دو مسأله ديگر
دو مسأله ديگر در باب معاشرت زن و مرد باقی مانده كه بد نيست آنها را نيز بررسی كنيم : يكی مسأله شنيدن صدای زن است و ديگر مسأله دست دادن با او است . در مسأله اول ، ظاهرا مسلم است كه شنيدن صدای زن در صورتی كه تلذذ و ريبه در كار نباشد جايز است . مرحوم آية الله سيد محمد كاظم طباطبائی يزدی در عروه الوثقی باب نكاح فصل اول مسأله 39 میفرمايد : " لا بأس بسماع صوت الاجنبية ما لم يكن تلذذ و لا ريبة من غير فرق بين الاعمی و البصير و ان كان الاحوط الترك فی غير مقام الضروره ، و يحرم عليها اسماع الصوت الذی فيه تهييج للسامع بتحسينه و ترقيقه . قال تعالی: " « فلا تخضعن بالقول فيطمع الذی فی قلبه مرض »" . يعنی : شنيدن صدای زن در صورتی كه تلذذ و ريبه نبايد جايز است ولی در عين حال مادامی كه ضرورتی نيست ، ترك آن بهتر است . و بر زن حرام است كه بخواهد صوت خود را نازك كند و نيكو سازد به طوری كه تحريك آميز باشد ، چنانكه خدای متعال در قرآن خطاب به زنان پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله و سلم میفرمايد : در حرف زدن صدا را نازك و مهيج نكنيد كه