فيض نيست ، ايمان داشته باشد كه در رحمت الهی هيچگاه به روی بنده‏ای‏
بسته نمی شود ، نقص و قصور همه از ناحيه بنده است . در حديث است : "
« إذا دعوت فظن حاجتك بالباب » " ( 1 ) يعنی آنگاه كه دعا می‏كنی‏
حاجت خود را دم در آماده فرض كن . علی بن الحسين زين العابدين عليهما
السلام در دعای معروف ابوحمزه كه اميد و اطمينان در آن موج می‏زند و آن‏
حضرت در سحر ماه مبارك رمضان می‏خوانده است اينچنين به خدای خود می‏گويد
:
" « اللهم‏إنی أجد سبل المطالب‏إليك مشرعة ، و مناهل الرجاء لديك‏
مترعة ، و الاستعانة بفضلك لمن أملك مباحة ، و أبواب الدعاءإليك‏
للصارخين مفتوحة ، و أعلم أنك للراجين بموضع‏إجابة و للملهوفين
بمرصدإغاثة ، و أن فی اللهف‏إلی جودك و الرضا بقضائك عوضا من منع‏
الباخلين ، و مندوحة عما فی أيدی المستأثرين ، و أن الراحل‏إليك قريب‏
المسافة ، و أنك لا تحتجب عن خلقك‏إلا أن تحجبهم الامال دونك » " ( 2 ).
يعنی بار الها ! من جاده‏های طلب را به سوی تو باز وصاف ، و آبشخورهای‏
اميد به تو را مالامال می‏بينم . كمك خواستن از فضل و رحمت تو را مجاز ،
و درهای دعا را به روی آنان كه تو را بخوانند و از تو مدد بخواهند باز و
گشاده می‏بينم ، و به يقين می‏دانم كه تو آماده اجابت دعای دعا كنندگان و
در كمين پناه دادن به پناه خواهندگان هستی ، و نيز يقين دارم كه به پناه‏
بخشندگی تو رفتن و به قضای تو رضا دادن ، كمبودهای بخل و امساك بخل‏
كنندگان و ظلم و تعدی ستمكاران را جبران می‏كند .

پاورقی :
. 1 بحار اعنوار ، ج 93 ، ص . 305
. 2 از فقرات دعای شريف ابوحمزه ثمالی كه در سحرهای ماه مبارك رمضان‏
خوانده می‏شود .