بوده بعلاوه شقاوتها و مسؤوليتهای اخروی .
علی عليه السلام فرمود : بعضی مردم هستند كه مورد تعجب می‏باشند . و
آنها كسانی هستند كه در دنيا به واسطه بخل و خست مانند فقرا زندگی‏
می‏كنند و در قيامت بايد مانند ثروتمندان حساب بدهند كه از كجا آوردی و
چرا اندوختی و مصرف نكردی و يا چرا در فلان مصرف باطل مصرف كردی ، و
عجب اين است كه همان فقری كه از آن می‏ترسند ، به واسطه بخل و خست‏
زودتر به آن مبتلا می‏شوند و از همان غنا و بی نيازی كه محبوب و معشوق‏
آنهاست روز به روز دورتر می‏شوند ، زيرا امتياز فقير از غنی به اين است‏
كه فقير غذای خوب نمی‏خورد و غنی غذای خوب می‏خورد ، فقير لباس خوب‏
نمی‏پوشد و غنی می‏پوشد ، فقير مسكن و خانه خوب ندارد و قدرت ايجاد وسائل‏
خوب برای زندگی ندارد و غنی همه اينها را دارد ، و آنچه عجب است اين‏
است كه بعضی از مردم به واسطه بخل و خست با داشتن مال و ثروت زياد نه‏
غذای خوب می‏خورند و نه لباس خوب می‏پوشند و نه وسائل خوب برای زندگی‏
خويش فراهم می‏كنند ، اين است كه می‏گوييم با داشتن مال در ميان فقر
زندگی می‏كنند و از بی نيازی فرسنگها دور می‏باشند .
آری ، اين است معنای اينكه انسان از جاده راست و صراط مستقيم زندگی‏
خارج شود و در گرداب بيماريهايی نظير بخل و حرص و حسد و طمع و جنون‏
شهرت و شهوت و غيره بيفتد . بزرگان بشر نخواسته‏اند ما را از موهبتها و
نعمتهای خدا محروم سازند بلكه خواسته‏اند دست ما را بگيرند و از گردابها
نجات دهند .