اسلامی به شمار می‏رود . اعوان بنی اميه بعد از كربلا هم خست و دنائت خود
را به خرج دادند ولی شروع بيداری از حسين بن علی ( ع ) شد .

اصحاب بنی‏اميه در كربلا با عقيده خودشان می‏جنگيدند

موضوع عجيب اينست كه اعوان يزيد در حادثه كربلا و حادثه مدينه يك نوع‏
خست و دنائتی نشان دادند كه نظير نداشت . اينها اين كارها را می‏كردند
در حالی كه كافر و منكر مطلق نبودند ، واقعا نماز می‏خواندند و شهادتين‏
می‏گفتند . عقاد می‏گويد : " بل حسبك من خسة ناصريه ( يزيد ) انهم كانوا
يرعدون من مواجهة الحسين بالضرب فی كربلاء لاعتقادهم بكرامته و حقه ، ثم‏
ينتزعون لباسه و لباس نسائه فيما انتزعوه من أسلاب ، و لو أنهم كانوا
يكفرون بدينه و برساله جده لكانوا فی شريعة المروءش أقل خسة من ذاك " (
1 ) .
از اينجا معلوم می‏شود كه جنگ اصحاب ابن زياد جنگ عقيده نبوده بلكه‏
جنگ با عقيده بوده يعنی به خاطر شكم و رياست و دنيا با عقيده خودشان‏
می‏جنگيدند و از يك نظر اينها از كفار بدر و احد پستتر بودند زيرا جنگ‏
آنها تا حدی جنگ در راه عقيده بود .

پاورقی :
1 - [ ترجمه : در پستی ياوران او ( يزيد ) همين بس كه در كربلا به جهت‏
اعتقادی كه به كرامت و حق آنحضرت داشتند از مقابله رو در رو با آنحضرت‏
می‏هراسيدند ، ولی پس از شهادت لباس او و زنانش را در ميان اموال‏
غارت شده بيرون می‏آوردند . و اينان اگر به دين او و رسالت جدش هم كافر
بودند اين عمل آنها در مذهب مردانگی پستترين كار بود ] .