حضرت نقل شده كه در همه بلاد منتشر شده ، از هيچ كدام از علمای اهل بيت
آنقدر كه از آن حضرت نقل شد ، نقل نشده . اصحاب حديث نام كسانی را كه
در خدمت آن حضرت شاگردی كرده و از خرمن وجودش خوشه گرفتهاند ضبط
كردهاند چهار هزار نفر بودهاند ، و در ميان اينها از همه طبقات و صاحبان
عقايد و آراء و افكار گوناگون بودهاند .
محمد بن عبدالكريم شهرستانی ، از علمای بزرگ اهل تسنن و صاحب كتاب
معروف الملل و النحل درباره آن حضرت میگويد : " هو ذوعلم غزير ، و
أدب كامل فی الحكمة ، و زهد فی الدنيا ، و ورع عن الشهوات " يعنی او ،
هم دارای علم و حكمت فراوان و هم دارای زهد و ورع و تقوای كامل بود .
بعد میگويد : مدتها در مدينه بود ، شاگردان و شيعيان خود را تعليم میكرد
و مدتی هم در عراق اقامت كرد و در همه عمر متعرض جاه و مقام و رياست
نشد و سرگرم تعليم و تربيت بود . در آخر كلامش در بيان علت اينكه امام
صادق ( ع ) توجهی به جاه و مقام و رياست نداشت اين طور میگويد : " من
غرق فی بحر المعرفة لم يقع فی شط ، و من تعلیإلی ذروه الحقيقة لم يخف من
حط " يعنی آن كه در دريای معارف غوطهور است به خشكی ساحل تن در نمیدهد
، و كسی كه به قله اعلای حقيقت رسيده نگران پستی و انحطاط نيست .
كلماتی كه بزرگان اسلامی از هر فرقه و مذهب در تجليل مقام امام صادق
صلوات الله عليه گفتهاند زياد است . منظورم نقل آنها نيست ، منظورم
اشارهای بود به اينكه هر كس امام صادق ( ع ) را میشناسد آن حضرت را با
حوزه و مدرسهای عظيم و پرنفع و ثمر كه آثارش هنوز باقی و زنده است
میشناسد . حوزههای علميه امروز
|