نيست ، عجالتا از اين وظيفه معاف هستی . شيخ انصاری اعلی الله مقامه در
[ ( مكاسب ) ] اواخر قسمت اول يا جلد اول قبل از خيارات يك بحثی دارد
در همين موضوع راجع به اينكه آيا طلاب و علمای دينی بايد كار و كسب‏
بكنند يا خير ؟ می‏گويد استثنا نيست ، بر همه مردم واجب است از جمله بر
آنها . بله يك وقت هست يك نفر يا بيشتر ، افرادی هستند كه اينها بايد
انحصارا وظيفه تعليم و تعلم دينی را انجام دهند و به كار ديگر نمی‏رسند .
می‏گويد كار و كسب يك واجب عينی است ، و از طرف ديگر يك واجب‏
كفائی هم هست كه عبارت است از [ ( تفقه ) ] . بر همه مردم واجب كفائی‏
است كه يك عده فقيه در دين ، يعنی يك عده مردم دين شناس ، اسلام شناس‏
كه اصول عقايد اسلام را بدانند ، بتوانند تعليم بدهند و از آن دفاع كنند ،
تعليمات اخلاقی و اجتماعی اسلام را به همان جامعيت خودش به مردم ياد
بدهند [ وجود داشته باشند ] . اين يك واجب كفائی است و متوجه همه مردم‏
است كه حتما بايد از ميان خودتان يك عده متفقه و بصير در دين داشته‏
باشيد .
اينجا دوتا واجب است ، يكی عينی و يكی كفائی . آنوقت می‏گويد يكوقت‏
هست كه [ ( من به الكفاية ) ] وجود دارد ، مثلا من می‏بينم كه فلان كار
مذهبی را كه انجام می‏دهم ، در اجتماع صد نفر بهتر از من هستند كه اگر من‏
كنار بروم احتياجی برای جامعه باقی نمی‏ماند . در اين صورت بر من واجب‏
است كه در درجه اول بروم دنبال كار و كسب و چنانچه وقت زيادی داشتم‏
بروم دنبال آن كار مذهبی . يك وقت هست كه [ ( من به الكفاية ) ] وجود
ندارد و اگر اين يك نفر پای خودش را كنار بكشد جای خالی باقی می‏ماند ،
نه تنها [ ( من به الكفاية ) ] وجود ندارد بلكه خيلی كمتر از [ ( من به‏
الكفاية ) ] وجود دارد . اگر فلان آقا بگويد