جمع كردن اصحاب در شب عاشورا و سخن با آنها درس توحيد و ايمان و

عظمت و شكست ناپذيری ( در حال نامساعد بودن همه شرايط )

از مظاهر درخشنده حادثه كربلا و از تجليات بزرگ الهی آن ، موضوع جمع‏
كردن حسين بن علی ( ع ) در شب عاشورا اصحاب خود را و سخنرانی برای آنها
به آن شكل است . بايد در نظر داشت كه اين سخنرانی در شب عاشورا است ،
هنگامی است كه عوامل محيط از هر جهت نامساعد و نا اميد كننده است . در
چنين شرايطی هر سردار و رهبری كه تنها مادی فكر كند جزلب به شكايت باز
كردن كاری ندارد ، منطقش اين است : افسوس كه بخت با ما مساعد نشد ،
تف بر اين روزگار و بر اين زندگی ، مثل ناپلئون می‏گويد : طبيعت با من‏
مساعدت نكرد . همه سخنانش شكايت از روزگار و اظهار يأس است . آنچه‏
كه شرايط را برای او سخت تر می‏كند اينست كه زنان و فرزندان و خواهرانش‏
تا 24 ساعت ديگر اسير دست دشمن می‏شوند . برای يك مرد غيور و فداكار
اين خيلی ناگوارتر است .
در يك همچو شرائطی ديگران چه كرده‏اند ؟ ما در تاريخ