پاورقی : 5 - 1 - نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه 200 صفحه . 663
نشين شده ، حاضر نيست غذای خوب بخورد و اصرار دارد غذای نامطبوع بخورد
و لباس خيلی درشت بپوشد و از لذت دنيا كناره گيری كرده است .
حضرت علی عليه السلام فرمودند : « علی به » ( 1 ) . يعنی احضارش كنيد
. عاصم را آوردند ، حضرت با بيان عتاب آميزی به او فرمودند : « يا عدی
نفسه » ( 2 ) ای ستمگرك بر خود « لقد استهام بك الخبيث » ( 3 ) آيا
شيطان تو را گول زده است ؟ شيطان بر تو مسلط شده است ؟ چرا نعمتهای خدا
را رها كرده ای ؟ تو كوچكتر از اين هستی كه خدا از تو بازخواست كند كه
چرا از نعمتهای من استفاده كردی ، خدا نعمتها را برای استفاده كردن خلق
كرده است اين مرد جواب خيلی روشنی داشت ، گفت : « يا اميرالمؤمنين
هذا انت » ( 4 ) . شما كه اين حرف را به من میزنيد ، خودتان هم كه مثل
من زندگی میكنيد ، لباس من كه از لباس شما درشتتر نيست ، خوراك من از
خوراك شما پائينتر نيست من مثل شما زندگی میكنم ، فرمود : اشتباه كرده
ای ، من پيشوای خلقم و تو يكی از مأمومين هستی .
« ان الله تعالی فرض علی ائمة الحق ان يقدروا انفسهم بضعفة الناس كيلا
يتبيغ بالفقير فقره » ( 5 ) وظيفه پيشوايان و امامان و زمامداران امت
وظيفه ديگری است خداوند بر زمامداران حق واجب كرده است كه زندگی
خودشان را در سطح پائين ترين افراد قرار بدهند ، چون چشم توده مردم به
آنهاست ، برای اينكه با آنها همدردی كرده باشند ، برای اينكه تسكينی
برای آنها به وجود آورند و يك كمك
پاورقی : 5 - 1 - نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه 200 صفحه . 663 |