جعفر " بلی " .
نجاشی " مقداری بخوان " .
جعفر با در نظر گرفتن وضع مجلس ، كه همه مسيحی مذهب بودند و خود
پادشاه هم شخصا مسيحی بود ، و " اسقف " ها همه كتاب مقدس انجيل را
جلو گذاشته بودند ، و مجلس از احساسات مسيحيت موج می‏زد ، سوره مباركه‏
مريم را كه مربوط به مريم و عيسی و يحيی و زكرياست آغاز كرد ، و آيات‏
آن سوره را ، كه فاصله‏های كوتاه و خاتمه‏های يك نواخت آنها ، آهنگ‏
مخصوصی پديد می‏آورد ، با طمأنينه و استحكام خواند . جعفر ضمنا خواست با
خواندن اين آيات منطق معتدل و صحيح قرآن را درباره عيسی و مريم برای‏
مسيحيان بيان كند ، و بفهماند كه قرآن در عين اينكه عيسی و مريم را به‏
منتها درجه تقديس می‏كند ، آنها را از حريم الوهيت دور نگاه می‏دارد .
مجلس وضع عجيبی به خود گرفت ، اشكها همه برگونه‏ها جاری شد .
نجاشی گفت : " به خدا حقيقت آنچه عيسی گفته همينهاست ، اين سخنان و
سخنان عيسی از