1 - برای توضيح مطلب ذكر دو مقدمه لازم است :
الف - ذهن بشر قادر است كه بعضی مفاهيم را از مفاهيم ديگر انتزاع كند
در مباحث بعدی روشن خواهد شد كه لزومی ندارد تمامی معانی و مفاهيم ذهنی‏
مستقيما مصداق خارجی داشته باشد . مثلا ذهن بشری تصوری از عدم دارد ،
مفهوم عدم يكی از مفاهيم ذهنی است . در صورتی كه می‏دانيم عدم ، لا شيئيت‏
است و امكان ندارد مصداق حقيقی داشته باشد ، هر چه را مصداق عدم فرض‏
كنيم او يك شی‏ء خواهد بود ، و شی‏ء مصداق وجود است نه عدم . مفهوم عدم‏
يك مفهوم انتزاعی و نسبی است و مصداق‏هايش مصداق اعتباری .
ب - از هستی و چيستی ( وجود و ماهيت ) كه در همه اشياء تشخيص داده‏
می‏شود قطعا يكی اعتباری است و ديگری اصيل . ممكن نيست هر دو اعتباری و
يا هر دو اصيل باشد . اگر هر دو اعتباری باشد لازم می‏آيد هستی و چيستی‏
اشياء انديشه محض باشد و >