شيطان در چند جا زوزه كشيد
اول ، وقتى كه حضرت آدم عليه السلام توبه كرد و خداوند توبه او را پذيرفت -
هنگامى كه او از بهشت اخراج شد، دويست سال گريه كرد تا اين كه
جبرئيل نازل شد و گفت : اى آدم آن اسامى كه بر ساق عرش نوشته بود بخوان و خدا را
به آنها قسم بده تا توبه ات قبول شود - و آنها را به آدم ياد داد. - چون حضرت آدم خدا
را نافرمانى كرد و از بهشت بيرون آمد، شيطان خوش
حال كه آدم هم مانند او از بهشت رانده شده است ؛ ولى آدم با توجه به خدا توبه اش
پذيرفته شد. اين شيطان ملعون از سوز دل ناله كرد كه ملائكه آسمان و زمين را متوجه
كرد و همه او را لعنت كردند.(400)
شيطان از بعضى كارها، گفتارها و برنامه ها خرسند مى شود! گاهى خوشحالى او چنان
زياد است كه فرياد مى زند و آن خبر دل نشين را به فرزندان و دوستان و طرف داران
خود مى دهد:
از چند عمل و چند چيز است كه شيطان بدش مى آيد. او به وسيله آنها ناراحت مى شود و
فرار مى نمايد، در اثر ناراحتى گريه مى كند و دست و پاى خود را مجروح مى سازد و
گوشه نشينى را اختيار مى نمايد از جمله :
1. خطاف ؛
وقتى كه شيطان ايوب را چنين ديد، دشمنى اش فزونى يافت و عرض كرد: خداوندا!
سپاس ايوب براى اين است كه بدنش سالم مى باشد و مى گويد: باز كار مى كنم و
اموالى به دست مى آورم . او مى داند كه به زودى آن چه از او گرفته اى باز پس خواهى
داد، هنوز شكر تو را مى كند و خود را نباخته است .
اگر گفتار و كردار و حركات انسان براى خدا باشد از دشمن نمى ترسد، بر شيطان
دشمنان دين غالب خواهد شد و اگر از روى هوا و هوس و ماديات باشد شيطان و بى دينان
بر او غالب خواهند گشت .
در روايات آمده ؛ هنگام مرگ انسان ، شيطان به سراغ او مى آيد و با هر وسيله و نويدى
مى خواهد او را دو دل كرده و ايمانش را بگيرد؛ ولى مؤمن واقعى او را خوب مى شناسد و
ابدا به وعده هاى او دل خوش نمى كند.
اصبغ بن نباته از امير المومنين نقل مى كند كه فرمود: سوگند به آن كسى كه محمد را
به حقيقت برانگيخته و خاندانش را گرامى داشته ، هيچ چيز از وردها و دعاها نيست كه شما
آنها را بجوييد از براى محافظت مرض و از سوختن ، غرق شدن ، دزدى ، گمشده و
گريختن چهارپايان ، مگر اين كه در قرآن است . هر كه خواهد از من بپرسد - تا به او
جواب گويم .
يكى از گناهان كبيره در اسلام ، رباخوارى است كه خداوند به خورندگان آن وعده عذاب
داده و آن را از هر گناهى بزرگتر به حساب آورده است . حضرت
رسول صلى الله عليه و آله و سلم مى فرمايد: ربا هفتاد نوع است و كوچكترين آن پيش
خدا مانند كسى است كه با مادر خود نزديكى كرده باشد.(439)
از جمله چيزهايى كه شيطان را به سرمايه گذارى روى آن تشويق مى كند، اختلاف انداختن
در ميان مردم است ، چون بر اثر دشمنى ، آمد و شدها قطع شده و اختلاف و جدايى پديد مى
آيد. در نتيجه به زد و حورد و كشت و كشتار، مى انجامد و مايه خرسندى او مى گرد.
امام صادق عليه السلام فرمود: در بنى اسرائيل عابدى بود كه مكرر مى گفت (الحمد
الله رب العالمين و العاقبه للمتقين ). شيطان از مداوت او بر اين گفتار در خشم شده و
شيطانى را نزد او فرستادو به او گفت بگو: (و العاقبه للاءغنياء) يعنى عاقبت نيكو از
براى توان گران است .
انس بن مالك نقل مى كند: در زمان حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم مردى بود
كه از عبادت و كوشش او در نماز تعجب مى كرديم . نام و كيفيت عبادتش را به عرض مبارك
آن حضرت رسانديم . حضرت او را نشاخت ، هيكل و قيافه اش را شرح داديم باز نشناخت .
در همين بين خودش از راه رسيد. ما عرض كرديم : يا
رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم آن شخصى كه گفتيم همين فرد است .
دانشمند بزرگ مصرى (محمد فريد وجدى ) در كتاب دائرة المعارف خود نوشته است : در
جزيره (مرتيبك ) طايفه اى بودند به نام (اتباع خناس ). آنها شيطان پرست بودند.
در آن جا كوهى بود كه به سبب آتشفشانى بيست هزار نفر از بين رفتند. از جمله كسانى
كه نجات يافتند، همين شيطان پرستان بودند.
گوشه اى از جنايات و كارهاى منافى عفت شيطان پرستان را كه از زبان دو دختر
انگليسى نقل شده : بيان مى كنيم تا ماهيت آنها براى همگان روشن تر شود.
اول كسى كه به خدا كفر ورزيد شيطان بود.
قبل از او، كسى به خدا كافر نشده بود. خداوند درباره كفر او مى فرمايد:
|