نوع اول در حقيقت پرواز و كنش و جذب و انجذاب دو روح متباعد است و
نوع دوم وحدت و يگانگی دو روح معاشر ، فرضا كسی در نوع اول ترديد كند ،
در نوع دوم نمی‏تواند ترديد داشته باشد .
در آيه قرآن آنجا كه پيوند زوجيت را يكی از نشانه‏های وجود خداوند حكيم‏
عليم ذكر می‏كند ، با كلمه مودت و رحمت ياد می‏كند چنانكه می‏دانيم ،
مودت و رحمت با شهوت و ميل طبيعی فرق دارد ، می‏فرمايد : "
" ومن آياته ان خلق لكم من انفسكم ازواجا وجعل بينكم موده ورحمه "" .
يعنی يكی از نشانه‏های خداوند اين است كه از جنس خود شما برای شما
جفت آفريده است ، و ميان شما و آنها مهر و رأفت قرار داده است .
مولوی چه خوب اين نكته را دريافته است آنجا كه می‏گويد :
زين للناس حق آراسته است
زآنچه حق آراست كی تانندرست
چون پی يسكن اليهاش آفريد
كی تواند آدم از حوا بريد