يعنی در بسياری از گفتگوها و سر گوشيهای آنها خيری نيست مگر در موارد
خاصی كه مربوط به صدقه يا كار خوب ديگر يا اصلاح بين مردم است . در اين‏
آيه قيل و قال و حرفهای بيهوده نهی شده است .
آيه ديگر :
" « و لا تؤتوا السفهاء أموالكم التی جعل الله لكم قياما »" ( 1 ) .
يعنی اموال را كه مايه زندگی شماست در اختيار افراد كم عقل نگذاريد .
افرادی كه سفيه‏اند و كم عقل‏اند هر چند مال از خود آنهاست بازهم آن مال‏
را در اختيار آنها نگذاريد زيرا آن را ضايع می‏كنند . در اين آيه با اينكه‏
موضوع بحث ، مال شخص سفيه است ، با كلمه " اموالكم " تعبير می‏كند ،
اشاره به اينكه مال هر شخصی در عين اينكه مال شخصی خود اوست يك نوع‏
تعلقی هم به جامعه دارد . حقی هم اجتماع نسبت به آن مال دارد و به واسطه‏
حق اجتماع است كه مالك شخصی حق تضييع و اسراف ندارد . پس در اين آيه‏
از تضييع مال نهی شده .
آيه ديگر :
" « لا تسئلوا عن أشياءإن تبد لكم تسؤكم »" .
يعنی از بسياری چيزها نپرسيد ، زيرا اگر گفته شود و آشكار گردد شما را
ناراحت خواهد كرد . در اين آيه از يك سلسله پرسشها نهی شده .
پس اين منطقی است در اسلام كه از زياد سؤال كردن و سرگرم شدن به‏
سؤالات و پرسشها نهی می‏كند . از طرفی دستور

پاورقی :
. 1 نساء ، . 5