جلباب وسيله پوشانيدن موی سر بوده است .
همچنين در روايات ديگر در كافی ( 1 ) در تفسير همان آيه وارد شده است‏
كه حضرت صادق عليه السلام می‏فرمايد : " « الخمار و الجلباب اذا كانت‏
المرأه مسنة » " يعنی وقتی زن سالخورده‏ای باشد جايز است چارقد و روسری‏
را زمين بگذارد .
بنابراين مقصود از نزديك ساختن جلباب ، پوشيدن با آن می‏باشد ، يعنی‏
وقتی می‏خواهند از خانه بيرون بروند روسری بزرگ خود را با خود بردارند .
البته معنی لغوی نزديك ساختن چيزی ، پوشانيدن با آن نيست بلكه از مورد
، چنين استفاده می‏شود . وقتی كه به زن بگويند جامه‏ات را به خود نزديك‏
كن مقصود اينست كه آن را رها نكن ، آنرا جمع و جور كن ، آنرا بی اثر و
بی خاصيت رها نكن و خود را با آن بپوشان .
استفاده زنان از روپوشهای بزرگ كه بر سر می‏افكنده‏اند دو جور بوده است‏
: يك نوع صرفا جنبه تشريفاتی و اسمی داشته است همچنانكه در عصر حاضر
بعضی بانوان چادری را می‏بينيم كه چادر داشتن آنها صرفا جنبه تشريفاتی‏
دارد . با چادر هيچ جای بدن خود را نمی‏پوشانند ، آنرا رها می‏كنند . وضع‏
چادر سركردنشان نشان می‏دهد كه اهل پرهيز از معاشرت با مردان بيگانه‏
نيستند و از اينكه مورد بهره‏برداری چشمها قرار بگيرند ابا و امتناعی‏
ندارند . نوع ديگر برعكس بوده و هست : زن چنان با مراقبت جامه‏های خود
را به خود می‏گيرد و آنرا رها

پاورقی :
1 - كافی جلد 5 ، صفحه . 522