اين را بايد توضيح بدهم :
يك مسابقه ورزشی را در نظر بگيريد ، مثلا مسابقه كشتی يا دويدن يا
وزنهبرداری را . در مسابقهها مدال است ، جايزه است ، افتخار است ،
محبوبيت است . اين جايزهها نصيب چه كسی است ؟ نصيب آن كس كه مسابقه
را بهتر انجام دهد . از روز اول كسی كه متولد میشود در پيشانیاش نوشته
نشده كه تنها اين شخص حق دارد روی سكوی افتخار بايستد و كسی ديگر حق
ندارد ، بلكه حق شركت در مسابقه را به همه میدهند ، به همه آزادی برای
شركت میدهند . از آن ميان ، بعضيها در اثر تمرين و پشتكار برنده مسابقه
میشوند ، و بعضی ديگر به علت عدم لياقت فطری و يا به علت عدم تمرين و
مجاهدت از آن مواهب محروم میمانند . همچنين است حال دانش آموزان و
دانشجويان كلاس كه در مدت يك سال سر كلاس حاضر میشوند و درس میخوانند
و آخر سال از طرف معلم امتحان میشوند . به آنها نمره داده میشود : يكی
نمره قبولی میگيرد و يكی رد میشود ، يكی نمره عالی میگيرد ، يكی اعلا و
شاگرد اول میشود . نمره ، امتيازی است كه داده میشود و به هر كس
متناسب با مقدار زحمت و استعداد و فعاليتش نمره داده میشود .
جامعه به حكم اينكه با پيكر فرق دارد و وظايف افراد به حكم خلقت و به
طور جبری تعيين نشده ، و به حكم اينكه خداوند افراد بشر را آزاد و مختار
و حر آفريده و يك وظيفه محدود و يك مقام ثابت و معلوم و غير قابل
تخلف و تجاوز برايش قرار نداده ، ميدان وسيعی برای عمل و فعاليتش قرار
داده به حكم اين امور جامعه ميدان مسابقه است و افراد با بردن مسابقه و
ابراز لياقت و استعداد و فعاليت بايد مواهب و حقوق را حيازت كنند .
نمیخواهم بگويم همه
|