فصل دوم - قسمت اول تعبير " كون شی‏ء من شی‏ء "

مقدمه

بحث ما اساسا درباره تناهی علل و از جمله تناهی علل مادی است . فصل‏
پيش درباره تنقيح محل بحث بود . ( روشن شد ) كه اگر ما می‏گوئيم علل‏
مادی متناهی است مقصود چيست ، برای اينكه با موارد ديگر اشتباه نشود .
آنگاه شيخ به پيروی از ارسطو علت مادی را با چنين تعبيری بيان كرد : "
كون شی‏ء من شی‏ء " . علت مادی را به شيئی تعبير كردند كه يتكون منه شی‏ء
. لهذا بعد از اين تعبير اين بحث را پيش گرفتند كه اين تعبير به چند
مورد اطلاق می‏شود :
گاهی وقتها در موردی اطلاق می‏شود كه بين شی‏ء اول و شی‏ء متكون منه فقط
رابطه بعديت برقرار است . گفتيم كه اين مورد از محل كلام ما خارج است .
( موارد ديگری نيز بيان كرد كه در مباحث گذشته مطرح شد ) . پس آن فصل‏
برای تقرير و تنقيح محل نزاع بود .