معشوق و محبوبی كامل تر و عالی‏تر است ، محبوبی كه كمال لا يتناهی است .
به دنبال هر محبوبی كه می‏رود ، در حقيقت ، نشانی از محبوب اصلی و واقعی‏
خود در او می‏بيند و به گمان محبوب اصلی به سراغ او می‏رود ، اما پس از
وصال چون خاصيت آن محبوب اصلی را در او نمی بيند و احساس می‏كند كه اين‏
موجود قادر نيست خع وجودی او را پر كند ، به سراغ محبوبی ديگر می‏رود ، و
همين طور . . . مگر آنكه روزی به محبوب اصلی و حقيقی خود نائل گردد ، آن‏
وقت به كمال واقعی خود كه اتصال به كمال لا يتناهی است ، خواهد رسيد و
در بهجت و سعادت كامل غرق می‏گردد و برای هميشه آرام می‏گيرد و ديگر
خستگی و افسردگی و كسالت در او راه نمی يابد ( « ألا بذكر الله تطمئن‏
القلوب ») ( 1 ) .
قرآن كريم درباره بهشت می‏فرمايد : " « لا يبغون عنها حولا »" ( 2 )
يعنی اين تفاوت ميان نعمتهای آخرت و اين دنيا هست كه در اين دنيا
انسان طالب تحول و تغير است ، اما در آخرت طالب تغير و تحول و نو شدن‏
و عوض شدن نيست .
به هر حال ، مسلما انسان در اين دنيا طالب تجدد و تنوع است . تجدد
موجب انبساط و شكفتگی خاطر ميگردد خصوصا اگر آن تجدد و تنوع در جهت‏
حيات و تازگی زندگی باشد . تجدد و تنوع ، كدورت و ملال را از خاطر
می‏زدايد .
هر زمان نو صورتی و نو جمال
تا زنو ديدن فرو ميرد ملال

پاورقی :
. 1 آری ، با ياد خدا دلها آرامش گيرد . ( رعد ، 28 ) .
. 2 نعمتهای بهشت چنان است كه هيچگاه بهشتيان تغيير و تبديل آن را
خواستار نباشند . ( كهف ، 108 ) .