روح عبادت و پرستش
آنچه انسان در عبادت قولی و عملی خود ابراز میدارد چند چيز است : . 1 ثنا و ستايش خدا به صفات و اوصافی كه مخصوص خداست ، يعنی اوصافی كه مفهومش كمال مطلق است ، مثلا علم مطلق ، قدرت مطلقه ، اراده مطلقه . معنی كمال مطلق و علم مطلق و قدرت و اراده مطلقه اين است كه محدود و مشروط به چيزی نيست و مستلزم بینيازی خداوند است . . 2 تسبيح و تنزيه خدا از هرگونه نقص و كاستی از قبيل فنا ، محدوديت ، نادانی ، ناتوانی ، بخل ، ستم و امثال اينها . . 3 سپاس و شكر خدا به عنوان منشا اصلی خيرها و نعمتها و اينكه نعمتهای ما همه و همه از اوست و غير او وسيله هايی است كه او قرار داده است . . 4 ابراز تسليم محض و اطاعت محض در برابر او و اقرار به اينكه او بلاشرط مطاع است و استحقاق اطاعت و تسليم دارد . او از آن جهت كه خداست شايسته فرمان دادن است و ما از آن جهت كه بنده هستيم شايسته اطاعت و تسليم در برابر او . . 5 او در هيچ يك از مسائل بالا شريك ندارد . جز او كامل مطلق نيست ، جز او هيچ ذاتی منزه از نقص نيست ، جز او كسی منعم اصلی و منشا اصلی نعمتها كه همه سپاسها به او برگردد نيست ، جز او هيچ موجودی استحقاق مطاع محض بودن و تسليم محض در برابر او شدن را ندارد . هر اطاعتی مانند اطاعت پيامبر و امام و حاكم شرعی