اباء حسين ( ع ) از بيراهه رفتن

در " نفس المهموم " است ( ص 40 ) : فقال له اهل بيته : لو تنكبت‏
الطريق الا عظم كما فعل ابن الزبير كيلا يلحقك الطلب ، فقال : « لا والله‏
لا افارقه حتی يقضی الله ما هو قاض » ( 1 ) .
اين هم يك نمونه است از روح شجاعت و فروسيت و مردانگی اسد اللهی .
ابن زياد بعد از تنها ماندن مسلم تصميم گرفت نماز را در مسجد بخواند .
گفت : " برئت الذمة من رجل من الشرطة و العرفاء و المناكب - رؤوس‏
العرفاء - و المقاتلة صلی العشاء الا فی المسجد ( 2 ) .
معنای " مقاتل " سرباز است ، شرطه و شرطی كه

پاورقی :
1 - [ ترجمه : خاندانش به او گفتند : بهتر است از شاهراه نروی چنانكه‏
ابن زبير نرفت تا به تو دسترسی پيدا نكنند . فرمود : نه به خدا سوگند از
شاهراه جدا نشوم تا خدا آنچه را مقدر فرموده عملی سازد ] .
2 - [ من از تمام سران مأموران امنيتی و سرپرستان قبائل و سربازانی كه‏
نماز عشاء را در مسجد نخوانند امان را برداشتم ] .