در ضمن اشعارش چنين گفت :
" اين شخص كسی است كه تمام سنگريزه‏های سرزمين بطحا او را می‏شناسند ،
اين كعبه او را می‏شناسد ، زمين حرم و زمين خارج حرم او را می‏شناسند " .
" اين فرزند بهترين بندگان خداست ، اين است آن پرهيزكار پاك پاكيزه‏
مشهور " .
" اين كه تو می‏گويی او را نمی‏شناسم ، زيانی به او نمی‏رساند ، اگر تو
يك نفر ، فرضا ، نشناسی ، عرب و عجم او را می‏شناسند " . . . ( 1 )
هشام از شنيدن اين قصيده ، و اين منطق ، و اين بيان ، از خشم و غضب‏
آتش گرفت ، و دستور داد مستمری فرزدق را از بيت المال قطع كردند ، و
خودش را در " عسفان " بين مكه و مدينه

پاورقی :
. 1

هذا الذی تعرف البطحاء وطأته
و البيت يعرفه و الحل و الحرام
هذا ابن خير عباد الله كلهم
هذا التقی النقی الطاهر العلم
و ليس قولك من هذا بضائره
العرب تعرف من انكرت و العجم