بردگان و آزادگان
بسم الله الرحمن الرحيم علی عليه السلام میفرمايد : " دنيا خواه ناخواه منزلگاهی است برای بشر كه چند صباحی در آن زندگی میكند و میرود " . بعد میفرمايد : " ولی مردم در اين دنيا دو دستهاند : يك دسته به بازار اين جهان میآيند و خودشان را میفروشند و برده میسازند ، دسته دوم مردمی هستند كه خود را در اين بازار میخرند و آزاد میسازند " ( 1 ) . اين سخن به قدری عميق و محكم و پر معنی است كه جز از روحی كه با نور خدا روشن شده باشد تراوش نمیكند . آری ، محصول زندگی برخی از افراد ، كه متأسفانه هنوز اكثريت افراد بشر را تشكيل میدهند ، بردگی و خود فروشی و شخصيت خود را از دست دادن و به تعبير قرآن خود باختن و خود زيان كردن است ، بندگی شهوت و حرص و خشم و كينه است ، اسارت در بند عادات جاهلانه و رسوم بی منطق و نا معقول است ، تقليد از مد و تابعيت اين اصل است كه : " خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو " . بعضی از مردم چنينپاورقی : . 1 نهج البلاغه ، حكمت . 133