50 شمشير زبان
علی بن عباس ، معروف به ابن الرومی ، شاعر معروف هجو گو و مديحه سرای دوره عباسی ، در نيمه قرن سوم هجری ، در مجلس و زير المعتضد عباسی ، به نام قاسم بن عبيدالله ، نشسته و سرگرم بود . او هميشه به قدرت منطق و بيان و شمشير زبان خويش مغرور بود . قاسم بن عبيدالله ، از زخم زبان ابن الرومی خيلی میترسيد و نگران بود ، ولی ناراحتی و خشم خود را ظاهر نمیكرد . بر عكس طوری رفتار میكرد كه ابن الرومی با - همه بد دليها و وسواسها و احتياطهايی كه داشت و به هر چيزی فال بد میزد - از معاشرت با او پرهيز نمیكرد . قاسم محرمانه دستور داد تا در غذای ابن الرومی