قدرت پيش بينی

رشد انسان از نظر گذشته و ماضی همان است كه قبلا اشاره شد ، يعنی آگاهی‏
به سرگذشت و تاريخ خود و بهره برداری از امكانات تاريخی . اما از نظر
آينده و مستقبل عبارت است از قدرت پيش بينی آينده ، يعنی حوادث‏
آينده را پيش بينی كردن و پيشاپيش آنها را تحت ضبط و كنترل در آوردن ،
و بعبارت ديگر بر زمان سوار شدن و هدايت و رهبری زمان را بر اساس‏
قوانين و سننی كه بر زمان و تاريخ حاكم است بر عهده گرفتن .
نمونه‏اش را كم و بيش در ميان بعضی ملل پيشرفته می‏بينيم كه چگونه‏
حوادث را پيش بينی می‏كنند و پيشاپيش باستقبال حوادث ميروند و حتی‏
الامكان حوادث را تحت ضبط و كنترل خود قرار ميدهند .
باستقبال آينده رفتن و آنرا تحت كنترل در آوردن كه علامت رشد اجتماعی‏
است ، فرع بر اينست كه انسان آينده را پيش بينی كند البته پيش بينی‏
علمی يعنی بر اساس قوانين علمی ، نه پيش بينی از قبيل پيش بينی های‏
غيب گويان كه همه ساله از فروردين عده‏ای حوادث سال آينده را پيشگوئی‏
می‏كنند و صرفا يك سرگرمی است واحدی هم آخر سال حساب نميكند كه اين‏
مهملات چه از آب در آمد . پيش بينی علمی آينده فرع و شناخت عوامل زمان‏
حال است . بعبارت ديگر فرع شناخت مقتضيات زمان است ، پس پيش بينی‏