بهتر است از اين كه مال صدها هزار نفر را بدزدی . چطور است كه ربودن‏
مال يك نفر اسم دزدی دارد و ربودن اموال عمومی دزدی نيست ؟
علی عليه السلام در يك نامه ( به ) يكی از اعمالش می‏نويسد :
« و بوسا لمن خصمه عند الله الفقراء و المساكين و السائلون و المدفوعون‏
و الغارم و ابن السبيل . . . و ان اعظم الخيانة خيانة الامة و افظع الغش‏
غش الائمة » ( 1 )
وای به حال آن كس كه مخاصم و جلوگيرش در نزد خدا فقرا و ضعفا و
بيچارگان و قرض داران و راه ماندگان باشند . بالاترين اقسام خيانت به‏
اجتماع است و بدترين اقسام دغل بازی دغل بازی با پيشوايان است .
و اما راجع به قسمت دوم يعنی به كار بردن فريب و خدعه در سياست و
منحرف شدن از اصول صراحت و صداقت و وفا . اتفاقا كسی كه در يك قسمت‏
ديگر از دنيای اسلامی داعيه زعامت و خلافت داشته معاويه بود كه از حيله‏
گرترين و خدعه كارترين مردم روزگار بود و از توسل به هيچ وسيله‏ای خودداری‏
نمی‏كرد و از همين راه هم به مقاصد شوم و پليد خود می‏رسيد . روی همين جهت‏
روش سياسی حضرت با روش سياسی معاويه را در همان زمان مورد مقايسه قرار
می‏گرفت و بعضی كه پيشروی معاويه را در مقاصد شوم و پليدش می‏ديدند تأسف‏
می‏خوردند كه چرا علی عليه السلام راهی راپيش

پاورقی :
. 1 نهج البلاغه ، نامه . 26