رعايت جنبه های معنوی و اخلاقی در انفاق
بسم الله الرحمن الرحيم اميرالمؤمنين علی عليه السلام در يك وقت كه مقداری خرما از مال شخصی خود در ميان فقرا تقسيم میكرد ، مقدار نسبتا زيادی برای يك نفری فرستاد كه آن شخص هيچگونه عرض حاجت و اظهار احتياجی نكرده بود و اساسا اخلاق شخصی آن مرد اين بود كه از احدی چيزی نخواهد ، مردی به اميرالمؤمنين اعتراض كرد كه آن شخص كه از تو چيزی نخواسته و عرض حاجتی نكرده و بعلاوه يك پنجم اين خرما برای او كافی است ، تو چرا اصلا برای او كه از تو چيزی نخواسته میفرستی و چرا اينقدر زياد میفرستی ؟ سخنی كه اميرالمؤمنين علی در جواب اين مرد معترض گفت اين بود : خدا امثال تو را در ميان مسلمانان زياد نكند ، تو چقدر آدم پست دونی هستی ، من میبخشم و تو بخل میورزی و بعلاوه اگر بنا شود من فقط به كسانی ببخشم كه از من تمنا و تقاضا كردهاند من بخششی نكردهام بلكه عوض آنچه از آنها گرفتهام به آنها دادهام ، آنها را وادار كردهام كه روی خود را كه هنگام سجده برای خدای خود بر خاك مینهند و از خداوند مسئلت مینمايند ، اين رو را متوجه من كنند و به من