چهره و دو دست ( وجه و كفين )

بعد از اينكه موارد قطعی پوشش را بيان كرديم ، نوبت می‏رسد به بحث‏
درباره " پوشش وجه و كفين " .
مسأله پوشش بر حسب اينكه پوشانيدن وجه و كفين واجب باشد يا نباشد دو
فلسفه كاملا متفاوت پيدا می‏كند . اگر پوشش وجه و كفين را لازم بدانيم در
حقيقت طرفدار فلسفه پرده‏نشينی زن و ممنوعيت او از هر نوع كاری جز در
محيط خاص خانه و يا محيطهای صددرصد اختصاصی زنان هستيم .
ولی اگر پوشيدن ساير بدن را لازم بدانيم و هر نوع عمل محرك و تهييج‏
آميز را حرام بشماريم و بر مردان نيز نظر از روی لذت و ريبه را حرام‏
بدانيم اما تنها پوشيدن گردی چهره و پوشيدن دستها تا مچ را واجب ندانيم‏
آنهم به شرط اينكه خالی از هر نوع آرايش جالب توجه و محرك و مهيج باشد
بلكه ساده و عادی باشد ، آنوقت مسأله ، صورت ديگری پيدا می‏كند و طرفدار
فلسفه ديگری هستيم ، و آن فلسفه اينست كه لزومی ندارد زن الزاما به درون‏
خانه رانده شود و پرده‏نشين باشد بلكه صرفا بايد اين فلسفه رعايت گردد كه‏