ز . امام ابوحامد محمد غزالی طوسی . از معروفترين علمای اسلام است .
شهرتش شرق و غرب را گرفته است . جامع معقول و منقول بود . رئيس جامع‏
نظاميه بغداد شد و عاليترين پست روحانی زمان خويش را حيازت كرد . اما
احساس كرد نه آن معلومات و نه آن مناصب روحش را اشباع نمی‏كند . از
مردم مخفی شد و به تهذيب و تصفيه نفس مشغول شد . ده سال در بيت‏
المقدس دور از چشم آشنايان به خود پرداخت . در همان وقت به عرفان و
تصوف گرائيد و ديگر تا آخر عمر زير بار منصب و پست نرفت . كتاب‏
معروف " احياء علوم الدين " را بعد از دوره رياضت تأليف كرده و در
سال 505 در طوس كه وطن اصليش بود درگذشت .

عرفای قرن ششم :

الف . عين القضاش همدانی . از پرشورترين عرفا است . مريد احمد غزالی‏
برادر كوچكتر محمد غزالی كه او نيز از عرفا است بوده است . كتب زياد
تأليف كرد . اشعار آبداری دارد كه خالی از شطحيات نيست . بالاخره‏
تكفيرش كردند و كشتند و جسدش را سوختند و خاكسترش را بر باد دادند .
در حدود سالهای 525 - 533 كشته شد .
ب . سنائی غزنوی شاعر معروف . اشعار او از عرفانی عميق برخوردار است‏
. مولوی در مثنوی گفته‏های او را طرح و شرح می‏كند . در نيمه اول قرن ششم‏
در گذشته است .
ج . احمد جامی معروف به ژنده پيل . از مشاهير عرفا و متصوفه