" درباره اين استثناء سه قول است : اول اينكه مراد از زينت آشكار
جامه‏ها است ( جامه‏های رو ) ، و مراد از زينت نهان پای برنجن ( 1 ) و
گوشواره و دستبند است . اين قول از ابن مسعود صحابی معروف نقل شده است‏
.
قول دوم اينكه مراز از زينت ظاهره سرمه و انگشتر و خضاب دست است ،
يعنی زينتهائی كه در چهره و دو دست تا مچ واقع می‏شود . اين ، قول ابن‏
عباس است .
قول سوم اينست كه مراد از زينت آشكار ، خود چهره و دو دست تا مچ‏
است . اين ، قول ضحاك و عطا است " .
در تفسير صافی ذيل اين جمله يك عده روايات از ائمه اطهار نقل می‏كند
كه ما بعد نقل خواهيم كرد .
در تفسير كشاف می‏گويد :
" زينت عبارت است از چيزهائی كه زن خود را بدانها می‏آرايد از قبيل‏
طلاآلات ، سرمه ، خضاب . زينتهای آشكار از قبيل انگشتر ، حلقه ،

پاورقی :
1 - نوعی زينت نظير دستبند كه به مچ پا می‏بسته‏اند .