لفظی و شكلی مربوط به حوادث و جرياناتی كه بوده است ، دچار يك سلسله
تحريفهای مهمتر در ناحيه روح و معنی و تفسير و توجيه گرديده است .
میدانيم امام حسين نهضتی كرده است كه شرائط سه گانه عظمت را دارا
بوده است .
الف - مقدس بودن هدف و شخصی نبودن آن ، به خاطر انسانيت بودن آن كه
توأم با فداكاری و گذشت از منافع فردی بوده است . به همين دليل بشريت
اينگونه افراد را كه مرز ميان خود و ديگران را شكستهاند از خود میداند و
خود را از آنها میداند ، او را فدای امت و مصالح امت میبيند .
ب - اينكه توأم بوده با يك بصيرت قوی و نافذ ، و آنچه ديگران در
ظاهر نمیديد ند او در پشت پرده میديده است . آنچه ديگران در آينه
نمیديدند ، او در خشت خام میديده است . به عبارت ديگر از محيط خودش
پيش بود .
ج - اينكه نوری بوده كه در ميان يك ظلمت كامل درخشيده است به شرحی
كه قبلا گفتهايم .
از طرف ديگر اولياء دين سخت توصيه كردهاند به مردم راجع به اخبار اين
حادثه و عزاداری دائم و زيارت تربت او .
در اينجا سخن اينست كه امام چرا نهضت كرد و بعد چرا پيشوايان اسلام
توصيه كردند كه اين حادثه زنده بماند .
تحريفی كه در اصل حادثه رخ داد اين بود كه [ گفتيم امام حسين ] كفاره
گناه امت را بدهد و سنگر گنهكاران باشد ، بيمه كند معصيتكاران را .
|