" الجلباب خمار المرأه الذی يغطی رأسها و وجهها اذا خرجت لحاجة .
يعنی جلباب عبارت است از روسری ای كه در موقع خروج از منزل به كار
برده میشود و سر و صورت را با آن میپوشانند " .
ولی ضمن تفسير آيه میگويد :
" ای قل لهولاء فليسترن موضع الجيب بالجلباب و هو الملائة التی تشتمل
بها المرأه يعنی مقصود اينست كه با روپوشی كه زن به خود میگيرد محل
گريبان را بپوشاند " .
بعد میگويد :
" و گفته شده است كه جلباب همان چارقد است و مقصود آيه اينست كه
زنان آزاد در وقت بيرون رفتن پيشانيها و سرها را بپوشانند " .
چنانكه ملاحظه میفرمائيد معنی جلباب از نظر مفسران چندان روشن نيست .
آنچه صحيحتر به نظر میرسد اينست كه در اصل لغت ، كلمه جلباب شامل هر
جامه وسيع میشده است ، ولی غالبا در مورد روسريهائی كه از چارقد بزرگتر
و از ردا كوچكتر بوده است به كار میرفته است . ضمنا معلوم میشود دو نوع
روسری برای زنان معمول بوده است : يك نوع روسريهای كوچك كه آنها را
خمار يا مقنعه میناميدهاند و معمولا در داخل خانه از آنها استفاده
میكردهاند . نوع ديگر روسريهای بزرگ كه مخصوص خارج منزل بوده است .
اين معنی با رواياتی كه در آنها لفظ جلباب ذكر شده است نيز سازگار است
، مانند روايت عبيدالله حلبی كه در تفسير آيه 61 سوره نور نقل كرديم .
مضمونش اين بود كه در مورد زنان سالخورده جايز است خمار و جلباب را
كنار بگذارند و نگاه به موی آنها مانعی ندارد . از اين جمله فهميده میشود
كه
|