غرر 2
در اثبات توحيد حق تعالی
صرف الوجود كثره لم تعرضا
|
لانه اما التوحد اقتضی
|
فهو ، و الاواحد ما حصلا
|
او كان فی وحدته معللا
|
وجود صرف ( ذات واجب الوجود ) را كثرت عارض نمیگردد . زيرا او ،
يا اقتضا میكند وحدت را فهو المراد و گرنه ( در غير اين صورت ) يا
واحدی موجود نمیگردد و يا ( ذات واجب الوجود ) ، در وحدت خود ، معلول
علت خارجی خواهد بود
شرح : از اينجا بحث توحيد آغاز میگردد ، البته مقصود ، توحيد ذات
است يعنی اينكه " واجب الوجود " يك مصداق بيشتر ندارد . و به تعبير
ديگر " ذات حق تعالی " مثل و مانندی ندارد . آنچنان كه قرآن كريم
فرموده است : " « ليس كمثله شیء »" آنچه قبلا بيان شد اثبات ذات
واجب الوجود بود بدون اينكه توجهی به وحدت يا كثرت ذات واجب الوجود
بشود . همه براهينی كه بر اثبات ذات واجب الوجود ،