پاورقی : . 1 طه : . 124
او و امثال او وظيفه و مسؤوليت خويش را انجام ندادهاند اين انديشه طبعا
او را به غيرت میآورد و با خوشبينی و اميدواری به حركت و جنبش وا
میدارد .
اما يك فرد بی ايمان در كشور هستی ، مانند فردی است كه در كشوری
زندگی میكند كه قوانين و تشكيلات و تاسيسات كشور را فاسد و ظالمانه
میداند ، و از قبول آنها هم چارهای ندارد درون چنين فردی ، همواره پر از
عقده و كينه است او هرگز به فكر اصلاح خودش نمیافتد ، بلكه فكر میكند در
جائی كه زمين و آسمان برناهمواری است ، سراسر هستی ظلم و جور و نادرستی
است ، درستی ذرهای مانند من چه اثری دارد ؟ ! چنين كسی هرگز از جهان
لذت نمیبرد جهان برای او همواره مانند يك زندان هولناك است اين است
كه قرآن كريم میفرمايد :
« و من اعرض عن ذكری فان له معيشه ضنكا »( 1 ) .
هر كس از توجه و ياد من رو برگرداند ، زندگیئی تنگ و پر از فشار
خواهد داشت
آری ، ايمان است كه زندگی را در درون جان ما برما وسعت میبخشد و مانع
فشار عوامل روحی میشود .
دومين اثر ايمان مذهبی از نظر بهجت زائی و انبساط آفرينی ، " روشندلی
" است انسان همينكه به حكم ايمان مذهبی جهان را به نور حق و حقيقت
روشن ديد ، همين روشن بينی ، فضای روح او را روشن میكند و در حكم چراغی
میگردد كه در درونش روشن شده
پاورقی : . 1 طه : . 124 |