سوم شعبان و تولد حضرت مجتبی در نيمه رمضان باشد ، ممكن نيست آنچه در
بعضی روايات رسيده كه فاصله آنها شش ماه و ده روز است درست بيايد .
شش ماه و ده روز ، با رواياتی منطبق است كه تولد حضرت را در آخر ربيع‏
الاول ذكر كرده . رجوع شود به " نفس المهموم " .
4 - شباهت ديگر آنها در عقيده‏ای است كه مردم در مسئله " تفديه "
پيدا كردند ( 1 ) و خيال كردند كه آنها كشته شدند كه گناه ديگران را به‏
گردن بگيرند و ديگران آزاد باشند و تكليف ساقط شد . درباره عيسی اصل‏
كشته شدن دروغ است و درباره سيدالشهداء فلسفه كشته شدن اين نبود . به‏
قول مولوی :
" زآنكه از قرآن بسی گمره شدند . . . "
شباهت ديگر در زكی و مبارك بودن است ، يعنی هر دو وجود بركت خيز فوق‏
العاده شدند ( 2 ) .
بركت عبارت است از نمو درخير ، چنانكه از تفسير " مجمع البيان " و
" صافی " و غيره بر می‏آيد . " مفردات راغب " می‏گويد : و لما كان‏
الخير الالهی يصدر من حيث لا يحس و علی وجه لا يحصی و لا يحصر قيل لكل ما
يشاهد منه زياده غير محسوسة هو مبارك و فيه بركة ( 3 ) .

پاورقی :
1 - " المنجد " می‏گويد : " الفادی " لقب سيدنا يسوع المسيح الذی‏
افتدانا بدمه الكريم .
2 - در " تحف العقول " ص 496 ضمن مناجاتهای خداوند به عيسی می‏نويسد

: " يا عيسی اوصيك وصية المتحنن عليك بالرحمة حتی حقت لك الولاية

بتحريك منی المسرش ، فبوركت كبيرا ، و بوركت صغيرا حيث ما كنت » . [
ای عيسی به تو سفارش كنم سفارش آنكه مهربان و دلسوز توست ، تا به جهت‏
اينكه شادی مرا بجويی سزاوار پيوست با من شوی ، تو در بزرگی و كودكی‏
بركت داده شدی هر جا كه بودی ] .
3 - [ و چون خير الهی از جايی كه محسوس نيست و به صورتی كه به شمار و
حصر >