قائم به غير نيست وجود دارد ، و در جای ديگر دليل بياورد كه خالق و
واجب الوجود و آن ذاتی كه قائم به خود است ، يكی است نه بيشتر . و اين‏
نكته عجيبی است از قرآن كريم . در منطق قرآن ذات احديت به طوری معرفی‏
شده كه فرض تعدد و ثانی از برای او نمی شود كرد و اين مطلب در ضمن‏
آيات قرآن به طور اشاره آمده ، ولی اميرالمؤمنين ( ع ) در نهج البلاغه‏
اين مطلب را كاملا بيان فرموده . و اين يكی از معارف بزرگ قرآن است كه‏
به طور وضوح اعجاز اين كتاب به شمار می‏رود ، بيان كننده اين اعجاز هم‏
علی ( ع ) است ، بيان اين اعجاز هم اعجاز ديگری است .
در حديث است كه از اميرالمؤمنين پرسيدند : " « هل عندكم شی‏ء من‏
الوحی ؟ » " ( آيا در نزد شما چيزی از وحی هست ؟ ) يعنی آيا بر شما وحی‏
فرود می‏آيد ؟ فرمود : " « لا ، و الذی فلق الحبة و برأ النسمةإلا أن يعطی‏
الله عبدا فهما فی كتابه » " فرمود نه ، قسم به آن خدا كه دانه را
شكافت و جانداران را آفريد مگر اينكه خداوند به بنده خود تفضل كند و به‏
او فهم قرآن را بدهد . علی در اين جمله می‏خواهد بفرمايد معارف عجيبی كه‏
از وجود مقدسش رسيده ، در اثر فهم و پی بردن به مقاصد و معانی قرآن بوده‏
است .
گفتم نظامی كه در خلقت و آفرينش است هماهنگی و ارتباطی بين موجودات‏
نشان می دهد و اجزای عالم مجموعا يك واحدی را به وجود آورده‏اند . بين‏
اجزای هر مجموعه‏ای ممكن است ارتباط و وحدت و هماهنگی باشد و ممكن است‏
نباشد ، با يك مثال اين مطلب را توضيح می‏دهم :