كه در اين مورد اگر تلذذ هم باشد - كه معمولا هم هست - جايز است . البته‏
شرطش اينست كه واقعا هدف شخص ، ازدواج باشد يعنی مرد جدا به خاطر
ازدواج بخواهد زن را ببيند ، و از لحاظ ساير خصوصيات مورد نظر ، زن را
پسنديده باشد ، نه آنكه برای چشم چرانی قصد ازدواج را بهانه قرار دهد .
قانون الهی مانند قانونهای بشری نيست كه بتوان با صورتسازی خيال خود را
راحت كرد . در اينجا وجدان انسان حاكم است و خدای متعال كه هيچ چيز بر
او پوشيده نيست محاسب . عليهذا بايد گفت در حقيقت استثنائی در كار
نيست ، زيرا آنچه قطعا حرام است نگاه به قصد تلذذ است و آنچه مانعی‏
ندارد اينست كه نگاه به قصد تلذذ نباشد ولی تلذذ قهرا پيدا شود .
فقهاء تصريح كرده‏اند كه جايز نيست كسی به زنها نگاه كند تا در بين‏
آنها يكی را انتخاب كند . آنچه جايز است ، در مورد يك زن خاص است كه‏
به او معرفی شده است و درباره‏اش می‏انديشد ، از ساير جهات ترديدی ندارد
فقط از نظر چهره و اندام ترديد دارد ، می‏خواهد ببيند آيا می‏پسندد يا نه ؟
برخی ديگر از فقها به صورت احتياط مطلب را بيان كرده‏اند .