ببخشند ، پس آنچه من نام " بخشش " روی آن گذاشتهام بخشش نيست ،
معاوضه و معامله است ، در عوض بذل آبروی كسی چيزی به او بخشيدهام . بعد
فرمود : كسی كه اينچنين فكری داشته باشد و منتظر باشد كه محتاجان در خانه
او را بزنند و يا در كوچه و بازار جلو او را بگيرند تا او دست كمك به
سوی آنها دراز كند او در دعای خود هنگامی كه میگويد : " « اللهم اغفر
للمؤمنين و المؤمنات » " دروغگو است ، زيرا كسی كه از كوچك ترين متاع
دنيوی نسبت به ديگران بخل بورزد چگونه ممكن است به آسانی برای ديگران
تمنای بهشت و سعادت ابدی نمايد .
در قرآن كريم سوره مباركه بقره آيات زيادی هست در موضوع انفاق مال در
راه خدا . انفاق و كمك به مستمندان و مصيبت زدگان و بلاديدگان در دنيا
هميشه بوده و هست ، موضوعی كه قرآن مجيد به آن اهميت میدهد رعايت
جنبههای معنوی و اخلاقی است ، زيرا اگر رعايت جنبههای روحی نشود ممكن
است زيان يك عمل از فايدهاش بيشتر باشد . جنبههای روحی كه بايد رعايت
شود بعضی مربوط به افراد انفاق كننده است و بعضی مربوط به روح افراد
مستمند و بيچاره ای است كه میخواهند از آن كمكهای بهره ببرند . جنبه
مربوط به روحيه انفاق كنندگان اين است كه بايد خالی از هر نوع ريا و
تظاهر و خودنمايی باشد ، بايد صرفا جنبه همدردی داشته باشد ، بايد عمل
انفاق صرفا منبعث از ايمان و وجدان زنده و حساس شخص بوده باشد ، كه
پيغمبر اكرم فرمود : " مثل مسلمانان از لحاظ همدردی و حساسيت نسبت به
يكديگر مثل يك بدن است كه چون عضوی به درد میآيد همه اعضای ديگر با تب
و بی خوابی اظهار بی تابی
|