می خوانيم كه " المقنع " وقتی كه محصور شد و در شرائط نامساعد و نا
اميد كننده‏ای قرار گرفت اول خاندان خود را كشت بعد خودش را . همچنين‏
است يكی از خلفای اموی هنگام گرفتاری . تاريخ از اين نمونه‏ها بسيار دارد
. اما حسين بن علی (ع) وقتی كه شروع كرد به سخنرانی ، گفت : « اثنی علی‏
الله احسن الثناء ، و احمده علی السراء و الضراء . اللهم انی احمدك‏» ...
با اين همه شرايط نامساعد مادی ، دم از رضا و سازگاری با عوامل می‏زند !
چرا ؟ چون در شرايط معنوی مساعدی زيست می‏كند . او اعتقادا و عملا موحد و
خداپرست است و به علاوه او به نتيجه نهايی كار خود آگاه است . او هدفش‏
مثل اسكندر و ناپلئون ، جهانگيری نبود كه خود را شكست خورده بداند ،
هدفش اعلاء كلمه حق بود و از اين نظر كار خود را بسيار سودمند و مؤثر
می‏ديد .