باشد كه اگر من كار بد بكنم ، خدا به كار بد من كار ندارد ولی اگر كار
خوب بكنم چند برابر جزای خوب می‏دهد ، اساسا مال يهوديها بود ، و قرآن‏
زياد اين را نقل می‏كند اينها می‏گفتند ما هر چه گناه بكنيم ، هر چه كار بد
بكنيم ، به جهنم نمی‏رويم ما نژاد ممتاز هستيم فرضا اگر به جهنم برويم ،
يك تشريفاتی است و بعد از چند روزی خلاص می‏شويم ، بهشت مال ماست « و
قالوا لن تمسنا النار الا اياما معدودش » ( 1 ) ببينيد قرآن در اينجا
چگونه بحث می‏كند .
در تفاسير وارد شده است كه در مدينه ، هم يهودی بود ، هم مسيحی و هم‏
مسلمان در ميان عده ای از مسلمانان و مسيحيان و يهوديان اختلاف می‏شود ،
مسلمانها می‏گويند ما حالا كه مسلمان شديم ملت ممتاز هستيم و خدا برای ما
امتياز قائل است و هر كار بدی بكنيم خدا از ما می‏گذرد ، مسيحی‏ها هم‏
می‏گويند خير ، ما چنين هستيم و يهوديها هم همين را می‏گويند ببينيد قرآن‏
چه جور جواب می‏دهد : « ليس بأمانيكم و لا امانی اهل الكتاب من يعمل سوء
يجز به »( 2 ) . نه مطلب آنطوری است كه شما مسلمان ها آرزو كرديد (
مخاطبش مسلمانهاست ) و آرزويش را در دلتان پرورانديد ، و نه آنطور
است كه اهل كتاب خيال كردند و آرزويش را در دلشان پروراندند خدا با
هيچكس خويش و قومی ندارد ، « من يعمل سوء يجز به »( 3 ) ، هر كسی كار
بد بكند خداوند به او كيفر خواهد داد ببينيد قرآن چگونه و با چه صراحتی‏
اين خيال را كه مقدمه انحطاط مسلمانان بود از سرشان بيرون آورد فرمود
برويد عمل خودتان را تصحيح كنيد .

پاورقی :
1 - سوره بقره ، آيه . 80
3 - 2 - سوره نساء ، آيه . 123