دو تن شيعه‏اند و از سه نفر غير ايرانی نيز دو تن شيعه‏اند .
علامه جليل ، مرحوم سيد حسن صدر ، در كتاب تأسيس الشيعة لعلوم الاسلام (
1 ) ، از شيخ عبد الجليل رازی نقل می‏كنند كه اكثر پيشوايان علم قرائت‏
اعم از مكی ، مدنی ، كوفی ، و بصری و غير هم از عدليه ( شيعه يا معتزله )
بوده‏اند . به هر حال چهار نفر از هفت قاری معروف ايرانی بوده‏اند :
1 - عاصم . عاصم به اصطلاح از موالی است . در علم قرائت شاگرد
ابوعبدالرحمن سلمی است و او شاگرد اميرالمؤمنين علی عليه‏السلام بوده است‏
. قرائت عاصم را بهترين قرائات می‏دانند . در ريحانة الادب می‏نويسد :
اصل مصاحف را كه نوعا اصل معمولی در كتابت است موافق قرائت عاصم‏
نوشته و قرائات هر يك از قراء ديگر را با تعيين اسم قاری آن با خط سرخ‏
در حواشی می‏نوشتند " ( 2 ) . عاصم در كوفه می‏زيسته و در همانجا در گذشته‏
است . صاحب مجالس المؤمنين و بعضی ديگر و از آن جمله علامه سيد حسن صدر
( 3 ) به تشيع او تصريح كرده‏اند . وفاتش در حدود سال 130 هجری واقع شده‏
است .
2 - نافع . ابن‏النديم در الفهرست تصريح می‏كند كه نافع اصفهانی الاصل‏
است و ساكن مدينه بوده است . در ريحانةالادب می‏نويسد كه نافع بسيار
سياهرنگ بود و در فن قرائت امام اهل مدينه بود و رأی و قرائت او مورد
اعتماد ايشان بود . او قرائت خود را از يزيدبن قعقاع كه يكی از قراء
دهگانه است اخذ كرد نافع در سال 159 و يا 169 در گذشته است .
3 - ابن كثير . ابن النديم می‏گويد : " گفته شده است كه ابن كثير از
اولاد ايرانيانی است كه انوشيروان آنها را به يمن فرستاد تا حكومت را از
حبشيان

پاورقی :
( 1 ) صفحه . 346
( 2 ) ريحانةالادب ، جلد4 ، چاپ دوم ، صفحه . 426
( 3 ) تأسيس الشيعة لعلوم الاسلام ، صفحه . 346