كند و تصميم بگيرد همينكه از كنار همسر خود بيرون آمد و پا به درون‏
اجتماع گذاشت ، ديگر درباره اين مسائل نينديشد ، قطعا در اين صورت بهتر
می‏تواند فعال باشد تا اينكه همه فكرش متوجه اين زن و آن دختر و اين قدر
و بالا و اين طنازی و آن عشوه‏گری باشد و دائما نقشه طرح كند كه چگونه با
فلان خانم آشنا شود .
آيا اگر زن ساده و سنگين به دنبال كار خود برود برای اجتماع بهتر است‏
يا آنكه برای يك بيرون رفتن چند ساعت پای آئينه و ميز توالت وقت خود
را تلف كند و زمانی هم كه بيرون رفت تمام سعيش اين باشد كه افكار
مردان را متوجه خود سازد و جوانان را كه بايد مظهر اراده و فعاليت و
تصميم اجتماع باشند به موجوداتی هوسباز و چشم چران و بی اراده تبديل كند
؟
عجبا ! به بهانه اينكه حجاب ، نيمی از افراد اجتماع را فلج كرده است‏
، با بی حجابی و بی‏بند و باری نيروی تمام افراد زن و مرد را فلج كرده‏اند
. كار زن پرداختن به خودآرايی و صرف وقت در پای ميز توالت برای بيرون‏
رفتن ، و كار مرد چشم چرانی و شكارچيگری شده است .
در اينجا بد نيست متن شكايت مردی را از زنش كه در يكی از مجلات‏
زنانه درج شده بود ذكر كنم تا معلوم شود اوضاع حاضر ، زنان را به صورت‏
چه موجوداتی در آورده است .
در آن نامه چنين نوشته است :
" زنم در موقع خواب به يك دلقك درست و حسابی مبدل می‏گردد . موقع‏
خواب
برای اينكه موهايش خراب نشود يك كلاه توری بزرگ به سرش می‏بندد .
بعد لباس خواب می‏پوشد . در اين موقع است كه