اصحاب حسين ( ع ) و اهل بدر و اهل صفين
بنابر اين اصحاب حسين ( ع ) بر بدريون پيغمبر ( ص ) و صفينيون علی ( ع ) ترجيح داشتند ، همانطوری كه اصحاب عمر سعد هم بر بدريون ابوسفيان و صفينيون معاويه در شقاوت مزيت داشتند ، چون اينها مثل بدريون ابوسفيان طبق عقيده و عادت جنگ نمیكردند و مانند صفينيون معاويه هم مسئلهای مثل قتل عثمان اسباب اشتباهشان نشده بود . اينها در حالی جنايت میكردند كه ندای دل و فرياد وجدانشان برخلاف بود . ( قلوبهم معك و سيوفهم عليك ) . اينها گريه میكردند و فرمان قتل میدادند ، اشك میريختند و گوشواره از گوش فرزندان حسين ( ع ) میكشيدند ، میلرزيدند و آهنگ بريدن سر حسين داشتند .پاورقی : > " آثروا الموت " صادق است . در حديث معروف امير المؤمنين است
( كه در صفحه 110 " نفس المهموم " آمده ) : مناخ ركاب و مصارع عشاق، شهداء لا يسبقهم من كان قبلهم و لا يلحقهم من بعدهم » [ ترجمه : اينجا بارانداز سواران و قتلگاه عاشقان است ، شهدائی كه نه پيشينيان بر آنان سبقت جسته و نه آيندگان به مقام آنان دست يابند ] .