بهره برداری هم بنحو غريزی دارد ، بحكم غريزه ميداند كه چگونه از سرمايه‏
خودش بهره برداری كند و چگونه اين سرمايه خودش را حفظ و نگهداری كند .
زنبور عسل امكانات خود را می‏شناسد ، بسرمايه‏های خود آگاه است ، و
بحكم غريزه می‏داند كه از سرمايه‏هايی كه دارد چگونه نگهداری كند و چگونه‏
بهره برداری نمايد .
ولی اين انسان است ، اين خليفة الله است كه همه راههايی كه حيوانات‏
ديگر به حكم غريزه و تحت قيمومت قانون خلقت و سرپرستی طبيعت انجام‏
می‏دهند اين موجود خليفة الله بايد با پای خودش و به انتخاب خودش و با
مسئوليت خودش انجام بدهد ، خودش بايد اينها را برای خودش بدست آورد
. آری رشد برای انسان يك امر اكتسابی است ، انسان بايد انواع رشدها را
برای خودش كسب كند و به دست بياورد .
همين امروز جمله‏ای عوامانه مربوط باين موضوع بيادم افتاد گاهی اوقات‏
در تعبيرات عاميانه جمله‏ها و كلماتی پر از معنی يافت می‏شود ، نميدانم‏
اين جا هم اين اصطلاح رايج است يا رايج نيست ، دهاتيهای خراسان وقتيكه‏
می‏خواهند بگويند فلان بچه بالغ شده می‏گويند خودش را شناخته است . جمله‏
پر معنائی است يعنی چنين فرض می‏كنند كه قبل از اين اصلا خودش ، خودش‏
را نمی‏شناخت . خودش از خودش آگاه نبود و حالا بمرحله‏ای رسيده است كه‏
خودش را می‏شناسد ، در صورتيكه قبلا هم خودش را بصورت شناسنامه‏ای‏
ميشناخت ، می‏دانست نامش چيست ؟ نام پدرش چيست ؟ اهل چه شهری است و