شما وظيفه را انجام می‏دهد . كار نكردن و راه نرفتن كه تضمين نمی‏خواهد ،
سكون و توقف تأييدی نمی‏خواهد . سكون و توقف و تعطيل قوا چيزی نيست كه‏
اثری داشته باشد و آن اثر از طرف خدا يا غير خدا قابل تضمين باشد .
اگر قرآن كريم را استقصاء بكنيد می‏بينيد كه توكل را به همين معنی ذكر
می‏كند . قرآن می‏گويد از پيمودن راه حق نترسيد و به خدا توكل كنيد ، از
نيروی باطل نترسيد و به خدا توكل كنيد . به عنوان نمونه دو آيه از قرآن‏
كريم را در اين زمينه ذكر می‏كنم :
يكی آيه‏ای است كه از زبان همه پيغمبرانی كه بعد از نوح آمده‏اند ذكر
می‏كند . آنها به مردمی كه با آنها مخالفت می‏كردند و سد راه آنها می‏شدند
می‏گفتند :
" « و ما لنا أن لا نتوكل علی الله و قد هدينا سبلنا و لنصبرن علی ما
آذيتمونا و علی الله فليتوكل المتوكلون »" ( 1 )
يعنی چرا ما بر خدا توكل و اعتماد نكنيم و حال آنكه خدا راه را به ما
نشان داده و البته ما آن راه را خواهيم رفت و هر چه شما ما را شكنجه‏
دهيد ما صبر و استقامت خواهيم كرد ، اعتماد كنندگان بايد تنها بر خدا
اعتماد و توكل كنند .
اين آيه در كمال صراحت ، توكل را به صورت يك امر مثبت ذكر می‏كند ،
راهی هست و پيمودنی هست و رنج و مشقتهايی در اين پيمودن هست كه اراده‏
را سست و عزيمت را فسخ می‏كند . انبياء می‏گويند : ما از نيروی باطل‏
نخواهيم هراسيد و به خدا اعتماد می‏كنيم

پاورقی :
. 1 ابراهيم ، . 12