را جمع كرده و اسمش را " نهج البلاغه " گذاشته در مقدمه نهج البلاغه در
توصيف كلام آن حضرت می‏گويد :
عليه مسحة من العلم الالهی و فيه عبقة من الكلام النبوی .
سخنان علی نشانه‏ای از علم الهی و بويی از سخنان رسول خدا دارد .
اين هماهنگی و شباهت و سنخيت كه بين كلمات اميرالمؤمنين و كلمات‏
رسول اكرم هست ناشی از همان هم ريشگی و هم اصلی است ، از اين است كه‏
اميرالمؤمنين در بوستان رسول اكرم شكفته و آب خورده و رشد كرده است و
اميرالمؤمنين علاوه بر اينكه با رسول خدا قرابت نسبی دارد و همخون است ،
قرابت روحی و تربيتی دارد ، دست پرورده شخص رسول اكرم است ، نه تنها
از تعليمات رسول خدا استفاده كرده ، بلكه مربی خصوصی و خانگی او شخص‏
رسول خدا بوده . نهج البلاغه - كه عرض كردم مجموعه‏ای است از كلمات‏
اميرالمؤمنين و سيد رضی آنها را جمع كرده گذشته از اينكه آيت فصاحت و
بلاغت و سخنوری است و سيد رضی كه خود مردی اديب و شاعر بوده به همين‏
منظور آنها را جمع كرده و اين نام را يعنی " نهج البلاغه " روی آن‏
گذاشته يك گنجينه نفيسی است از معارف اسلامی و بعد از قرآن بهترين اثری‏
است كه از اسلام در دست است . كلمات اميرالمؤمنين از همان صدر اسلام‏
مورد عنايت و توجه دوست و دشمن بوده . حتی دشمنان و مخالفان آن حضرت‏
آنها كه اهل [ فكر ] و فضل و ادب بودند از توجه و ضبط و حفظ آنها
نمی‏توانستند خودداری كنند .