نبايد پيامبر را آزار دهيد و نه زنان او را پس از درگذشت پيغمبر به زنی‏
بگيريد ، كه اين كارها در نزد خدا بزرگ است .
در اين آيه ، كلمه " حجاب " ذكر شده است . همانطوری كه قبلا گفتيم‏
در كلمات قدماء هر جا سخن از آيه حجاب است مقصود همين آيه است .
دستور حجاب كه در اين آيه است غير از دستور " پوشش " است كه مورد
بحث ما می‏باشد . دستوری كه در اين آيه ذكر شده است راجع به سنن‏
خانوادگی و رفتاری است كه انسان بايد در خانه ديگران داشته باشد . طبق‏
اين دستور ، مرد نبايد وارد جايگاه زنان شود ، بلكه اگر چيزی می‏خواهد و
مورد احتياج اوست بايد از پشت ديوار صدا بزند . اين مسأله ربطی به بحث‏
" پوشش " كه در اصطلاح فقه نيز تحت عنوان " ستر " نه " حجاب "
ناميده می‏شود ، ندارد .
جمله : " « ذلكم اطهر لقلوبكم و قلوبهن »" مانند جمله : " « و ان‏
يستعففن خير لهن »" كه در آيه 61 از سوره نور آمده است ، دلالت می‏كند
كه هر اندازه مرد و زن جانب ستر و پوشش و ترك برخوردهائی كه مستلزم‏
نظر است رعايت نمايند به تقوا و پاكی نزديكتر است . همانطور كه گفتيم‏
: رخصتهای تسهيلی و ارفاقی كه به حكم ضرورت داده شده است ، نبايد رجحان‏
اخلاقی ستر و پوشش و ترك نظر را از ياد ببرد .