عالم برزخ

اگر چيزی ميان دو چيز ديگر حائل و فاصله باشد ، آن چيز را " برزخ "
می‏نامند . قرآن كريم از زندگی پس از مرگ تا قيامت كبری با كلمه "
برزخ " تعبير كرده است . در سوره مؤمنون آيه 100 می‏فرمايد :
« حتی اذا جاء احدهم الموت قال رب ارجعون . لعلی اعمل صالحا فيما
تركت ، كلا انها كلمه هو قائلها و من ورائهم برزخ الی يوم يبعثون » .
تا آنگاه كه يكی از آنها را مرگ فرا می‏رسد می‏گويد : پروردگارا ! مرا
باز گردان ، باشد كار شايسته‏ای در زمينه‏هايی كه نكرده‏ام انجام دهم . ابدا
، اين صرفا سخنی است كه او گوينده آن است و از جلوی آنها ( از حين مرگ‏
) تا روزی كه مبعوث شوند برزخ و فاصله‏ای است .
اين آيه تنها آيه‏ای است كه فاصله ميان مرگ و قيامت را " برزخ "
خوانده است . علمای اسلام از همين جا اقتباس كرده و نام عالم بعد از
دنيا و قبل از قيامت كبری را " عالم برزخ " نهاده‏اند .
در اين آيه از ادامه حيات بعد از مرگ ، همين قدر سخن آمده است كه‏
انسانهايی پس از مرگ اظهار پشيمانی می‏كنند و درخواست بازگرداندن به‏
دنيا می‏نمايند و به آنها پاسخ منفی داده می‏شود . اين آيه كاملا صراحت‏
دارد كه انسان پس از مرگ دارای نوعی حيات است كه تقاضای بازگشت (
رجوع ) می‏كند ولی تقاضايش پذيرفته نمی‏شود .