است . بين او و علاء الدوله سمنانی در مسائل نظری عرفان كه وسيله محی
الدين طرح شده است مباحثات و مشاجراتی بوده است . وی در سال 735 در
گذشته است .
ج . خواجه حافظ شيرازی . حافظ ، علی رغم شهرت جهانيش تاريخ زندگيش
چندان روشن نيست . قدر مسلم اين است كه مردی عالم و عارف و حافظ و
مفسر قرآن كريم بوده است . خود مكرر به اين معنی اشاره كرده است :
نديدم خوشتر از شعر تو حافظ
|
به قرآنی كه اندر سينه داری
|
عشقت رسد به فرياد گر خود بسان حافظ قرآن زبر بخوانی با چارده
روايت
ز حافظان جهان كس چوبنده جمع نكرد
|
لطائف حكمی با نكات قرآنی
|
با اينكه اينهمه در اشعار خود از پير طريقت و مرشد سخن گفته است
معلوم نيست كه مرشد و مربی خود او كی بوده است . اشعار حافظ در اوج
عرفان است و كمتر كسی قادر است لطائف عرفانی او را درك كند . همه
عرفانی كه بعد از او آمدهاند اعتراف دارند كه او مقامات عاليه عرفانی
را عملا طی كرده است .
برخی از بزرگان بر برخی از بيتهای حافظ شرح نوشتهاند ، مثلا محقق جلال
الدين دوانی ، فيلسوف معروف قرن نهم هجری رسالهای در شرح اين بيت :