اين منظومه را در حكمت اعلی به رشته كشيدم
همانكه در قرآن با نام " خير فراوان " نام برده شده است .
شرح : در مصراع دوم اين بيت اشاره می‏كند به آيه 269 از سوره بقره كه‏
می‏فرمايد : « يؤتی الحكمه من يشاء و من يؤت الحكمه فقد اوتی خيرا كثيرا
يعنی خداوند به آنكه بخواهد و مصلحت بداند " حكمت " عطا می‏فرمايد و
هر كه به او حكمت عطا شود ، خير فراوان به او داده شده است ( 1 ) .
سميت هدا غرر الفرائد
أودعت فيها عقد العقائد
اين كتاب را " غرر الفرائد " ناميدم و در اين كتاب عقائد و افكار
گره مانندی به وديعت نهادم .
شرح : منظومه حاجی سبزواری مجموعا دو بخش است و خود مؤلف هر بخش را
كتابی جداگانه قرار داده و نامی خاص بر آن نهاده است .
الف - منطق .
ب - حكمت .
بخش منطق را اللئالی المنتظمه و بخش حكمت را كه اكنون قسمتی از آن‏

پاورقی :
1 - حكمت يعنی دريافت حقيقت ، از آن جهت به دريافت حقيقت "
حكمت " گفته می‏شود كه استحكام دارد و پشتوانه‏اش واقعيت است ، بر
خلاف دريافتهای غير منطبق با واقعيت كه استحكام ندارد و مانند خانه‏
عنكبوت سست و بی بنياد است . فلسفه‏ها به هر اندازه صحيح و مطابق با
واقع باشند شايستگی اين واژه مقدس را دارند . بشر در تلاشهای خويش در
جستجوی " حكمت " يعنی دريافتی صحيح و منطبق با واقعيت است و اما
اينكه چه اندازه در اين راه توفيق حاصل كرده است خدا می‏داند . بديهی‏
است كه پيروان هر مكتبی بهر نسبت كه به عقائد و افكار خويش ايمان‏
داشته باشند ، آنرا حكمت تلقی می‏كنند . حاجی سبزواری كه مؤمن به مكتب‏
فلسفی اسلامی و بالخصوص به نحله صدرايی است ، مطالب اين فلسفه را بلا
ترديد مصداق " حكمت " می‏داند .