پاورقی : 1 - سوره فتح ، آيه . 29
« يعجب الزارع ليغيظ بهم الكفار »(1) . در تورات و انجيل اينها با اين
صفت ياد شده اند ، دربالره شان گفته شده كه چنين امتی بوجود میآيد . به
اين شكل تجسم پيدا كرده و توصيف شدهاند كه مثلشان مثل يك زراعت است ،
مثل يك گندم است كه در زمين كشت میشود و بعد ، از زمين چون زنده است
، میرويد . در آغاز برگ نازكی بيرون میدهد ولی تدريجا اين برگ در شتتر
میشود و استحكام پيدا میكند آنچنانكه كم كم به صورت يك ساقه كلفت در
میآيد . بعد بشكلی در میآيد كه روی پای خودش میايستد در حاليكه قبلا برگی
بود افتاده روی زمين و از خود استقلال نداشت . آنچنان رشد میكند كه همه
كشاورزان را ، همه متخصصان انسان شناسی را به حيرت در میآورد كه چه ملت
رشيدی ! چه ملت بالندهای ! چه ملت در حال رشدی ! البته ملتی كه هم
« اشداء علی الكفار »باشد ، هم « رحماء بينهم »، هم « ركعا سجدا »و هم
« يبتغون فضلا من الله و رضوانا »، قطعا اينجور است . حالا بگوئيد چرا ما
مسلمين اينقدر در حال انحطاط هستيم ؟ چرا اينقدر تو سری خور وبدبخت
هستيم ؟ اصلا كداميك از اين خصائص در ماهست واين چه توقعی است ؟ !
ما با اينكه صد در صد اعتراف داريم كه اسلام دين اجتماعی است و
دستورات آن حاكی از اينست ، ولی اينها سبب نمیشود كه ما عبادت و دعا
و ارتباط با خدا را تحقير بكنيم ، كوچك بشماريم ، نماز را كوچك بشماريم
. يكی از گناهان ، استخفاف نماز يعنی سبك شمردن نماز است . نماز
نخواندن يك گناه بزرگ است و نماز خواندن اما نماز را خفيف
پاورقی : 1 - سوره فتح ، آيه . 29 |