قانون است و نه از آن جهت كه امام است ( نه ازآن جهت كه مؤمنی از
مؤمنين يا عالمی از علماء است ) وظيفه دارد كه برود به سراغ مردم و آنها
را دعوت و تبليغ بكند ، امر به معروف و نهی از منكر بنمايد ، يعنی‏
دعوت ، تبليغ ، ترويج و امر به معروف و نهی از منكر وظيفه امام از آن‏
جهت كه امام است ، نيست ، اين وظيفه عموم است و او هم يكی از كسانی‏
است كه اين وظيفه را دارد . امام حسين عليه‏السلام اگر قيام كرد ، قيام‏
امر به معروف و نهی از منكر ، نه از آن جهت بود كه امام وقت بود و
امام وقت يك همچو وظيفه‏ای داشت ، بلكه يك وظيفه‏ای داشت كه آن وظيفه‏
را هر مؤمن بصيری داشت ، و لهذا خود آن حضرت هم هيچ اين وظيفه را به‏
امامت معلق نمی‏كرد . می‏فرمود : « الا ترون ان الحق لا يعمل به و ان الباطل‏
لا يتناهی عنه » . نمی‏بينيد كه به حق عمل نمی‏شود و مردم از باطل خودداری‏
نمی‏كنند ، « ليرغب المؤمن فی لقاء الله محقا » ( 1 ) . پس يك نفر آدم‏
با ايمان بايد از اين زندگی بيزار باشد و طالب شهادت .
پس وظيفه امام چيست ؟ امام مرجعی است برای حل اختلافات ، شاخصی است‏
برای حل اختلافاتی كه منشاء آن هم خود علماء هستند . شما در بسياری از
روايات شيعه می‏بينيد كه می‏فرمايند : « الامام يؤتی و لا يأتی » يعنی امام‏
وظيفه ندارد برود به سراغ ديگران بلكه ديگران بايد به سراغ او بروند . و
يا در يك روايت ديگر فرمود : « الامام كالكعبة » مثل امام مثل اين كعبه‏
است ، كعبه نزد مردم نمی‏رود بلكه مردم وظيفه دارند به سراغ كعبه بروند .
راجع به اين آيه كريمه كه می‏فرمايد : « و اذن فی الناس بالحج يأتوك
( 2 ) . در احاديث دارد كه مقصود پيغمبر است از آن جهت كه

پاورقی :
. 1 لهوف ، ص . 33
. 2 سوره حج ، آيه . 27