واژه ملت

كلمه " ملت " كلمه ای عربی است و به معنی راه و روش است . در
قرآن كريم نيز اين كلمه به همين معنی آمده است ( 1 ) اين كلمه هفده بار
( در 15 آيه ) در قرآن كريم آمده است ، ولی مفهومی كه اين كلمه در قرآن‏
كريم دارد با مفهومی كه امروز مصطلح فارسی زبانان است و از آن ، كلمه "
مليت " را مشتق كرده‏اند متفاوت است .
ملت در اصطلاح قرآن به معنی راه و روش و طريقه‏ای است كه از طرف يك‏
رهبر الهی بر مردم عرضه شده است . مثلا می‏فرمايد : " « ملة ابيكم‏
ابراهيم »" يعنی راه و روش پدر شما ابراهيم .
يا می‏فرمايد : " « ملة ابراهيم حنيفا »" . راغب اصفهانی در كتاب‏
مفردات القرآن می‏گويد : " ملت و املال كه همان املاء است از يك ريشه‏
است ، " « فليملل وليه بالعدل »" يعنی ولی او از روی عدالت املاء كند
، راغب می‏گويد : " علت اينكه يك طريقه الهی " ملت " ناميده شده‏
است اينست كه از طرف خداوند املاء و ديكته شده است " .
پس ، از نظر قرآن يك مجموعه فكری و علمی و يك روشی كه مردم بايد طبق‏
آن عمل كنند ، ملت ناميده می‏شود بنابراين ملت با دين يك معنی دارد ،
با اين تفاوت كه يك چيز به اعتباری دين ، و به اعتبار ديگری ملت‏
ناميده می‏شود ، به آن اعتبار ملت ناميده می‏شود كه آن چيز از طرف خدا به‏
پيامبری املاء می‏شود

پاورقی :
( 1 ) مواردی كه در قرآن كريم " ملت " استعمال شده است عبارتند از
: سوره بقره . آيه های 120 و 130 و . 135 سوره آل عمران ، آيه . 95 سوره‏
نساء ، آيه . 125 سوره انعام ، آيه . 161 سوره اعراف ، آيه های 88 و 89
. سوره يوسف آيه . 37 سوره ابراهيم ، آيه . 13 سوره نحل ، آيه 123.
سوره كهف ، آيه . 20 سوره حج ، آيه . 87