. 6 او شخصيتی مستقل و آزاد دارد ، امانتدار خداست ، رسالت و
مسؤوليت دارد ، از او خواسته شده است با كار و ابتكار خود زمين را آباد
سازد و با انتخاب خود يكی از دو راه سعادت و شقاوت را اختيار كند .
" همانا امانت خويش را بر آسمان و زمين و كوه‏ها عرضه كرديم ، همه از
پذيرش آن امتناع ورزيدند و از قبول آن ترسيدند ، اما انسان بار امانت‏
را به دوش كشيد و آن را پذيرفت . همانا او ستمگر و نادان بود " (1) .
" ما انسان را از نطفه‏ای مركب و ممزوج آفريديم تا او را مورد آزمايش‏
قرار دهيم ، پس او را شنوا و بينا قرار داديم . همانا راه را به او
نموديم ، او خود يا سپاسگزار است و يا كافر نعمت . ( يا راه راست را
كه نموديم خواهد رفت و به سعادت خواهد رسيد و يا كفران نعمت كرده ،
منحرف می‏گردد " ( 2 ) .
. 7 او ازيك كرامت ذاتی و شرافت ذاتی بر خوردار است ، خدا او را بر
بسياری از مخلوقات خويش برتری داده است . او آنگاه خويشتن واقعی خود
را درك و احساس‏می‏كند كه اين كرامت و شرافت را در خود درك كند و خود
را برتر از پستيها و دنائتها و اسارتها و شهوترانيها بشمارد .
" همانا ما بنی آدم را كرامت بخشيديم و آنان را بر صحرا و دريا (
خشك و تر ) مسلط كرديم و بر بسياری از مخلوقات خويش برتری داديم " (
3 ) .
. 8 او از وجدانی اخلاقی برخوردار است ، به حكم الهامی فطری زشت و
زيبا را درك می‏كند .

پاورقی :
. 1 احزاب / . 72
. 2 دهر / . 3
. 3 اسراء / . 70