هشام بن اسماعيل ، در ستم و توهين به اهل مدينه بيداد كرده بود . سعيد
بن مسيب ، محدث معروف و مورد احترام اهل مدينه را به خاطر امتناع از
بيعت ، شصت تازيانه زده بود و جامه‏ای درشت بروی پوشانده ، برشتری‏
سوارش كرده ، دور تا دور مدينه گردانده بود . به خاندان علی عليه‏السلام و
مخصوصا مهتر و سرور علويين ، امام علی بن الحسين زين‏العابدين ( ع ) ،
بيش از ديگران بدر رفتاری كرده بود .
وليد هشام را معزول ساخت و به جای او ، عمر بن عبدالعزيز ، پسر عموی‏
جوان خود را كه در ميان مردم به حسن نيت و انصاف معروف بود ، حاكم‏
مدينه قرار داد . عمر برای باز شدن عقده دل مردم ، دستور داد هشام بن‏
اسماعيل را جلو خانه مروان حكم نگاه دارند ، و هر كس كه از هشام بدی‏
ديده يا شنيده بيايد و تلافی كند ، و داد دل خود را بگيرد . مردم دسته‏
دسته می‏آمدند ، دشنام و ناسزا و لعن و نفرين بود كه نثار هشام بن اسماعيل‏
می‏شد .
خود هشام بن اسماعيل ، بيش از همه ،