میشود و فرق میگذارد ميان حديث ضعيف و موهون ، و میگويد : آنچه قابل
تسامح است احاديث ضعيفه است نه موهونه .
20 - در صفحه 193 میگويد : " قصه زعفر جنی و عروسی قاسم در " روضه "
كاشفی ، و دومی در " منتخب " شيخ طريحی هم هست . منتخب طريحی مشتمل
بر موهونهايی از قبيل زنده دفن كردن حضرت عبد العظيم در ری است " .
21 - صفحه 194 : " قصه عروسی ، قبل از " روضه " كاشفی در هيچ كتابی
ديده نشده است . اما قصه زبيده و شهر بانو و قاسم ثانی در خاك روی و
اطراف آن كه در السنه عوام دائر شده ، پس آن از خيالات واهيه است . .
. تمام علمای انساب متفقند كه قاسم بن الحسن عقب ندارد ( بلكه صغير
بوده ) .
22 - صفحه 195 - میگويد : " مسعودی كه شيعه است و معاصر كلينی است ،
در " اثبات الوصية " عدد كشتگان امام را به 1800 تن رسانده است آنهم
به عبارت : و روی « انه قتل بيده ذلك اليوم الفا و ثمانمائة » . و محمد
بن ابیطالب به هزار و نهصد و پنجاه نفر رسانده است . اما در كتابی كه
هزار سال بعد نوشته شده ( اسرار الشهاده در بندی ) عدد مقتولين امام را
به سيصد هزار و عدد مقتولين حضرت ابوالفضل را به بيست و پنج هزار و از
سايرين نيز به بيست و پنج هزار نفر رسانده است " .
( اگر فرض كنيم امام در هر ثانيه يك نفر كشته باشد ، سيصد هزار نفر
مقدار هشتاد و سه ساعت و بيست دقيقه وقت میخواهد كه باروز هفتاد و دو
ساعت نيز قابل اصلاح نيست ، و
|