خالی كند تا بتواند معلومات جديدی فراگيرد . علی عليه السلام می‏فرمايد :
" هر ظرفی به واسطه ريختن چيزی در آن از وسعتش كاسته می‏شود مگر ظرف‏
علم كه هر اندازه بيشتر بريزند وسيع‏تر و با گنجايش تر می‏گردد " .
همچنين تن تدريجا پيرو فرسوده و ضعيف می‏گردد ولی روح هرگز پير و فرتوت‏
و فرسوده نمی‏گردد ، تن می‏ميرد و متلاشی می‏گردد و هر ذره‏اش به جايی می‏رود
ولی روح مردنی نيست ، متلاشی شدنی نيست ، باقی ماندنی است ، بعد از رها
كردن قشر بدن به عالمی ديگر منتقل می‏شود همان گونه كه رسول اكرم صلی الله‏
عليه و آله فرمود : " شما برای جاويد ماندن آفريده شده‏ايد نه برای فانی‏
شدن و از بين رفتن " .
در عين اينكه اين تفاوتها بين روح و بدن هست يك مشابهت هايی هم بين‏
آنها وجود دارد : بدن برای اينكه شاداب و با نشاط بماند ، به يك رشته‏
غذاها و آشاميدنيها و تنوعها احتياج دارد ، روح نيز به سهم خود غذا
می‏خواهد ، غذای روح علم است و حكمت و ايمان و يقين . همان طوری كه بدن‏
در اثر نرسيدن غذای كافی پژمرده و افسرده می‏گردد روح نيز پژمردگی و
افسردگی دارد ، آنچه سبب پژمردگی و افسردگی روح می‏گردد غير از آن‏
چيزهايی است كه بدن را پژمرده و افسرده می‏سازد . علی عليه السلام‏
می‏فرمايد : " روحها مانند بدنها خستگی و افسردگی پيدا می‏كنند ، در اين‏
حال كه افسردگی روحی به شما دست می‏دهد با سرگرم شدن به حكمتهای بديع و
فكرهای نغز و دلپذير ، خود را مشغول بداريد " . و همچنين روح مانند بدن‏
بيمار می‏شود ، احتياج به معالجه و دارو پيدا می‏كند . علت اينكه بدن‏
بيمار می‏گردد اين است كه تعادل مزاج به