از آنها پی نبرده بوديم " خداشناسی " ما را به اين اصل هدايت میكرد .
همچنان كه میبينيم در صد سال پيش كه هنوز درست به آثار نيك پروراندن
استعدادها و آثار سوء ترك پرورش آن پی نبرده بودند ، دانشمندانی به
همين دليل به حفظ اعضاء بدن و مهمل نگذاشتن قوای نفسانی توصيه میكردند .
پس در اثر لزوم پروراندن استعدادها به طور كلی جای ترديد نيست ، بلكه
مفهوم لغت تربيت كه از قديم برای اين مقصود انتخاب شده است همين معنی
را میرساند ، لغت تربيت مفهومی جز پروراندن ندارد عليهذا بحث در اين
نيست كه آيا بايد استعدادها را پرورش داد يا نه ؟
بحث در اين است كه راه صحيح پرورش طبيعی استعدادهای بشر كه به هيچ
وجه نوع آشفتگی و بی نظمی و اختلال منجر نشود چيست ؟
ما ثابت میكنيم كه رشد طبيعی استعدادها و از آن جمله استعداد جنسی
تنها با رعايت مقررات اسلامی ميسر است و انحراف از آن سبب آشفتگی و
بی نظمی و حتی سركوبی و زخم خوردگی اين استعداد میگردد ، اكنون لازم است
نظری به منطق اسلام در زمينه
|