صور مفارقهای كه موجود در آستان ربوبی هستند . [ اما شق سوم : يا موجودند
در عقل يا نفسی ] ، و آنگاه كه حق تعالی اين صور را تعقل میكند ، در اين
حال تعقل میكند ، در اين حال تعقل میكند كه اينها مرتسم هستند . در يكی
از اين دو . البته " آنگاه " در اينجا به معنی زمانی نيست . . . ( 1 )
. . . [ قرآن میفرمايد : ] " « ما أصاب من مصيبة فی الارض و لا فی
أنفسكم الا فی كتاب من قبل أن نبرأها ان ذلك علی الله يسير »" ( 2 )
اين تعبيرات نشان میدهد كه همه اينها در يك كتابی در يك جای ديگر هست
. در مورد قيامت نيز آمده است كه : " « هذا كتابنا ينطق عليكم بالحق
انا كنا نستنسخ ما كنتم تعملون »" ( 3 ) . كأنه مثل اين كه ملائكه
میگويند آنچه را شما انجام میداديد ما استنساخ میكرديم ، يعنی از روی آن
يك نسخه ديگر مینوشتيم . اين تعبير هم مثل اين كه نشان میدهد كه قبلا
اينها در جائی مكتوب بوده كه شما چنين میكرديد و ما آنجا از روی همان
نسخه مینوشتيم ، مثلا يك نسخه تكوينی بوده .
ادامه توضيح متن
پس آن عقل يا نفس مانند موضوع آن صور میباشد ، و آن صور معقول آن عقل
يا نفس میباشند . ضمير " له " به يكی از " أيهما " ، كه عقل يا نفس
باشد ، برمیگردد ، [ و معقول برای اول هستند از آن جهت كه آنها از او
هستند ] . و ذات حق تعالی از ذات خودش ، مبدئيت خودش از برای آنها
را تعقل میكند . يعنی اين كه حق تعالی مبدأ صور اوليه است و ذات خودش
را تعقل میكند ، و چون ذاتش علت تامه از برای آنها است ، قهرا عليت و
مبدئيت خودش از برای آنها را تعقل
پاورقی :
1 - [ حدود سه چهار دقيقه از مطالب استاد ضبط نشده است ] .
2 - سوره حديد / . 22
3 - سوره جاثيه / . 29