پاورقی : ( 1 ) تلخيص از مزديسنا و ادب پارسی ، از صفحه 297 تا 305. ( 2 ) همان كتاب ، صفحه . 401
9 - سنگ بزرگی به نام " ارويس گاه " كه چهار گوشه بوده و آلات
مزبور را روی آن میچينند ( 1 ) .
ايضا میگويد :
در فرهنگهای فارسی آمده : برسم شاخههای باريك بی گره باشد ، به مقدار
يك وجب كه آن را از درخت هوم ببرند و آن درختی است شبيه درخت گز و
اگر هوم نباشد درخت گز و الا درخت انار ، و رسم بريدن آن چنان است كه
اول كاردی كه دسته آن هم آهن باشد و آن را بر سمچين خوانند پادياوی كنند
يعنی پاكيزه بشويند و آب كشند پس زمزم نمايند ، يعنی دعايی كه در وقت
عبادت آتش و بدن شستن و چيزی خوردن میخوانند بخوانند و برسم را با
برسمچين ببرند ( 2 ) .
آنگاه میگويد :
در مراسم كنونی زردشتيان ايران هنگامی كه موبد بخواندن نيايش مشغول
است ، موبد ديگر مراقب آتش است و شاخههای مورد را كه در برسمدان
نهادهاند بر میدارد و میگرداند و دست به دست میدهد و دوباره بر جای
میگذارد .
ايضا میگويد :
دار مستتر در زند اوستای خود مینويسد : دو قسم آتشكده موجود است معابد
بزرگ را " آتش بهرام " مینامند ، معابد كوچك را " آدران " يا "
آگياری " خوانند . در بمبئی ( هندوستان ) سه آتش بهرام و در حدود صد
آگياری موجود است . فرق بين آتش بهرام و آدران اساسا در چگونگی آتش و
سپس در اصل و طرز تهيه آن ميباشد . تهيه آتش بهرام يك سال به طول
پاورقی : ( 1 ) تلخيص از مزديسنا و ادب پارسی ، از صفحه 297 تا 305. ( 2 ) همان كتاب ، صفحه . 401 |