پاورقی : . 1 كهف / . 49 . 2 زلزال / 6 - . 8
روزی كه انسان هر كار نيك خويش را حاضر شده میبيند و همچنين هر كار
بد خود را ، و دوست میدارد كه ای كاش ميان او و كار بدش فاصله زيادی
میبود .
اين آيه صراحت دارد كه انسان عين اين كارهای نيك خويش را به صورت
مطلوب و محبوب میبيند و عين كارهای بد خويش را مصور شده به صورتهايی
میبيند كه سخت از آنها نفرت و وحشت پيدا میكند و دوست میدارد از آنها
فرار كند يا آنها را از او دور كنند ، اما آنجا جای فرار و يا جدا كردن
عمل انسان از انسان نيست . صورت تجسم يافته حاضر شده عمل انسان در آن
جهان به منزله جزئی از وجود انسان است و جدا شدنی نيست .
. 2 « و وجدوا ما عملوا حاضرا »( 1 ) .
هر عملی كه در دنيا انجام دادهاند در آنجا حاضر میبينند .
مفاد اين آيه عينا مفاد آيه پيشين است .
. 3 « يومئذ يصدر الناس اشتاتا ليروا اعمالهم . فمن يعمل مثقال ذره
خيرا يره و من يعمل مثقال ذره شرا يره »( 2 ) .
در اين روز مردم بيرون میآيند برای آنكه ( در نمايشگاه عمل ) اعمالشان
به آنها ارائه شود . پس هر كس به وزن يك ذره كار خير انجام دهد آن را
در قيامت میبيند و هر كس كه به وزن يك ذره كار بد انجام دهد نيز آن را
در آنجا میبيند .
انسان باقی و جاويد است ، اعمال و آثار انسان نيز باقی و .
پاورقی : . 1 كهف / . 49 . 2 زلزال / 6 - . 8 |