آرزوهای دراز
بسم الله الرحمن الرحيم شخصی آمد حضور اميرالمؤمنين علی عليه السلام و عرض كرد : چند كلمه نصيحت به من بگو . امام فرمود : " از آن كسان مباش كه آرزوی سعادت آخرت را دارد ولی بدون سعی و عمل ، و از آن كسان مباش كه میداند راهی كه میرود غلط و خطاست و میبايست توبه و بازگشت كند و میخواهد تصميم به توبه و بازگشت بگيرد ولی هميشه اين تصميم را به تأخير میاندازد به خيال اينكه هنوز وقت زياد است و فرصت باقی است ، هنگام سخن گفتن زاهدانه سخن میگويد ، همه از فنا و زوال ماديات و دوام و بقای معنويات دم میزند و میگويد " دنيا نيرزد آنكه پريشان كنی دلی " و انسان نبايد گوهر نفيس جان خود را به امور پست و حقير مادی بفروشد ، ولی همينكه از سخن به عمل میآيد حريصانه و طمع كارانه عمل میكند و تمام سخنان زاهدانه و عارفانه خود را از ياد میبرد ، اگر دنيا به او رو بياورد هرگز سير نمیشود و هميشه فرياد " هل من مزيد " وی بلند است و اگر دنيا به او پشت كرد و محروم شد نمیتواند عزت و آزاد منشی خود را در