ما آسمان و زمين را باطل و پوچ نيافريدهايم . آن ( انديشه اينكه خلقت
بر پوچی است ) گمان كسانی است كه با حقيقت از در عناد آمدهاند ، پس
وای بر چنين كسان از آتش . آيا ما كسانی را كه ( به خدا و معاد و پيامبر
) ايمان آورده و كارهای شايسته انجام دادهاند مانند تباهكاران قرار
خواهيم داد يا پرهيزكاران را مانند اهل فسق و فجور قرار خواهيم داد ؟
چنانكه میبينيم در آيه اول از اين دو آيه به حكيم بودن خدا و حكيمانه
بودن خلقت و در آيه دوم به عدل الهی و عادلانه بودن آفرينش استناد شده
است .
. 2 در سوره مباركه جاثيه آيه 21 و 22 چنين آمده است :
« ام حسب الذين اجترحوا السيئات ان نجعلهم كالذين آمنوا و عملوا
الصالحات سواء محياهم و مماتهم ساء ما يحكمون 0 و خلق الله السموات و
الارض بالحق و لتجزی كل نفس بما كسبت و هم لا يظلمون ».
آيا آنان كه مرتكب كارهای بد میگردند گمان كردهاند كه آنها را مانند
مردمی كه ايمان آوردهاند و كار شايسته كردهاند قرار دهيم در حالی كه
زندگی و مردگیشان يكسان است ؟ حكمی كه راندهاند بد حكمی است . و خداوند
آسمانها و زمين را به حق ( نه به باطل و پوچی ) آفريده است و برای اينكه
هر كسی به جزای ( پاداش يا كيفر ) آنچه كسب كرده برسد . و آنان هرگز
مورد ظلم قرار نخواهند گرفت
در آيه اول از اين دو آيه به اصل عدل اشاره شده است و در آيه دوم به
اصل حكمت ، و در ذيل آيه دوم بار ديگر عدل الهی به عنوان غايت و هدف
از قيام قيامت ذكر شده است .
|