سبب انحراف مردم از آن حقيقت بشود نبايد گفت ، زيرا گفتن برای ارشاد
مردم به حقيقت است نه برای اينكه وسيله دور شدن از حقيقت بشود . البته‏
كتمان حقايق حرام است . قرآن كريم می‏فرمايد : " « ان الذين يكتمون ما
انزلنا من البينات و الهدی من بعد ما بيناه للناس فی الكتاب اولئك‏
يلعنهم الله و يلعنهم اللاعنون »" ( 1 ) يعنی " كسانی كه حقايق فرود
آمده از جانب ما را پس از آنكه ما گفته و بيان كرده‏ايم كتمان می‏كنند
خدا و هر لعنت كننده‏ای آنان را لعنت می‏كند " .
لحن آيه فوق العاده شديد است . قرآن كريم در كمتر موضوعی به اندازه‏
اين موضوع با چنين لحن شديد و خشمناكی سخن گفته است .
در عين حال من معتقدم مقصود اينست كه مردم حقايق را به خاطر منافع خود
كتمان نكنند ، ولی اينكه حقيقت را به خاطر خود حقيقت ( و البته در
شرائط محدود و موقت و معينی برای فرار از سوء استفاده ) اظهار نكنيم‏
مشمول اين آيه نيست . به عبارت ديگر دروغ گفتن حرام است اما راست‏
گفتن هميشه واجب نيست يعنی احيانا در مواردی بايد سكوت كرد .
من معتقدم اينگونه مصلحت انديشی‏ها اگر بر مبنای مصالح واقعی حقايق‏
باشد نه بر مبنای حفظ منافع افراد و اشخاص و اصناف و طبقات ، مانعی‏
ندارد .
اما سخن در اينست كه مصلحت انديشی‏هائی از قبيل فتوا

پاورقی :
1 - سوره بقره ، آيه . 159