ذات ، انسان است و در مقامی غير از مقام ذات ، عالم است . و غالب‏
توصيفاتی كه داريم از همين نوع است كه موصوف ، صفت را در مقامی زائد
بر ذات دارد . اما حيوان ناطق چطور ؟ آيا انسان كه حيوان ناطق است به‏
اين معنی است كه در ذات خود ، حيوان است و در مقامی غير از مقام ذات‏
دارای ناطقيت است ؟ و يا اينكه به اين معنی است كه حيوان است و در
همان مرتبه ذات ، ناطق است ، يعنی حيوانی است كه همان وجود او وجود
ناطقيت است نه اينكه له وجود و للناطقيه وجود ؟