« و يحيی ميت الكتاب و السنة » " .
يعنی جنگ قد علم خواهد كرد در حاليكه دندان‏های خود را نشان می‏دهد .
پستانهايش پر است و آماده است ، شروع كار شيرين است و عاقبت آن تلخ‏
همانا فردا و فردا چيزی ظاهر خواهد كرد كه او را نمی شناسيد و انتظارش‏
را نداريد آن حاكم انقلابی هر يك از عمال حكومتهای قبلی را بسزای خويش‏
خواهد رسانيد ، زمين پاره‏های جگر خود را از معادن و خيرات و بركات برای‏
او بيرون خواهد آورد و كليدهای خود را با تمكين به او تسليم خواهد كرد .
آن وقت به شما نشان خواهد داد كه عدالت واقعی چيست و كتاب خدا و سنت‏
پيامبر را احياء خواهد كرد .
علی عليه السلام نيز از يك آينده عبوس و خشمناك و جنگهای وحشتزا ياد
می‏كند ولی علی در پايان اين شب سيه يك سفيدی ميمونی را نويد می‏دهد .
قرآن كريم هم می‏فرمايد :
" « و لقد كتبنا فی الزبور من بعد الذكر ان الارض يرثها عبادی‏
الصالحون »" يعنی ما از پيش اطلاع داده‏ايم كه وارث اصلی زمين ، بندگان‏
صالح و شايسته ما خواهند بود . برای هميشه زمين در اختيار ارباب شهوت و
غضب و بندگان جاه و مقام و اسيران هوای نفس نخواهد بود .
آری اينست فلسفه بزرگ مهدويت ، در عين اينكه پيش‏بينی يك سلسله‏
تكانهای شديد و نابسامانيها و كشتارها و بی عدالتی‏ها است : پيش بينی‏
يك آينده سعادت بخش و پيروزی كامل عقل بر جهل ، توحيد بر شرك ، ايمان‏
بر شك ، عدالت بر ظلم ، سعادت بر شقاوت است .