تأثير عمل در هدايت بشر
بسم الله الرحمن الرحيم در حديث است : مردم را به سوی خير و نيكی بخوانيد ولی بوسيله غير زبان ، يعنی به وسيله عمل و پيشقدم شدن . فرزندان آدم با آنكه دارای قوه فكر و تشخيص میباشند و میبايست همواره مستقل فكر كنند و مستقل عمل نمايند كم و بيش تحت تأثير عمل ديگران و روش ديگران میباشند . ما وقتی كه يك گله گوسفند را میخواهيم از راهی عبور دهيم ابتدا دچار اشكال میشويم زيرا هيچيك از گوسفندان حاضر نيست به تنهايی آن راه را پيش بگيرد ، همه گوسفندان به دور هم جمع و سرو گردنها را نزديك هم میآورند ولی همينكه به يك وسيله يك يا چند تا از آنها در آن راه قدم برداشت خود به خود باقی به دنبال آنها روانه میشوند تا كار به جايی میرسد كه منصرف كردن آنها ايجاد اشكال میكند . اين حالت را ما در گوسفندان بی زبان و بی شعور میبينيم و ابتدائا برای ما ايجاد تعجب میكند ، ولی اگر اندكی در اعمال خود ما آدميزادگان دقت كنيم میبينيم قسمت اعظم اعمال و حركات و عادات ما گوسفند مابانه است يعنی روی حس تقليد و حكايت پيروی از ديگران از ما