ديگراناند از حدود منطقه و رنگ و نژاد و زبان و خصوصيات يك ملت
بالخصوص خارج میباشند ؟ برای آنكه عظمت و رفعت آنها آنان را در مقامی
قرار داده كه با همه قارهها و منطقهها ، رنگها و نژادها ، زبانها و
عادتها نسبت متساوی دارند . در دنيا به اين حقيقت معترف است كه
بزرگان علم و دانش و اخلاق و معنويات متعلق به همه جهان میباشند .
رسول خدا فرمود : اگر میخواهيد وجود شما مثل ابر و باران و ماه و
خورشيد نعمت شامل و جامعی بشود كه به همه احاطه پيدا كند ، رفعت و
عظمت پيدا كنيد ، چه رفعت و چه عظمتی ؟ رفعت و عظمتی كه از صفات عالی
انسانيت برای انسان پيدا میشود ، رفعت و عظمتی كه وابسته به مال و
ثروت نيست كه خطر دزديدن و سوختن و غرق شدن داشته باشد ، وابسته به
مقام اجتماعی نيست كه با يك تصميم ما فوق يكباره معدوم شود ، رفعت و
عظمتی كه با روح و جان شما يكی بشود .
تزاحمها و تصادمها و تنازعها مولود محدوديت و ضيق است ، وقتی كه
طالب زياد شد و مطلوب كم ، وقتی گرسنه زياد شد و طعمه وافی نبود ، خواه
ناخواه جنگ و نزاع و خونريزی پيدا میشود . اما اين نكته را بايد در نظر
داشت كه گاهی نه ضيق است و نه محدوديت و در عين حال مزاحمت وجود دارد
، و آن در وقتی است كه روح انسان گرفتار ضيق و محدوديت يعنی نظر تنگی و
حرص و آز بشود ، در اين وقت است كه برای بشر يك حالت سبعيت و
درندگی پيدا میشود ، حاضر است برای نيم دانگ كه به خودش برسد موجبات
زيان و بدبختی ديگران را فراهم سازد ، آدمی كه گرفتار حرص و طمع است
|