عمل آن روز امام صادق سلام الله عليه است .
مقصود اين است كه ائمه اطهار ( ع ) در هر زمانی مصلحت اسلام و مسلمين‏
را در نظر می‏گرفتند و چون دوره‏ها و زمانها و مقتضيات زمان و مكان تغيير
می‏كرد خواه و ناخواه همان طور رفتار می‏كردند كه مصالح اسلامی اقتضا می‏كرد
و در هر زمان جبهه‏ای مخصوص و شكلی نو از جهاد به وجود می‏آمد و آنها با
بصيرت كامل آن جبهه‏ها را تشخيص می‏دادند .
اين تعارضها نه تنها تعارض واقعی نيست ، بلكه بهترين درس آموزنده‏
است برای كسانی كه روح و عقل و فكر مستقيمی داشته باشند ، جبهه‏شناس‏
باشند و بتوانند مقتضيات هر عصر و زمانی را درك كنند كه چگونه مصالح‏
اسلامی اقتضا می‏كند كه يك وقت مثل زمان سيدالشهداء ( ع ) نهضت آنها شكل‏
قيام به سيف به خود بگيرد و يك زمان مثل زمان امام صادق ( ع ) شكل‏
تعليم و ارشاد و توسعه تعليمات عمومی و تقويت مغزها و فكرها پيدا كند و
يك وقت شكل ديگر " « إن فی ذلك لذكری لمن كان له قلب أو ألقی السمع‏
و هو شهيد »" ( 1 ) .

پاورقی :
. 1 ق ، . 37