طبقه بيست و نهم

1 - ميرزا حسن نوری فرزند ملاعلی نوری . بعد از پدر ، حوزه تدريس قابل‏
توجهی تشكيل داد ، مرحوم آقا علی مدرس زنوزی تهرانی كه ذكرش خواهد آمد
در مدتی كه به اصفهان رفته از محضر درس اين استاد استفاده كرده است .
بنابر نقل استاد جلال‏الدين همائی در مقدمه ( برگزيده‏ای از اشعار سه شاعر
بزرگ اصفهان ) ، برخی او را بر پدرش ترجيح می‏داده‏اند . از او اثر قابل‏
توجهی در دست نيست كه بشود درباره‏اش داوری كرد ، ولی شاگردی افرادی‏
نظير آقاعلی مدرس گواه صادقی است بر مراتب فضلش . به هر حال از كسانی‏
است كه در انتقال فلسفه از نسل پيش از خودش به نسل بعد از خودش عامل‏
مؤثری بوده است .
2 - ملااسماعيل بن ملامحمد سميع در بكوشكی اصفهانی معروف به واحدالعين .
از اجلاء شاگردان ملاعلی نوری و استاد حاج ملا هادی سبزواری است ، حوزه‏
درس قابل توجهی داشته ، اسفار و مشاعر صدرا و شوارق لاهيجی را حاشيه كرده‏
و عرشيه صدرا را شرح كرده است . در سال 1277 درگذشته است ( 1 )
3 - ملاعبدالله زنوزی . اين مرد همان است كه به تقاضای محمد حسين خان‏
مروی ، حكيم نوری او را برای تدريس فلسفه از اصفهان به تهران فرستاد .
مركزيت تهران در مقابل اصفهان كه تدريجا اصفهان از رونق افتاد ، از اين‏
زمان شروع شد ملاعبدالله مطابق گزارشی كه فرزند برومند عاليقدرش آقاعلی‏
مدرس داده است مقدمات را در آذربايجان تحصيل كرده و سپس به كربلا رفته‏
و از حوزه فقه صاحب رياض بهره‏مند شده و آنگاه مدتی در قم از محضر درس‏
ميرزای قمی مجتهد معروف بهره‏مند شده ، بعد به اصفهان رفته و از محضر
حكيم نوری حكمت آموخته و در سال 1237 به تهران منتقل شده است . پس از
بيست سال تدريس و افاضه در مدرسه

پاورقی :
( 1 ) ريحانة الادب‏ج 6 ص . 285