اين جمله علت مطلبى را كه از سياق سابق فهميده مى شد بيان مى كند، گويا فرموده :
اين قدر مشغول اين گونه افراد سست عنصر مشو، و غم بى ايمانيشان را مخور، كه چرا يك
دم خوشحال و يك دم مايوسند، و به آيات ما ايمان نمى آورند، و در آنها
تعقل نمى كنند، چون اينان مردگانى كر و كورند، و تو نمى توانى چيزى به ايشان
بشنوانى ، و هدايتشان كنى ، تو، تنها كسانى رامى شنوانى و هدايت مى كنى كه به
آيات ما ايمان داشته باشند، يعنى در اين جهت ها
تعقل كنند، و تصديق نمايند، پس تنها اين گونه افراد مسلمند. و چون تفسير اين دو آيه
در سوره نمل گذشت ديگر تكرار نمى كنيم .
|