چهره و دو دست ( وجه و كفين )
بعد از اينكه موارد قطعی پوشش را بيان كرديم ، نوبت میرسد به بحث درباره " پوشش وجه و كفين " . مسأله پوشش بر حسب اينكه پوشانيدن وجه و كفين واجب باشد يا نباشد دو فلسفه كاملا متفاوت پيدا میكند . اگر پوشش وجه و كفين را لازم بدانيم در حقيقت طرفدار فلسفه پردهنشينی زن و ممنوعيت او از هر نوع كاری جز در محيط خاص خانه و يا محيطهای صددرصد اختصاصی زنان هستيم . ولی اگر پوشيدن ساير بدن را لازم بدانيم و هر نوع عمل محرك و تهييج آميز را حرام بشماريم و بر مردان نيز نظر از روی لذت و ريبه را حرام بدانيم اما تنها پوشيدن گردی چهره و پوشيدن دستها تا مچ را واجب ندانيم آنهم به شرط اينكه خالی از هر نوع آرايش جالب توجه و محرك و مهيج باشد بلكه ساده و عادی باشد ، آنوقت مسأله ، صورت ديگری پيدا میكند و طرفدار فلسفه ديگری هستيم ، و آن فلسفه اينست كه لزومی ندارد زن الزاما به درون خانه رانده شود و پردهنشين باشد بلكه صرفا بايد اين فلسفه رعايت گردد كه