پاورقی : 1 - مطابق آنچه در باب " وجود ذهنی " تحقيق شده است .
در ذهن ما موجود است عين همان صورت جزئی است كه در خيال موجود بوده ،
و آنچه در خيال موجود است عين همان چيزی است كه در حاسه موجود بوده و
آنچه در حاسه موجود است عين همان چيزی است كه در خارج موجود بوده است
.
اين نوع معقولات همانها هستند كه ما میتوانيم با يك اشاره حسی يا غير
حسی ( عقلی ) آنها را از ساير امور متمايز كنيم ، و مثلا بگوئيم " انسان
" يا " سياهی " يا " سفيدی " كه مقصود ، اين دسته بالخصوص از
موجودات مثلا انسانها است در مقابل ساير موجودات . چنين معقولاتی را
معقولات اوليه میناميم . پس هر گاه در ذهن خود يك صورت مستقيم از يك
عده از موجودات داشته باشيم - به ترتيبی كه گفته شد - آن صورت كلی را
معقول اولی میناميم .
تمام ماهياتی كه در ذهن ما وجود دارد همه از اين دستهاند . ماهيت -
يعنی آن چيزی كه صلاحيت دارد در جواب " ماهو " واقع شود - معقول اولی
است . هر معنائی كه بشود با اشاره حسی يا عقلی به شیء يا اشيائی ، آن را
بر آن شیء يا اشياء حمل كرده و آنها را با آن معنا تبيين كرد و مثلا گفت
كه " اين شیء الف است " و " اين شیء ب است " و " اين ، فلان است
و آن فلان " ، معقول اولی نام دارد . معقولات اوليه مناط تمايز و افتراق
و تذوتهای مختلف اشياء و مبين تعينهای جدا جدای آنها است .
اما برخی ديگر از معقولات و مفاهيم ذهنی ما اينطور نيستند و اين احكام
پاورقی : 1 - مطابق آنچه در باب " وجود ذهنی " تحقيق شده است . |