يعنی آنانكه بدون جهت مردان و زنان با ايمان را آزار می‏رسانند بهتان‏
و گناه بزرگی مرتكب می‏گردند . اين آيه رسما به كسانی پرخاش می‏كند كه‏
مردان و زنان مسلمان را آزار می‏رسانند . بلافاصله به زنان دستور می‏دهد كه‏
در رفتار خود وقار و سنگينی را كاملا رعايت كنند تا از آزار افراد مزاحم‏
مصونيت پيدا كنند . توجه بدين آيه ، بهتر به فهم مقصود آيه مورد بحث‏
كمك می‏كند .
مفسران غالبا هدف جمله " « يدنين عليهن من جلابيبهن »" را پوشانيدن‏
چهره دانسته‏اند ، يعنی اين جمله را كنايه از پوشيدن چهره دانسته‏اند .
مفسران قبول دارند كه مفهوم اصلی " يدنين " پوشانيدن نيست اما چون‏
غالبا پنداشته‏اند كه اين دستور برای باز شناخته شدن زنان آزاد از كنيزان‏
بوده است ، اينچنين تعبير كرده‏اند . ولی ما قبلا گفتيم كه اين تفسير صحيح‏
نيست . به هيچ وجه قابل قبول نيست كه قرآن كريم فقط زنان آزاد را مورد
عنايت قرار دهد و از آزار كنيزان مسلمان چشم بپوشد . آنچه عجيب به نظر
می‏رسد اينست كه مفسرانی كه در اينجا چنين گفته‏اند غالبا همانها هستند كه‏
در تفسير سوره نور با كمال صراحت گفته‏اند كه پوشانيدن چهره و دو دست‏
لازم نيست و آنرا امر حرجی دانسته‏اند ، از قبيل زمخشری و فخررازی . چطور
شده است كه اين مفسران متوجه تناقض در سخن خود نشده‏اند و ادعای‏
منسوخيت آيه نور را هم نكرده‏اند .
حقيقت اينست كه اين مفسران تناقضی ميان مفهوم آيه نور و آيه احزاب‏
قائل نبوده‏اند . آيه نور را يك دستور كلی و