نصيب شما می‏شود .
تاريخ نشان می‏دهد افراد عالمی كه مخصوصا بعد از دوران پختگی به مسافرت‏
پرداخته و برگشته‏اند ، كمال و پختگی ديگری داشته‏اند شيخ بهائی در ميان‏
علما امتياز خاصی دارد ، مردی جامع الاطراف و ذی فنون است . در ميان‏
شعرا نيز سعدی شاعريست همه جانبه كه در قسمتهای مختلف شعر گفته است .
يعنی دائره فهم سعدی دائره وسيعی است . شعر او به حماسه و غزل عرفانی و
اندرز و نوع ديگر اختصاص ندارد ، در همه قسمتها هم در سطح عاليست .
سعدی مرديست كه مدت سی سال در عمرش مسافرت كرده است . اين مرد يك‏
عمر نور ساله كرده كه سی سال‏ن به تحصيل گذشته ، بعد از آن در حدود سی سال‏
در دنيا مسافرت‏كرده است . و سی سال ديگر دوره كمال و پختگی او بوده كه‏
به تأليف كتابهايش پرداخته است . گلستان و بوستان همه بعد از دوران‏
پختگی اوست . به همين دليل سعدی يك مرد نسبتا كامل و پخته‏ای است . در
بوستان می‏گويد :
در اقصای عالم بگشتم بسی
بسر بردم ايام با هركسی
زهر گوشه‏ای توشه‏ای يافتم
زهر خرمنی خوشه‏ای يافتم
در داستانهای گلستان و بوستان جملاتی از اين قبيل می‏گويد كه در جامع‏
بعلبك بودم چنين شد ، در كاشغر بودم چنان شد ( بعلبك كجا و كاشغر كجا !
) در كاشغر با كودكی مصادف شدم كه نحو می‏خواند به او گفتم :
طبع ترا تا هوس نحو شد
طاقت وصبر از دل ما محو شد