پاورقی : . 1 شعراء / . 22 . 2 اعراف / . 127 . 3 مؤمنون / . 47
اسلام هرگونه هواپرستی ، جاه پرستی ، مقام پرستی ، پول پرستی ، شخص
پرستی را شرك میشمارد . قرآن كريم در داستان برخورد موسی و فرعون ،
جابرانه فرمان راندن فرعون بر بنی اسرائيل را " تعبيد " ( بنده گرفتن )
میخواند . از زبان موسی در جواب فرعون میگويد : " « و تلك نعمة تمنها
علی ان عبدت بنی اسرائيل »" ( 1 ) .
يعنی تو بنی اسرائيل را بنده خود ساختهای و آنگاه بر من منت میگذاری
كه هنگامی كه در خانه تو بودم چنين و چنان شد ؟ بديهی است كه بنی
اسرائيل نه فرعون را پرستش میكردند و نه بردگان فرعون بودند ، بلكه صرفا
تحت سيطره طاغوتی و ظالمانه فرعون قرار داشتند كه در جای ديگر از زبان
فرعون اين غلبه و سيطره ظالمانه را نقل میكند كه : "« انا فوقهم قاهرون
" ( 2 ) آنان زيردست ما و ما فوق آنها هستيم و قاهر بر آنها . و هم
در جای ديگر از زبان فرعون نقل میكند : " « و قومهما لنا عابدون » يعنی
خويشاوندان موسی و هارون ( بنیاسرائيل ) بندگان ما هستند . در اين آيه
كريمه كلمه " لنا " ( از برای ما ) بهترين قرينه است بر اينكه مقصود
پرستش نيست ، زيرا فرضا بنی اسرائيل مجبور به پرستش بودند ، فرعون را
پرستش میكردند نه همه فرعونيان . را آن چيزی كه از ناحيه فرعون و همه
فرعونيان ( به اصطلاح قرآن " ملا " فرعون ) بر بنی اسرائيل تحميل شده بود
اطاعت اجباری بود .
علی ( عليه السلام ) در خطبه " قاصعه " آنگاه كه محكوميت بنی اسرائيل
در چنگال فرعون و تسلط ظالمانه فرعون را شرح میدهد با
پاورقی : . 1 شعراء / . 22 . 2 اعراف / . 127 . 3 مؤمنون / . 47 |