عادت زنانگی

به عقيده بعضی حجاب و خانه نشينی زن ريشه روانی دارد . زن از ابتدا در
خود نسبت به مرد احساس حقارت می‏كرده است از دو جهت : يكی احساس‏
نقص عضوی نسبت به مرد ، ديگری خونروی ماهانه و حين زايمان و حين ازاله‏
بكارت .
اينكه عادت ماهانه نوعی پليدی و نقص است ، فكری است كه از قديم در
ميان بشر وجود داشته است و به همين دليل زنان در ايام عادت مانند يك‏
شی‏ء پليد در گوشه‏ای محبوس بوده‏اند و از آنها دوری و اجتناب می‏شده است‏
.
شايد به همين علت است كه از پيغمبر اكرم درباره اين عادت سؤال شد .
ولی آيه‏ای كه در پاسخ اين سؤال نازل شد اين نبود كه حيض پليدی است و زن‏
حائض پليد است و با او معاشرت نكنيد ، پاسخ رسيد كه نوعی بيماری تن‏
است و در حين آن بيماری از همخوابگی احتراز كنيد ( نه از معاشرت ) :
« يسئلونك عن المحيض قل هو اذی فاعتزلوا النساء فی »