بر عارفان جز خدا هيچ نيست |
ره عقل جز پيچ در پيچ نيست |
پاورقی : 1 - نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه 184 ص . 612
بزرگتر ازهر توصيف ، ذات اقدس الهی است . يعنی من خدا را به عظمت
میشناسم . ديگر وقتی من خدا را به عظمت میشناسم ، همه چيز در مقابل من
حقير است . اين كلمه " الله اكبر " به انسان شخصيت میدهد ، روح انسان
را بزرگ میكند .
علی ( ع ) میفرمايد : « عظم الخالق فی انفسهم فصغر ما دونه فی اعينهم »
( 1 ) يعنی خدا به عظمت در روح اهل حق جلوه كرده است و لهذا غير خدا هر
چه هست در نظرشان كوچك است .
اينجا يك توضيحی برايتان عرض بكنم : كنچكی و بزرگی يك امر نسبی است
. مثلا شما كه در فضای اين حسينيه قرار گرفتهايد ، اگر قبل از آنكه به
اينجا بيائيد در يك تالار كوچكتر از اينجا مثلا ثلث اينجا بوديد اين تالار
بنظرتان خيلی بزرگ میآمد . ولی اگر بر عكس اول شما در تالاری باشيد كه
سه برابر اينجا باشد ، از آنجا كه به اينجا میآئيد ، اين تالار به نظرتان
خيلی كوچك میآيد . هميشه انسان وقتی موجودی را در كنار موجود ديگر
میبيند ، اگر آن موجود ديگر بزرگتر از آن باشد ، آن را كوچك میبيند و
اگر كنچكتر از آن باشد آن را بزرگ میبيند . لهذا افرادی كه با عظمت
پروردگارشان آشنا هستند و عظمت پروردگار را حس میكنند ، اصلا هر چيز
ديگری در نظرشان حقير و كوچك است ، نمیتواند بزرگ باشد . سعدی در
بوستان خيلی عالی میگويد :
پاورقی : 1 - نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه 184 ص . 612 |