طبيعت هم گاهی بشرط لا و گاهی لابشرط است ، يعنی گاهی قبول میكند يك
صورت را و قبول نمی كند صورت ديگر را ، مثلا ماده گوسفند گاهی صورت
ديگری را قبول نمی كند ولی گاهی لابشرط است يعنی كمالات گوسفندی را قبول
میكند و ابا از قبول صور ديگر هم ندارد . اينست كه مرحوم آخوند میگويد
مقصود شيخ از كلمه بالقوه ، بالامكان در مقابل فعليت نيست ، بلكه به
معنای عدم التمايز و عدم التفصيل است ، به صورت اجمال و به صورت وحدت
است .
|