هندوستان رفت و در شهر اجمير در منطقه راجستان ساكن گرديد خواجه در
اجمير مؤسسات اسلامی درست كرد و مدارس و مساجدی بنياد نهاد و به تدريس
و تبليغ مبانی اسلامی مشغول گرديد .
خواجه معينالدين از طريق تصوف و عرفان كه با روح و فكر مردم هند
سازگار بود موضوعات دينی را القاء میكرد و در اندك مدتی شهرت عظيم
يافت و مردم از اطراف و اكناف پيرامون وی را گرفتند و از وجود وی
استفاده كردند .
پادشاهان و امرای اسلامی هند فوقالعاده به وی احترام میكردند . برای
خواجه معينالدين وسائل پيشرفت از هر جهت فراهم گرديد و او توانست
ميليونها نفر از بتپرستان هند را به توحيد راهنمايی كند و از بركت وی
دين مقدس اسلام در شمال و مغرب هند پيش رود . معينالدين شاگردان زيادی
تربيت كرد و آنان هر كدام در منطقه خود مصدر خدمات ارزندهای شدند .
قطبالدين بختيار كاكی و فريدالدين گنج شكر از شاگردان و تربيت شدگان او
هستند كه منشأ آثار و خدمات اسلامی شدند .
خواجه معينالدين پس از مدتی فعاليت و تأسيس سازمانهای فرهنگی و
مذهبی در شهر اجمير ديده از جهان فرو بست . مسلمين پس از درگذشت او
برايش مقبره مجلل و باشكوهی ساختند كه پس از هشت قرن هنوز پابرجاست و
يكی از مزارات درجه اول مسلمين در هند به شمار میرود . سلاطين مسلمان هند
، از عصر ناصرالدين خلجی تا زمان نظام حيدرآباد ، هر كدام در آنجا از خود
يادگاری گذاشتهاند . در ايوان و رواقها و داخل مقبره اشعار زيادی به زبان
فارسی كه زبان رسمی مسلمانان هند بود نوشته شده كه اينك چند بيت در ذيل
به نظر خوانندگان محترم میرسد :
|