قرآن به موازات مردان قديس و صديق ، از زنان قديسه و صديقه‏ای ياد
می‏كند كه در حد مردان صديق بلكه بالاتر مقام ملكوتی داشته‏اند . زكريا از
مريم در شگفت می‏ماند . همسر آدم ، ساره ، هاجر ، آسيه ، مادر موسی ،
خواهر موسی ، مريم ، حضرت زهرا ( كوثر ) زنان قديسه قرآنند . خديجه خود
قديسه تاريخ اسلام است .
قرآن از مؤمنين و مؤمنات ، مهاجرين و مهاجرات ، قانتين و قانتات ،
صادقين و صادقات ، صالحين و صالحات و . . . ياد كرده است .
در بعضی آئينها زن فقط عنصر فريب و گناه است و از آنجا شروع می‏شود كه‏
شيطان از طريق حوا بر آدم مسلط می‏شود و اين فلسفه را می‏رساند كه شيطان زن‏
را فريب می‏دهد و زن مرد را ، ولی قرآن اين منطق را قبول ندارد .
16 - در خطبه زينب ( عليها السلام ) مجموعا چند قسمت است :
الف - ملامت : « يا اهل الكوفة ، يا اهل الختل و الغدر و الخذل ! الا
فلا رقات العبرش و لا هدأت الزفرش ، انما مثلكم . . . هل فيكم الا الصلف‏
و العجب » . . . ؟ ( 1 )
ب - آگاه ساختن آنها به اشتباهشان : « فابكوا فانكم احرياء بالبكاء ،
فقد ابليتم بعارها و منيتم بشنارها ، و لن ترحضوها ابدا ، و انی ترحضون‏
قتل سليل خاتم النبوش و معدن »

پاورقی :
1 - [ ای كوفيان ! ای حيله گران و دغلبازانی كه به هنگام ياری دست باز
می‏داريد ! همان كه اشكتان خشك ، و آهتان سرد مباد . داستان شما به كسی‏
ماند . . . آيا جز چاپلوسی و خودبينی و . . . در ميان شما چيزی هست ؟ ]
.