فصل چهارم - قسمت اول
مقدمه
ترتيب استدلال پيرامون مسائل الهيات بالمعنی الاخص در كتابهای فلاسفهای چون بوعلی به اين صورت است كه : در مرتبه اول منتهی شدن ممكنات به يك علت فاعلی اولی را اثبات میكنند . به عبارت ديگر اول واجبالوجود را اثبات میكنند . يعنی اثبات میشود كه هر ممكنالوجودی به واجبالوجود منتهی میشود . اما مسائل ديگری مثل اينكه آيا واجبالوجود واحد است يا كثير ، و اگر كثير است متناهی است يا غيرمتناهی ، در اينجا مطرح نمیشود . امكان دارد كه كسی ادعا كند ممكنات عالم بینهايت است و هر ممكنی به واجبالوجودی منتهی میشود ، يا بگويد انواع عالم نامتناهی است و هر نوعی به يك واجبالوجود منتهی میشود . [ طرح اين مسائل ربطی به اثبات واجبالوجود ندارد و بعد از آن مطرح میگردد ] .