عادت زنانگی
به عقيده بعضی حجاب و خانه نشينی زن ريشه روانی دارد . زن از ابتدا در خود نسبت به مرد احساس حقارت میكرده است از دو جهت : يكی احساس نقص عضوی نسبت به مرد ، ديگری خونروی ماهانه و حين زايمان و حين ازاله بكارت . اينكه عادت ماهانه نوعی پليدی و نقص است ، فكری است كه از قديم در ميان بشر وجود داشته است و به همين دليل زنان در ايام عادت مانند يك شیء پليد در گوشهای محبوس بودهاند و از آنها دوری و اجتناب میشده است . شايد به همين علت است كه از پيغمبر اكرم درباره اين عادت سؤال شد . ولی آيهای كه در پاسخ اين سؤال نازل شد اين نبود كه حيض پليدی است و زن حائض پليد است و با او معاشرت نكنيد ، پاسخ رسيد كه نوعی بيماری تن است و در حين آن بيماری از همخوابگی احتراز كنيد ( نه از معاشرت ) : « يسئلونك عن المحيض قل هو اذی فاعتزلوا النساء فی »