پاورقی : . 1 نهج البلاغة ، حكمت . 311
گذشته از اينكه بی عدالتی و تفاوت و تبعيض و احساس غبن و محروميت
اجتماعی اين آثار را دارد كه ذكر شد ، خود فقر و احتياج سببش هر چه باشد
خواه بی عدالتی يا چيز ديگر خودش يكی از موجبات گناه است ، اگر ضميمه
بشود با احساس مغبونيت و محروميت ، ديگر بدتر ، اگر ضميمه بشود با
حسرت كشيدنهای تجملات عدهای ، باز از آن هم بدتر . آن وقت هميشه خواهد
گفت :
سخن درست بگويم نمیتوانم ديد كه " می " خورند حريفان و من نظاره
كنم
همين نمیتوانم ديد ، سبب سرقتها میشود ، سبب رشوه گيريها میشود ،
سبب اختلاسها و خيانتها به اموال عمومی میشود ، سبب گناهها میشود ، سبب
غل و غش و تقلب در كارها میشود ، سبب میشود كه افرادی برای اينكه خود
را به دستهای ديگر برسانند رشوه بخورند ، دزدی بكنند ، زير حساب مردم
بزنند و همين طور . . .
علی ( ع ) به فرزند عزيزش محمد معروف به ابن الحنيفه درباره فقر
میفرمايد :
" « يا بنیإنی أخاف عليك الفقر ، فاستعذ بالله منه ، فان الفقر
منقصة للدين ، مدهشة للعقل ، داعية للمقت » " ( 1 )
فرزند عزيزم ! من از ديو مهيب فقر بر تو میترسم ، از او به خدا پناه
ببر . فقر موجب نقصان دين است .
پاورقی : . 1 نهج البلاغة ، حكمت . 311 |