. مثلا كسی كوچه را كثيف می‏كند ، پوست خربزه را می‏اندازد در كوچه .
نبايد بياندازد . شما اينجا بايد نهی از منكر كنيد ، بايد او را ارشاد و
هدايت كنيد ، بايد به او بگوييد اين كار را نكن درست نيست . حالا اگر
شما برای نهی از منكر كردن در چنين مسئله‏ای ، به خاطر پوست خربزه در
كوچه انداختن ، بدانيد يك فحش