پاورقی : 1 - مقتل مقرم ص . 303
كرده بود و آن ، يك لئامت و پستیای بود كه اين مردم به خرج دادند ،
پستیای كه با روح انسانيت و اسلام ضديت دارد و تاريخ اسلام نشان میدهد كه
هيچگاه اسلام اجازه نمیداد با هيچ دشمنی چنين رفتار شود ، يعنی برای اينكه
دشمن را سخت در مضيقه قرار دهند ، آب را به رويش ببندند . به علی بن
ابی طالب چنين پيشنهادی شد و میتوانست اين كار را نسبت به معاويه بكند
، نكرد . خود حسين بن علی همين حر را با اصحابش با اينكه دشمنش بودند ،
در بين راه سيراب كرد . مسلما حر يادش بود كه ما آب را به روی كسی
بستيم كه آن روزی كه تشنه بوديم ، بدون اينكه از او بخواهيم ، ما را
سيراب كرد . او چقدر شريف و عالی و بزرگ بود و هست و ما چقدر پستيم !
گفت : مردم كوفه ! شما خجالت نمیكشيد ؟ ! اين فرات مثل شكم ماهی برق
میزند . آبی را كه بر همه موجودات جاندار حلال است ، انسان ، حيوان اهلی
، وحشی و جنگلی از آن میآشامد ، شما بر فرزند پيغمبر خود بستهايد ؟ ! اين
مرد میجنگد تا شهيد میشود . اباعبدالله او را بی پاداش نگذاشت ، فورا
خود را به بالين اين مرد بزرگوار رساند . برايش غزل خواند : « و نعم
الحر حر بنیرياح » ( 1 ) اين حر رياحی چه حر خوبی است . مادرش عجب اسم
خوبی برايش انتخاب كرده است . روز اول گفت حر ، آزاد مرد . راستی كه
تو آزاد مرد بودی . حسين است ، بزرگوار و شريف است ، تا حدی كه
میتواند اصحاب خود را تفقد میكند . اين خودش امر
پاورقی : 1 - مقتل مقرم ص . 303 |