است كه به رهبر بزرگ انسانيت متعلق است .
از اين نظر است كه عرض می‏كنم مجمع ما از جنبه و بعد مكانی ، علمی و
از جنبه و بعد زمانی ، دينی است و در واقع مظهر مقدسترين همكاريها ،
اتحادها ، پيمانها و همبستگيها يعنی اتحاد دين و دانش است .
برای بشريت هيچ چيز گرانتر و مشئوم تر از جدائی دين و دانش نيست ،
اين جدائی تعادل اجتماع بشری را از بين می‏برد . هم دنيای قديم هم دنيای‏
جديد گاه دچار بی‏تعادلی شده و تعادل خود را از دست داده است . زمانی‏
مردم گرايش‏های دينی خود را جدا از علم جستجو می‏كردند ، اين بيماری عمده‏
دنيای قديم بود ، همچنانكه بيماری عمده دنيای جديد اين است كه عده‏ای در
جستجوی علم منهای دين هستند . اكثر انحرافات و بدبختيهائی كه بشر امروز
را تهديد می‏كند ناشی از اين است كه علم را جدا از ايمان می‏خواهد . همان‏
سعادت آن روز بر سر بشر سايه خواهد گسترد كه وی عميقا پی ببرد كه به اين‏
هر دو اصل مقدس نيازمند است ، بداند كه مرغی است كه به دو بال نياز
دارد ، بالی از دانش و بالی از ايمان ، بهمين جهت عرض كردم مجمع ما از
مجامع بسيار كم نظير است زيرا مظهر و نشانه‏ای از اين اتحاد مقدس است .
موضوعی كه دوستان عزيز از من خواسته‏اند تا درباره آن صحبت كنم "
رهبری و مديريت در اسلام " است . موضوع ، وسيع و مطلب بسيار است و من‏
سعی خواهم كرد در اين وقت كم ، تا آنجا كه ميسر است اين موضوع را روشن‏
نمايم .