خويش آشكار نكنند مگر برای شوهران ، يا پدران ، يا پدر شوهران ، يا
پسران ، يا پسر شوهران ، يا برادران ، يا برادر زادگان ، يا خواهرزادگان‏
، يا زنان ، يا مملوكانشان ، يا مردان طفيلی كه حاجت به زن ندارند ، يا
كودكانی كه از راز زنان آگاه نيستند ( يا بر كامجوئی از زنان توانا
نيستند ) و پای به زمين نكوبند كه زيورهای مخفيشان دانسته شود . ای گروه‏
مؤمنان همگی به سوی خداوند توبه بريد ، باشد كه رستگار شويد .
مفاد آيه اول و دوم اينست كه مؤمنين نبايد سرزده و بدون اجازه به خانه‏
كسی داخل شوند . در آيه سوم مكانهای عمومی و جاهائی كه برای سكونت نيست‏
از اين دستور استثناء می‏گردد . سپس دو آيه ديگر مربوط به وظائف زن و
مرد است در معاشرت با يكديگر كه شامل چند قسمت است :
1 - هر مسلمان ، چه مرد و چه زن ، بايد از چشم چرانی و نظر بازی‏
اجتناب كند .
2 - مسلمان ، خواه مرد يا زن ، بايد پاكدامن باشد و عورت خود را از
ديگران بپوشد .
3 - زنان بايد پوشش داشته باشند و آرايش و زيور خود را بر ديگران‏
آشكار نسازند و در صدد تحريك و جلب توجه مردان برنيايند .
4 - دو استثناء برای لزوم پوشش زن ذكر شده كه يكی با جمله " « و لا
يبدين زينتهن الا ما ظهر منها »" بيان شده است و نسبت به عموم مردان‏
است و ديگری با جمله " « و لا يبدين زينتهن الا لبعولتهن »الخ " ذكر
شده و نداشتن پوشش را برای زن نسبت به