و در اينصورت كاملا طبيعی بود كه پس از گذشتن نيم قرن يا كمتر ، سراسر
جهان اسلام تابع اهل بيت عصمت می‏شدند ، و اين همان حقيقت تشيع است ،
آنگاه اين شكاف را و اختلاف زيانبار كه منشأ اصلی آن سقيفه بود از ميان‏
برداشته می‏شد و ديگر دو گروه متضاد بنام شيعه و سنی وجود نداشت و از اين‏
راه اينهمه ضربه باسلام وارد نمی‏گشت . و در حقيقت ، امام حسين ( ع )
زيانهائی را كه حكومتهای سابق خصوصا حكومت ضد اسلام پسر ابی سفيان در طول‏
پنجاه سال بر اسلام وارد ساختند جبران می‏فرمود .
پس بايد گفت : بوجود آمدن يك وحدت سياسی و از بين رفتن اختلافات‏
مسلكی و مذهبی كه ريشه آنها اختلاف در حكومت و خلافت بود از آثار
ثمربخش و پرارزش حكومت حسينی بود .
جنبه ايدآليستی زيادی دارد .
از مجموع بررسيهائی كه تا اينجا شد روشن گشت كه امام حسين ( ع ) پس‏
از آنكه از بيعت يزيد امتناع كرد و بمكه هجرت فرمود در مكه به بررسی‏
دقيق از اوضاع سياسی پرداخت و بررسی‏های عميق امام با گزارش اطمينان‏
بخش مسلم بن عقيل پايان يافت و معلوم شد ارتش داوطلب امام درك كوفه‏
و بصره بيش از صد هزار است .
ارتش صد هزار نفری !
صفحه 90 :
. . . آنگاه كه امام حسين ( ع ) مسلم بن عقيل را برای تحقيقات محلی‏
بكوفه فرستاد بوی دستور داد كه اگر مردم كوفه آمادگی ندارند فورا بمكه‏