پيامی بر از من گشتاسب شاه |
بگو كای خداوند ديهيم و گاه |
سپردم به تو كار هر " آذری " |
كجا زان ببينی به هر كشوری |
پاورقی : ( 1 ) ايران در زمان ساسانيان ، صفحه 456 - . 457
يك طبيعت است . گيورگيس پرسيد آيا هر چه در اوهرمزد هست در آتش هم
هست ؟ مغ جواب داد : بلی گيورگيس گفت : آتش نجاسات ومدفوع اسب و
هر چه را بيابد میسوزاند ، پس اوهرمزد هم كه از همان طبيعت است اين
چيزها را میسوزاند ؟ ! . چون سخن بدينجا رسيد مغ بيچاره از جواب عاجز
ماند ( 1 ) .
مغان زردشتی در دوره اسلامی هنگامی كه با علمای اسلامی مواجه شدند در صدد
دفاع از خود بر آمدند ، ولی اينبار نگفتند كه ما آتش را از آن جهت
میپرستيم كه با اهورامزدا از يك جنس و يك طبيعت است ، بلكه اساسا
پرستش آتش را انكار كردند و مدعی شدند كه ما اهورا مزدا را كه خدای
متعال است میپرستيم و آتش را محراب و يا قبله خود قرار میدهيم ،
همچنانكه مسلمين هنگامی كه خدای متعال را پرستش میكنند و نماز میخوانند
به سوی كعبه میايستند بدون آنكه كعبه را پرستش كنند .
زردشتيان از يك طرف به پيروی از سنت قديمی معمولا هر جا سخن از
تقديس و تعظيم آتش به ميان آمد كلمه " پرستش " و " عبادت " را
بكار میبردند و از طرف ديگر برای اينكه خود را از حملات مسلمين نجات
دهند بجای كلمه " پرستش " و " عبادت " از قبله قرار دادن آتش سخن
به ميان آوردند . دقيقی شاعر زردشتی معروف كه مقتدای فردوسی در سرودن
شاهنامه است يعنی اول او به سرودن شاهنامه پرداخت و فردوسی راه او را
تعقيب و تكميل كرد رسما طبق سنت معمول زردشتيان كلمه پرستش را به كار
میبرد . آنجا كه پيام فرشته را به زردشت درباره آتش نقل میكند چنين
میگويد :
پاورقی : ( 1 ) ايران در زمان ساسانيان ، صفحه 456 - . 457 |