بعد امام اين شعر را انشاء كرد :
شفاء العمی طول السؤال وإنما
تمام العمی طول السكوت علی الجهل (1)
يعنی شفای كور باطنی اين است كه آدمی همواره چيزی را كه نمی داند ،
خجالت نكشد و بپرسد ، و منتهای كور باطنی اين است كه آدمی حقيقتی را
نداند و به ملاحظاتی سكوت كند و نپرسد و به جهالت باقی بماند .
وظيفه يك محقق ، كاوش و تحقيق است و وظيفه يك مبتدی و شاگرد و
دانشجو اين است كه مشكلات خود را از آن كس كه تحقيق كرده بپرسد . يك‏
دانشجو در مشكلاتی كه دچار می‏شود راهی ندارد جز آنكه از استاد و معلم خود
كمك بگيرد و راهنمايی بخواهد . يك بيمار به پزشك مراجعه می‏كند و از او
راهنمايی می‏خواهد .

پرسش از چه ؟

در اينجا اين نكته بايد گفته شود : سؤال و پرسش در عين اينكه خوب‏
است و مظهر رشد و كمال انسان است مقدمه چيز ديگر است : يا مقدمه تحقيق‏
است يا مقدمه عمل . بعضی اشخاص در صدد تحقيق يك موضوع علمی يا تاريخی‏
يا دينی هستند ، ناچار بايد در صدد پرسش برآيند و از اشخاصی كه اطلاعی در
آن زمينه دارند

پاورقی :
. 1 بحار الانوار ، ج 36 ، ص . 359