يعنی علی عليه السلام فرمود : نگاه به سر زنان اهل ذمه جايز است .
در اين مسأله كه نظر به زنان اهل كتاب جايز است ، فقهاء و مجتهدين ،
متفق می‏باشند .
الا اينكه جمعی از فقهاء قيدی را اضافه كرده‏اند و آن اينست كه بايد به‏
مقداری كه در زمان پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله بين خود اهل ذمه‏
متداول بوده است اكتفاء كرد ، يعنی بايد ديد چه مقدار را در آن زمانها
نمی پوشانيده‏اند ، نگاه كردن به همان مقدار جايز است ( آن هم بدون تلذذ
و ريبه ) و اما اين اندازه كه در اين زمانها برهنه شده‏اند ، نگاه به آن‏
جايز نيست .
ولی عقيده ديگران اينست : هر اندازه از بدن آنها كه معمولا خودشان در
مع عام نمی‏پوشند نظر به آن مانعی ندارد ، هر چند در زمان پيغمبر اكرم‏
كمتر از آن را باز می‏گذاشته‏اند .
ه - در مورد زنان بيابان نشين :
« عباد بن صهيب : سمعت اباعبدالله عليه السلام يقول : لا بأس بالنظر
الی رؤوس نساء اهل تهامة و الاعراب و اهل السواد و العلوج لانهم اذا نهوا
لا ينتهون » ( 1 ) .
يعنی حضرت صادق عليه السلام فرمود نگاه كردن به سر زنان تهامه ، باديه‏
نشينان ، دهاتيهای حومه ( 2 ) و علج‏ها ( غير عربهای بيسواد

پاورقی :
1 - وسائل جلد 3 ، صفحه . 26
2 - در متن حديث " اهل سواد " تعبير شده است . سواد ، قراء و
كشتزارهای اطراف شهر را می‏گويند ، و شايد علت اينكه سواد ناميده می‏شود
اين باشد كه به علت >