يك گنه ناكرده ، گفتندش تمام
مذنبی ، مذنب ، برو بيرون خرام
تو طمع داری كه با چندين گناه
داخل جنت شوی ای رو سياه ؟
شرط ( ركن ) دوم توبه چيست ؟ فرمود : « العزم علی ترك العود » ، يك‏
تصميم مردانه ، يك تصميم جدی كه ديگر من اين عمل ناشايست را تكرار
نمی‏كنم . البته شما را با اين شعری كه خواندم مايوس نكرده باشم ، نگوئيد
پس كار ما تمام است ، نه « لا تقنطوا من رحمة الله »( 1 ) ، از رحمت‏
الهی مأيوس نباشيد . از هر چه گناه داريد بر گرديد ، خدا می‏پذيرد . همه‏
شرايط را ذكر كرده‏اند ، ولی حد واندازه برای گناه ذكر نكرده‏اند .
نگفته‏اند اگر گناهت به اين حد رسيد توبه‏ات قبول می‏شود واز آن بالاتر كه‏
شد نه ، بلكه گفته‏اند توبه كن قبول می‏شود اما به شرط اينكه واقعا توبه‏
كنی . اگر آتش درونی در تو پيدا بشود ، انقلاب مقدس در روح تو پيدا
بشود و تصميم بر عدم عود بگيری ، توبه تو قبول است ، اما بشرط اينكه‏
تصميم تو واقعا تصميم باشد ، نه اينكه بيائی اينجا پچ پچی هم با خودت‏
بكنی و بگوئی عجب وضع بدی داريم و بيرون كه رفتی فراموش بكنی . اين‏
بدرد نمی‏خورد و بدتر است . اما فرمود كسانی كه استغفار می‏كنند وباز گناه‏
راتكرار می‏كنند استغفار شان از استغفار نكردن بدتر است . چون اين‏
مسخره‏كردن توبه است ، استهزاء خداست ، استهزاء توبه است .
اين دو تا ، ركن توبه است : اول ندامت ، حسرت ، اشتعال درونی ،

پاورقی :
1 - سوره زمر ، آيه . 53