لقب زاهد را هم كه می‏بينيد به خيلی از افراد می‏دهند می‏گويند فلان كس آدم‏
بسيار زاهدی است وقتی كه می‏رويم سراغ زهد اين آدم ( البته اينجور آدمها
خوبی‏هائی هم دارند ) می‏بينيم زهد اين آدم فقط جنبه منفی دارد و بس ،
يعنی آدمی است كه در زندگی به كم قناعت می‏كند می‏گوئيم هر كسی كه در
زندگی به كم قناعت كند ، زاهد است ، ولی اينجور نيست .

زاهد به كم قناعت می‏كند ولی هر كم قناعتی زاهد نيست

جزء شرايط زاهد يكی همين است كه در زندگی شخصی و فردی خودش طوری باشد
كه به كم بتواند قناعت كند و اين فلسفه بسيار بسيار بزرگی دارد اما نه‏
هر كس كه به كم قناعت كرد او زاهد است اين مطلب را مقداری برايتان‏
توضيح می‏دهم ، زهد مربوط به مال و ثروت دنيا و حتی مربوط به مقامات‏
دنيوی است شما اگر بپرسيد كه در اسلام مال و ثروت دنيا خوب است يا بد
؟ جواب اين است كه مال و ثروت دنيا برای چه هدفی ؟ ثروت خودش قدرت‏
است ، پست و مقام هم قدرت است ، اين قدرت را شما برای چه هدف و
منظوری می‏خواهيد ؟ يك وقت جنابعالی آدمی هستيد بنده و اسير شهوات‏
خودتان ، می‏خواهيد به وسيله اين مال و ثروت كه قدرت است ، هوسهای فردی‏
و شخصی خودتان را اشباع كنيد ، اگر شما بنده هوای نفس باشيد ، هر چه را
در راه هوای نفس مصرف كنيد ، خواه مال و ثروت باشد ، خواه جاه و مقام‏
و خواه علم و يا عبادت و دين باشد ، هر چيزی كه در خدمت هوی و هوس‏
قرار بگيرد ، بد می‏شود . اما شما اگر اول