ايمان چيست ؟
در آن وقت ما شيعيان چه فكر میكرديم ، يعنی ائمه ما چه دستور میدادند ؟ ما از علی بن ابيطالب چه الهام میگرفتيم ؟ وقتی كه از ائمه ما سؤال میكنند كه ايمان چيست ؟ میفرمايند : « الايمان ، معرفة بالجنان و اقرار باللسان و عمل بالاركان » ( 1 ) . ايمان با سه چيز محقق میشود : اعتقاد قلبی ، اقرار به زبان ، و عمل با اعضا و جوارح اصلا ائمه ما عمل را جزو ايمان شمرده اند ، يعنی كسی كه عمل ندارد ايمان ندارد دلش را خوش نكند بگويد ايمان مجزای از عمل میتواند وجود داشته باشد اگر در قرآن میبينيد مؤمنين تمجيد شده اند ، خيال نكنيد مقصود كسانی است كه يك گرايش اعتقادی دارند ولی در برنامه عملی شركت ندارند خير در قرآن هر جا كه مؤمنين تمجيد شده اند ، يعنی كسانی كه شهادتين را میگويند و در دل اعتقاد دارند و با جوارح و اعضای خودشان عمل میكنند .شيعه و مرجئه گری
در آن وقت ، اين آسيب اختصاص به جناحی از اهل تسنن كه آنها را مرجئه میگفتند داشت ، ولی امروز اگر نگاه كنيد میبينيد همان دنيای تشيع كه در آن زمان در پرتو تعليمات ائمه خودش ، صدپاورقی : 1 - جامع الاخبار ، فصل هجدهم ، صفحه 42 و نظير اين روايت است رواياتی كه شيخ صدوق ( ره ) در خصال صفحه 178 - 179 و مرحوم مجلسی در بحارالانوار جلد 69 صفحه 64 الی 73 نقل كردهاند .