« و يحيی ميت الكتاب و السنة » " .
يعنی جنگ قد علم خواهد كرد در حاليكه دندانهای خود را نشان میدهد .
پستانهايش پر است و آماده است ، شروع كار شيرين است و عاقبت آن تلخ
همانا فردا و فردا چيزی ظاهر خواهد كرد كه او را نمی شناسيد و انتظارش
را نداريد آن حاكم انقلابی هر يك از عمال حكومتهای قبلی را بسزای خويش
خواهد رسانيد ، زمين پارههای جگر خود را از معادن و خيرات و بركات برای
او بيرون خواهد آورد و كليدهای خود را با تمكين به او تسليم خواهد كرد .
آن وقت به شما نشان خواهد داد كه عدالت واقعی چيست و كتاب خدا و سنت
پيامبر را احياء خواهد كرد .
علی عليه السلام نيز از يك آينده عبوس و خشمناك و جنگهای وحشتزا ياد
میكند ولی علی در پايان اين شب سيه يك سفيدی ميمونی را نويد میدهد .
قرآن كريم هم میفرمايد :
" « و لقد كتبنا فی الزبور من بعد الذكر ان الارض يرثها عبادی
الصالحون »" يعنی ما از پيش اطلاع دادهايم كه وارث اصلی زمين ، بندگان
صالح و شايسته ما خواهند بود . برای هميشه زمين در اختيار ارباب شهوت و
غضب و بندگان جاه و مقام و اسيران هوای نفس نخواهد بود .
آری اينست فلسفه بزرگ مهدويت ، در عين اينكه پيشبينی يك سلسله
تكانهای شديد و نابسامانيها و كشتارها و بی عدالتیها است : پيش بينی
يك آينده سعادت بخش و پيروزی كامل عقل بر جهل ، توحيد بر شرك ، ايمان
بر شك ، عدالت بر ظلم ، سعادت بر شقاوت است .
|