فانی كه قابل نيست انسان آن را منتهای آرزو و آخرين مقصد قرار دهد ياد
شده :
" « المال و البنون زينة الحيوه الدنيا و الباقيات الصالحات خير عند
ربك ثوابا و خير أملا »" ( 1 ) .
( ثروت و فرزندان رونق همين زندگانی دنيا هستند ، و اما اعمال صالحی‏
كه باقی می‏ماند بهتر است از لحاظ پاداش پروردگار و از لحاظ اينكه انسان‏
به آنها دل ببندد )
قرآن با اينكه دنيا را به عنوان اينكه غايت آمال و منتهای آرزو باشد
قابل و لايق برای بشر نمی‏داند ، در عين حال نمی‏گويد كه موجودات و
مخلوقات از آسمان و زمين و كوه و دريا و صحرا و نبات و حيوان و انسان‏
با همه نظاماتی كه دارند و گردشها و حركتها كه می‏كنند زشت است ، غلط
است ، باطل است ، بلكه برعكس ، اين نظام را نظام راستين و حق می‏داند و
می‏گويد :
" « و ما خلقنا السموات و اعرض و ما بينهما لاعبين »" ( 2 ) .
( ما آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست به قصد بازی نيافريده‏ايم ) .
قرآن كريم به موجودات و مخلوقات عالم از جماد و نبات و حيوان قسم‏
می‏خورد :
" « و الشمس و ضحيها 0 و القمرإذا تليها " ( 3 ) ، " و التين و
الزيتون 0 »

پاورقی :
. 1 كهف ، . 46
. 2 دخان ، . 38
. 3 شمس ، 1 - . 2