پاورقی : 1 - سخن چينی .
آنها نيروی اصلاح نبود ، نيروی امر به معروف و نهی از منكر نبود ، حس
امر به معروف و نهی از منكر در ميان اين مردم زنده نبود .
حال ببينيم امر به معروف و نهی از منكر چه شرايطی دارد و چگونه ما
میتوانيم امر به معروف و نهی از منكر كنيم ؟ اولا معروف يعنی چه ؟ منكر
يعنی چه ؟ امر به معروف و نهی از منكر يعنی چه ؟ اسلام از باب اينكه
نخواسته موضوع امر به معروف و نهی از منكر را به امور معين ، مثل
عبادات ، معاملات ، اخلاقيات ، محيط خانوادگی و . . . محدود كند ، كلمه
عام آورده است : معروف ، يعنی هر كار خ ير و نيكی . امر به معروف لازم
است . نقطه مقابلش : هر كار زشتی . نگفت شرك يا فسق يا غيبت يا دروغ
يا نميمه ( 1 ) يا تفرقه اندازی يا ربا يا ريا ، بلكه گفت : منكر : هر
چه كه زشت و پليد است .
" امر " يعنی فرمان ، " نهی " يعنی باز داشتن ، جلو گيری كردن .
اما اين فرمان يعنی چه ؟ آيا مقصود از اين فرمان ، فرمان لفظی است ؟ آيا
امر به معروف و نهی از منكر فقط در مرحله لفظ است ؟ فقط بايد با زبان
امر به معروف و نهی از منكر كرد ؟ خير ، امر به معروف و نهی از منكر در
مرحله دل و ضمير هست ، در مرحله زبان هست ، در مرحله دست و عمل هم
هست . تو بايد با تمام وجودت آمر به معروف و ناهی از منكر باشی . از
علی بن ابی طالب عليه السلام سئوال كردند اينكه قرآن در مورد بعضی از
زندههای روی زمين میگويد اينها مردهاند ، يعنی چه ؟ ميت الاحياء مرده در
ميان زندهها كيست و چيست ؟ فرمود : مردم چند طبقهاند ، بعضی
پاورقی : 1 - سخن چينی . |