پاورقی : ترجمه : 1 - " و بدينسان به ابراهيم ملكوت آسمان ها و زمين را بنمايانيم تا كه از يقين - آورندگان گردد . پس آنگاه كه تاريكی شب او را فرا گرفت ، ستارهای را ديده گفت اين است پروردگار من ، پس من ، چون ستاره ناپديد شد گفت كه من امور ناپدار و زائل شدنی را دوست ندارم . پس چون ماه تابان آشكار شد گفت اين است پروردگار من و چون ماه ( صبح هنگام ) ناپديد شد گفت اگر پروردگار من مرا هدايت نكند بی ترديد از زمرهء گمراهان خواهم بود پس چون خورشيد درخشيدن آغاز كرد گفت ايسنت خدايم ، اين بزرگتر است . پس آن هنگام كه خورشيد نيز غروب نمود گفت : ای قوم من ، همانا من از شما و از آنچه بدان ( در خدايتعالی ) شرك میورزيد بيزار و بركنارم من بی هيچ آلايشی روی به سوی آن موجودی دارم كه آفرينندهء آسمانها و زمين است و من از شرك ورزندگان نخواهم بود " ( ترجمه آيات از استاد نبوده و به متن اضافه گرديده است - ناشر )