ابوجهلها و ابوسفيانها بوده‏اند عليه خودشان بر انگيخته است و آنها را با
همان مستضعفين هم رديف وهم صف كرده و در يك صف قرار داده است . اين‏
ديگر فقط در قدرت انبياء و اولياء است . بر انگيختن بشر عليه
تبهكاريهای خودش در قدرت غير انبياء و اولياء نيست .
امام موسی بن جعفر ( ع ) از بازار بغداد می‏گذشت . می‏دانيم وضع امام‏
چطور بوده است ( با كبكبه وطنطنه و اين حرفها نبوده است ) . از يك‏
خانه‏ای صدای ساز وآواز و طرب بزن و بكوب بلند بود . وقتی كه امام از
جلوی آن خانه می‏گذشت ، كنيزی از خانه بيرون آمده بود در حاليكه ظرف‏
خاكروبه‏ای در دست داشت كه آورده بود تا مثلا مأمورين شهرداری آنرا ببرند
. امام از او پرسيد : صاحب اين خانه بنده است يا آزاد ؟ كنيز از اين‏
سئوال تعجب كرد ، گفت : خوب معلوم است كه آزاد است ، صاحب اين خانه‏
" بشر " است كه يكی از رجال و شخصيتهای معروف اين شهر است . اين چه‏
سئوالی است كه شما می‏كنيد ؟ حالا شايد سؤال و جوابهای ديگری هم رد و بدل‏
شده است كه اينها در تاريخ وحديث نوشته نشده است ولی اينقدر هست كه‏
بر گشتن اين كنيز طول كشيد . وقتی كه بخانه برگشت صاحب خانه ( بشر ) از
او پرسيد : چرا طول كشيد ، چرا دم در معطل شدی ؟ گفت : يك آقائی آمد از
اينجا رد بشود با اين نشانی و اين علائم . بامن چنين گفتگو كرد ، از من‏
اينجور سؤال كرد و اينجور جواب دادم ، درآخر كار بمن گفت : بله معلوم‏
است كه او بنده نيست و آزاد است ، اگر بنده می‏بود كه اين سرو صدا
اينجا بلند نبود ، اين بزن و بكوبها نبود ، اين شرابخواريها نبود ، اين‏
عياشيها نبود . بشر تااين جمله راشنيد و با علاماتی كه اين زن از آن مرد
گفت و تعريف كرد