آنگاه به جوان فرمود : حالت خود را حفظ كن كه از تو سلب نشود .
جوان گفت : دعا كن خداوند مرا شهادت روزی فرمايد . طولی نكشيد كه
غزوهای پيش آمده و جوان شركت كرد و شهيد شد .
زندگی و حالات و كلمات و مناجاتهای رسول اكرم سرشار از شور و هيجان
معنوی و الهی و مملو از اشارات عرفانی است . دعاهای رسول اكرم فراوان
مورد استشهاد و استناد عرفا قرار گرفته است .
اميرالمؤمنين علی عليهالسلام كه اكثريت قريب به اتفاق اهل عرفان و
تصوف سلسلههای خود را به ايشان میرسانند ، كلماتش الهام بخش معنويت و
معرفت است . ما به دو قسمت كه در نهج البلاغه مسطور است اشاره میكنيم.
در خطبه 220 میفرمايد :
« ان الله سبحانه و تعالی جعل الذكر جلاء للقلوب تسمع به بعد الوفرش و
تبصر به بعد العشوش و تنقاد به بعد المعاندش و ما برح لله عزت آلاوه فی
البرهة بعد البرهة و فی ازمان الفترات عباد ناجاهم فی فكرهم و كلمهم فی
ذات عقولهم » .
همانا خداوند متعال ياد خود را مايه صفا و جلای دلها قرار داده است .
بدين وسيله پس از سنگينی ، شنوا و پس از شبكوری ، بينا و پس از سركشی
مطيع میگردند . همواره در هر زمان و در دوره فترتها خدا را مردانی بوده
است كه در انديشههای آنها را با آنها راز میگفته است و در خردشان با
آنها سخن میگفته است .
در خطبه 218 درباره اهل الله میفرمايد :
« قد احيی عقله و امات نفسه حتی دق جليله و لطف غليظه و برق له لامع
كثير البرق فابان له الطريق و سلك به السبيل و تدافعته الابواب »
|