فصل پنجم - قسمت دوم
درباب توحيد ، چهار نوع توحيد يا چهار مرحله توحيد ذكر میكنند : يكی توحيد ذات ، كه گفته میشود لاندله ، ديگری توحيد صفات ، ديگری توحيد در افعال كه خداوند در فاعليت شريك ندارد ، و بالاخره توحيد در عبادت . ممكن است كسی فكر كند كه توحيد در عبادت مربوط به انسان است ، انسان است كه فقط بايد خدا را عبادت كند ، سه تای اول مربوط به شناخت خدا است و چهارمی مربوط به انسان است . ولی همين توحيد در عبادت هم در عين ارتباط به انسان مربوط به خدا میشود . زيرا میخواهيم بگوئيم غير از ذات پروردگار هيچ ذات ديگری استحقاق و شايستگی پرستش را ندارد .برهان دوم در توحيد واجبالوجود
بعد از برهان تشخص ، شيخ راه ديگری را وارد شده است . میگويد : ملاك تعدد و تكثر چيست ؟ آيا میشود ما در موردی قائل به كثرت بشويم و بگوئيم كه مثلا دو چيز وجود دارد ، در حاليكه هيچ گونه اختلافی ميان آن دو نيست ؟