پاورقی : . 1 آل عمران / . 14 . 2 نجم / . 30 . 3 اعراف / . 175
« زين للناس حب الشهوات من النساء و البنين و القناطير المقنطره من
الذهب و الفضة و الخيل المسومة و الانعام و الحرث ذلك متاع الحيوه
الدنيا و الله عنده حسن الماب »( 1 ) .
در اين آيه چند چيز از اموری كه مورد علاقه آدمی در دنياست نام برده
شده : زن و فرزند ، پولهای انباشته طلا و نقره ، اسبهای عالی كه مظهر جلال
و حشمت اند ، چهار پايان و كشت و زرع ، و اين آيه در مقام انتقاد و
مذمت هم هست ، دنيای مذموم و مردود را ذكر میكند ، چه چيز را مذمت
میكند ؟ خود اين امور را ؟ خود زن و فرزند و ثروت و اسب و زراعت را ؟
نه . علاقه و ميل به اين امور را ؟ ، آن را هم نه ، پس چه چيز را ؟ دل
خوش بودن و سرگرم بودن به اين امور را ، راضی و قانع بودن به اينها و
غفلت كردن از ماوراء اينها را . " « زين للناس حب الشهوات »" اين
علايق در نظر اينها جلوه كرده و آنها را ربوده و از خود بيخود كرده ، به
اينها دلخوش و سرگرم اند و درباره غير اين امور فكر نمیكنند ، خيال
میكنند زندگی جز اين چيزی نيست ، دوست داشتنی غير از اينها نيست ، حد
فكر و سطح اينها اين شده ( « ذلك مبلغهم من العلم ») ( 2 ) .
درباره مرد عابدی كه به خاطر منافع مادی از اطاعت خدا سر پيچيد
میفرمايد : " « و اتل عليهم نبأ الذی اتيناه اياتنا فانسلخ منها فاتبعه
الشيطان فكان من الغاوين » " ( 3 ) داستان آن مرد كه آيات خود را
پاورقی : . 1 آل عمران / . 14 . 2 نجم / . 30 . 3 اعراف / . 175 |