شناوری در دريای حادثات ، لختی و برهنگی است بلی ، كسی كه نمی‏خواهد در
شط حادثات واقع شود بلكه می‏خواهد در كنار اجتماع زندگی كند و نه در متن‏
اجتماع ، نمی‏خواهد اجتماع خودش را اصلاح كند ، اين شخص هر جور دلش‏
می‏خواهد لباس بپوشد ، ولی آنكه می‏خواهد در دريای اجتماع بيفتد ، بايد
اول برهنه بشود و بعد بيفتد با تعلقات زياد نمی‏شود به دريای اجتماع وارد
شد و اجتماع را رهبری كرد .
علی‏بن ابيطالب عليه السلام شخصا چگونه زندگی می‏كرد ؟ ايشان در آن خطبه‏
معروف ، پيغمبران عظام را چنين توصيف می‏كنند : زندگی آنها ساده بود ،
حتی آن پيغمبرانی كه سلطنت می‏كردند ، مثل داوود پيغمبر عليه السلام و
سليمان پيغمبر عليه السلام داوود با آنهمه قدرت و ممكنتی كه داشت زندگی‏
شخصی او ساده بود ، زره می‏بافت و همان زرهی را كه به دست خودش بافته‏
بود در بازار می‏فروخت و از اين طريق زندگی می‏كرد درباره حضرت عيسی مسيح‏
می‏فرمايد : « دابته رجلاه » ( 1 ) . حضرت عيسی آنچنان آزاد و ساده زندگی‏
می‏كرد كه مركب او دو پايش ، و ابزار او دو دستش بود « سراجه بالليل‏
القمر » ( 2 ) ، چراغ شب او ماه بود حضرت عيسی حتی اسير چراغ و مركب‏
هم نبود همه پيغمبران الهی چنين بودند آنها چنين زندگی می‏كردند كه‏
می‏توانستند جامعه خودشان را رهبری كنند .
پس آن زهدی كه فلسفه دار است ، چنين زهدهائی است نه آن زهدی كه بر
مبنای تصور تضاد لذت دنيا و آخرت يا تصور تضاد

پاورقی :
2 - 1 - نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه 159 ، صفحه 507 و 508.