خوردن از ابن ملجم نگفت : « فزت و رب الكعبة » ( 1 ) مگر در وقتی كه‏
در بستر افتاده بود نگفت : . . . « و ما كنت الا كقارب ورد ، و طالب‏
وجد » ( 2 ) . مگر سيد الشهداء نگفت : « و ما اولهنی الی اسلافی فی‏
اشتياق يعقوب الی يوسف » ( 3 ) . مگر نگفت : « لا اری الموت الا سعادش
و لا الحيوش مع الظالمين الا برما » ( 4 ) .
اين مطلب را با مقياس ديگری هم بايد سنجيد و آن ، مقياس اجتماعی‏
است . در همه دستورات مسيح شايد يك دستور اجتماعی خالص پيدا نشود ( 5
) اما اسلام يك سلسله تعليمات اجتماعی دارد . اسلام يك سلسله حب و
بغضهای منطقی دارد . دستور ائمه اطهار به اقامه عزای حسين بن علی ( ع )
همان طور كه در سخنرانيهای عاشورای 82 تحت عنوان " خطابه و منبر " ( 6
) گفتيم به خاطر تشفی قلب حضرت زهرا فی المثل نيست ، حضرت زهرا اجل‏
شأنا از اين امور است ، برای احيای نيت حضرت سيد الشهداء و حضرت زهرا
است . از اين جهت اظهار تأثر می‏شود كه چرا چنين حادثه ای واقع شد . به‏
منزله " آخ " است كه مبادا تجديد شود . برای تقويت روح مبارزه است .
البته تجليل شهادت و جشن شهادت نيز اگر به شكل معنوی و اخلاقی باشد نه‏
آنطور كه فعلا در عيد

پاورقی :
1 - مناقب ابن شهر آشوب ، ج 3 ص . 312
2 - نهج البلاغة ، نامه . 23 [ و من نيستم جز مانند جوينده آبی كه بدان‏
برسد ، و يابنده‏ای كه به خواسته‏اش دست يابد ] .
3 - لهوف ، ص . 25
4 - تحف العقول ، ص . 245
5 - در اواخر " تحف العقول " بعضی دستورات در مورد ظلم از عيسی ( ع‏
) نقل شده .
6 - [ اين سخنرانيها در كتاب " ده گفتار " اثر استاد شهيد به چاپ‏
رسيده است . ]