فضايل راضی سازد بتواند از عهده بر آيد . اين نقطه اتكاء همان است كه "
ايمان " ناميده میشود ، همان ركن اول از چهار ركن سعادت بشر است كه
قرآن مجيد ذكر كرده است .
ركن دوم ، عمل صحيح و شايسته است . ممكن است مردمی ايمان داشته باشند
اما عمل صحيح نداشته باشند . ابتدا تصور اين مطلب مشكل به نظر میرسد كه
چگونه ممكن است كه ايمان باشد و تجليات وی كه عمل صالح است نبوده باشد
. اما نبايد تعجب كرد ، زيرا گاهی مردمی ايمان به مبادی عاليه دارند ،
به خدا و پيغمبران و كتب آسمانی و اولياء دين اعتقاد و ايمان دارند ولی
در اثر بعضی انحرافات و اشتباهات گمان میكنند كه تنها ايمان داشتن كافی
است و عمل اهميت چندانی ندارد ، و يا ممكن است مردمی عمل بكنند و
عملشان متكی به ايمان و عقيده باشد ولی در تشخيص عمل اشتباه كرده باشند
، يعنی يك سلسله اعمال را به حكم ايمان و عقيده خود انجام بدهند كه هيچ
اثر و فايدهای بر آن اعمال مترتب نگردد . چه بسيار ديده میشود كه مردمی
از روی عقيده و ايمان زحمتها میكشند و تلاشها میكنند اما بيهوده ، كوچك
ترين اثر نيكی بر اعمال اينها مترتب نيست .
ركن سوم سعادت بشر عبارت است از تشويق و تحريك افراد يكديگر را به
ملازمت ايمان و حق و عمل شايسته . افراد جامعه نه تنها
|