در آن است . وضوئی كه اينقدر با خواست و خواهش و توجه توأم باشد ،
يكجور قبول میشود و وضوئی كه ما میگيريم جور ديگر . پس نماز را نبايد
استخفاف كرد ، نبايد سبك شمرد ، نبايد انسان كوشش بكند كه در نماز فقط
به واجباتش قناعت بكند و بگويد خوب ، برويم ببينيم فتوای مرجع تقليد
چيست ؟ آيا میگويد سه تا سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله
اكبر بايد گفت يا يكی هم كافی است ؟ خوب مجتهد بايد فتوايش را بگويد
. مجتهد میگويد يكی هم كافی است ، احتياط مستحبی اين است كه سه تا گفته
شود . ديگر ما نبايد بگوئيم حالا كه گفتهاند يكی كافی است ما هم يكی
بيشتر نمیخوانيم . اين فراز از نماز است . ما بايد طوری باشيم كه وقتی
هم كه مجتهد بما میگويد يكی واجب است و دو تای ديگر مستحب ، بگوئيم ما
مغتنم میشماريم و آن دو تای ديگر را هم میگوئيم .
روزه را هم نبايد استخفاف كرد ، سبك شمرد . بعضی روزه را به شكلی
میگيرند ( حالا اين شوخی است كه من میكنم ) كه العياذ بالله اگر من بجای
خدا بودم اصلا روزه اينها را قبول نمیكردم . من افرادی را سراغ دارم كه
اينها در ماه رمضان شب تا صبح را نمیخوابند ، اما نه برای اينكه عبادت
كنند ، بلكه برای اينكه مدت خوابشان پر نشود . تا صبح هی چای میخورند و
سيگار میكشند . اول طلوع صبح كه شد نمازشان را میخوانند ومیخوابند ، چنان
بيدار میشوند كه نماز ظهر و عصر با عجله بخوانند و بعد بنشينند سر سفره
افطار . آخر اين چه روزهای شد ؟ ! آدم شب تا صبح را نخوابد برای اينكه
در حال روزه حتما خواب باشد و رنج روزه را احساس نكند . آيا اين
استخفاف
|