پاورقی : 1 - نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه 150 ، صفحه . 460
بازار مصرفی برای كالاهای خود استفاده كند و منابع زيرزمينی آنها را به
يغما برد
بعضی از جنگها و مبارزه ها هم جنبه اعتقادی و ايدئولوژيكی دارد و چون
حامل يك فكر و عقيده و ايدئولوژی است میخواهد مانع را از سر راه عقيده
اش بردارد ، يا اينكه میخواهد راهی پيدا كند تا عقيده اش را در دنيا
تبليغ كند علی عليه السلام تصريح میكند كه جنگهای صدر اسلام ماهيت
ايدئولوژيكی داشت : « و حملوا بصائرهم علی اسيافهم » ( 1 ) ، آنها
بصيرتها و دركها و آگاهيهای خود را روی شمشيرهای خودشان حمل میكردند ،
يعنی میخواستند با اين شمشيرها به مردم آگاهی بدهند نه چيز ديگری از مردم
چيزی نمیخواستند بگيرند ، میخواستند بدهند آنچه را هم میخواستند بدهند
بصيرت و آگاهی بود اگر میگوئيم پيامبران پيروز هستند مقصود پيروزی نظامی
نيست ما اگر مبارزه حسين بن علی عليه السلام را با لشكريان يزيد و ابن
زياد از جنبه نظامی يعنی از نظر ظاهری و صوری در نظر بگيريم امام حسين
شكست خورد و آنها پيروز شدند اما اگر ماهيت قضيه را در نظر بگيريم فكری
و اعتقادی است يعنی حكومت يزيد سمبل جريانی بود كه میخواست فكر اسلامی
را از بين ببرد و امام حسين برای احياء فكر اسلامی جنگيد ، در اين صورت
بايد ببينيم آيا امام حسين به مقصودش رسيد يا نرسيد ؟
آيا توانست يك فكر را در دنيا زنده كند يا نتوانست ؟ میبينيم كه
توانست هزار و سيصد سال است كه اين نهضت هر سال يك پيروزی
پاورقی : 1 - نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه 150 ، صفحه . 460 |