دشمن سازی علی

بحث خود را اختصاص می‏دهيم به دوران خلافت چهار ساله و اند ماهه او .
علی همه وقت شخصيت دو نيروئی بوده است . علی هميشه هم جاذبه داشته‏
است و هم دافعه . مخصوصا در دوره اسلام از اول گروهی را می‏بينيم كه به‏
گرد علی بيشتر می‏چرخند و گروهی ديگر را می‏بينيم كه با او چندان ميانه‏
خوبی ندارند و احيانا از وجود او رنج می‏برند .
ولی دوران خلافت علی و همچنين دوره‏های بعد از وفاتش ، يعنی دوران ظهور
تاريخی علی ، دوره تجلی بيشتر جاذبه و دافعه او است . به همان نسبت كه‏
قبل از خلافت تماسش با اجتماع كمتر بود تجلی جاذبه و دافعه‏اش كمتر بود
.
علی مردی دشمن ساز و ناراضی ساز بود . اين يكی ديگر از افتخارات بزرگ‏
او است . هر آدم مسلكی و هدفدار و مبارز و