يك گنه ناكرده ، گفتندش تمام
|
مذنبی ، مذنب ، برو بيرون خرام
|
تو طمع داری كه با چندين گناه
|
داخل جنت شوی ای رو سياه ؟
|
شرط ( ركن ) دوم توبه چيست ؟ فرمود : « العزم علی ترك العود » ، يك
تصميم مردانه ، يك تصميم جدی كه ديگر من اين عمل ناشايست را تكرار
نمیكنم . البته شما را با اين شعری كه خواندم مايوس نكرده باشم ، نگوئيد
پس كار ما تمام است ، نه « لا تقنطوا من رحمة الله »( 1 ) ، از رحمت
الهی مأيوس نباشيد . از هر چه گناه داريد بر گرديد ، خدا میپذيرد . همه
شرايط را ذكر كردهاند ، ولی حد واندازه برای گناه ذكر نكردهاند .
نگفتهاند اگر گناهت به اين حد رسيد توبهات قبول میشود واز آن بالاتر كه
شد نه ، بلكه گفتهاند توبه كن قبول میشود اما به شرط اينكه واقعا توبه
كنی . اگر آتش درونی در تو پيدا بشود ، انقلاب مقدس در روح تو پيدا
بشود و تصميم بر عدم عود بگيری ، توبه تو قبول است ، اما بشرط اينكه
تصميم تو واقعا تصميم باشد ، نه اينكه بيائی اينجا پچ پچی هم با خودت
بكنی و بگوئی عجب وضع بدی داريم و بيرون كه رفتی فراموش بكنی . اين
بدرد نمیخورد و بدتر است . اما فرمود كسانی كه استغفار میكنند وباز گناه
راتكرار میكنند استغفار شان از استغفار نكردن بدتر است . چون اين
مسخرهكردن توبه است ، استهزاء خداست ، استهزاء توبه است .
اين دو تا ، ركن توبه است : اول ندامت ، حسرت ، اشتعال درونی ،
پاورقی :
1 - سوره زمر ، آيه . 53