پاورقی : . 1 آل عمران ، 190 - . 191 . 2 زمر ، 17 - . 18
« فی خلق السموات و اعرض ربنا ما خلقت هذا باطلا سبحانك فقنا عذاب
النار »" ( 1 ) .
آن كسانی كه خدا را در دل خود ياد میكنند ، در لب خود و مغز و هسته
وجودی خود با خدای عالم و مركز و روح عالم ارتباط پيدا میكنند ، در همه
حال در ياد او هستند ، در حالی كه ايستادهاند و در حالی كه نشستهاند ، در
حال سستی و در حال سختی ، در همه حال در نظام عالم فكر میكنند ، میرسند
به آنجا كه به حركت غائی و تسخيری موجودات پی میبرند و میفهمند كه عبث
نيست ، خودشان عبث آفريده نشدها ند ، قيامت و رسيدن نتيجه اعمالی در
كار هست .
در جای ديگر میفرمايد :
" « فبشر عبادی ، الذين يستمعون القول فيتبعون أحسنه اولئك الذين
هديهم الله و اولئك هم اولوا اعلباب »" ( 2 ) .
يعنی نويد بده آن دسته از بندگان مرا كه به سخن گوش فرا میدهند ، اما
از ميان آنچه میشنوند آنكه بهتر است برای عمل و پيروی انتخاب میكنند .
آنها هستند كسانی كه خداوند آنها را رهبری كرده ، و آنها هستند صاحبان
لب .
سخنی كه انسان میشنود به وسيله گوش میشنود . گوش يك حاسه است در
بدن ما . برای گوش تفاوتی نيست كه آنچه میشنود چه باشد ، تميز دادن و
غربال كردن شنيدهها كار گوش
پاورقی : . 1 آل عمران ، 190 - . 191 . 2 زمر ، 17 - . 18 |