ادله موافق
به چند دليل میتوان گفت كه پوشش وجه و كفين واجب نيست : 1 - آيه " پوشش " كه همان آيه 31 سوره نور است و برای بيان اين وظيفه و تعيين حدود آن است ، پوشانيدن وجه و كفين را لازم نشمرده است . در اين آيه به دو جمله میتوان استناد جست . يكی جمله " « و لا يبدين زينتهن الا ما ظهر منها »" و ديگر جمله "« و ليضربن بخمرهن علی جيوبهن " در مورد جمله اول ديديم كه اكثر مفسران و عموم روايات ، خضاب و سرمه و انگشتر و دستبند و امثال اينها را مصداق مستثنی ( الا ما ظهر ) دانستهاند . اين زينتها ، زينتهائی است كه در چهره و دو دست تا مچ ، صورت میگيرد . خضاب و انگشتر و دستبند مربوط به دست است ، و سرمه مربوط به چشم . كسانی كه پوشش وجه و كفين را واجب میدانند بايد استثناء " الا ما ظهر " را منحصر بدانند به لباس رو ، و واضح است كه حمل استثناء بر اين معنی بسيار بعيد و خلاف بلاغت قرآن