نظريه صواب
نظريه سوم اين است كه ذات و صفات وحدت دارند ، ذات و صفات عينيت دارند ، يعنی ذات واجبالوجود حقيقة و بدون هيچ گونه شائبه مجازی مصداق علم هم واقعا هست . يعنی ذاتش حقيقت علم است و در همان حال حقيقت قدرت است و در همان حال حقيقت حيات است . علم و قدرت و حيات اموری هستند . كه حتی در ممكنات هم به يك معنا كثرت ندارند و اگر هم فرضا بتوانيم كثرتی برای آنها در ممكنات فرض كنيم ولی هيچ مانعی ندارد كه در مرتبه ذات واجبالوجود همه يك حقيقت داشته باشند ، يعنی آن حقيقت در آن واحد هم حقيقت علم است و هم حقيقت حيات است و هم حقيقت قدرت است و هم حقيقت اراده است و هم حقيقت سمع است و هم حقيقت بصر است . يك ذات در آن واحد عين همه حقايق است . اين يكی از آن مسائل خيلی عالی و خوب فلسفه است كه بايد با حساب و دقيق در آن وارد شد تا كمكم حل بشود . پس در اينجا سه نظريه داشتيم : نظر اشاعره ، نظر منسوب به معتزله [ و نظريه