شد ، و بركرسی رياست دانشگاه نظاميه تكيه زد .
عاليترين مقامات علمی و روحانی آن روز همان بود كه غزالی بدان رسيد .
بزرگترين دانشمند زمان و عاليترين مرجع دين به شمار میرفت . در مسائل
بزرگ سياسی روز مداخله میكرد . خليفه وقت ، المقتدر بالله ، و بعد از
او المستظهر بالله ، برای وی احترام زيادی قائل بودند . همچنين پادشاه
بزرگ ايران ملكشاه سلجوقی ، و وزير دانشمند و مقتدر وی خواجه نظام
الملك طوسی ، نسبت به او ارادت میورزيدند و كمال احترام را مرعی
میداشتند ، غزالی به نقطه اوج ترقيات خود رسيده بود و ديگر مقامی برای
مثل او باقی نمانده بود كه احراز نكرده باشد ، ولی در همان حال كه برعرش
سيادت علمی و روحانی جلوس كرده بود و ديگران غبطه مقام او را میخوردند
، از درون روح وی شعلهای كه كم و بيش در همه دوران عمر وی سوسو میزد
زبانه كشيد كه خرمن هستی و مقام و جاه و جلال وی را يكباره سوخت .
غزالی در همه دوران تحصيل خويش .
|