خود زن در آن حالت احساس شرم و نقص میكرده خود را مخفی میساخته است .
قبلا از ويل دورانت نقل كردهايم كه گفت :
" پس از داريوش مقام زن مخصوصا در ميان طبقه ثروتمندان تنزل پيدا
كرد . زنان فقير چون برای كار كردن ناچار از آمد و شد در ميان مردم بودند
آزادی خود را حفظ كردند . ولی در مورد زنان ديگر گوشه نشينی زمان حيض كه
برايشان واجب بود رفته رفته امتداد پيدا كرد و سراسر زندگانی اجتماعی
ايشان را فرا گرفت " .
و هم او میگويد :
" نخستين مرتبه كه زن حيا و شرم را احساس كرد آن وقت بود كه فهميد
در هنگام حيض نزديك شدن او با مرد ممنوع است " .
درباره اينكه زن ابتدا در خود احساس نقص میكرده است و سبب شده كه
همه خود او و هم مرد ، او را موجود پست بشمارد ، سخنان زيادی گفته شده
است . خواه آن سخنان درست باشد و خواه نادرست ، با فلسفه اسلام درباره
زن و پوشيدگی زن رابطهای ندارد . اسلام نه حيض را موجب پستی و حقارت زن
میداند و نه پوشيدگی را به خاطر پستی و حقارت زن عنوان كرده است ، بلكه
منظورهای ديگری داشته است ، چنانكه بعدا خواهيم گفت .
|