دو حادثه سبب شده است كه اربعين ، اربعين باشد :
يكی داستان ورود اولين زائر رسمی به زيارت اباعبدالله عليه السلام يعنی‏
روز ورود جابربن عبدالله انصاری از مدينه به كربلا برای زيارت ، و ديگر
اينكه بطور كلی زيارت حسين بن علی عليه السلام در اين روز مأثور است‏
يعنی اين روز ، روز زيارت مخصوص اباعبدالله است آمدن جابر به زيارت‏
تربت مقدس اباعبدالله و همچنين سنت زيارت كردن اباعبدالله از دور و
نزديك با زيارات مأثوره ای كه وارد شده است ، همه به منظور پيوند با
شهيدان است .
اول می‏خواستم درباره اين مطلب بحث كنم و فلسفه زيارت رفتنها و
زيارت كردنهای ا تحت همين عنوان بيان كنم ، ولی اين موكول شد به وقت‏
ديگر چون در اين چند روز گذشته در سه جلسه ای كه به مناسبت يادبود مصلح‏
بزرگ اسلامی ، اقبال پاكستانی در اينجا تأسيس شد ، قرار بر اين بود كه‏
يك بحث نيم ساعته ای تحت عنوان " اقبال و احياء فكری دينی " در همين‏
جلسه ايراد كنم كه نظر به اينكه وقت گذشت ، خودم تقاضا كردم كه موكول‏
به وقت ديگر باشد .
از طرفی ديگر ديدم بحث " اقبال و احياء فكر دينی " بحثی است كه با
نيم ساعت نمی‏توان آن را پايان داد ، و تجربه نشان داده است كه هر وقت‏
صحبت كوتاهی درباره اينگونه بحثها می‏شود ، به كلی مبهم و ناقص و
نامفهوم می‏شود لذا گفتيم پس باشد برای مجالهای بيشتر كه بايد در جلسات‏
متعدد در اين باره صحبت كرد ، تحت عنوان احياء تفكر اسلامی ، همان‏
موضوعی كه خود اقبال كنفرانس هايی تحت همين عنوان در پاكستان داده است‏
، كنفرانس های بسيار علمی و