پاورقی : 1 - نهج البلاغه فيض الاسلام ، حكمت 67 ، صفحه . 1116
اين نمونهای بود از زهاد و عبادی كه در آن زمان بودند .
اين زهد و عبادت چقدر ارزش دارد ؟ اين ، ارزش ندارد كه آدم در ركاب
مردی مانند علی باشد اما در راهی كه علی دارد راهنمائی میكند و در آنجائی
كه علی فرمان جهاد میدهد شك كند كه آيا اين درست است يا نادرست ، و
عمل به احتيا كند ، بنارابر احتياط بگذارد . مثل اينكه میگويند : چرا ما
روزه شك دار بگيريم ؟ میبينيد كه در ميان مردم هم اين حرف خيلی زياد
است : چرا ما روزه شك دار بگيريم ، اين چه كاری است ؟ چرا جائی بجنگيم
كه شك داريم ؟ ميرويم جائی كه روزهای كه میگيريم روزه شك دار نباشد .
اين چه ارزشی دارد ؟ اسلام بصيرت میخواهد ، هم عمل میخواهد و هم بصيرت .
اين آدم ( خواجه ربيع ) بصيرت ندارد . در دوران ستمگری مانند معاويه و
ستمگرتری مانند يزيدبن معاويه زندگی میكند ، معاويهای كه دين خدا را دارد
زير و رو میكند ، يزيدی كه بزرگترين جنايتها را در تاريخ اسلام مرتكب
میشود و تمام زحمات پيغمبر دارد هدر میرود ، آقا رفته يك گوشهای را
انتخاب كرده شب و روز دائما مشغول نماز خواندن است و جز ذكر خدا كلمه
ديگری بزبانش نمیآيد ، يك جمله ای هم كه بعنوان اظهار تأسف از شهادت
حسين بن علی ( ع ) میگويد ، بعد پشيمان ميشود كه اين ، حرف دنياشد ، چرا
بجای آن ، سبحان الله ، الحمد لله نگفتم ؟ چرا بجای آن يا حی يا قيوم
نگفتم ؟ چرا الله اكبر نگفتم ، لا حول و لا قوش الا بالله نگفتم ؟ اين با
تعليمات اسلامی جور در نمی آيد . « لا يری الجاهل الا مفرطا او مفرطا » (1)
جاهل يا تند میرود يا
پاورقی : 1 - نهج البلاغه فيض الاسلام ، حكمت 67 ، صفحه . 1116 |