می‏شود . بسيار كتابها به نام " حماسه " تأليف شده زيرا متضمن چنين‏
اشعاری بوده است .
منظومه‏ها و اشعار را معمولا تقسيم می‏كنند به منظومه‏ها و اشعار حماسی ، و
غنائی ، رثائی ، ستايشی ، وعظ و اندرزی . البته اقسام ديگری هم دارد .
شعر حماسی شعری است كه روح غيرت و شجاعت و شدت و مقاومت را بر
می‏انگيزد خواه خود مضمون حماسی باشد يا متضمن سرگذشت يك پهلوان و
قهرمان باشد . بشر قهرماندوست و قهرمانپرست است . شعر حماسی مثل :
تن مرده و گريه دوستان
به از زنده و خنده دشمنان
داستان حماسی هم مثل بسياری از افسانه‏های كهن ايران ، و داستانهای‏
واقعی تاريخ اسلام و ايران مثل داستان مبارزه علی ( ع ) و عمرو ، يا
تاريخچه جلال الدين خوارزمشاه .
شعر غنائی مثل غزليات حافظ و سعدی . مثلا :
" فكر بلبل همه آن است . . . " .
[ و ]
" صبا به لطف بگو . . . "
[ و ]
" آنچه تو داری قيامت است نه قامت " .
شعر رثائی هم مثل قصيده در رثاء سلطان محمود :
" شهر غزنين نه همان است . . . "
يا قصيده در فتنه غزنين :
" آن نيل مكرمت كه توديدی سراب شد "
و يا قصائدی كه در مصائب اهل بيت پيغمبر ( ص ) گفته شده . اشعار مدح و
تملق هم كه الی ما شاء الله . و اما موعظه مثل :
" أيها الناس جهان جای تن آسانی نيست . . . "
شعر مصيبت هم داريم مثل :
بلبلی خون دلی خورد
. . .