انت ما استغنيت عن غيرك علی الناس قدرا
|
تو همين مقدار كه از ديگران بی نياز باشی از همه مردم برتر هستی .
به نظرم در سخنان جا حظ بود ديدم يا يكی ديگر از علمای اهل تسنن كه اهل
ادب است ( جا حظ خودش فوق العاده مرد بليغی است و انصافا مرد سخن
است و فوق العاده برای مقام سخن علی ( ع ) احترام قائل است و حرفهای
عجيبی هم میزند ) . میگويد در ميان سخنان علی ( ع ) ، نه سخن است كه
اينها در دنيا نظير ندارد . از ميان آن نه سخن سه سخنش مربوط به بحث
ماست . اميرالمؤمنين میفرمايد : « احتج الی من شئت تكن اسيره استغن عن
من شئت تكن نظيره ، احسن الی من شئت تكن اميره » ( 1 ) . يعنی نيازمند
هر كسی میخواهی باش اما بدان اگر نيازمند كسی شدی تو برده او هستی . بی
نياز باش از هر كه دلت میخواهد ، مثل او هستی . نيكی كن به هر كه دلت
میخواهد ، توامير او هستی . پس نيازمندی به افراد ديگر نوعی رقيت و
بردگی است اما چه جور بردگی است ؟ بردگی تن است ؟ نه ، بردگی روح است
. بردگی معنوی است . دراين زمينه چقدر سخنان خوب گفتهاند ومتاسفانه
امروز اين بحثها كمتر گفته میشود ، البته به يك جهاتی كه چون مسائل
ديگری مطرح است وانسان میخواهد درباره آنها بحث بكند ، بحثهای اخلاقی
كمتر گفته میشود و حال آنكه اينها زياد هم بايد گفته شود . علی ( ع )
میفرمايد : « الطمع رق مؤبد » ( 2 ) طمع ، بردگی هميشگی است . يعنی از
بردگی بدتر ، طمع داشتن است . كه باز هم در اين زمينه ، مطالب و مسائل
پاورقی :
1 - غرر الحكم چاپ دانشگاه تهرانج 2 ص . 584
2 - نهج البلاغه فيض الاسلام ، حكمت 171 ص . 1170