منطق قرآن

گذشته از همه اينها منطق خود قرآن درباره علم به شكلی است كه قابل‏
تخصيص و اختصاص نمی‏باشد . قرآن علم را نور و جهل را ظلمت می‏داند ،
می‏فرمايد مطلقا نور بر ظلمت ترجيح دارد .
قرآن صريحا مسائلی را به عنوان موضوع مطالعه و تفكر پيشنهاد می‏كند .
اين موضوعات همانهاست كه نتيجه مطالعه آنها همين علوم طبيعی و رياضی و
زيستی و تاريخی و غيره است كه امروز در دنيا می‏بينيم . سوره بقره آيه‏
164 می‏فرمايد :
" « إن فی خلق السموات و اعرض و اختلاف الليل و النهار و الفلك‏
التی تجری فی البحر بما ينفع الناس و ما أنزل الله من السماء من ماء
فأحيا به اعرض بعد موتها و بث فيها من كل دابة و تصريف الرياح و
السحاب المسخر بين السماء و اعرض لايات لقوم يعقلون »" .
يعنی در آفرينش آسمانها و زمين ، در گردش شب و روز ، در حركت كشتی‏
بر روی آب كه به وسيله آن بشر منتفع می‏گردد ، آمدن و ريزش باران كه‏
سبب حيات زمين می‏گردد ، حيواناتی كه در روی زمين در حركت‏اند ، گردش‏
بادها و حالت مخصوص ابرها كه در ميان زمين و آسمان معلق‏اند ، در همه‏
اينها نشانه‏های قدرت و حكمت پروردگار است . يعنی همه اينها قوانين و
نظاماتی دارند و شناختن اين نظامات شما را به توحيد نزديك می‏كند .