آيا ممكن است در اين ابتلائات بزرگ هر چند مانند ذبيحه حركتى كوچك داشته
باشيم . در قضيه ى مسجد گوهرشاد عده اى را دستگير نمودند، هشت نفر از علما هم در ميان
آن ها بودند و معلوم نبود كه آن ها را به كجا مى برند، و اعدامشان مى كنند و يا ... تا اين
كه آقا سيدابوالحسن اصفهانى - رحمه الله - براى نجات آن ها از نجف به رضاشاه
تلگراف كرد، ولى از آن جا كه در تلگراف كلمه ى حتما ذكر شده بود،
تلگراف از كرمانشاه برگشت ، و ايشان دوباره تلگراف زدند و از اعدام آن ها صرف
نظر و آزاد شدند . يكى از علماى دستگير شده مى گفت : در بازداشتگاه همه ى ما با
حال ناراحتى و تضرع مشغول توسلات و زارى و دعا و گريه بوديم ، اما مى ديديم كه
آقا سيد يونس اردبيلى - رحمه الله - مشغول مطالعه ى كتاب جواهر است !به
گونه اى كه گويى اصلا در گرفتارى نيست .
گويا ايشان تكليفشان را همان مى ديده اند .
|