بين دنيا و آخرت به آن شكل كه كارها را دو دسته كند ، قائل نيست .
از نظر اسلام تجارت يا زراعت می‏تواند مال دنيا باشد و می‏تواند مال‏
آخرت باشد يعنی وابستگی دارد به هدف شما ، اگر كار و كسب می‏كنيد ، از
راه مشروع آن وارد شويد ، تجارت اگر می‏كنيد نخواهيد ربا بخوريد ،
نخواهيد معامله تان غرری باشد ، نخواهيد بی‏انصافی كنيد ، بلكه تجارت‏
می‏كنيد برای اينكه توليد ثروت كنيد و خودتان را از ذلت و تكدی نجات‏
دهيد ، برای اينكه به جامعه خودتان خدمت كنيد ، برای اينكه قدرت‏
اقتصادی جامعه خودتان را افزايش دهيد ، از نظر اسلام اين ، عبادت است‏
زراعت و دامداری نيز اگر چنين باشد عبادت است بنابراين در اسلام اينها
از قلمرو آخرت بيرون نيستند ، تمام اينها برای انسانی كه هدفهای اسلامی‏
را می‏شناسد و دنبال هدفهای اسلامی می‏رود داخل در قلمرو عبادت است در
مقابل اين امور ، آنچه كه مكاتب ديگر آنها را عبادت می‏دانند نيز از نظر
اسلام جزء زندگی دنياست ، يعنی نماز و روزه نه تنها به درد آخرت می‏خورد
، به درد دنيا هم می‏خورد ، دعا نه تنها به درد آخرت می‏خورد ، به درد
دنيا هم می‏خورد ، و همچنانكه تجارت و زراعت می‏تواند به آخرت تعلق‏
داشته باشد عبادت هم برای زندگی دنيا مفيد است .
بنابراين زهد به اين معنی كه ما دو قلمرو در نظر بگيريم يكی برای دنيا
و ديگری برای آخرت ، در اسلام وجود ندارد اسلام گفته چه چيزی حلال است و
چه چيزی حرام ، گفته شراب حرام است ، شراب هم برای دنيای تو مضر است‏
و هم برای آخرت تو ، گفته قمار و ربا حرام است ، اينها هم برای دنيای‏
تو مضرند و هم برای آخرت