ببخشند ، پس آنچه من نام " بخشش " روی آن گذاشته‏ام بخشش نيست ،
معاوضه و معامله است ، در عوض بذل آبروی كسی چيزی به او بخشيده‏ام . بعد
فرمود : كسی كه اينچنين فكری داشته باشد و منتظر باشد كه محتاجان در خانه‏
او را بزنند و يا در كوچه و بازار جلو او را بگيرند تا او دست كمك به‏
سوی آنها دراز كند او در دعای خود هنگامی كه می‏گويد : " « اللهم اغفر
للمؤمنين و المؤمنات » " دروغگو است ، زيرا كسی كه از كوچك ترين متاع‏
دنيوی نسبت به ديگران بخل بورزد چگونه ممكن است به آسانی برای ديگران‏
تمنای بهشت و سعادت ابدی نمايد .
در قرآن كريم سوره مباركه بقره آيات زيادی هست در موضوع انفاق مال در
راه خدا . انفاق و كمك به مستمندان و مصيبت زدگان و بلاديدگان در دنيا
هميشه بوده و هست ، موضوعی كه قرآن مجيد به آن اهميت می‏دهد رعايت‏
جنبه‏های معنوی و اخلاقی است ، زيرا اگر رعايت جنبه‏های روحی نشود ممكن‏
است زيان يك عمل از فايده‏اش بيشتر باشد . جنبه‏های روحی كه بايد رعايت‏
شود بعضی مربوط به افراد انفاق كننده است و بعضی مربوط به روح افراد
مستمند و بيچاره ای است كه می‏خواهند از آن كمكهای بهره ببرند . جنبه‏
مربوط به روحيه انفاق كنندگان اين است كه بايد خالی از هر نوع ريا و
تظاهر و خودنمايی باشد ، بايد صرفا جنبه همدردی داشته باشد ، بايد عمل‏
انفاق صرفا منبعث از ايمان و وجدان زنده و حساس شخص بوده باشد ، كه‏
پيغمبر اكرم فرمود : " مثل مسلمانان از لحاظ همدردی و حساسيت نسبت به‏
يكديگر مثل يك بدن است كه چون عضوی به درد می‏آيد همه اعضای ديگر با تب‏
و بی خوابی اظهار بی تابی