حضرت نقل شده كه در همه بلاد منتشر شده ، از هيچ كدام از علمای اهل بيت‏
آنقدر كه از آن حضرت نقل شد ، نقل نشده . اصحاب حديث نام كسانی را كه‏
در خدمت آن حضرت شاگردی كرده و از خرمن وجودش خوشه گرفته‏اند ضبط
كرده‏اند چهار هزار نفر بوده‏اند ، و در ميان اينها از همه طبقات و صاحبان‏
عقايد و آراء و افكار گوناگون بوده‏اند .
محمد بن عبدالكريم شهرستانی ، از علمای بزرگ اهل تسنن و صاحب كتاب‏
معروف الملل و النحل درباره آن حضرت می‏گويد : " هو ذوعلم غزير ، و
أدب كامل فی الحكمة ، و زهد فی الدنيا ، و ورع عن الشهوات " يعنی او ،
هم دارای علم و حكمت فراوان و هم دارای زهد و ورع و تقوای كامل بود .
بعد می‏گويد : مدتها در مدينه بود ، شاگردان و شيعيان خود را تعليم می‏كرد
و مدتی هم در عراق اقامت كرد و در همه عمر متعرض جاه و مقام و رياست‏
نشد و سرگرم تعليم و تربيت بود . در آخر كلامش در بيان علت اينكه امام‏
صادق ( ع ) توجهی به جاه و مقام و رياست نداشت اين طور می‏گويد : " من‏
غرق فی بحر المعرفة لم يقع فی شط ، و من تعلی‏إلی ذروه الحقيقة لم يخف من‏
حط " يعنی آن كه در دريای معارف غوطه‏ور است به خشكی ساحل تن در نمی‏دهد
، و كسی كه به قله اعلای حقيقت رسيده نگران پستی و انحطاط نيست .
كلماتی كه بزرگان اسلامی از هر فرقه و مذهب در تجليل مقام امام صادق‏
صلوات الله عليه گفته‏اند زياد است . منظورم نقل آنها نيست ، منظورم‏
اشاره‏ای بود به اينكه هر كس امام صادق ( ع ) را می‏شناسد آن حضرت را با
حوزه و مدرسه‏ای عظيم و پرنفع و ثمر كه آثارش هنوز باقی و زنده است‏
می‏شناسد . حوزه‏های علميه امروز