ما آسمان و زمين را باطل و پوچ نيافريده‏ايم . آن ( انديشه اينكه خلقت‏
بر پوچی است ) گمان كسانی است كه با حقيقت از در عناد آمده‏اند ، پس‏
وای بر چنين كسان از آتش . آيا ما كسانی را كه ( به خدا و معاد و پيامبر
) ايمان آورده و كارهای شايسته انجام داده‏اند مانند تباهكاران قرار
خواهيم داد يا پرهيزكاران را مانند اهل فسق و فجور قرار خواهيم داد ؟
چنانكه می‏بينيم در آيه اول از اين دو آيه به حكيم بودن خدا و حكيمانه‏
بودن خلقت و در آيه دوم به عدل الهی و عادلانه بودن آفرينش استناد شده‏
است .
. 2 در سوره مباركه جاثيه آيه 21 و 22 چنين آمده است :
« ام حسب الذين اجترحوا السيئات ان نجعلهم كالذين آمنوا و عملوا
الصالحات سواء محياهم و مماتهم ساء ما يحكمون 0 و خلق الله السموات و
الارض بالحق و لتجزی كل نفس بما كسبت و هم لا يظلمون ».
آيا آنان كه مرتكب كارهای بد می‏گردند گمان كرده‏اند كه آنها را مانند
مردمی كه ايمان آورده‏اند و كار شايسته كرده‏اند قرار دهيم در حالی كه‏
زندگی و مردگی‏شان يكسان است ؟ حكمی كه رانده‏اند بد حكمی است . و خداوند
آسمانها و زمين را به حق ( نه به باطل و پوچی ) آفريده است و برای اينكه‏
هر كسی به جزای ( پاداش يا كيفر ) آنچه كسب كرده برسد . و آنان هرگز
مورد ظلم قرار نخواهند گرفت
در آيه اول از اين دو آيه به اصل عدل اشاره شده است و در آيه دوم به‏
اصل حكمت ، و در ذيل آيه دوم بار ديگر عدل الهی به عنوان غايت و هدف‏
از قيام قيامت ذكر شده است .