دو مسأله ديگر

دو مسأله ديگر در باب معاشرت زن و مرد باقی مانده كه بد نيست آنها
را نيز بررسی كنيم : يكی مسأله شنيدن صدای زن است و ديگر مسأله دست‏
دادن با او است .
در مسأله اول ، ظاهرا مسلم است كه شنيدن صدای زن در صورتی كه تلذذ و
ريبه در كار نباشد جايز است . مرحوم آية الله سيد محمد كاظم طباطبائی‏
يزدی در عروه الوثقی باب نكاح فصل اول مسأله 39 می‏فرمايد :
" لا بأس بسماع صوت الاجنبية ما لم يكن تلذذ و لا ريبة من غير فرق بين‏
الاعمی و البصير و ان كان الاحوط الترك فی غير مقام الضروره ، و يحرم‏
عليها اسماع الصوت الذی فيه تهييج للسامع بتحسينه و ترقيقه . قال تعالی:
" « فلا تخضعن بالقول فيطمع الذی فی قلبه مرض »" .
يعنی : شنيدن صدای زن در صورتی كه تلذذ و ريبه نبايد جايز است ولی در
عين حال مادامی كه ضرورتی نيست ، ترك آن بهتر است . و بر زن حرام است‏
كه بخواهد صوت خود را نازك كند و نيكو سازد به طوری كه تحريك آميز
باشد ، چنانكه خدای متعال در قرآن خطاب به زنان پيغمبر اكرم صلی الله‏
عليه و آله و سلم می‏فرمايد : در حرف زدن صدا را نازك و مهيج نكنيد كه‏