چقدر خوب علی عليه السلام فاصله خيال و آرزو را با عمل و حقيقت در ضمن
اين جملهها بيان كرده كه بهتر از اين نمیشود بيان كرد و چقدر خوب انسان
را به خودش میشناساند و خوب خودش را به خودش معرفی میكند . اين خيال
و آرزو انسان را فريب میدهد ، گمان میكند خيال خوبی و آرزوی [ خوبی ] كه
در دماغ و دلش بود پس خدا را شكر كه از خوبان است . بايد بداند كه
تنها عمل خوب و كار نيك است كه انسان را در زمره نيكان قرار میدهد .
قرآن كريم میفرمايد : " برای انسان جز به مقداری كه سعی كرده و عمل
نشان داده نيست " . اساس سعادت بشر در دنيا و آخرت عمل است و سعی و
كوشش . جهان جهان حركت و تكاپو و فعاليت است ، يك قطره و يك ذره
بيكار نيست . ابر و باد و مه و خورشيد و فلك و همه چيز ديگر همه در كار
و گردش و فعاليتاند ، هر كدام در راه خود و مدار خود در حركتند ، انسان
هم مثل همه موجودات ديگر مداری و خط سيری دارد و اگر بخواهد به سعادت
نائل شود بايد مدار خود را طی كند .
معمولا افرادی كه از لحاظ روح و روان سالم و با نشاط اند و انحرافی پيدا
نكردهاند كمتر به تخيل و به هم بافتن آرزوهای دور و دراز و نا معقول
میپردازند ، هميشه عملی فكر میكنند و عملی آرزو میكنند يعنی آرزوهای آنها
در جهت همان مداری است كه در زندگی دارند ، روی بال و پر خيال
نمینشينند و آرزوی امور ناشدنی را نمیكنند ، ولی افراد ضعيف كه مبتلا به
بيماری روانی هستند و نشاط عمل ندارند و در وجودشان همت و ارادهای موجود
نيست بيشتر بر مركب سريع السير خيال سوار میشوند و با خيالات خود را
سرگرم
|