نسبت به ماديات در روح پديد آمد ، انديشه در مطلقات بلامزاحم مانده جان‏
می‏گيرد . اين دو عامل هميشه به كمك عامل اول سبب توجه به رياضت می‏شود
. و البته بعضی از افرادی كه به سوی رياضت كشيده می‏شوند تحت تأثير اين‏
دو عامل می‏باشند نه همه آنها .

بررسی

اكنون ببينيم از نظر اسلام و طرز تفكری كه اسلام به جهان عرضه داشته است‏
آيا چنين تعليل و توجيهی برای پوشش صحيح است ؟ .
اسلام خوشبختانه يك طرز تفكر و جهانبينی روشن دارد ، نظرش درباره‏
انسان و جهان و لذت روشن است و به خوبی می‏توان فهميد كه آيا چنين‏
انديشه‏ای در جهانبينی اسلام وجود دارد يا نه ؟ .
ما منكر نيستيم كه رهبانيت و ترك لذت در نقاطی از جهان وجود داشته‏
است و شايد بتوان پوشش زن را در جاهائی كه چنين فكری حكومت می‏كرده‏
است از ثمرات آن دانست ، ولی اسلام كه پوشش را تعيين كرد نه در هيچ جا
به چنين علتی استناد جسته است و نه چنين فلسفه‏ای با روح اسلام و با ساير
دستورهای آن قابل تطبيق است .
اصولا اسلام با فكر رياضت و رهبانيت سخت مبارزه كرده است و اين مطلب‏
را مستشرقين اروپائی هم قبول دارند . اسلام به نظافت تشويق كرده ، به جای‏
اينكه شپش را مرواريد