میگردند . وقتی كه به آنها اعتراض میشود كه چرا مزاحم میشوی ؟ میگويند
اگر دلش اين چيزها را نخواهد با اين وضع بيرون نمیآيد .
اين دستور كه در اين آيه آمده است مانند دستوری است كه در بيست و
پنج آيه قبل از اين آيه خطاب به زنان رسول خدا وارد شده است : " « فلا
تخضعن بالقول فيطمع الذی فی قلبه مرض »" يعنی در سخن گفتن رقت زنانه
و شهوتآلود كه موجب تحريك طمع بيمار دلان میگردد به كار نبريد . در اين
دستور ، وقار و عفاف در كيفيت سخن گفتن را بيان میكند و در آيه مورد
بحث ، دستور وقار در رفت و آمد را .
ما قبلا گفتيم كه حركات و سكنات انسان گاهی زباندار است . گاهی وضع
لباس ، راه رفتن ، سخن گفتن زن معنیدار است و به زبان بیزبانی میگويد
دلت را به من بده ، در آرزوی من باش ، مرا تعقيب كن . گاهی برعكس با
بیزبانی میگويد دست تعرض از اين حريم كوتاه است .
به هر حال آنچه از اين آيه استفاده میشود اينست نه كيفيت خاصی برای
پوشش . از نظر كيفيت پوشش فقط آيه 31 سوره نور است كه مطلب را بيان
میفرمايد و با توجه بدينكه اين آيه بعد از آيه سوره نور نازل شده است
میتوان فهميد كه منظور از " « يدنين عليهن من جلابيبهن »" اينست كه
دستور قبلی سوره نور را كاملا رعايت نمايند تا از شر آزار مزاحمان راحت
گردند .
در آيه قبل از اين آيه میفرمايد : " « و الذين يؤذون المؤمنين و
المؤمنات بغير ما اكتسبوا فقد احتملوا بهتانا و اثما مبينا » "
|