شما نخريسی می‏كنيم ، فرزندان شما را تربيت می‏كنيم . چگونه است كه ما در
زحمتها شريك شما مردان هستيم اما در وظائف بزرگ و مقدس و كارهای پر
اجر و پاداش شركت نداريم و از همه آنها محروميم ؟ "
رسول اكرم نگاهی به اصحاب كرد و فرمود :
" آيا تاكنون از زنی سخنی به اين خوبی و منطقی بدين رسائی در امور دين‏
شنيده‏ايد " ؟
يكی از اصحاب گفت :
" خيال نمی‏كنم اين سخن از خود اين زن باشد " .
رسول خدا به جواب اين مرد اعتنا نكرد . رو كرد به اسماء و فرمود :
" ای زن آنچه می‏گويم درست فهم كن و به زنانی كه ترا فرستاده‏اند نيز
حالی كن . پنداشتی كه هر كه مرد شد به واسطه اين كارها كه بر شمردی توفيق‏
اجر و پاداش و فضيلت را می‏يابد و زنان محرومند ؟ خير چنين نيست . زن‏
اگر خوب خانه‏داری و شوهرداری كند ، نگذارد محيط پاك خانه با غبار
كدورت آلوده شود ، اجر و پاداش و فضيلت و توفيقش معادل است با همه‏
آن كارها كه مردان انجام می‏دهند " .
اسماء زنی با ايمان بود و تقاضای او و زنان همفكرش از عمق ايمانشان بر
می‏خاست نه از شهوات برانگيخته شده كه غالبا امروز می‏بينيم . او و
همفكرانش نگران اين بودند مبادا وظائفی كه به عهده آنان واگذار شده قدر
و قيمتی نداشته باشد و همه وظائف مقدس و قدر و قيمت‏دار به مردان‏
اختصاص يافته باشد . او و همفكرانش تقاضای مساوات زنان و مردان را
داشتند . اما در چه ؟ در ربودن گوی فضيلت و انجام وظيفه مقدس . چيزی كه‏
در مخيله آنان هم خطور نمی‏كرد اين بود كه شهوات فردی را نام " حقوق "