فعليت ها معدوم میشود ولی هر فعليتی استعداد درجهای را دارد كه از درجه
قبلی كاملتر است ، يعنی فعليت بعدی از اول به وجود آمدنش كاملتر از
قبلی است نه اينكه در اثر انضمام با فعليت قبلی اكمليت پيدا میكند و
اشتداد به اين معنای دوم ، تنقص را هم قابل تصور میكند چون فعليت دوم
ممكن است حاصل استعداد اكمل يا مساوی و يا انقص باشد .
ولی اشتدادی كه آقای طباطبائی ذكر كردند ( خروج از قوه به فعل ) ديگر
با تنقص جور درنمی آيد و حرفشان بنابر مبنای خودشان در اشتداد ، درست
است ، ولی ما علاوه بر اشتداد بمعنای رابطه بين قوه و فعليت ، اشتدادی
به معنای رابطه بين فعليتها نيز داريم و اشتدادهائی كه معمولا میگويند
مثل اشتداد كيفيت ها اشتداد به معنای دوم است ولی مثلا حركت " أينی "
اشتداد به معنای اول را دارد ولی اشتداد به معنای دوم را ندارد .
باقی میماند دو مطلب ديگر كه مرحوم آخوند از حركت استفاده كرده ،
مسأله اصالت وجود كه ذكر شد دو مطلب ديگر میماند برای درس بعد .
|