پاورقی : . 1 نهج البلاغه ، حكمت . 219
همواره دل و روح خويش را از آلايشها پاك نگه میدارد و نمیگذارد آينه
روحش با غبار حسادت و كينه توزی و خود خواهی و عناد و لجاج و تعصب
مكدر شود و برای عقل كه نور خداست حجابی و پردهای پديد آيد و لهذا از
اين نور خدايی حداكثر استفاده را میبرد و بی پرده حقايق را مشاهده
مینمايد .
بين دل كه كانون احساسات و عواطف است و عقل كه كانون مشاعر و
ادراكات است ارتباط و پيوستگی بر قرار است . از دل محبت و آرزو و ميل
و عاطفه بر میخيزد و از عقل فكر و منطق و استدلال و استنتاج سر میزند .
اگر بخواهيم عقل را در كار فكر و منطق و استدلال و استنتاج آزاد بگذاريم
بايد ميلها و عواطف نيك و بد خود را تحت نظر بگيريم . اگر بر ما طمع و
حرص حكومت كند ، اگر اسير عناد و لجاج و تعصب باشيم ، اگر گرفتار عقده
حسادت و كينه توزی باشيم و اين آتشها در وجود ما شعله ور باشد بايد
بدانيم كه از اين آتشها كه هيزمش جز وجود ما و سلامت خود ما و اعصاب و
قلب و اعضای خود ما چيزی نيست دودهای تيره بر میخيزد و فضای روح ما را
تيره و تار میكند . وقتی كه تيرگی فضای روح را گرفت چشم عقل نمیتواند
ببيند . علی عليه السلام میفرمايد :
" بيشتر زمين خوردن های پهلوان عقل همانا در فضای حكومت طمعهاست .
" ( 1 )
و نيز علی عليه السلام میفرمايد :
پاورقی : . 1 نهج البلاغه ، حكمت . 219 |