سفارش لفظی بوده كه همواره تكرار می‏شده است .
سيد رضی آنرا در رديف نامه‏ها آورده است ، و می‏گويد ما اين قسمت را
در اينجا می‏آوريم تا دانسته شود علی ( ع ) حق و عدالت را چگونه به پا
می‏داشت . و چگونه در بزرگ و كوچك كارها آنها را منظور می‏داشت .
دستورها اينست :
" به راه بيفت بر اساس تقوای خدای يگانه ، مسلمانی را ارعاب نكنی (
1 ) ، طوری رفتار نكن كه از تو كراهت داشته باشد . بيشتر از حقی كه به‏
مال او تعلق گرفته است از او مگير ، وقتی كه بر قبيله‏ای كه بر سر آبی‏
فرود آمده‏اند وارد شدی تو هم در كنار آن آب فرود آی بدون آنكه به‏
خانه‏های مردم داخل شوی ، با تمام آرامش و وقار نه به صورت يك مهاجم ،
بر آنها وارد شو و سلام كن ، درود بفرست بر آنها ، سپس بگو : بندگان خدا
، مرا ولی خدا و خليفه او فرستاده است كه حق خدا را از اموال شما بگيرم‏
، آيا حق الهی در اموال شما هست يا نه ؟ اگر گفتند : نه ، بار ديگر
مراجعه نكن ، سخنشان را بپذير و قول آنها را محترم بشمار ، اگر فردی‏
جواب مثبت داد او را همراهی كن بدون آنكه او را بترسانی و يا تهديد كنی‏
، هر چه زر و سيم داد بگير ، اگر

پاورقی :
1 - اينكه تنها نام مسلمان آمده است از آنجهت است كه صدقات تنها از
مسلمين گرفته ميشود .