بازار مصرفی برای كالاهای خود استفاده كند و منابع زيرزمينی آنها را به‏
يغما برد
بعضی از جنگها و مبارزه ها هم جنبه اعتقادی و ايدئولوژيكی دارد و چون‏
حامل يك فكر و عقيده و ايدئولوژی است می‏خواهد مانع را از سر راه عقيده‏
اش بردارد ، يا اينكه می‏خواهد راهی پيدا كند تا عقيده اش را در دنيا
تبليغ كند علی عليه السلام تصريح می‏كند كه جنگهای صدر اسلام ماهيت‏
ايدئولوژيكی داشت : « و حملوا بصائرهم علی اسيافهم » ( 1 ) ، آنها
بصيرتها و دركها و آگاهيهای خود را روی شمشيرهای خودشان حمل می‏كردند ،
يعنی می‏خواستند با اين شمشيرها به مردم آگاهی بدهند نه چيز ديگری از مردم‏
چيزی نمی‏خواستند بگيرند ، می‏خواستند بدهند آنچه را هم می‏خواستند بدهند
بصيرت و آگاهی بود اگر می‏گوئيم پيامبران پيروز هستند مقصود پيروزی نظامی‏
نيست ما اگر مبارزه حسين بن علی عليه السلام را با لشكريان يزيد و ابن‏
زياد از جنبه نظامی يعنی از نظر ظاهری و صوری در نظر بگيريم امام حسين‏
شكست خورد و آنها پيروز شدند اما اگر ماهيت قضيه را در نظر بگيريم فكری‏
و اعتقادی است يعنی حكومت يزيد سمبل جريانی بود كه می‏خواست فكر اسلامی‏
را از بين ببرد و امام حسين برای احياء فكر اسلامی جنگيد ، در اين صورت‏
بايد ببينيم آيا امام حسين به مقصودش رسيد يا نرسيد ؟
آيا توانست يك فكر را در دنيا زنده كند يا نتوانست ؟ می‏بينيم كه‏
توانست هزار و سيصد سال است كه اين نهضت هر سال يك پيروزی

پاورقی :
1 - نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه 150 ، صفحه . 460