حتی فيلسوفان قديم هم به اين قبيل مسائل فكر نمی‏كردند در مذهب بوده كه‏
عدالت مطرح شده ، مبارزه با ظلم مطرح شده ، راستی و درستی مطرح شده ،
برابری و برادری مطرح شده ، و اين بزرگترين دروغ و تهمت به تاريخ است .
من در يك سخنرانی تحت عنوان " حماسه حسينی " از بعضی روضه خوانها و
منبری ها انتقاد كردم ، گفتم اين حادثه عاشورا دارای دو صفحه است ، دو
چهره دارد : يك صفحه سياه و يك صفحه سفيد سكه ای است كه دورو دارد در
يك طرف ظلم و جنايت و بی‏رحمی و نامردمی و قساوت است قهرمان اين صفحه‏
ابن زياد است و عمر سعد و شمر و سنان بن انس و حرمله كوفی و همين طور
كه اين صفحه از سياه ترين صفحات تاريخ است ، طرف ديگر آن از درخشان‏
ترين صفحات تاريخ است در آن صفحه ، ما ايمان می‏بينيم و حقيقت و توكل و
مجاهدت و صبر و رضا .
قهرمانان اين صفحه خود امام حسين ، برادران امام حسين ، فرزندان امام‏
حسين ، برادرزادگان امام حسين و اصحاب امام حسين هستند اگر قسمتهای‏
زيبای اين صفحه را در مقابل قسمتهای زشت آن صفحه قرار دهيم ، نه تنها
كمتر نيست بلكه بر آن می‏چربد ولی بعضی منبريها مثل اينكه عادت دارند
صفحه سياه تاريخ عاشورا را برای مردم بازگو كنند گوئی اين تاريخ اساسا
صفحه سفيد ندارد ، مثل اينكه امام حسين و اصحاب و ياران او مردمی بودند
كه فقط نفله شدند ، افرادی بودند كه مظلوم واقع شدند و هيچ قهرمانی‏
نداشتند در حالی كه همان طور كه گفتيم قضيه دو طرف دارد و طرف زيبای آن‏
برطرف زشت آن