نموده است و چنين توصيفی بر گذشتگان صحابه قابل انطباق نيست ، میگويد :
قطعا جز عمر كسی مقصود نبوده است .
ابن ابی الحديد از طبری نقل میكند كه :
در فوت عمر زنان میگريستند دختر ابی حثمه چنين ندبه میكرد : اقام الاود
و ابرا العمد ، امات الفتن و احيا السنن ، خرج نقسی الثوب بريئا من
العيب . آنگاه طبری از مغيره بن شعبه نقل میكند كه پس از دفن عمر به
سراغ علی رفتم و خواستم سخنی از او درباره عمر بشنوم . علی بيرون آمد در
حالی كه سر و صورتش را شسته بود و هنوز آب میچكيد و خود را در جامهای
پيچيده بود و مثل اينكه ترديد نداشت
|