50 شمشير زبان

علی بن عباس ، معروف به ابن الرومی ، شاعر معروف هجو گو و مديحه‏
سرای دوره عباسی ، در نيمه قرن سوم هجری ، در مجلس و زير المعتضد عباسی‏
، به نام قاسم بن عبيدالله ، نشسته و سرگرم بود . او هميشه به قدرت منطق‏
و بيان و شمشير زبان خويش مغرور بود . قاسم بن عبيدالله ، از زخم زبان‏
ابن الرومی خيلی می‏ترسيد و نگران بود ، ولی ناراحتی و خشم خود را ظاهر
نمی‏كرد . بر عكس طوری رفتار می‏كرد كه ابن الرومی با - همه بد دليها و
وسواسها و احتياطهايی كه داشت و به هر چيزی فال بد می‏زد - از معاشرت با
او پرهيز نمی‏كرد . قاسم محرمانه دستور داد تا در غذای ابن الرومی‏