پاورقی : . 1 كهف ، 103 - . 104 . 2 نهج البلاغه ، خطبه . 175
" « قل هل ننبئكم باعخسرين أعمالا 0 الدين ضل سعيهم فی الحيوه الدنيا و
هم يحسبون أنهم يحسنون صنعا »" ( 1 ) .
( آيا به شما خبر دهيم از زيانكارترين مردمان كه زحمت و كوشش آنها در
زندگی دنيا به هدر رفته و خودشان میپندارند كه عملشان نيك است ؟ ) .
أميرالمؤمنين علی ( ع ) میفرمايد :
" « المؤمن لا يصبح و لا يمسیإلا و نفسه ظنون عنده » " ( 2 ) .
مؤمن شامی را صبح و صبحی را شام نمی كند مگر آنكه نسبت به نفس خود و
اعمال خود بد گمان است و هر لحظه احتمال میدهد كه عملی ناپسند از او سر
بزند . اگر انسان به اين مرحله برسد كه واقعا به نفس خود بد گمان باشد و
خود را در معرض صدور گناه و اعمال زشت بداند ، خود به خود مراقبت
میكند و جلوی تجاوز و تعدی نفس خود را میگيرد . وای به حال كسی كه صد در
صد با عين الرضا و با عينك خوش بينی سراپای وجود خود را مطالعه میكند .
پس از همين جا معلوم میشود كه گاهی اين حالت برای انسان پيدا میشود
كه قوه قضاوتش مريض میشود ، غلط قضاوت میكند ، از عدالت خارج میشود ،
آزادی از عقل او سلب میگردد . اگر كانون عقل و انديشه ، مسخر دل و
خواهشهای دل شد ، نه تنها انسان خود را فقط به زبان پاك و بی عيب معرفی
میكند بلكه در دل و ضمير خود نيز واقعا خود را پاك و بی عيب تصور میكند
. نمی تواند
پاورقی : . 1 كهف ، 103 - . 104 . 2 نهج البلاغه ، خطبه . 175 |