از آنها مبرز بوده‏اند از قبيل شمس‏الدين خسرو شاهی ، قطب‏الدين مصری ،
زين‏الدين كشی ، شمس‏الدين خوئی ، شهاب‏الدين نيشابوری .
فخررازی در سال 534 متولد شده و در سال 606 درگذشته است ( 1 ) .
2 - شيخ شهاب الدين ، يحيی بن حبش بن ميرك سهروردی زنجانی ، معروف‏
به شيخ اشراق . بدون شك از اعجوبه‏های روزگار است . ذهنی فوق‏العاده وقاد
و جوال و نوجو و مبتكر داشته است . تمايل اشراقی در فلسفه ، پيش از او
، حتی در فارابی و بوعلی وجود داشته است . اما كسی كه مكتبی بنام مكتب‏
اشراق تأسيس كرد و در بسياری از مسائل راه آن مكتب را از راه مكتب‏
مشاء جدا كرد اين مرد بزرگ بود . تقريبا همه مسائلی كه اكنون به عنوان‏
نظريات اشراقيون در مقابل مشائين شناخته ميشود ، و برخی می‏پندارند آنها
مسائل ما به الاختلاف افلاطون و ارسطو است ، نتيجه فكر شخص سهروردی است‏
كه در مقابل افكار مشائين و بالخصوص مشائيان اسلامی آورده است . وی نزد
مجدالدين جيلی ( در مراغه ) و ظهيرالدين قاری ( ظاهرا در اصفهان ) و
فخرالدين ماردينی ( در عراق ) تحصيل كرده و مدتی ملازم ماردينی بوده است.
ماردينی می‏گفته در هوش و ذكاء وحدت ذهن مانندش را نديده‏ام و از اين رو
برجانش می‏ترسم ( 2 ) گويند البصائر النصيريه ابن سهلان را نزد ظهير الدين‏
قاری خوانده است .
سهروردی در ساير علوم و از آن جمله فقه نيز سرآمد بوده است . به شام و
حلب رفت و در جلسه درس فقه استاد مدرسه حلاويه حلب بنام شيخ
افتخارالدين شركت كرد ، برتريش روشن گشت و مقرب استاد شد ، صيت‏
شهرتش او را مورد علاقه الملك الظاهر پسر صلاح الدين ايوبی كرد و در حضور
او بی‏محابا با فقها

پاورقی :
( 1 ) عيون الانباءج 3 صفحات 34 - 45 و تاريخ الحكماء ابن القفطی‏
صفحات 291 - . 293
( 2 ) معجم‏الادباءج 7 ص . 269