است . بين او و علاء الدوله سمنانی در مسائل نظری عرفان كه وسيله محی‏
الدين طرح شده است مباحثات و مشاجراتی بوده است . وی در سال 735 در
گذشته است .
ج . خواجه حافظ شيرازی . حافظ ، علی رغم شهرت جهانيش تاريخ زندگيش‏
چندان روشن نيست . قدر مسلم اين است كه مردی عالم و عارف و حافظ و
مفسر قرآن كريم بوده است . خود مكرر به اين معنی اشاره كرده است :
نديدم خوشتر از شعر تو حافظ
به قرآنی كه اندر سينه داری
عشقت رسد به فرياد گر خود بسان حافظ قرآن زبر بخوانی با چارده‏
روايت
ز حافظان جهان كس چوبنده جمع نكرد
لطائف حكمی با نكات قرآنی
با اينكه اينهمه در اشعار خود از پير طريقت و مرشد سخن گفته است‏
معلوم نيست كه مرشد و مربی خود او كی بوده است . اشعار حافظ در اوج‏
عرفان است و كمتر كسی قادر است لطائف عرفانی او را درك كند . همه‏
عرفانی كه بعد از او آمده‏اند اعتراف دارند كه او مقامات عاليه عرفانی‏
را عملا طی كرده است .
برخی از بزرگان بر برخی از بيتهای حافظ شرح نوشته‏اند ، مثلا محقق جلال‏
الدين دوانی ، فيلسوف معروف قرن نهم هجری رساله‏ای در شرح اين بيت :