باقی می‏مانند و در روزی ديگر به حساب آنها رسيدگی می‏شود . پس كوشش‏
كنيم كه خود را و اعمال و نيات خود را نيكو سازيم و از انديشه‏ها و
كارهای بد پرهيز نماييم و به اين ترتيب همواره در راه نيكی و نيك خويی‏
و نيك رفتاری گام برداريم . و اما سعادت ما در آن روز از آن جهت بسته‏
به اين ايمان است كه - چنانكه بعدا خواهيم گفت - مايه حيات سعادت‏
آميز يا شقاوت آلود انسان در آن جهان اعمال و رفتار او در اين جهان است‏
. اين است كه قرآن كريم ، ايمان به آخرت يا روز آخر را برای سعادت بشر
يك امر حتمی و لازم می‏شمارد .

منبع و منشا ايمان به حيات اخروی

منبع و منشا ايمان به زندگی جاويد و حيات اخروی ، قبل از هر چيز ديگر
، وحی الهی است كه وسيله پيامبران به بشر ابلاغ شده است .
بشر پس از آنكه خدا را شناخت و به صدق گفتار پيامبران ايمان آورد و
دانست كه آنچه به عنوان وحی ابلاغ می‏كنند واقعا از طرف خداست و تخلف‏
ناپذير است ، به روز قيامت و حيات جاويد اخروی كه همه پيامبران ايمان‏
به آن را مهمترين اصل پس از توحيد معرفی كرده‏اند ، ايمان پيدا می‏كند ،
از اين رو درجه ايمان هر فرد به حيات اخروی از طرفی بستگی دارد به درجه‏
ايمان او به " اصل نبوت " و صدق گفتار پيامبران ، و از طرف ديگر
بستگی دارد به اينكه سطح معارف انسان تا چه حد بالا باشد و تصورش از امر
معاد و عالم