رد نظريه نسبی بودن حقيقت
افرادی گفتند حقيقت بودن ، و خطا بودن ، هر دو نسبی است . ممكن است كه چند نفر درباره يك حقيقت ، مختلف بينديشند و در عين حال ، همه حقيقت باشد . ممكن است اين فضا به نظر من بزرگ بيايد ولی به نظر شما كوچك . اگر از اينجا به سالن ديگری برويم و از من بپرسند اين سالن بزرگتر است يا سالن " كانون توحيد " ؟ من میگويم سالن كانون توحيد بزرگتر است ، ولی شما كه اينجا به نظرتان كوچك آمده ، میگوييد اين سالن بزرگتر است . اينجا به نظر من بزرگ آمده و به نظر شما كوچك . انسان اينطور است : اگر از جای كوچك به جای بزرگ برود آنجا به نظرش بزرگتر میآيد و اگر از جای بزرگ به جای كوچك برود ، آنجا به نظرش كوچكتر میآيد . يا مثلا وقتی يك نفر ، كسی را میبيند كه همراه انسان كوتاه قدی راه میرود ، به نظرش میآيد كه اين فرد ، آدم بلندقدی است ، يك روز ديگر همين آدم را با يك نفر بلند قدمی بيند ، به نظرش میآيد كوتاه قد است . میگويد آن روز به نظرم آدم بلند قدی بود ولی امروز به نظرم آدم كوتاه قدی میآيد . میگويند هر دو حقيقت است . در آن شرايط ، حقيقت اين بود كه او بلند قد است ، در اين شرايط حقيقت اين است كه او كوتاه قد است . اگر دستت داغ باشد و درون آب ولرم بگذاری ، آب ولرم به نظر تو سرد است ، اين حقيقت است ، و اگر دستت سرد باشد و داخل همان آب ببری آن آب به نظر تو گرم است . يك آب نسبت به تو در