پاورقی : 1 - نهج البلاغه ، نامه . 27 2 - و لذا در طول تاريخ اسلام میبينيم هر وقت مصلحتی به خاطر مردم و اصلاح وضع اجتماعی و دينی آنان قيام كرده است و منافع سودجويان و بيداد گران به مخاطره افتاده است ، آنها بلا فاصله لباس قدس پوشيدهاند و به تقوی و دين تظاهر كردهاند . مأمون الرشيد ، خليفه عباسی كه عياشيها و اسرافهای او در تاريخ زمامداران معروف و مشهور است ، چون علويان را میبيند كه دست به نهضت زدهاند ، جبهاش را وصله میزند و با لباس وصله دار در اجتماعات ظاهر میگردد كه ابوحنيفه اسكافی كه از درهم و دينار او نيز استفاده نكرده و بهرهای نبرده است ، مأمون را بر اين كار میستايد و مدح میگويد :
مأمون ، آن كز ملوك دولت اسلام |
هرگز چون او نديد تازی و دهقان |
جبهای از خز بداشت برتن و چندان |
سوده و فرسوده گشت بر وی و خلقان |
مر ندما را از آن فزود تعجب |
كردند از وی سؤال از سبب آن |
گفت زشاهان حديث ماند باقی |
در عرب و در عجم نه توزی و كتان |
>