كه از حوزه های علمی دينی و يا وسيله شخصيتهای مبرز مذهبی در خارج اين
حوزه ها صادر میشود - با اينكه نسبت به گذشته در سطح بالاتری قرار گرفته
است - با آنچه از جاهای ديگر صادر میشود مقايسه شود رقم ناچيزی را تشكيل
میدهد و میتوان گفت نزديك به صفر است .
حتی خود حوزه های علميه ما هم اكنون يكی از بازارهای پررونق انديشه
هائی است كه از كانونهای غير مذهبی و يا ضد مذهب صادر میشود .
اينجا است كه هر فرد متدين آگاه ، ضرورت تجديد نظر در برنامه های
حوزه های علميه را شديدا احساس میكند .
نكته ای كه ضرورت دارد از آغاز مورد توجه قرار گيرد اينست كه هر گونه
تجديد نظر و تحول در برنامه های حوزه های علميه بايد بر اساس همان
فرهنگ غنی و قديم اسلامی و ادامه همان راه و تسريع در حركت آن و آفت
زدائی از آن بوده باشد همين فرهنگ كه از جوهر حياتی نيرومندی برخوردار
است و متأسفانه در اثر غفلت پاسداران آن قسمتهای مهمی از آن به فراموشی
سپرده شده و دچار زنگ زدگی شده و قسمتهائی از آن به نوعی آفتها دچار شده
، بايد از نو احيا شود و از عناصری كه فرهنگهای جديد به وجود آورده اند
تغذيه كند و مسير رشد و توسعه و تكامل خود را طی نمايد .
لازم به تأكيد است كه هر گونه تجديد نظر مبنی بر جايگزين ساختن يك
فرهنگ ديگر به جای فرهنگ اصيل هزار و سيصد ساله اسلامی ، خيانت به اسلام
و مسلمين است و نتيجه ای جز كشاندن امت اسلامی به دامن فرهنگ و تفكر
بيگانه شرقی يا غربی ، چپ يا راست ، ندارد .
|