نعمت زبان و نطق
بسم الله الرحمن الرحيم نعمت الهی هر اندازه بزرگتر بوده باشد ، شكر و سپاسگزاری بيشتری را ايجاب میكند . معنای شكر كردن ذات اقدس الهی اين نيست كه مانند مردمان متملق و چرب زبان فقط زبان خود را با لفظ " شكر " و " سپاس " گردش بدهيم ، بايد اولا احساس شكر و امتنان در قلب ما پيدا شود و ثانيا بايد توجه داشته باشيم كه كسی كه ما میخواهيم شكر او را بجا آوريم ذات مقدس خداوند است كه از مخلوقات خود بی نياز است ، نه شكر زبانی و نه امتنان قلبی ما هيچكدام نمیتواند سودی برای خداوند متعال داشته باشد . شكر واقعی يك نعمت به اين است كه ما بدانيم وظيفه و تكليفی كه در مورد آن نعمت و موهبت داريم چيست ، همان وظيفه و همان تكليف را بجا بياوريم . وظيفه و تكليف ما نسبت به يك نعمت از نعمتهای پروردگار چيزی جز اين نيست كه خداوند طرز استفاده صحيح و معقول از آن نعمت و موهبت را تحت عنوان " وظيفه " و به نام " تكليف " به ما آموخته است . مثلا يكی از نعمتهای بزرگ پروردگار نسبت به ما آدميان