كند و تصميم بگيرد همينكه از كنار همسر خود بيرون آمد و پا به درون
اجتماع گذاشت ، ديگر درباره اين مسائل نينديشد ، قطعا در اين صورت بهتر
میتواند فعال باشد تا اينكه همه فكرش متوجه اين زن و آن دختر و اين قدر
و بالا و اين طنازی و آن عشوهگری باشد و دائما نقشه طرح كند كه چگونه با
فلان خانم آشنا شود .
آيا اگر زن ساده و سنگين به دنبال كار خود برود برای اجتماع بهتر است
يا آنكه برای يك بيرون رفتن چند ساعت پای آئينه و ميز توالت وقت خود
را تلف كند و زمانی هم كه بيرون رفت تمام سعيش اين باشد كه افكار
مردان را متوجه خود سازد و جوانان را كه بايد مظهر اراده و فعاليت و
تصميم اجتماع باشند به موجوداتی هوسباز و چشم چران و بی اراده تبديل كند
؟
عجبا ! به بهانه اينكه حجاب ، نيمی از افراد اجتماع را فلج كرده است
، با بی حجابی و بیبند و باری نيروی تمام افراد زن و مرد را فلج كردهاند
. كار زن پرداختن به خودآرايی و صرف وقت در پای ميز توالت برای بيرون
رفتن ، و كار مرد چشم چرانی و شكارچيگری شده است .
در اينجا بد نيست متن شكايت مردی را از زنش كه در يكی از مجلات
زنانه درج شده بود ذكر كنم تا معلوم شود اوضاع حاضر ، زنان را به صورت
چه موجوداتی در آورده است .
در آن نامه چنين نوشته است :
" زنم در موقع خواب به يك دلقك درست و حسابی مبدل میگردد . موقع
خواب
برای اينكه موهايش خراب نشود يك كلاه توری بزرگ به سرش میبندد .
بعد لباس خواب میپوشد . در اين موقع است كه
|