آنها سازگار نباشد تغيير مسير میدهند . اما در موردحيوانات بسيار واضح
است ، مثلا يك گوسفند يا يك كبوتر و يا حتی يك مگس وقتی حركت میكند
، همينقدر كه مواجه میشود با يك مشكل ، فورا مسير خودش را تغيير میدهد
و حتی ممكن است يك گردش صد و هشتاد درجهای هم بكند ، يعنی درست
درخلاف جهت حركت اولی خودش حركت بكند . حتی نباتات هم اينطور هستند
، يعنی گياهان هم در يك شرايط و حدود معين از درون خودشان خود را هدايت
میكنند ، مسير خود را تغيير میدهند . ريشه يك درخت كه در زير زمين
حركت میكند و به سويی میرود ، اگر به صخرهای برخورد كند ، حالا رسيده يا
نرسيده ، خودش مسيرش را عوض میكند . همين قدر كه بفهمد كه جای رفتن
نيست و راهی ندارد ، مسيرش را تغيير میدهد . بديهی است كه انسان هم تا
اين حدود مثل گياه و حيوان است ، يعنی تغيير مسير میدهد .
توبه برای انسان تغيير مسير دادن است اما نه تغيير مسير دادن ساده از
قبيل تغيير مسيری كه گياه میدهد و يا تغيير مسيری كه حيوان میدهد بلكه
يك نوع تغيير مسيری كه مخصوص خود انسان است و از نظر روانی و روحی
كاملا ارزش تحليل و بررسی و رسيدگی دارد .
" توبه " عبارتست از يك نوع انقلاب درونی ، نوعی قيام ، نوعی
انقلاب از ناحيه خود انسان عليه خود انسان . از اين جهت ، از مختصات
انسان است . گياه تغيير مسير میدهد ولی عليه خودش قيام نمیكند ،
نمیتواند قيام بكند ، اين استعداد را ندارد . همان طوری كه ميان گياه
|