مولوی در مثنوی گفته‏های او را طرح و شرح می‏كند در نيمه اول قرن ششم‏
درگذشته است .
د - احمد جامی ، معروف به ژنده پيل ، از مشاهير عرفا و متصوفه است‏
قبرش در تربت جام نزديك سرحد ايران و افغانستان معروف است . از
اشعار او در باب خوف و رجا اين دو بيتی است :
غره مشو كه مركب مردان مرد را
در سنگلاخ باديه پيها بريده‏اند
نوميد هم مباش كه رندان جرعه نوش
ناگه به يك ترانه به منزل رسيده‏اند
و هم او در رعايت اعتدال در امر انفاق و امساك گفته است :
چون تيشه مباش و جمله برخود متراش
چون رنده زكار خويش بی‏بهره مباش
تعليم زاره گير در كار معاش
چيزی سوی خود ميكش و چيزی ميپاش
احمد جامی در حدود سال 536 درگذشته است .
ه - عبدالقادر گيلانی ، تولدش در شمال ايران بوده و در بغداد نشو و نما
يافته و در همانجا دفن شده است ، بعضی او را اهل ( جيل ) بغداد
دانسته‏اند نه اهل ( جيلان ) ( گيلان ) از شخصيت‏های جنجالی جهان اسلام است‏
. سلسله قادريه از سلاسل صوفيه منسوب به او است ، قبرش در بغداد معروف‏
و مشهور است ، او از كسانی است كه دعاوی و بلند پروازيهای زياد از او
نقل شده است . وی از سادات حسنی است ، در سال 560 يا 561 درگذشته است‏
.
و - شيخ روزبهان بقلی شيرازی كه به ( شيخ شطاح ) ، معروف است . زيرا
شطحيات زياد می‏گفته است . اخيرا بعضی كتب او وسيله مستشرقين چاپ و
منتشر شده است . اين مرد در سال 606 درگذشته است .

قرن هفتم

اين قرن عرفای بسيار بلند قدری پرورانده است ، ما عده‏ای از آنها را به‏
ترتيب تاريخ وفاتشان نام می‏بريم .