باسمه تعالى و له الحمد
گرچه برا واعظ شهر اين سخن آسان نشود
|
تا ريا ورزد و سالوس مسلمان نشود.
|
رندى آموز و كرم كن كه نه چندين هنر است
|
حيوانى كه ننوشد مى رو انسان نشود.
|
گوهر پاك بيابد كه شود قابل فيض
|
ورنه هر سنگ و گلى لولو و مرجان نشود
|
دردمندى كه كند درد نهان پيش طبيب
|
درد او بى سببى قابل درمان نشود
|
هر كه در پيش بتان از سر و جان مى لرزد
|
بى تكلف تن او لايق قربان نشود
|
ان شاء الله تعالى تمام مواظبت بر اداى واجبات و ترك محرمات به
كمال دقت و تامل ، بالوصيه اول الصبح اولا و
كمال المراقبه فى تمام النهار ثانيا و المحاسبه عند اراده النوم ثالثا و التدارك و
السياسيه بالمجازات بالضد عند المخالفه رابعا على
التفصيل المعهود فى كتب الاخلاق (::1 - صبح مشارطه كند و بر خود سفارشهاى لازم
را بكند. 2 - در تمام روز مراقبت كامل از اعضا و جوارح نمايد. 3 - به هنگام خواب محاسبه
كرده و به حساب خود برسد.
4 - اگر مخالفتى مشاهده كرد خود را تنبيه كرده و تدارك غفلت روز را بكن و هر كار
خلافى كه نموده ، با ضدش خود را مجازات كند، به همان تفصيلى كه در كتابهاى اخلاق
گفته شده است .)
و تمام مواظبت ان شاء الله تعالى در هر شبانه روزى به ساعت خلوتى از اغيار مع
الله جل جلاله بامناجات و التضرع و التبتل و الخضوع و الخشوع اليه و ينبغى ان
يجعل ذكل فى كل ليله بين صلوه المغرب و العشاء او بعد العشاء فيسجد السجده المعهوده
و يذكر الله بعده بما ساعد عليه التوفيق مع
كمال الحضور و الاقبال على الله تعالى بكليته و الاعراض عما سواه باسرهم كانه لا
موجود سواه جل جلاله (::ساعتى را با خداى تعالى جل جلاله خلوت نموده و مناجات و تضرع كند و صورت به خاك بمالد و
خضوع و خشوع نمايد، و سزاوار است اين خلوت در هر شب ميان مغرب و عشا و يا پس از
خواندن نماز عشا باشد، پس سجده معهود را به جا آورد (ظاهرا مقصود سجده طولانى است
با ذكر يونسيه :
لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين ،
لااقل 400 بار) و پس از سجده هر مقدار ككه توفيق يارش بود، با
كمال حضورقلب و اقبال به خدا با همه وجودش و اعراض از همه انچه كه غير از خدا است -
آن چنان كه گويى موجودى به جز او جل جلاله نيست -
مشغول به ذكر گردد.)
و چون از ذكر مانده و خسته شود، سر به گريبان تفكر فرو برده ، فكر كند كه من كى
ام ؟ و كجايم ؟ و از كجا آمده ام و به كجا مى روم ؟ و چنان در خود فرو رود كه خود را يافت
نمايد كه گويا در عالم وجود كسى نيست و از حضور بارى
جل جلاله مسالت نمايد كه خداوند ا! خودم را به خودم بشناسان ، كه فضاحت و شناعتى
فوق آن نيست كه شخص ، خود را نشناخته باشد و آن شاء اله تعالى مواظب به تهجد و
برخاستن سحر و اشتغال به نافله ليل با كمال حضور و
اقبال و اشتغال به تعقيب و قرائت قرآن تا طلوع آفتاب و آن شاء الله هفتاد يا صد مرتبه
استغفار را صباحا و مساء (::هر صبح و شام )
ترك ننمايد و صد مرتبه تهليل ( لا اله الا الله كذلك ) و اذكار معهوده
سبحان الله العظيم و بحمده استغفرالله لااقل ده مرتبه در صبح و شام و كذلك لا اله الا الله وحده لا شريك له الى آخر (لا اله
الا الله وحده لا شريك له ، له الملك و له الحمد، يحيى و يميت و يميت و يحيى و هو حى لا
يموت . بيده الخير و هو على كل شى قدير) و رب اعوذ بك الخ (رب اعوذ بك من همزات
الشياطين و اعوذ بك رب آن يحضرون ) و اشهد ان لا اله الا الله وحده لاشريك له الى آخر
(اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له الها واحدا احدا صمدا لم يتخذ صاحبه و لا
ولدا ) و استغفارات منقوله از سيدبن طاووس رضوان الله عليه (اللهم انت ربى لا
شريك لك ، اصبحنا و اصبح الملك الله ) و صلوات كبيره
صل على المصطفى محمد و المرتضى على الخ و ان شاءالله تعالى در هر شب جمعه صد
مرتبه سوره قدر را مواظبت نموده و اهم از همه امور مزبور، اينكه در تمام اوقات ليلا و
نهارا، نوما و نقظه (::خواب و بيدارى ) در همه
احوال و در جميع حركات و سكنات حضرت حق
جل و علا را حاضر و ناظر دانسته ، به قسمى (::گونه اى ) كه اگر ممكن شود آنى و
طرفه العينى (:: يك چشم بر هم زدن ) از حضور آن حضرت
جل سلطانه غافل نشود و اين روسياه را هم در جميع
احوال فرامشو نفرمايد واين مضمون را مسالت نمايد:
ما را ز جام باده گلگلون خراب كن
|
زان پيشتر كه عالم فانى شود خراب
|
و ان شاء الله تعالى تمام مواظبت بر دوام توجه و
توسل به حضرت حجه - عجل الله فرجه - كه واسطه فيض زمان است ، ملحوظ داشته ،
بعد از هر نمازى ، دعاى غيبت كه اللهم عرفنى نفسنك فانك ان لم تعرفنى نفسك لم
اعرف نبيك . اللهم عرفنى رسولك فانك ان لم تعرفنى رسولك لم اعرف حجتك . اللهم
عرفنى حجتك فانك ان لم تعرفنى حجتك ضللت عن دينى بوده باشد و سه سوره
توحيد، هديه به آن بزرگوار و دعاى فرج اللهم عظم البلاء الى آخر ترك
ننمايد.
و ان شاء الله تمام مواظبت در دوام طهارت - مهما امكن - و نوم بر طهارت (:: تا مى تواند
هميشه با وضو باشد و با وضو به بستر خواب رود) و تسبيح حضرت زهرا (س ) را
وقت نوم و بعد از هر نماز واجب و قرائت آيه الكرسى را و مواظبت بر سجده شكر را بعد
از بيدارى و خواندن آيات معهوده ان معهوده ان فى خلق السموات و الارض الى
آخر بعد از بيدار شدن براى نافله ليل با كمال توجه به معنى و تفكر در آن و نظر در
اسمان و كواكب و آفاق را و دعاى صحيفه (74) را بعد از هر نماز شب ترك ننمايد.
و السلام عليكم و رحمه الله و بركاته
فى شهر صيام سنه 1327