زهد عارف از نظر بوعلی سينا
بوعلی سينا میگويد : زهد عارف با زهد غير عارف فرق میكند میگويد : زهد العارف رياضة لهممه وقواه المتوهمة والمتخيلة ،
لهذا كسانی كه چنين توفيقاتی داشته اند و ما چنين اشخاصی را ديده ايم ،
به لذتهای مادی ای كه ما دل بسته ايم هيچ اعتنا ندارند چه مانعی دارد كه
من ذكر خيری از پدر بزرگوار خودم بكنم از وقتی كه يادم میآيد ( حداقل از
چهل سال پيش ) من میديدم اين مرد بزرگ و شريف هيچ وقت نمیگذاشت و
نمیگذارد كه وقت خوابش از سه ساعت از شب گذشته تأخير بيفتد شام را
سرشب میخورد و سه ساعت از شب گذشته میخوابد و حداقل دو ساعت به طلوع
صبح مانده و در شبهای جمعه از سه ساعت به طلوع صبح مانده بيدار میشود ،
و حداقل قرآنی كه تلاوت میكند يك جزء است و با چه فراغت و آرامشی نماز
شب میخواند حالا تقريبا صدسال از عمرش میگذرد و هيچ وقت من نمیبينم كه
يك خواب ناآرام داشته باشد و همان لذت معنوی است كه اين چنين نگهش
داشته يك شب نيست كه پدر و مادرش را دعا نكند يك نامادری داشته كه
به او خيلی ارادتمند است و ميگويد كه او خيلی به من محبت كرده است ،
شبی نيست كه او را دعا نكند يك شب نيست كه تمام خويشاوندان و ذيحقان
و بستگان دور و نزديكش را ياد نكند اينها دل را زنده میكند آدمی كه
بخواهد از چنين لذتی بهره مند شود ، ناچار از لذتهای مادی تخفيف میدهد
تا به آن لذت عميق تر الهی معنوی برسد .
زهد عارف از نظر بوعلی سينا بوعلی سينا میگويد : زهد عارف با زهد غير عارف فرق میكند میگويد : زهد العارف رياضة لهممه وقواه المتوهمة والمتخيلة ، |