عليهذا حجابی كه در قوم يهود معمول بوده است از حجاب اسلامی چنانكه
بعدا شرح خواهيم داد بسی سختتر و مشكلتر بوده است .
در جلد اول " تاريخ تمدن " صفحه 552 راجع به ايرانيان قديم میگويد :
.
" در زمان زردشت زنان منزلتی عالی داشتند ، با كمال آزادی و با روی
گشاده در ميان مردم آمد و شد میكردند . . . " .
آنگاه چنين میگويد :
" پس از داريوش مقام زن مخصوصا در طبقه ثروتمندان تنزل پيدا كرد .
زنان فقير چون برای كار كردن ناچار از آمد و شد در ميان مردم بودند آزادی
خود را حفظ كردند ولی در مورد زنان ديگر ، گوشهنشينی زمان حيض كه
برايشان واجب بود رفته رفته امتداد پيدا كرد و سراسر زندگی اجتماعيشان
را فرا گرفت ، و اين امر خود مبنای پردهپوشی در ميان مسلمانان به شمار
میرود . زنان طبقات بالای اجتماع جرأت آن را نداشتند كه جز در تخت روان
روپوش دارد از خانه بيرون بيايند ، و هرگز به آنان اجازه داده نمیشد كه
آشكارا با مردان آميزش كنند . زنان شوهردار حق نداشتند هيچ مردی را ولو
پدر با برادرشان باشد ببينند . در نقشهائی كه از ايران باستان بر جای
مانده هيچ صورت زن ديده نمیشود و نامی از ايشان به نظر نمیرسد . . . "
.
چنانكه ملاحظه میفرمائيد حجاب سخت و شديدی در ايران باستان حكمفرما
بوده ، حتی پدران و برادران نسبت به زن شوهردار نامحرم شمرده میشدهاند .
به عقيده ويل دورانت مقررات شديدی كه طبق رسوم و آئين كهن مجوسی
درباره زن حائض اجرا میشده كه در اتاقی
|