اباء حسين ( ع ) از بيراهه رفتن
در " نفس المهموم " است ( ص 40 ) : فقال له اهل بيته : لو تنكبت الطريق الا عظم كما فعل ابن الزبير كيلا يلحقك الطلب ، فقال : « لا والله لا افارقه حتی يقضی الله ما هو قاض » ( 1 ) . اين هم يك نمونه است از روح شجاعت و فروسيت و مردانگی اسد اللهی . ابن زياد بعد از تنها ماندن مسلم تصميم گرفت نماز را در مسجد بخواند . گفت : " برئت الذمة من رجل من الشرطة و العرفاء و المناكب - رؤوس العرفاء - و المقاتلة صلی العشاء الا فی المسجد ( 2 ) . معنای " مقاتل " سرباز است ، شرطه و شرطی كهپاورقی : 1 - [ ترجمه : خاندانش به او گفتند : بهتر است از شاهراه نروی چنانكه ابن زبير نرفت تا به تو دسترسی پيدا نكنند . فرمود : نه به خدا سوگند از شاهراه جدا نشوم تا خدا آنچه را مقدر فرموده عملی سازد ] . 2 - [ من از تمام سران مأموران امنيتی و سرپرستان قبائل و سربازانی كه نماز عشاء را در مسجد نخوانند امان را برداشتم ] .