پاورقی : > خطرناكترين موقعها آنوقتی است كه اين دو قدرت يعنی قدرت ماده و معنی دست به دست يكديگر داده و بخواهد بر سر ملتی فرود آيد . البته ديانت به خودی همواره دفاع از مظلوم است ولی امان از وقتی كه در اثر جهالت مردم و خيانت اولياء امور يعنی جهالت متنسكين و خيانت متهتكين ، دين ابزار سياست واقع شود . امان از وقتی كه دين ابزار سياست واقع شود . 1 - از اينجا معلوم میشود كه مردم آنوقت صلاحيت نداشتند كه خليفه يعنی ولی امر را انتخاب كنند و فرضا قبول كنيم كه اصل حكومت اسلامی بر انتخاب است نه بر انتصاب ، در آن روزها و بلكه تا سالها و قرنها میبايست كه حاكم انتصابی باشد ، در هر جای دنيا كه مردم لياقت آزادی و دخالت در تعيين قوه حاكمه را نداشته باشند نبايد به آنها آزادی داد ، ولی كی آزادی را از آنها بگيرد ؟ همانهائی كه از ترس انتخاب آنها نبايد مردم آزادی داشته باشند ؟ ! نه ، بلكه مقام نبوت . در آن زمان جهل و عدم صلاحيت سبب شد كه امويها از هوش و دهاء خود استفاده كردند . علی ( ع ) ، هم مجسمه عدالت بود و هم مجسمه هوشياری و پيش بينی . فتنه اموی كه زير پرده بود و رنگ اسلامی داشت علی ( ع ) كاملا پيش بينی كرد و به مردم گفت ولی كسی كه معنای كلمات او را درك كند وجود نداشت .