پاورقی : . 1 سوره روم ، آيه . 21
« بينكم موده ورحمه »( 1 ) قرآن تمام عالم طبيعت را يكسره آيه و نشانه
برای شناخت ماوراء طبيعت میخواند . اين تعبير قرآن است . ما بايد
ببينيم آيا اين آيه بودن منحصر به شناخت ماوراء الطبيعه است ؟ منحصر به
شناخت خداست ؟ يا نه ، در خود طبيعت هم اين شناخت آيهای ( شناخت بعد
پنجمی ذهن ) نمونه دارد . اگر در خود طبيعت نمونه نداشته باشد ممكن است
قبولش برای ذهن انسان كمی مشكل باشد ، ولی وقتی میبينيم در خود طبيعت
نمونه دارد - يعنی بسياری از شناختهای ما از خود طبيعت ، شناخت آيهای
است ، شناختی است كه به بعد پنجم ذهن مربوط میشود ، شناختی است كه به
بعدی مربوط میشود كه با آن بعد شناختی ذهن است كه ما خدا را میشناسيم ،
با آن بعد شناختی ذهن است كه ما به وجود روح اعتقاد و ايمان كامل پيدا
میكنيم ، به عالم ماوراء الطبيعه اعتقاد پيدا میكنيم ، به غيب اعتقاد
پيدا میكنيم ، و به معنا و معنويت اعتقاد پيدا میكنيم - ديگر مسأله
اينكه طبيعت ، آيه و نشانه ماوراء الطبيعه است ، برای ما بسيار آسان
خواهد شد .
مطلبی كه جلسه اول عرض كردم كه ايدئولوژيها بر اساس جهان بينیها ، و
جهان بينیها بر اساس جهان شناسیها است ، و جهان شناسیها بر اساس
شناخت شناسیها است ، اينجا نتيجه میدهد . ما تا شناخت شناس نباشيم
نمیتوانيم جهان شناس باشيم و نمی توانيم جهانبينی داشته باشيم ، و هر
ايدئولوژی كه داشته باشيم بايد بر اساس جهانبينی ما باشد .
پاورقی : . 1 سوره روم ، آيه . 21 |