پاورقی : ( 1 ) همان مدرك ، صفحه . 348 ( 2 ) تاريخ اجتماعی ايران ، جلد 2 ، صفحه . 35 ( 3 ) جلد ششم ، چاپ جيبی ، صفحه . 1546
را به عنوان يك سنت زردشتی انكار كرده اند ، در صدد بر آمدهاند برای
كلمه " خويتك دس " تاويل و توجيهی بسازند ، كريستن سن میگويد :
با وجود اسناد معتبری كه در منابع زردشتی و كتب بيگانگان معاصر عهد
ساسانی ديده میشود ، كوششی كه بعضی از پارسيان جديد برای انكار اين عمل
يعنی وصلت با اقارب میكنند ، بی اساس و سبكسرانه است ( 1 ) .
سعيد نفيسی میگويد :
چيزی كه از اسناد آن زمان حتما به دست میآيد و با همه هياهوی جاهلانه
كه اخيرا كردهاند از بديهيات مسلم تمدن آن زمان است اين است كه نكاح
نزديكان و محارم و زناشويی در ميان اقارب درجه اول حتما معمول بوده است
( 2 ) .
سعيد نفيسی آنگاه نصوصی را كه در كتب مقدس زردشتيان از قبيل دينكرت
آمده است و تصريحاتی كه نويسندگان اسلامی از قبيل مسعودی ، ابوحيان
توحيدی ، ابوعلی بن مسكويه كردهاند میآورد و جريان ازدواج قباد با دختر
يا خواهر زاده ، و ازدواج بهرام چوبين با خواهر ، و ازدواج مهران گشنسب
كه بعد مسيحی شد با خواهر خود را يادآور میشود .
مرحوم مشيرالدوله در كتاب نفيس خود : " ايران باستان " از استرابون
مورخ قديم يونانی درباره هخامنشيان نقل میكند كه :
اينها ( مغها ) موافق عاداتشان حتی مادرانشان را ازدواج میكنند ( 3 ) .
درباره اشكانيان میگويد :
بعضی از مورخين خارجه ، ازدواج شاهان اشكانی را با اقرباء
پاورقی : ( 1 ) همان مدرك ، صفحه . 348 ( 2 ) تاريخ اجتماعی ايران ، جلد 2 ، صفحه . 35 ( 3 ) جلد ششم ، چاپ جيبی ، صفحه . 1546 |