نيازمند رهبری است " . اهميت فوق العاده رهبری بر سه اصل مبتنی است .
اصل اول مربوط است به اهميت انسان و ذخائر و نيروهائی كه در او نهفته‏
است كه معمولا خود به آنها توجه ندارد . در اسلام به مسئله متوجه كردن‏
انسان به خود ، به عظمت و شرافت خود و نيروهای عظيمی كه در او است‏
توجه شده است . قرآن مجيد می‏گويد : وقتی كه انسان را خواستيم بيافرينيم‏
فرشتگان را امر كرديم كه باين موجود سجده كنند . می‏گويد انسان بر فرشتگان‏
در تعليم اسماء الهی پيشی گرفت ، می‏گويد آنچه در زمين است برای انسان‏
آفريده شده است : " « و جعلنا لكم ما فی الارض جميعا »" " « سخر لكم‏
ما فی السموات و الارض »" ای بشر در تو چيزهاست ، تو خيال نكن مشتی‏
آب و خاك هستی . خودت را با موجودات ديگر مقايسه نكن .

ريشه تفاوت انسان و حيوان از نظر رهبری

اصل دوم مربوط است به تفاوت انسان و حيوان ، انسان با اينكه از جنس‏
حيوان است از نظر مجهز بودن به غرائز با حيوان تفاوت دارد : يعنی ضعيف‏
تر از حيوان است . حيوانات بيك سلسله غرايز مجهز هستند و نياز چندانی‏
بمديريت و رهبری از خارج ندارند ، زيرا غريزه كارش راهنمائی و رهبری‏
بصورت خودكار است . مورچه بسلسله غرايزی مجهز است كه بطور خودكار و
اتوماتيك وی را در زندگی رهبری می‏كند . اميرالمؤمنين علی ( ع ) در يكی‏
از خطبه‏های نهج البلاغه