استغنا و بی نيازی ، حافظ كرامت آدمی
بسم الله الرحمن الرحيم اميرالمؤمنين علی عليه السلام میفرمايد : " اگر نيكی كنی به كسی و او را مشمول انعام و خوبی قرار دهی آن كس هر كه باشد رهين احسان تو و در فرمان تو و تو نسبت به او فرمانده خواهی بود ، و اگر نسبت به كسی استغنا و بی نيازی بورزی آن كس هر كه باشد و دارای هر مقام باشد تو نيز مانند او و شخصی مثل او خواهی بود و اگر نسبت به كسی نياز بورزی و از او حاجت بخواهی و استمداد كنی آن كس هر كه باشد تو بنده او و رهين او و زير دست او خواهی بود " ( 1 ) . اين كلمات بزرگ چنانكه ظاهر است مربوط به عزت و شرافت و آزادگی و زندگی شرافتمندانه است . برای انسان در اين جهان موهبتی بزرگ تر از احساس عزت و شرافت نيست و هيچ زنجيری و زندانی بالاتر و خرد كننده تر از اين نيست كه احساس نمايد در زندگی اسير و مقهور و بنده ديگران است ، ناچار است عقيده ديگران را بجای عقيده خود بگيرد و اراده ديگران را بجای اراده خود اجراپاورقی : . 1 غررالحكم ، چاپ دانشگاه تهران ، ج / 2 ص . 584