پاورقی : . 1 نهج البلاغه ، نامه . 31
معنای مردی فوق درجه دنيا پرستان است . كسی كه حد علم و سطح فكرش بالاتر
از اينهاست ، از فراق دنيا نمیترسد ، از كم و بيش شدن دنيا باك ندارد
، شجاع و با جرئت میشود ، حريت و آزادگی پيدا میكند ، عفت و تقوا پيدا
میكند ، گذشت و فداكاری پيدا میكند .
فداكاران جهان خاصيت اول روحی شان اين بود كه زاهد به معنای صحيح كلمه
بودند . خود شخص مقدس اميرالمؤمنين علی عليه السلام كه مجموعهای از
فضايل بشری بود ، عدالت و تقوا و شجاعت و حريت و سخا و كرم و وفا و
مروت ، همه را جمع كرده بود چون در [ اعلی ] درجه بی اعتنا به دنيا بود
، يعنی خودش را و شرافت و كرامت نفس خود را از دنيا و ما فيها بالاتر
میدانست . در وصيت به امام حسن میفرمايد : " « و اكرم نفسك عن كل
دنية و ان ساقتك الی الرغائب فانك لن تعتاض بما تبدل من نفسك عوضا ،
و لا تكن عبد غيرك و قد جعلك الله حرا ، و ما خير خير لا ينال الا بشر »
" ( 1 ) خودت را از كارهای پست محترم تر و بالاتر بشمار ، احساس
شرافت و بزرگواری را در خودت هميشه زنده نگه دارد ، مطامع ممكن است به
تو چشمك بزنند ولی تو اعتنا نكن كه اگر خودت را فروختی و شخصيت اخلاقی
و روحی خود را از دست دادی چيزی جای او را پر نخواهد كرد ، تمام دنيا
يك طرف و شرافت روحی و كرامت عقلی و معنوی يك طرف ، او با اين
برابر نمیشود ، خود را بنده غير نساز كه خداوند تو را آزاد آفريده ، آن
منفعتی كه از راه زشت كاری به دست بيايد فايده ندارد .
پاورقی : . 1 نهج البلاغه ، نامه . 31 |