دبيرستانی امروز بوده است . كار به جائی كشيده است كه ما ارزش‏
دانشمندان خود را بايد از زبان ديگران بشنويم ، يعنی امروز اگر از امثال‏
بوعلی و فارابی و ابوريحان بيرونی و خيام رياضی و خواجه نصير الدين طوسی‏
و مولوی و سعدی و حافظ تجليل و تكريم می‏كنيم بدليل اينست كه می‏بينيم در
تاريخ علوم و ادبياتی كه اروپائيان نوشته‏اند اين شخصيتها موقعيت‏
برجسته‏ای دارند و بعضی از آنها از نوابغ طراز اول جهان بشمار می‏روند ، و
لهذا هر شخصيتی را كه اروپائيان به رسميت نشناسند خودمان جرئت نمی‏كنيم‏
از او نام ببريم .
تا چند سال پيش كه صدرالمتألهين شيرازی عارف و حكيم الهی معروف ما
از زبان فرنگيها معرفی نشده بود ملت ما باور نمی‏كرد كه اين فيلسوف در
رشته خود انديشه‏های بسيار بلندی داشته است اما اخيرا به وسيله بعضی‏
مستشرقين مقام فلسفی ا و در محافل علمی جهان اعلام شد كم و بيش ما هم در
نوشته‏های خود نامی از او می‏بريم .