ولی معاويه كه اين كار را برای خود فتحی می‏دانست چنان مست و مغرور
شده بود كه اين سخنان در روح او تأثيری نكرد . اينجا بود كه علی عليه‏
السلام با چند جمله چنان حس آزادگی و شرافتمندی اصحاب و ياران خود را
تحريك كرد كه در اندك زمانی محل آب را به تصرف خويش در آوردند . به‏
آنها فرمود :
" همانا معاويه گروهی از گمراهان و نادانان را دور خود جمع كرده و از
جهالت و نادانی آنها استفاده كرده و آب را بر شما گرفته است . آيا
می‏دانيد به چه وسيله می‏توانيد سيراب شويد ؟ همانا اين شمشيرها را با خون‏
كثيف اين گمراهان سيراب كنيد تا خودتان از آب گوارا سيراب شويد .
مردنی هست و زندگی‏ای . مردن در اين است كه زنده بمانيد و مغلوب و
محكوم و محتاج باشيد ، و زندگی در اين است كه بميريد ولی با فتح و ظفر و
غلبه " ( 1 ) .
اين جمله‏های آتشين غوغايی بپا كرد و در اندك زمانی دشمن از محل آب‏
دور افتاد . ياران علی خواستند انتقام بكشند و مانع آب برداشتن دشمن‏
شوند ولی علی راضی نشد ، فرمود من هرگز دست به اين گونه كارهای‏
ناجوانمردانه نمی‏زنم .
علی عليه السلام در ضمن جمله‏هايی كه در اول گفتار از آن حضرت نقل كرديم‏
، به راه و طريقی كه حس آزاد منشی و شرافت انسان را حفظ می‏كند اشاره‏
می‏كند ، می‏فرمايد : آن چيزی كه بشر را اسير می‏سازد همانا احتياج و قبول‏
كردن عطايا و بخششهای مردم

پاورقی :
. 1 نهج البلاغه ، خطبه . 51