« فی الارض و نری فرعون و هامان و جنودهما منهم ما كانوا يحذرون »(1) .
ما می‏خواهيم بر خوار شمرده شدگان در زمين مثبت نهيم و آنها را پيشوا و
وارث موهبتها و قدرتهايی كه ستمگران به زور تصاحب كرده‏اند ، قرار دهيم‏
و قدرت و نيروی آنها را ( كه قدرت و نيروی ملی است ) در زمين مستقر
سازيم و به فرعون و هامان ( سمبلهای زور و استبداد ) به دست اين خوار
شمرده شدگان ، آن را بنمايانيم كه از آن پرهيز می‏كردند .
و در جای ديگر می‏فرمايد :
« و كاين من نبی قاتل معه ربيون كثير فما وهنوا لما اصابهم فی سبيل‏
الله و ما ضعفوا و ما استكانوا و الله يحب الصابرين 0 و ما كان قولهم الا
ان قالوا ربنا اغفر لنا ذنوبنا و اسرافنا فی امرنا و ثبت اقدامنا و
انصرنا علی القوم الكافرين 0 فاتيهم الله ثواب الدنيا و حسن ثواب اعخره‏
و الله يحب المحسنين »( 2 ) .
چه بسيار پيامبرانی كه مردان الهی بسياری به همراهی آنها به پيكار
برخاستند و به هيچ وجه بر اثر سختيها و مصائبی كه به آنها در راه خدا
رسيد ، سست نشدند و ضعيف نگشتند و آهنگ زاری سر ندادند . آری ، خداوند
صابران را دوست می‏دارد . سخن و تقاضايشان از پروردگارشان جز اين نبود كه‏
: پروردگارا ! از

پاورقی :
. 1 قصص / 5 و . 6
. 2 آل عمران / 146 - . 148