گناهكاران معذب بودند ( 1 ) .
گاو و بالخصوص گاو نر تقدس مخصوصی پيدا كرده بود . در تعليمات اصلی
زردشت قربانی كردن گاو و هر حيوان ديگر ( كه قبل از زردشت خون اين
حيوانها را میريختند بدون آنكه منظور اطعام نيازمندان باشد بلكه به خيال
اينكه ريختن خون اين حيوانات سبب تقويت خدايان میگردد ) ممنوع شد و
تاكيد شد كه از اين حيوان برای زراعت استفاده شود . شايد همين تعليم و
شايد سوابق ديگر از دوران طبيعت پرستی سبب شد كه بعد از زردشت گاو كم
كم در رديف مقدسات قرار گيرد در افسانه خلقت ، اول مخلوق زمينی فرض
شود و با گيومرد ( كيومرث ) به درجه شهادت نائل گردد و مخصوصا ادرار
گاو ، مقدس و پاك كننده شناخته شود همانطوری كه كريستن سن میگويد :
در كتاب " ونديداد " شرح مبسوطی راجع به آب و تاثير آن در تطهير
مندرج است ، فقط چيزی كه در تطهير مؤثرتر از آب محسوب میشد بول گاو
بود ( 2 ) .
ابوالعلاء معری ، شاعر معروف عرب ، در اشعار معروف منسوب به او كه
اسلام و مسيحيت و يهوديت و زردشتيگری را يكجا انتقاد میكند ، چنين
میگويد :
عجبت لكسری و اشياعه
|
و غسل الوجوه ببول البقر
|
و قول اليهود اله يحب
|
رسيس العظام و ريح القتر
|
و قول النصاری اله يضام
|
و يظلم حيا و لا ينتصر
|
و قوم اتی من اقاصی البلاد
|
لرمی الجمار و لثم الحجر
|
يكی ديگر از احكامی كه در اوستای ساسانی سخت روی آن تكيه شده است
ممنوعيت دفن مردگان و آلوده كردن خاك است . در كتاب ونديداد كه قسمتی
از اين اوستاست بيش از هر موضوع ديگر درباره اين موضوع اصرار و تاكيد
شده
پاورقی :
( 1 - 2 ) ايران در زمان ساسانيان ، صفحهء 141 - . 167