منطق قرآن
گذشته از همه اينها منطق خود قرآن درباره علم به شكلی است كه قابل تخصيص و اختصاص نمیباشد . قرآن علم را نور و جهل را ظلمت میداند ، میفرمايد مطلقا نور بر ظلمت ترجيح دارد . قرآن صريحا مسائلی را به عنوان موضوع مطالعه و تفكر پيشنهاد میكند . اين موضوعات همانهاست كه نتيجه مطالعه آنها همين علوم طبيعی و رياضی و زيستی و تاريخی و غيره است كه امروز در دنيا میبينيم . سوره بقره آيه 164 میفرمايد : " « إن فی خلق السموات و اعرض و اختلاف الليل و النهار و الفلك التی تجری فی البحر بما ينفع الناس و ما أنزل الله من السماء من ماء فأحيا به اعرض بعد موتها و بث فيها من كل دابة و تصريف الرياح و السحاب المسخر بين السماء و اعرض لايات لقوم يعقلون »" . يعنی در آفرينش آسمانها و زمين ، در گردش شب و روز ، در حركت كشتی بر روی آب كه به وسيله آن بشر منتفع میگردد ، آمدن و ريزش باران كه سبب حيات زمين میگردد ، حيواناتی كه در روی زمين در حركتاند ، گردش بادها و حالت مخصوص ابرها كه در ميان زمين و آسمان معلقاند ، در همه اينها نشانههای قدرت و حكمت پروردگار است . يعنی همه اينها قوانين و نظاماتی دارند و شناختن اين نظامات شما را به توحيد نزديك میكند .