در اينجا اشكال و پاسخی است به اين صورت كه : ما قبول نداريم كه‏
هميشه هر فعليتی بر قوه اش شرف دارد ، بلكه گاهی بر عكس است و قوه بر
فعليت فضيلت دارد . مثل شر ، كه ممكن است بالقوه باشد و يا بالفعل .
آيا قوه شر افضل است و يا فعليت آن ؟ آيا در اينجا هم می‏شود گفت‏
فعليت شر اشرف از قوه آن است ، يا بايد گفت كه قوه شر از فعليت شر
بهتر است ؟
پاسخ : مرحوم آخوند جواب می‏دهند كه در ابتداء قوه شر از فعليتش اشرف‏
به نظر می رسد ولی اگر آن را تحليل كنيم ، می‏بينيم در نهايت امر باز
شريت به قوه برمی گردد و خيريت به وجود و فعليت . مثلا می‏گوئيم ظلم شر
است ، شما می‏گوئيد قوه ظلم از فعليت آن بهتر است و فعليت ظلم نسبت‏
به قوه ظلم شر است . اين مطلب درست است كه قوه ظلم از فعليت آن بهتر
است ولی ظلم كه فعليت

پاورقی :
1 - چنين فكری در ميان يونانيان قديم وجود داشته كه به معتقدين اين فكر
نمی شود گفت مادی بودند يا الهی .