حركت كرده است كه با پشتيبانی نيروهائی كه نماينده وی مسلم بن عقيل‏
آماده كرده بود بفرياد مردم ستمديده برسد و از آن نيروها آتشی برافروزد و
ريشه استبداد سياه را بسوزاند و كاخ ظلم و ستم را ويران سازد و بر
ويرانه‏های حكومت عدالت كش بنی‏اميه حكومتی صد در صد اسلامی و عدالت‏
گستر تأسيس نمايد و نقشه فرزند پيغمبر ( ص ) اين بوده است كه قدرت را
با قدرت جواب بگويد و كلوخ انداز را با سنگ پاداش بدهد . از اين‏
سخنان آتشين حسين بن علی ( ع ) روشن می‏شود كه شرائط پيروزی آنحضرت بر
دشمن موجود بوده .
بدون شك دعوت مردم كوفه و استصراخ آنها يكی از عوامل نهضت است و
وظيفه خاص ايجاب می‏كرده است . ولی اين ، دليل نمی شود كه وضع مردم‏
كوفه طوری بوده كه برای كسی كه در درجه اول طبق نظر مؤلف برای جان خودش‏
بايد می‏انديشيد ، بشود روی آنها حساب كرد . همچنانكه گفتيم ، از اين‏
ادله ، اين مطلب استفاده نمی شود .
صفحات 62 و 63 :
در اينجا توجه به اين نكته لازم است كه ابن عباس پس از آنكه طبق گفته‏
اكثر مورخان در سال 40 هجری در زمان اميرالمؤمنين ( ع ) از بصره بمكه‏
رفت ( 1 ) ديگر بعراق برنگشت و از آن زمان تا سال 60 هجری كه سال قيام‏
امام حسين ( ع ) است نتوانست از اوضاع عراق عموما و كوفه خصوصا از
نزديك آگاه گردد . و از سال 40 هجری كه ابن عباس از بصره

پاورقی :
1 - تاريخ طبری‏ج 4 ص 108 و . 109