پاورقی : . 1 آيين سخنوری ، تأليف مرحوم محمد علی فروغی ، جلد 2 ، صفحه 5 و 6.
چيزی به دستش نيامد ، اما در سخنوری ورزيده شد ، و بر آن شد كه در مجامع
عمومی سخن براند . در آغاز امر چندان سخنوری او مورد پسند واقع نشد ،
عيبهايی در سخنرانيش چه از جنبههای طبيعی مربوط به آواز و لهجه و كوتاه
و بلندی نفس ، و چه از جنبههای فنی مربوط به انشاء و تعبير ديده میشد
ولی به كمك تشويق و ترغيب دوستان و با همت بلند و مجاهدت عظيم ، همه
آن معايب را از بين برد . خانهای زير زمينی برای خود مهيا ساخت و تنها
در آنجا مشغول تمرين خطابه شد . برای اصلاح لهجه خود ريگ در دهان میگرفت
و به آواز بلند شعر میخواند . برای اين كه نفسش قوت بگيرد رو به بالا
میدويد ، يا منظومههای طولانی را يك نفس میخواند . در برابر آئينه سخن
میگفت ، تا قيافه خود را در آئينه ببيند و ژستها و اطوار خود را اصلاح
كند . آن قدر به تمرين و ممارست ادامه داد ، تا يكی از بزرگترين سخنوران
جهان گشت ( 1 ) .
پاورقی : . 1 آيين سخنوری ، تأليف مرحوم محمد علی فروغی ، جلد 2 ، صفحه 5 و 6. |