تأثير عمل در هدايت بشر

بسم الله الرحمن الرحيم
در حديث است : مردم را به سوی خير و نيكی بخوانيد ولی بوسيله غير
زبان ، يعنی به وسيله عمل و پيشقدم شدن . فرزندان آدم با آنكه دارای قوه‏
فكر و تشخيص می‏باشند و می‏بايست همواره مستقل فكر كنند و مستقل عمل‏
نمايند كم و بيش تحت تأثير عمل ديگران و روش ديگران می‏باشند . ما وقتی‏
كه يك گله گوسفند را می‏خواهيم از راهی عبور دهيم ابتدا دچار اشكال‏
می‏شويم زيرا هيچيك از گوسفندان حاضر نيست به تنهايی آن راه را پيش‏
بگيرد ، همه گوسفندان به دور هم جمع و سرو گردنها را نزديك هم می‏آورند
ولی همينكه به يك وسيله يك يا چند تا از آنها در آن راه قدم برداشت‏
خود به خود باقی به دنبال آنها روانه می‏شوند تا كار به جايی می‏رسد كه‏
منصرف كردن آنها ايجاد اشكال می‏كند . اين حالت را ما در گوسفندان بی‏
زبان و بی شعور می‏بينيم و ابتدائا برای ما ايجاد تعجب می‏كند ، ولی اگر
اندكی در اعمال خود ما آدميزادگان دقت كنيم می‏بينيم قسمت اعظم اعمال و
حركات و عادات ما گوسفند مابانه است يعنی روی حس تقليد و حكايت‏
پيروی از ديگران از ما