اين سه نفر - كه يكی عبدالرحمن‏بن ملجم بود و ديگری برك‏بن عبدالله نام‏
داشت و سومی عمروبن بكر تميمی - در كعبه با هم پيمان بستند و هم قسم‏
شدند كه آن سه نفر را كه در رأس مسلمين قرار دارند در يك شب ، يعنی در
شب نوزدهم رمضان ( يا هفدهم رمضان ) بكشند . عبدالرحمن نامزد قتل علی و
برك مأمور قتل معاويه و عمر و بن بكر متعهد كشتن عمرو بن العاص شد . با
اين پيمان و تصميم از يكديگر جدا شدند و هر كدام به طرف حوزه مأموريت‏
خود حركت كردند . عبدالرحمن به طرف كوفه - مقر خلافت علی ، - راه افتاد
. برك به طرف شام ، مركز حكومت معاويه رفت و عمروبن بكر به جانب مصر
، محل فرماندهی عمروبن العاص ، روان شد .
دو نفر از اينها ، يعنی برك‏بن عبدالله و عمروبن بكر ، كار مهمی از
پيش نبردند ، زيرا برك كه مأمور كشتن معاويه بود تنها توانست در آن‏
شب معهود ضربتی از پشت سر بر سرين معاويه وارد كند كه آن ضربت با
معالجه پزشك