بردگان و آزادگان

بسم الله الرحمن الرحيم
علی عليه السلام می‏فرمايد : " دنيا خواه ناخواه منزلگاهی است برای بشر
كه چند صباحی در آن زندگی می‏كند و می‏رود " . بعد می‏فرمايد : " ولی مردم‏
در اين دنيا دو دسته‏اند : يك دسته به بازار اين جهان می‏آيند و خودشان را
می‏فروشند و برده می‏سازند ، دسته دوم مردمی هستند كه خود را در اين بازار
می‏خرند و آزاد می‏سازند " ( 1 ) .
اين سخن به قدری عميق و محكم و پر معنی است كه جز از روحی كه با نور
خدا روشن شده باشد تراوش نمی‏كند . آری ، محصول زندگی برخی از افراد ، كه‏
متأسفانه هنوز اكثريت افراد بشر را تشكيل می‏دهند ، بردگی و خود فروشی و
شخصيت خود را از دست دادن و به تعبير قرآن خود باختن و خود زيان كردن‏
است ، بندگی شهوت و حرص و خشم و كينه است ، اسارت در بند عادات‏
جاهلانه و رسوم بی منطق و نا معقول است ، تقليد از مد و تابعيت اين اصل‏
است كه : " خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو " . بعضی از مردم چنين‏

پاورقی :
. 1 نهج البلاغه ، حكمت . 133