شب زنده داريها :
" « اما الليل فصافون اقدامهم تالين لاجزاء القرآن يرتلونه ترتيلا يحزنون به انفسهم و يستثيرون به دواء دائهم فاذا مروا بايه فيها تشويق ركنوا اليها طمعا و تطلعت نفوسهم اليها شوقا و ظنوا انها نصب اعينهم ، و اذا مروا بايه فيها تخويف اصغوا اليها مسامع قلوبهم و ظنوا ان زفير جهنم و شهيقها فی اصول آذانهم ، فهم حانون علی اوساطهم ، مفترشون لجباههم و اكفهم و ركبهم و اطراف اقدامهم يطلبون الی الله تعالی فكاك رقابهم ، و اما النهار فحلماء علماء ابرار اتقياء » " ( 1 ) . شبها پاهای خود را برای عبادت جفت میكنند ، آيات قرآن را با آرامی و شمرده شمرده تلاوت مینمايند ، با زمزمه آن آيات و دقت در معنی آنها غمی عارفانه در دل خود ايجاد میكنند و دوای دردهای خويش را بدين وسيله ظاهر میسازند ، هر چه از زبان قرآن میشنوند مثل اينست كه به چشم میبينند ، هر گاه به آيهای از آيات رحمت میرسند بدان طمع میبندند و قلبشان از شوق لبريز میگردد ، چنين مینمايد كه نصب العين آنها است ، و چون به آيهای از آيات قهر و غضب می -پاورقی : 1 - خطبه . 191