هم قابل .

جواب مرحوم آخوند :

اساسا در باب ماهيت فعل و قبولی نيست و مجازا گفته می‏شود فعل و قبول‏
، ماهيت امری است اعتباری و لوازم آن نيز از اعتبارات ذهن است . ذهن‏
ماهيتی را اعتبار می‏كند و وضع می‏كند و همان ذهن هم برای آن لوازمی را
تصور می‏كند . ماهيت چيزی نيست كه قابل چيزی يا فاعل چيزی باشد ، بحث‏
ما درباره واقعيات عينی و خارجی است ، قبول عينی يعنی يك امری در خارج‏
وجود دارد و يك امر عينی ديگر را در خارج می‏پذيرد . حركت برای جسم مثل‏
زوجيت برای اربعه نيست ، حركت امری عينی است و همچنين جسم نيز
واقعيتی خارجی است نه ذهنی و اعتباری .