پاورقی : 1 - وسائلج 1 ص 24ح . 14 2 - سوره نور ، آيه . 37
نه ، اشتباه است . اينكه آنها معصومند به اين معنی نيست كه آنها
میخواهند معصيت بكنند ولی خدا مانع میشود ! پس قضيه چيست ؟
معنی عصمت ، آن نهايت درجه ايمان است . ايمان بهر اندازه كه زيادتر
باشد خدا بيشتر بياد انسان است . مثلا فرد بی ايمان اساسا يك روز تمام
میگذرد ، يك هفته میگذرد يك ماه میگذرد ، اصلا چيزی كه بيادش نمیافتد ،
خداست . اين شخص ، غافل مطلق است . بعضی ازافراد اينجور هستند كه گاهی
از اوقات بياد خدا میافتند ، فكر میكنند كه ماخدائی داريم ، اين خدا
بالای سر ماست ، خدا میبيند ، ولی همين يك لحظه خدا در ذهنش میآيد ،
بعد دومرتبه فراموش میكند ، گوئی اساسا خدائی نيست . ولی بعضی از افراد
كه ايمانشان بيشتر است ، گاهی در حال غفلتند و گاهی در حال حضور . وقتی
كه در حال غفلتند ، معصيت از آنها صادر میشود ، اما وقتی كه در حال حضور
هستند قهرا معصيت از آنها صادر نمیشود . چون در حالی كه توجه بخدا دارند
امكان ندارد معصيت كنند « لا يزنی الزانی و هو مؤمن » ( 1 ) در حالی كه
ايمان واقعا در روح انسان هست و حضور دارد ، انسان معصيت نمیكند . حال
اگر ايمان انسان بحد كمال رسيد ، بطوری كه انسان دائم الحضور شد يعنی
هميشه خدا در دل او حاضر بود ، اصلا غفلت به او دست نمیدهد ، هر كاری را
كه میكند در عين حال بياد خداست . قرآن میگويد : « رجال لا تلهيهم تجارش
و لا بيع عن ذكر الله »( 2 ) مردانی كه معامله ، خريد و فروش ، تجارت ،
پاورقی : 1 - وسائلج 1 ص 24ح . 14 2 - سوره نور ، آيه . 37 |