تمثيل توئين بی

شايد يك سال پيش بود ، مقاله ای در روزنامه اطلاعات خواندم خيلی خوشم‏
آمد ترجمه مقاله ای بود از مورخ جامعه شناس بزرگ جهان معاصر " توئين‏
بی " در اين مقاله به صورت طنز نوشته بود در كتاب مقدس كه مقصودش‏
عهد عتيق است آمده است كه وقتی خدا پدر بزرگ ما آدم را خلق كرد او را
در بهشت قرار داد و تمام نعمتها را در اختيار وی قرار داد و به او گفت‏
از اينهمه نعمت استفاده كن ، فقط يك شجره ممنوعه بود ، گفت به آن شجره‏
ممنوع نزديك نشو كه اگر نزديك شدی همه اينها سلب می‏شود ولی پدر ما آدم‏
مرتكب آن خطای معروف شد ، به آن شجره نزديك گرديد و از آن شجره خورد ،
نتيجه اين شد كه گفتند بهشت ديگر جای تو نيست ، بايد از اينجا بيرون‏
بروی پدر ما آدم را از بهشت آوردند روی اين زمين ابتدا برای آدم و
فرزندان او خيلی سخت بود كه روی زمين زندگی كنند چون در اينجا مكلف و
موظف شدند كه با كديمين و عرق جبين زندگی بكنند ولی بشر تدريجا خودش را
با زندگی زمين تطبيق داد و همين زمين را عملا به صورت همان بهشت برای‏
خودش در آورد از درياها استفاده كرد ، از هوا استفاده كرد ، از جنگلها و
گياهها استفاده كرد ، از حيوانها استفاده كرد و . . . كم كم برای فرزندان‏
آدم بهشت شد اينجا .
خطای دوم در بهشت دوم انجام شد كه جبرا بشر محكوم است از بهشت دومش‏
هم كه زمين است بيرون برود خطای دوم چيست ؟ ( اين را " توئين بی "
می‏گويد البته من به آن شكلی كه او می‏گويد قبول ندارم . دليلش را عرض‏
كنم ) خطای دوم ماشين بود آيا اجداد و بزرگان ما در سه