فكر خويش را به دست ديگران بسپريم و وقتی آنها اشتباه كردند ما نيز
اشتباه كنيم . و در حقيقت روح آنان روحی بود كه اصول و حقايق بر آن‏
حكومت می‏كرد نه اشخاص و شخصيتها !
مردی از صحابه اميرالمؤمنين در جريان جنگ جمل سخت در ترديد قرار
گرفته بود . او دو طرف را می‏نگريست . از يك طرف علی را می‏ديد و
شخصيتهای بزرگ اسلامی را كه در ركاب علی شمشير می‏زدند و از طرفی نيز
همسر نبی اكرم عايشه را می‏ديد كه قرآن درباره زوجات آن حضرت می‏فرمايد :
« و ازواجه امهاتهم » ( 1 ) ( همسران او مادران امتند ) ، و در ركاب‏
عايشه ، طلحه را می‏ديد از پيشتازان در اسلام ، مرد خوش سابقه و تيرانداز
ماهر ميدان جنگهای اسلامی و مردی كه به اسلام خدمتهای ارزنده‏ای كرده است ،
و باز زبير را می‏ديد ، خوش سابقه‏تر از طلحه ، آنكه حتی در روز سقيفه از
جمله متحصنين در خانه علی بود .
اين مرد در حيرتی عجيب افتاده بود كه يعنی چه ؟ ! آخر علی و طلحه و
زبير از پيشتازان اسلام و فداكاران سختترين دژهای اسلامند ، اكنون رو در رو
قرار گرفته‏اند ؟ كداميك به حق نزديكترند ؟ در اين گيرودار چه بايد كرد ؟
! توجه داشته باشيد ! نبايد آن مرد را در اين حيرت زياد ملامت كرد .
شايد اگر ما هم در شرائطی كه او قرار داشت قرار می‏گرفتيم شخصيت و سابقه‏
زبير و طلحه چشم ما را خيره می‏كرد .

پاورقی :
1 - سوره احزاب ، آيه . 6