درشتی و نرمی بهم در به است
چو رگزن كه جراح و مرهم نه است
می‏گويد : هم درشتی بايد باشد و هم مهربانی ، مثل رگزن كه هم جراحی‏
می‏كند و هم مرهم می‏نهد . اين در مورد مبارزه با منكرات .
ولی در مورد امر به معروف چطور ؟ به چه شكل و نحوی بايد انجام شود ؟
امر به معروف هم عينا همين تقسيمات را دارد با اين تفاوت كه امر به‏
معروف يا لفظی است يا عملی . امر به معروف لفظی اينست كه انسان با
بيان ، حقايق را برای مردم بگويد ، خوبيها را برای مردم تشريح كند ، مردم‏
را تشويق كند و به آنها بفهماند كه امروز كار خير چيست .
امر به معروف عملی اينست كه انسان نبايد تنها به گفتن قناعت كند ،
گفتن كافی نيست . می‏توانيم بگوييم يكی از بيماريهای اجتماع امروز ما
اينست كه برای گفتن بيش از اندازه ارزش قائل هستيم . البته گفتن خيلی‏
ارزش دارد ، نمی‏خواهم م نكر ارزش گفتن باشم . تا گفتن نباشد ، روشن‏
كردن نباشد ، نوشتن و تشريح حقايق نباشد ، كاری نمی‏شود كرد . مقصودم‏
اينست كه ما می‏خواهيم همه چيز با گفتن درست شود ، مثل آن كسانی كه‏
می‏خواهند با ورد همه چيز را درست بكنند ، وردی بخوانند ، زمين آسمان شود
و آسمان زمين . ما می‏خواهيم فقط با قدرت لفظ و بيان وارد شويم و حال‏
اينكه مطلب اينجور نيست . " گفتن " شرط لازم هست ولی كافی نيست ،
بايد عمل كرد .
هر يك از امر به معروف لفظی و امر به معروف عملی به