زينت
در جمله بعد میفرمايد : " « و لا يبدين زينتهن الا ما ظهر منها »" . كلمه " زينت " در عربی از كلمه " زيور " فارسی اعم است . زيرا زيور به زينتهائی گفته میشود كه از بدن جدا میباشد مانند طلا آلات و جواهرات ، ولی كلمه زينت هم به اين دسته گفته میشود و هم به آرايشهائی كه به بدن متصل است نظير سرمه و خضاب . مفاد اين دستور اينست كه زنان نبايد آرايش و زيور خود را آشكار سازند . سپس دو استثناء برای اين وظيفه ذكر شده است كه هر دو را مفصلا مورد بحث قرار میدهيم :استثناء اول :
" « الا ما ظهر منها »" يعنی جز زينتهائی كه آشكار است . از اين عبارت چنين استفاده میشود كه زينتهای زن دو نوع است . يك نوع زينتی است كه آشكار است . نوع ديگر زينتی است كه