مقايسه با قدرتی كه اولين بار حيات را در جسم مرده آفريد چطور ؟ با
قياس به آن قدرت امری است ممكن و قابل انجام .
آيات زيادی در قرآن كريم آمده كه در همه آنها با تكيه به قدرت الهی‏
درباره قيامت بحث می‏كند . مفاد همه اين آيات اين است كه مشيت خدای‏
عادل حكيم چنين اقتضا دارد كه قيامت وجود داشته باشد و هيچ مانعی در راه‏
اين مشيت نيست . همان طور كه اولين بار معجزه حيات و خلقت از اين‏
مشيت سر زد و جهان را و انسان را و حيات را آفريد ، بار ديگر در قيامت‏
انسان را زنده می‏كند .
. 2 گروه دوم آياتی است كه به ذكر نمونه می‏پردازد . اين گروه به نوبه‏
خود به دو دسته تقسيم می‏شود :
الف . آياتی كه جريان خاصی را در گذشته شرح می‏دهد كه مرده‏ای از نو
زنده شده است ، مانند آياتی كه در داستان حضرت ابراهيم آمده است كه به‏
خداوند گفت : پروردگارا ! به من چگونگی زنده كردن مردگان را بنمايان .
در پاسخ او گفته شد : مگر به آن ايمان نداری ؟ او گفت : چرا . اين تقاضا
برای اين است كه قلبم مطمئن گردد . به او گفته شد : چهار مرغ را بگير و
سرهای آنها را ببر و بدنهای اينها را تكه تكه بكن و هر قسمتی را بر كوهی‏
قرار بده و سپس آن مرغها را بخوان ، خواهی ديد به امر خدا آن مرغها زنده‏
خواهند شد و به سوی تو خواهند آمد .
ب . آياتی كه به يك امر خارق العاده و استثنايی مانند داستان ابراهيم‏
استناد نكرده است ، بلكه نظام موجود و مشهود را كه همواره زمين و گياهان‏
در فصل پاييز و زمستان می‏ميرند و سپس در