پاورقی : 1 - سوره بقره ، آيه . 156
ديگری ، صد سال ، پانصد سال بعد به شكلهای ديگری ، و بعد از هزار سال نيز
الهام دهنده نهضتها باشد . اين را میگويند : « يغيروا ما بانفسهم » .
ما بچههايمان را دوست داريم . آيا حسين بن علی عليهالسلام بچههای خود
را دوست نداشت ؟ ! مسلما او بيشتر دوست داشت . ابراهيم خليل اينطور
نبود كه كمتر از ما اسماعيلش را دوست داشته باشد ، خيلی بيشتر دوست
داشت به اين دليل كه از ما انسانتر بود و اين عواطف ، عواطف انسانی
است . او انسانتر از ما بود و قهرا عواطف انسانی او هم بيشتر بود .
حسين بن علی عليه السلام هم بيشتر از ما فرزندان خود را دوست میداشت .
اما در عين حال او خدا را از همه كس و همه چيز بيشتر دوست میداشت ، در
مقابل خداوند و در راه خدا هيچكس را به حساب نمیآ ورد .
نوشتهاند ايامی كه اباعبدالله عليه السلام به طرف كربلا میآمد ، همه
خانوادهاش همراهش بودند . واقعا برای ما قابل تصور نيست . وقتی انسان
مسافرتی میرود و بچه كوچكی همراه دارد ، يك مسئوليت طبيعی در مقابل او
احساس میكند و دائما نگران است كه چطور میشود ؟ .
نوشتهاند همينطور كه حركت میكردند اباعبدالله عليه السلام خوابشان
گرفت و همانطور سواره سر روی قاشه اسب ( به اصطلاح خراسانيها ) [ يا ]
قربوس زين گذاشت . طولی نكشيد كه سر را بلند كرد و فرمود :
« انا لله و انا اليه راجعون ». ( 1 ) تا اين جمله را
پاورقی : 1 - سوره بقره ، آيه . 156 |