خود زيانی و خود فراموشی
يادم هست ، در حدود هيجده سال پيش در جلسهای خصوصی كه آياتی از قرآن كريم را تفسير میكردم ، برای اولين بار به اين نكته برخوردم كه قرآن گاهی تعبيرات خاصی درباره برخی از آدميان به كار میبرد ، از قبيل " خود زيانی " يا " خود فراموشی " يا " خود فروشی " مثلا میفرمايد : " « قد خسروا انفسهم و ضل عنهم ما كانوا يفترون » " ( 1 ) . همانا خود را باخته و معبودهای دروغين از دستشان رفته است . يا میفرمايد : " « قل ان الخاسرين الذين خسروا انفسهم »" ( 2 ) . بگو زيانكرده و سرمايه باخته آن است كه خويشتن را زيانكرده و خود را باخته است . و يا در مواردی میفرمايد : " « نسوا الله فانسيهم انفسهم »" ( 3 ) . از خدا غافل شدند و خدا را از ياد بردند ، پس خدا خودشان را از خودشان فراموشاند و خودشانپاورقی : 1 - سوره اعراف آيه . 53 2 - سوره زمر آيه . 15 3 - سوره حشر آيه . 19