علی عليه السلام پيش از آنكه امام عادل برای ديگران باشد و درباره
ديگران به عدل رفتار كند ، خود شخصا موجودی متعادل و متوازن بود . كمالات
انسانيت را باهم جمع كرده بود . هم انديشهای عميق و دور رس داشت و هم
عواطفی رقيق و سرشار . كمال جسم و كمال روح را توأم داشت . شب ، هنگام
عبادت از ماسوی میبريد و روز ، در متن اجتماع فعاليت میكرد . روزها چشم
انسانها مواسات و از خود گذشتگيهای او را میديد و گوشهايشان پند و
اندرزها و گفتارهای حكيمانه اش را میشنيد و شب چشم ستارگان اشكهای
عابدانهاش را میديد و گوش آسمان مناجاتهای عاشقانهاش را میشنيد . هم
مفتی بود و هم حكيم . هم عارف بود و هم رهبر اجتماعی . هم زاهد بود و هم
سرباز . هم قاضی بود و هم كارگر . هم خطيب بود و هم نويسنده . بالاخره به
تمام معنی يك انسان كامل بود با همه زيبائيهايش .
كتاب حاضر مجموعهای است از چهار سخنرانی كه در روزهای 18 تا 21 ماه
مبارك رمضان سال 1388 در حسينيه ارشاد ايراد شده است . اين كتاب مشتمل
است بر يك مقدمه و دو بخش . در مقدمه كلياتی درباره جذب و دفع به طور
عموم و جاذبه و دافعه انسانها به طور خصوص بحث شده است . در بخش اول
جاذبه علی عليه السلام كه همواره دلهائی را به سوی خود كشيده و میكشد و
فلسفه آن و فائده و اثر آن ، موضوع بحث قرار گرفته است . در بخش دوم
دافعه نيرومند آن حضرت كه چگونه عناصری را به سختی طرد میكرد و دور
میانداخت توضيح و تشريح شده است . ثابت شده كه علی عليه السلام دو
نيروئی بوده است و هر كس كه بخواهد در مكتب او پرورش يابد بايد دو
نيروئی باشد .
نظر به اينكه دو نيروئی بودن به تنهائی كافی نيست كه معرف مكتب علی
باشد . در اين كتاب كوشش شده تا حد امكان نشان داده شود كه جاذبه
|