نظر منطق ارسطو در باب تجربه
بعضی خيال كردهاند منطق ارسطو ، منطق تجربی نيست . اين يك اشتباه بزرگ است . دليلش اينهمه كتابهای منطق ارسطويی و از جمله كتابهای بوعلی سيناست ( كه منطقش منطق ارسطويی است ، گو اينكه منطق ارسطويی را خيلی جلو برده ولی اساس ، منطق ارسطويی است ) . منطق ارسطو يك منطق تجربی است ، يعنی برای تجربه ارزش فوقالعاده يقينی قائل است . تفاوت منطق غير ارسطويی با منطق ارسطويی اين نيست كه او به تجربه قائل است و ارسطوييها به تجربه قائل نيستند ، بلكه تفاوت اين است كه منطق ارسطوئی معتقد است كه تجربه را هم با معيارهای شناختی تأييد میكنيم ، كه به اين مسئله خواهيم رسيد . پس اساس آن منطق كه نامش منطق تعقلی است اين است كه شناخت ، معيار شناخت است و ما در ميان شناختهای خود ، در نهايت امر به شناختهايی میرسيم كه " خود معيار " هستند و نيازی به معيار ندارند ، [ و در اثبات اين سخن ] میگفتند اگر هر شناختی نياز به معيار داشته باشد ، سراغ آن معيار میرويم ، آن معيار هم نياز به معيار دارد ، معيار سوم هم نياز به معيار ديگری دارد ، پس در نهايت امر هيچ چيز شناخته نمیشود ، يعنی به دنبال مسلك شكاكان رفتهايم و