خيلی قوی‏تر از يزيد بود و از نظر لياقت شخصی و محبوبيت ملی هم كه با
پسر معاويه قابل مقايسه نبود .
پس ما حق داريم بگوئيم : قدرت نظامی امام حسين ( ع ) بيش از يزيد
بود .
به عقيده مؤلف ، امام حسين هنگام حركت می‏توانسته است روی نيروی كوفه‏
حساب كند .
صفحه 52 :
و از سوی ديگر قدرت نظامی بحد كافی موجود است و عوامل پيروزی نظامی‏
امام فراهم شده
آنچه توجيه مؤلف را ضعيف می‏كند همين نكته است كه قدرت نظامی كه‏
منطقا بشود رويش حساب كرد موجود بوده يا نبوده است ؟ و آيا شرايط قبول‏
مسؤوليت ، وجود داشته يا نداشته است ؟
صفحات 54 و 55 :
از آنچه گفتيم روشن شد كه اقدام حسين بن علی ( ع ) در مورد تسخير عراق‏
و تشكيل حكومت شبيه است به اقدام پدرش امير المؤمنين ( ع ) در مورد
قبول خلافت و تشكيل حكومت ، و اقدام جدش رسول خدا ( ص ) در فتح مكه و
تسخير جزيرش العرب ، و اقدام امام حسين ( ع ) را نبايد از اقدام جدش‏
پيغمبر ( ص ) و پدرش علی ( ع ) جدا كرد و يك عمل استثنائی بحساب آورد
.