شخصی و مسرت فردی وجود دارد ، انگيزه افراد در انتخاب همسر بهره‏مند شدن‏
از مسرت و لذت بيشتر زندگی است ، اكنون بايد ببينيم آيا از آن نظر كه‏
دو فرد بنام زن و شوهر می‏خواهند زندگی مشترك و مقرون به خوشی و مسرتی‏
تشكيل دهند و از شيرينی‏های زندگی بهره‏مند گردند ، بهتر و عاقلانه‏تر اين‏
است كه كانون خانوادگی را كانون خوشيها و كاميابيهای جنسی قرار دهند و
حداكثر مساعی خود را برای لذت بخش نمودن اين كانون صرف كنند و اما
اجتماع بيرون ، اجتماع بزرگ محيط كار و فعاليت و برخوردهای ديگر باشد ،
يا بهتر اين است كه لذائذ و كاميابيهای جنسی از محيط خانوادگی به اجتماع‏
بزرگ كشيده شود ، كوچه و خيابان و مغازه‏ها و محيط های اداری و باشگاهها
و تفريحگاههای عمومی همه جا آماده انواع كاميابيهای جنسی نظری و لمسی و
غيره بوده باشد ؟
اسلام طريق اول را توصيه كرده است ، اسلام اصرار فراوانی دارد كه محيط
خانوادگی آمادگی كامل برای كاميابی زن و شوهر از يكديگر داشته باشد ، زن‏
يا مردی كه از اين نظر كوتاهی كند مورد نكوهش صريح اسلام قرار گرفته است‏
، اسلام اصرار فراوانی به خرج داده كه محيط اجتماع بزرگ ، محيط كار و عمل‏
و فعاليت