احاديث وارده اينست كه هر جا در قرآن كلمه حفظ فرج آمده است مقصود حفظ
از زناء است جز در اين دو آيه كه به معنای حفظ از نظر است و مقصود
وجوب ستر عورت است . چه اين تفسير را بگيريم يا حفظ فرج را به معنی‏
مطلق پاكدامنی و عفاف بگيريم در هر حال شامل مسأله ستر عورت می‏باشد .
در جاهليت بين اعراب ستر عورت معمول نبود و اسلام آن را واجب كرد .
در دنيای متمدن كنونی نيز عده‏ای از غربيها كشف عورت را تأييد و تشويق‏
می‏كنند . دنيا دوباره از اين نظر به سوی همان وضع زمان جاهليت سوق داده‏
می‏شود .
راسل در يكی از كتابهايش به نام " در تربيت " يكی از چيزهائی كه از
جمله " اخلاق بی منطق " و به اصطلاح " اخلاق تابو " می‏شمارد ، همين‏
مسأله پوشانيدن عورت است . وی می‏گويد چرا پدران و مادران اصرار می‏ورزند
كه عورت خود را از بچه بپوشانند ؟ اين اصرار ، خود سبب تحريك حس‏
كنجكاوی بچه‏ها می‏گردد . اگر كوشش والدين برای كتمان عضو تناسلی نباشد ،
چنين كنجكاوی كاذبی وجود پيدا نخواهد كرد . بايد والدين عورت خود را به‏
بچه‏ها نشان بدهند تا آنها هر چه كه وجود دارد از اول بشناسند .
بعد اضافه می‏كند : لااقل گاهی اوقات - مثلا هفته‏ای يك بار - در صحرا يا
حمام برهنه شوند و عورت خود را در معرض ديد بچه‏ها قرار دهند .
راسل مسأله مخفی كردن عورت را يك " تابو " می‏داند . " تابو " از
موضوعات بحث جامعه شناسی است و به تحريمهای