دو خصوصيت حوزه روان ناخودآگاه
حوزه روان ناخودآگاه دو خصوصيت دارد : يك خصوصيت آن اين است كه حاكم بر روان ناخودآگاه فرمان میدهد ، روان خودآگاه فرمان میپذيرد . از اين جهت گفتهاند [ مثل اين دو ] مثل يك كارخانه عظيمی است كه دستگاه موتور و دستگاه انتقال نيروی اين كارخانه در زير زمين نهاده شده است و قسمتهای روئين آن كه عمليات نهائی را انجام میدهد در قسمت بالا قرار دارد . آن كس كه نگاه میكند ، قسمت بالا را میبيند و خيال میكند كه كارخانه همين قسمت بالا است ، نمیداند كه قسمت بالا تابع و مسخر قسمت پائين است و اساس ، آن قسمت پائينی است ، اگر بالا حركتی هست به دليل حركتهای طبقه زيرين و به دليل نيروهائی است كه در طبقه زيرين وجود دارد . خصوصيت دوم اين است كه علاوه بر اينكه طبقه زيرين روح ما [ يعنی ] روان ناخودآگاه ، فرمانده است و روان خودآگاه فرمانبر ، بخش روان ناخودآگاه بسی عظيمتر و وسيعتر و گستردهتر است . قسمت خودآگاه ما نسبت به بخش ناخودآگاه ، قسمت كم و