اگر در آن وقت روحيه‏ها به واسطه جهل و غرور و تعصب بيمار بود ،
می‏گفتند آن طب و آن منطق و آن فلسفه و آن آداب و حكمتها كه از نژاد
ديگر يا اهل كيش ديگر بايد به دست ما برسد ما نمی‏خواهيم ، ما حاضريم‏
بيماران ما بميرند و علم طب را از بيگانگان فرانگيريم ، بايد برای هميشه‏
در جهل و محروميت می‏ماندند . اين است تعصب باطل و غلط . علی عليه‏
السلام بعد از آنكه مذمت شديدی از تعصب می‏كند می‏فرمايد : اگر فرضا
می‏خواهيد غرور ملی و تعصب داشته باشيد ، نسبت به فضائل و مكارم و صفات‏
حسنه تعصب داشته باشيد ، با خود بگوييد چرا فلان ملت عالم است و ما
عالم نيستيم پس بكوشيم تا به آنها برسيم و از آنها هم جلوتر برويم ، چرا
فلان ملت اخلاق و عادات و روابط اجتماعی شان از ما بهتر است پس بكوشيم‏
كه مانند آنها [ باشيم ] و بلكه از آنها در درستی و امانت و فداكاری و
حسن اخلاق جلوتر برويم ، تعصب شما در جهت نزديك شدن به حقيقت باشد نه‏
در جهت دور شدن از آن .