نموده است و چنين توصيفی بر گذشتگان صحابه قابل انطباق نيست ، می‏گويد :
قطعا جز عمر كسی مقصود نبوده است .
ابن ابی الحديد از طبری نقل می‏كند كه :
در فوت عمر زنان می‏گريستند دختر ابی حثمه چنين ندبه می‏كرد : اقام الاود
و ابرا العمد ، امات الفتن و احيا السنن ، خرج نقسی الثوب بريئا من‏
العيب . آنگاه طبری از مغيره بن شعبه نقل می‏كند كه پس از دفن عمر به‏
سراغ علی رفتم و خواستم سخنی از او درباره عمر بشنوم . علی بيرون آمد در
حالی كه سر و صورتش را شسته بود و هنوز آب می‏چكيد و خود را در جامه‏ای‏
پيچيده بود و مثل اينكه ترديد نداشت