مدينه خارج شده و برای مقاومت در مكه متحصن گشته است .
در اين كه پس از امتناع از بيعت ، به اصطلاح حرمت منقطع شده بود و
امام نمی توانست در مدينه بماند و مكه بالنسبة امن تر بود ترديدی نيست‏
.
صفحه 192 :
. . . و تشخيص داد كه راه نجات دادن اسلام و مسلمانان منحصر به تشكيل‏
حكومت است .
چرا منحصر ؟ [ قيام تا سر حد شهادت نيز اسلام و مسلمانان را نجات‏
می‏داد ] .
صفحه 196 :
بايد دانست كه پس از برخورد حسين بن علی ( ع ) با حر بن يزيد چون‏
ديگر پيروزی نظامی برای امام ممكن نبود وظيفه تشكيل حكومت خود بخود از
ميان برخاست زيرا هر تكليفی مشروط بقدرت است . و اين مطلب مورد اتفاق‏
علمای اسلام است . بدينجهت از اين پس اقدامات امام به صورت دفاع‏
خالص در می‏آيد آنهم در چهار چوب حفظ صلح و جلوگيری از جنگ .
كدام صلح ؟ به اقرار خود مؤلف ، آن طرف مهاجم بود . اينچنين صلحی جز
تسليم مفهومی ندارد .
صفحات 197 و 198 :
بديهی است اينكه حسين بن علی ( ع ) می‏فرمايد : اگر آماده پذيرفتن‏