كنيد . اين يك درجه است .
درجه دومی كه علما و دانشمندان برای نهی از منكر ذكر كردهاند ، مرحله
زبان است ، مرحله پند و نصيحت و ارشاد است . يعنی بسا هست آن بيماری
كه دچار منكری هست و عمل زشتی را مرتكب میشود ، به خاطر جهالت و
نادانی او است ، تحت تاثير يك سلسله تبليغات قرار گرفته است ،
احتياج به مربی دارد ، احتياج به هادی و راهنما و معلم دارد ، احتياج به
روشن كننده دارد ، احتياج به فردی دارد كه با او تماس بگيرد ، با كمال
مهربانی با او صحبت كند ، موضوع را با او در ميان بگذارد ، معايب و
مفاسد را برای او تشريح كند تا آگاه شود و باز گردد . اين مرحله نيز يك
درجه از " نهی از منكر " است ، به اين معنی كه در مواردی كه كسی با ما
تماس دارد و نيز به يك عمل منكر و زشتی ابتلا دارد و ما میتوانيم با
منطقی روشنگر او را به ترك آن عمل قانع كنيم ، بر ما واجب است كه با
چنين منطقی با آن شخص تماس بگيريم .
مرحله سوم ، مرحله عمل است . گاهی طرف در درجهای و در حالی است كه
نه اعراض و هجران ما تاثيری بر او میگذارد و نه میتوانيم با منطق و بيان
و تشريح مطلب ، او را از منكر باز داريم ، بلكه بايد وارد عمل شويم .
اگر وارد عمل شويم ، میتوانيم . چطور وارد عمل شويم ؟ وارد عمل شدن
مختلف است . معنای وارد عمل شدن تنها زور گفتن نيست ، كتك زدن و
مجروح كردن نيست . البته نمیگويم در هيچ جا نبايد تنبيه عملی شود . بله
مواردی هم هست كه جای تنبيه عملی است . اسلام دينی است كه طرفدار حد
|