كه موضوع هر علم آن است كه در آن علم بحث از عوارض ذاتی آن ( موضوع )
بشود . و البته ملاك تشخيص عوارض ذاتی از عوارض غريب را هم بيان‏
كرده‏اند . مثلا در بحث فاعل ( از دستور زبان و نحو ) صحبت از عوارض‏
ذاتی كلمه می‏شود ، در مفعول و منصوبات نيز همينطور ، ولی اگر ما از كلمه‏
بطور اعم سخن گفتيم ( نه از حيث اعراب و بنا ) در اينجا از عوارض ذاتی‏
( نسبت به اعراب و بنا ) خارج شده و عوارض غريب مطرح می‏شود و مثلا اگر
به ساختمان و صيغه كلمه توجه كنيم علم صرف حاصل می‏شود و هر چه كه موضوع‏
صرف باشد برای نحو حكم عوارض غريب را پيدا می‏كند و بالعكس . و نيز
اگر از جهت وزن و فصاحت و بلاغت به كلام بنگريم علوم جداگانه تأسيس‏
می‏شود .