طبقه بيست و ششم
1 - ملااسماعيل خواجوئی . از مشاهير حكمای قرون اخيره است ، اصلا مازندرانی است . صاحب روضات از اين مرد تجليل فراوان میكند ، او را به علم و جامعيت معقول و منقول و تقوا و معنويت و متانت و وقار سخت میستايد ، میگويد نادرشاه كه نسبت به احدی تواضع نداشت ، در برابر اين مرد فروتنی میكرد . زمان اين مرد مقارن است با فتنه افغان ، حكيم خواجوئی در برخی نوشتههايش از آن فتنه نالهها سرداده است . صاحب روضات میگويد به هيچ وجه معلوم نيست كه اساتيد او چه كسانی بودهاند . فلسفه بعد از فتنه افغان بوسيله اين مرد بزرگ ادامه يافته ، شاگردان مبرزی در حوزه درسش پرورش يافتهاند از قبيل آقا محمد بيدآبادی ، ملامهدی نراقی ، ميرزا ابوالقاسم مدرس اصفهانی ، ملا محراب حكيم گيلانی . وی در سال 1173 درگذشته است ( 3 ) . 2 - ميرزا محمد تقی الماسی . روضات از او به عنوان نواده مرحوم مجلسی ياد میكند ، پدرش نواده مجلسی اول بوده است و از كسانی است كه در بقعه مرحوم مجلسی در اصفهان مدفون است ( 4 ) و هم تصريح میكند كه استاد آقا محمد بيدآبادی بوده است ( 5 ) . آقای همائی ، در مقدمه شرح مشاعر ، دو نفر ديگر از معاصران ملا اسماعيلپاورقی : ( 1 - 2 ) مقدمه آقای همائی بر شرح مشاعر ملامحمد جعفر لنگرودی . ( 3 - 4 - 5 ) روضات صفحه 31 - 33 - 122 - . 624