را در برابر زنان يهوديه يا نصرانيه منع كرده است . در اين روايات‏
استناد شده است به اينكه زنان غير مسلمان ممكن است زيبائی زنان مسلمان‏
را برای شوهران يا برادران خود توصيف كنند : " « لانهن قد يصفن لازواجهن‏
و اخوتهن » " .
بايد توجه داشت كه در اينجا مسأله‏ای وجود دارد و آن اينست كه برای‏
هيچ زن مسلمان جايز نيست كه محاسن يعنی زيبائيهای زن ديگر را برای شوهر
خود توصيف كند . وجود اين تكليف زنان مسلمان را در برابر يكديگر تأمين‏
می‏دهد ، ولی در مورد زنان غير مسلمان اطمينان نيست ، ممكن است آنان‏
برای مردان خود از وضع زنان مسلمان سخن بگويند . لهذا به زنان مسلمان‏
دستور داده شده است كه خود را از ايشان بپوشانند . ولی البته آيه صراحت‏
كامل ندارد به اينكه ظاهر كردن زينتها و زيبائيها در برابر آنها حرام‏
است . لهذا با قرائن و دلائل ديگر ممكن است گفته شود كه اين عمل مكروه‏
است . فقها معمولا در اين مسأله قائل به وجوب پوشش زن نسبت به زنان‏
غير مسلمان نيستند و تنها به كراهت بی پوششی فتوا می‏دهند .
ب - بردگان و مملوكان ( « او ما ملكت ايمانهن »)
در اين جمله دو احتمال است : يكی اينكه مراد خصوص كنيزان است و ديگر
اينكه مراد مطلق مملوك است و شامل غلامان نيز می‏باشد . در اينجا نيز
روايات مؤيد تفسير دوم است ولی فتوای فقهاء با آن هماهنگی ندارد .
در روايت است كه مردی از مردم عراق - كه به واسطه