شد ، و بركرسی رياست دانشگاه نظاميه تكيه زد .
عاليترين مقامات علمی و روحانی آن روز همان بود كه غزالی بدان رسيد .
بزرگترين دانشمند زمان و عاليترين مرجع دين به شمار می‏رفت . در مسائل‏
بزرگ سياسی روز مداخله می‏كرد . خليفه وقت ، المقتدر بالله ، و بعد از
او المستظهر بالله ، برای وی احترام زيادی قائل بودند . همچنين پادشاه‏
بزرگ ايران ملكشاه سلجوقی ، و وزير دانشمند و مقتدر وی خواجه نظام‏
الملك طوسی ، نسبت به او ارادت می‏ورزيدند و كمال احترام را مرعی‏
می‏داشتند ، غزالی به نقطه اوج ترقيات خود رسيده بود و ديگر مقامی برای‏
مثل او باقی نمانده بود كه احراز نكرده باشد ، ولی در همان حال كه برعرش‏
سيادت علمی و روحانی جلوس كرده بود و ديگران غبطه مقام او را می‏خوردند
، از درون روح وی شعله‏ای كه كم و بيش در همه دوران عمر وی سوسو می‏زد
زبانه كشيد كه خرمن هستی و مقام و جاه و جلال وی را يكباره سوخت .
غزالی در همه دوران تحصيل خويش .