الموت اولی من ركوب العار |
و العار اولی من دخول النار (1) |
پاورقی : 1 - مقتل مقرم / ص . 345
است كه فقط معرف شخص است و بيش از اين چيز ديگری نيست . ولی
شعارهای ديگری است كه علاوه بر معرفی شخص ، معرف فكر هم هست ، معرف
احساس است ، معرف نظر و ايده است ، و اينها را ما در روز عاشورا زياد
میبينيم ، هر دو نوع شعار را میبينيم .
اما شعارهای خود اباعبدالله ، خود داستان مفصلی است كه همه آن را
نمیتوانم در اين يك جلسه برای شما عرض بكنم .
اباعبدالله در مقام افتخار ، خيلی تكيه میكرد روی علی مرتضی . البته به
اعتبار جدش هم افتخار میكرد ، آنكه جای خود دارد ، ولی مخصوصا به پدرش
علی مرتضی افتخار میكرد ، با اينكه آنها كه در آنجا بودند دشمنان علی
بودند ولی مدعی بودند كه ما امت پيغمبر هستيم . امام حسين كوشش داشت
كه افتخارش را به علی مرتضی رسما بيان كرده باشد
اشعاری كه اباعبدالله در روز عاشورا خواندهاند ، خيلی مختلف است ، با
آهنگهای مختلف سروده شده است كه بعضی از آنها از خود اباعبدالله و بقيه
از ديگران است و ايشان استشهاد كردهاند ، مثل اشعار معروف " فروه بن
مسيك " كه سراپا حماسه است . يكی از اشعاری كه اباعبدالله در روز
عاشورا میخواند و آنرا شعار خودش قرار داده بود ، اين شعر بود ( مخصوصا
يك مصراع آن ) :
پاورقی : 1 - مقتل مقرم / ص . 345 |