عدل و جود از نظر اجتماعی
اما از نظر زندگی اجتماعی چطور ؟ از نظر زندگی اجتماعی و از جنبه عمومی كه افراد اجتماع را به صورت يك واحد در میآورد ، از اين نظر كه بنگريم ، میبينيم كه عدل از جود بالاتر است . عدل در اجتماع به منزله پايههای ساختمان است و احسان از نظر اجتماع به منزله رنگ آميزی و نقاشی و زينت ساختمان است . اول بايد پايه درست باشد بعد نوبت به زينت و رنگ آميزی و نقاشی میرسد . اگر " خانه از پای بست ويران است " ، ديگر چه فايده كه " خواجه دربند نقش ايوان " باشد ؟ اما اگر پايه محكم باشد ، در ساختمان بی نقاشی و بی رنگ آميزی هم میتوان زندگی كرد . ممكن است ساختمان فوق العاده نقاشی خوب داشته باشد و ظاهرش جالب باشد ، اما چون پايه خراب است ، يك باران كافی است آن را بر سراهلش خراب كند . بعلاوه همين جودها و احسانها و ايثارهايی كه در مواقعی خوب و مفيد است و از نظر جود كننده فضيلتی بسيار عالی است ، از نظر گيرنده فضيلت نيست . حساب او را هم بايد كرد ، حساب اجتماع را هم بايد كرد . اگر رعايت موازنه اجتماعی نشود و حساب نكرده صورت بگيرد ، همين فضيلت اخلاقی موجب بدبختی