علاقه به زن و فرزند را در دل آدمی قرار داده برای آن كه نسل باقی بماند ،
خداوند ميل به عزت و قدرت را در انسان قرار داده ، و همچنين ميل به‏
كسب علم و ميل به زيبايی و هر ميل ديگر كه در انسان هست . پس همچنانكه‏
خود موجودات و مواد عالم را كه مخلوقات خدايند نمی‏شود گفت بد است ،
علاقه‏ها و ميلهايی كه در انسان نسبت به اين امور هست بد نيست ، و همان‏
طوری كه هيچ عضوی از اعضای انسانی حتی يك مو و يك رگ باريك تر از مو
، هيچ رشته‏ای و هيچ نسجی در بدن لغو و بی حكمت نيست و هيچ عضو زائد در
بدن نيست ، رشته‏های روحی و علاقه‏ها و محبتهای روحی نيز همين طور است ،
هيچكدام زائد نيست ، هيچ ميل و علاقه زائد در روح نيست ، پس ترك دنيا
به معنای ترك علاقه و محبت دنيا هم همان اشكالی را دارد كه ترك خود
دنيا دارد ، اين اشكال .
و اما جواب و توضيح : مقصود از اينكه می‏گويند علاقه دنيا و محبت دنيا
مذموم است ، آن علاقه و ميل فطری نيست ، آن ممدوح است . در قرآن كريم‏
اين علاقه‏ها و محبتها به عنوان آيت و نشانه حكمت خداوند ذكر شده :
« و من آياته ان خلق لكم من انفسكم ازواجا لتسكنوا اليها و جعل بينكم‏
موده و رحمة »( 1 ) .
از آيات الهی اين است كه برای شما از جنس خود شما جفت آفريد تا با
آنها آرام بگيريد و شما را به يكديگر مايل و علاقه‏مند ساخت .

پاورقی :
. 1 روم / . 21