نشين شده ، حاضر نيست غذای خوب بخورد و اصرار دارد غذای نامطبوع بخورد
و لباس خيلی درشت بپوشد و از لذت دنيا كناره گيری كرده است .
حضرت علی عليه السلام فرمودند : « علی به » ( 1 ) . يعنی احضارش كنيد
. عاصم را آوردند ، حضرت با بيان عتاب آميزی به او فرمودند : « يا عدی‏
نفسه » ( 2 ) ای ستمگرك بر خود « لقد استهام بك الخبيث » ( 3 ) آيا
شيطان تو را گول زده است ؟ شيطان بر تو مسلط شده است ؟ چرا نعمتهای خدا
را رها كرده ای ؟ تو كوچكتر از اين هستی كه خدا از تو بازخواست كند كه‏
چرا از نعمتهای من استفاده كردی ، خدا نعمتها را برای استفاده كردن خلق‏
كرده است اين مرد جواب خيلی روشنی داشت ، گفت : « يا اميرالمؤمنين‏
هذا انت » ( 4 ) . شما كه اين حرف را به من می‏زنيد ، خودتان هم كه مثل‏
من زندگی می‏كنيد ، لباس من كه از لباس شما درشتتر نيست ، خوراك من از
خوراك شما پائينتر نيست من مثل شما زندگی می‏كنم ، فرمود : اشتباه كرده‏
ای ، من پيشوای خلقم و تو يكی از مأمومين هستی .
« ان الله تعالی فرض علی ائمة الحق ان يقدروا انفسهم بضعفة الناس كيلا
يتبيغ بالفقير فقره » ( 5 ) وظيفه پيشوايان و امامان و زمامداران امت‏
وظيفه ديگری است خداوند بر زمامداران حق واجب كرده است كه زندگی‏
خودشان را در سطح پائين ترين افراد قرار بدهند ، چون چشم توده مردم به‏
آنهاست ، برای اينكه با آنها همدردی كرده باشند ، برای اينكه تسكينی‏
برای آنها به وجود آورند و يك كمك

پاورقی :
5 - 1 - نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه 200 صفحه . 663