تقسيم درباره عدم خالی از مسامحه نيست . زيرا در مواقع و نفس الامر ،
عدم منقسم نمیشود به دو قسم : مطلق و مقيد ، يعنی واقعا عدم مطلق و عدم
مقيد نداريم . بلكه آنچه داريم عدم وجود مطلق و عدم وجود مقيد است و
البته واضح است كه فرق است بين عدمی كه خود ، عدم مطلق است ( يا عدمی
كه خود ، عدم مقيد است ) با عدم چيزی كه آن چيز مطلق است ( يا عدم چيزی
كه آن چيز مقيد است ) . و ظاهر اين است كه اين تعبير از ناحيه كسانی
ناشی شده كه عقيده آنها در باب قضايای سالبه با آنچه كه ما در مقدمه دوم
انتخاب كرديم مغاير است .
|