ساير مسائلی كه به عالم پس از مرگ مربوط می‏شود بحث كرده است ، ولی در
دوازده آيه رسما پس از ايمان به خدا از " ايمان به روز آخر " ياد كرده‏
است .
قرآن كريم در مورد عالم قيامت تعبيرات مختلفی دارد و هر تعبيری بابی‏
از معرفت است ، يكی از آنها " « اليوم الاخر »" . است قرآن كريم با
اين تعبير خود دو نكته را برای ما يادآوری می‏كند :
الف . اينكه حيات انسان بلكه دوره جهان ، مجموعا به دو دوره تقسيم‏
می‏شود و هر دوره را به عنوان يك " روز " بايد شناخت : يكی روز و
دوره‏ای كه اول و ابتداست و پايان می‏پذيرد ( دوره دنيا ) ، ديگر روز و
دوره‏ای كه آخر است و پايان ناپذير است ( دوره آخرت ) ، همچنانكه در
برخی تعبيرات ديگر قرآن ، از حيات دنيوی به " اولی " و از حيات‏
اخروی به " آخرت " ياد شده است ( 1 ) .
ب . ديگر اينكه هم اكنون كه دوره اول و نخستين حيات را طی می‏كنيم و
به دوره دوم و روز دوم نرسيده‏ايم و از ما پنهان است ، سعادت ما در اين‏
روز و آن روز به اين است كه به آن دوره و آن روز " ايمان " پيدا كنيم‏
. سعادت ما در اين روز از آن جهت بسته به اين ايمان است كه ما را
متوجه عكس‏العمل اعمال ما می‏كند و می‏فهميم كه اعمال و رفتار ما از
كوچكترين انديشه‏ها و گفتارها و كردارها و خلق و خويها گرفته تا بزرگترين‏
آنها مانند خود ما روز اول و روز آخر دارند . چنين نيست كه در روز اول‏
پايان يابند و معدوم گردند ، بلكه

پاورقی :
. 1 " و ان لنا للاخره و الاولی »" ( ليل / 13 ) ، " و للاخره خير
لك من الاولی »" ( ضحی / 4 )