می پوشاند ، همان طوری كه ديدنی كه از روی دشمنی و عداوت باشد عيبها را
آشكار می نمايد .
چون غرض آمد هنر پوشيده شد
صد حجاب از دل به سوی ديده شد
و از همين جهت است كه انسان هر چيزی را كه متعلق به خودش است با
چشم تحسين و اعجاب نگاه می‏كند . به قول سعدی : " هركسی را عقل خود به‏
كمال نمايد و فرزند خود به جمال " . انسان غريزه حب به ذات دارد ، به‏
خودش بيش از هر چيزی و هر كسی علاقمند است ، هميشه خودش را و آنچه‏
وابسته به خودش است با عينك خوش بينی می‏نگرد ، يعنی درباره خودش و
آنچه مربوط به خودش است طوری قضاوت می‏كند كه دلش راضی شود ، نه آن‏
طور كه حقيقت است . انسان اخلاق بد خود را خوب می‏پندارد و اعمال ناپسند
خود را پسنديده .
" « أفمن زين له سوء عمله فرآه حسنا »" ( 1 ) .
( آيا پس آن كس كه آراسته شد در نظرش عمل بدش ، مثل آن كس است كه‏
چنين نيست و بد را بد و خوب را خوب می‏بيند ؟ ) .
" « تالله لقد أرسلناإلی امم من قبلك فزين لهم الشيطان أعمالهم » "
( 2 ) .
( به خدا قسم كه پيغمبرانی به سوی امتهايی قبل از تو فرستاديم و شيطان‏
اعمال آنها را در نظرشان زيبا جلوه داد ) .

پاورقی :
. 1 فاطر ، . 8
. 2 نحل ، . 63