نعمت زبان و نطق

بسم الله الرحمن الرحيم
نعمت الهی هر اندازه بزرگتر بوده باشد ، شكر و سپاسگزاری بيشتری را
ايجاب می‏كند . معنای شكر كردن ذات اقدس الهی اين نيست كه مانند
مردمان متملق و چرب زبان فقط زبان خود را با لفظ " شكر " و " سپاس‏
" گردش بدهيم ، بايد اولا احساس شكر و امتنان در قلب ما پيدا شود و
ثانيا بايد توجه داشته باشيم كه كسی كه ما می‏خواهيم شكر او را بجا آوريم‏
ذات مقدس خداوند است كه از مخلوقات خود بی نياز است ، نه شكر زبانی‏
و نه امتنان قلبی ما هيچكدام نمی‏تواند سودی برای خداوند متعال داشته باشد
. شكر واقعی يك نعمت به اين است كه ما بدانيم وظيفه و تكليفی كه در
مورد آن نعمت و موهبت داريم چيست ، همان وظيفه و همان تكليف را بجا
بياوريم . وظيفه و تكليف ما نسبت به يك نعمت از نعمتهای پروردگار
چيزی جز اين نيست كه خداوند طرز استفاده صحيح و معقول از آن نعمت و
موهبت را تحت عنوان " وظيفه " و به نام " تكليف " به ما آموخته‏
است .
مثلا يكی از نعمتهای بزرگ پروردگار نسبت به ما آدميان