غرر 2

در اثبات توحيد حق تعالی

صرف الوجود كثره لم تعرضا
لانه اما التوحد اقتضی
فهو ، و الاواحد ما حصلا
او كان فی وحدته معللا
وجود صرف ( ذات واجب الوجود ) را كثرت عارض نمی‏گردد . زيرا او ،
يا اقتضا می‏كند وحدت را فهو المراد و گرنه ( در غير اين صورت ) يا
واحدی موجود نمی‏گردد و يا ( ذات واجب الوجود ) ، در وحدت خود ، معلول‏
علت خارجی خواهد بود
شرح : از اينجا بحث توحيد آغاز می‏گردد ، البته مقصود ، توحيد ذات‏
است يعنی اينكه " واجب الوجود " يك مصداق بيشتر ندارد . و به تعبير
ديگر " ذات حق تعالی " مثل و مانندی ندارد . آنچنان كه قرآن كريم‏
فرموده است : " « ليس كمثله شی‏ء »" آنچه قبلا بيان شد اثبات ذات‏
واجب الوجود بود بدون اينكه توجهی به وحدت يا كثرت ذات واجب الوجود
بشود . همه براهينی كه بر اثبات ذات واجب الوجود ،