اينكه ايرانی جسما و روحا ، ظاهرا و باطنا بايد فرنگی بشود . ايضا زمزمه
تغيير خط ، تغيير لباس ، تغيير اسم ، مانند بيگانه " بای بای " و "
گودبای " گفتن ، مانند بيگانه غذا خوردن و حتی آروق زدن ، عيد بيگانه را
از عيد خود مهمتر شمردن ، همه نشانه خود باختگی است .
25 - استقلال فكری يعنی اينكه انسان از خود اصول و مبادی و فلسفهای در
زندگی داشته باشد و به آن ايمان و اعتماد داشته باشد و در روحش نسبت به
او نوعی حماسه موجود باشد . آن را میگويند غرور ملی ، غرور اجتماعی و
غيره .
احترام به سنن و نظامات سالم يكی از علائم حماسه داشتن است . تغيير خط
، تغيير لباس ، تبعيت در اسم گذاری از قبيل ژيلا و روژی و غيره ، در مد
لباس ، در لباس پوشيدن ، در به كار بردن الفاظ آنها ، تابلوها را به
نام آنها كردن ، عيد ژانويه بيگانه را بر عيدهای ملی و مذهبی مقدم داشتن
و گفتن " بای بای " ، " گودبای " ، بالاخره پذيرفتن شعارهای بيگانه
دليل بر عدم استقلال روحی و عدم حماسه است .
به قول اقبال بايد گل كوزه ما به دست خودمان تهيه شود نه به دست
ديگران . و باز به قول او بايد آهن باشيم تا نان داشته باشيم ، نه به قول
موسولينی : بايد آهن داشته باشيم تا نان داشته باشيم . اقبال میگويد :
بايد صلابت و حماسه داشته باشيم ، موسولينی میگويد : بايد زور داشته
باشيم .
26 - راست گفته است آنكه گفته است :
كهن جامه خويش پيراستن
|
به از جامه عاريت خواستن
|
27 - استقلال فكری و حماسه داشتن ، با اقتباس خوبيهای