اظهار نظر غير متخصص

در بعضی مسائل همه مردم به خود حق می‏دهند كه اظهار نظر كنند . در قديم‏
درباره مسائل بهداشتی ، مطلب اينچنين بود . اگر كسی می‏گفت من فلان‏
ناراحتی دارم ، هر كس كه می‏شنيد اظهار نظر می‏كرد كه بلی ، علتش اين‏
است و اثرش اين است و چاره‏اش و علاجش هم اين است ، و ديگری كه‏
می‏شنيد به نحوی ديگر اظهار نظر می‏كرد . حق اظهار نظر را همه برای خود
محفوظ می‏دانستند و اگر احيانا نفوذ و قدرتی می‏داشتند و لااقل بيمار نوعی‏
رودرواسی از آنها می‏داشت ، او را مجبور می‏كردند كه اين دستور را كه‏
نتيجه‏اش قطعی است به كار ببندد . كمتر فكر می‏كردند كه اظهار نظر در
مسائل بهداشتی نيازمند به تخصص است ، بايد پزشك بود ، داروشناس بود ،
بايد سالها نزد استاد درس خواند ، بايد مدتها تجربه علمی آموخت . اما
گويی همه خود را پزشك می‏دانستند . الان هم در ميان يك