شما با كشته شدگان و مردگان سخن می‏گوييد ! مگر اينها سخن شما را درك‏
می‏كنند ؟ فرمود : آنها اكنون از شما شنواترند .
از اين حديث و امثال آن استفاده می‏شود كه با آنكه با مرگ ميان جسم و
جان جدايی واقع می‏شود ، روح علاقه خود را با بدن كه سالها با او متحد بوده‏
و زيست كرده بكلی قطع نمی‏كند .
امام حسين ( عليه السلام ) در روز دهم محرم پس از آنكه نماز صبح را با
اصحاب به جماعت خواند ، برگشت و خطابه كوتاهی برای اصحاب و ياران‏
ايراد كرد . در آن خطابه چنين گفت : اندكی صبر و استقامت ، مرگ جز پلی‏
نيست كه شما را از ساحل درد و رنج به ساحل سعادت و كرامت و بهشتهای‏
وسيع عبور ميدهد .
در حديث است كه مردم خوابند ، همينكه می‏ميرند بيدار می‏شوند . مقصود
اين است كه درجه حيات ، بعد از مردن از پيش از مردن كامل‏تر و بالاتر
است . همان طور كه انسان در حال خواب از درجه درك و احساس ضعيفی‏
برخوردار است ، حالتی نيمه زنده و نيمه مرده دارد و هنگام بيداری آن‏
حيات كامل‏تر می‏شود ، همچنين حالت حيات انسان در دنيا نسبت به حيات‏
برزخی درجه‏ای ضعيف‏تر است و با انتقال انسان به عالم برزخ كامل‏تر می‏گردد
.
لازم است دو نكته را در اينجا يادآوری كنيم :
الف . مطابق آنچه از روايات و اخبار پيشوايان دين رسيده است در عالم‏
برزخ فقط مسائلی كه انسان بايد بدانها اعتقاد و ايمان داشته باشد مورد
پرسش و رسيدگی واقع می‏شود ، رسيدگی به ساير مسائل موكول به قيامت است‏
.