حاجت و ضرورت در كار نيست ، نظر به غير وجه و كفين جايز نيست . اما
وجه و كفين : اگر خوف فتنه در كار است نظر به آنها نيز جايز نيست و
اگر خوف فتنه در كار نيست ، به عقيده شيخ طوسی مانعی ندارد ولی مكروه
است . اكثر شافعيه نيز همين عقيده را دارند ولی به عقيده بعضی از شافعيه
نظر به وجه و كفين حرام است " .
علامه پس از آنكه ادله اين عده از شافعيه را نقل میكند میگويد :
" به عقيده من نيز نظر بر وجه و كفين حرام است " .
محقق در شرايع میگويد : نظر به چهره و دو دست يك بار جايز است و
تكرارش جايز نيست . شهيد در لمعه ، و علامه در بعضی كتابهايش همين
عقيده را انتخاب كردهاند .
مجموعا در باب نظر بر وجه و كفين سه قول است :
الف - ممنوعيت مطلقا . علامه در تذكره و چند نفر معدود ديگر و از
آنجمله صاحب جواهر اين عقيده را انتخاب كردهاند .
ب - جواز نظر يك نوبت و ممنوعيت تكرار نظر . محقق در شرايع و شهيد
اول در لمعه و علامه در بعضی ديگر از كتبش تابع اين نظرند .
ج - جواز مطلقا . شيخ طوسی ، كلينی ، صاحب حدائق ، شيخ انصاری ، نراقی
در مستند و شهيد ثانی در مسالك اين نظر را تأييد میكنند . شهيد ثانی در
مسالك ، اين قول را تأييد و ادلهای كه شافعيه بدان تمسك كردهاند و مورد
پسند علامه واقع شده است رد میكند . ولی در آخر میگويد : شك نيست كه
قول به تحريم طريق احتياط و سلامت است .
|