|
|
|
|
حدود سه چهار سال پيش از اين در بعضى از سايتهاى اينترنتى عربى به کتابى با نام (لله ثم للتاريخ : کشـف الاسـرار و تبرئـة الأئمـة الأطهار ) برخـوردم ، نـام کتـاب تقريبا جالب بود ، چند صفحه از آنـرا مطالعـه نمـودم اما با کمال تعجب متوجه شدم که کتاب نه تنها براى دفـاع از ائمه عليهم السلام نوشته ـ نشده است بلکه درست در نقطه مقابل مذهب اهل بيت ـ عليهم السلام و بـراى خدشه وارد نمودن به ايـن مذهب برشته تحرير در آمـده است .
از همان اول متوجه شدم که مؤلف کتاب يک وهابيست که حتى از حقيقت مذهب خودش هم خبر ندارد ،تا چه رسد به مذهب تشيع . اما براى عوام فريبى خود را از علماء و مجتهـدان شيعــه معرفى ميکنـد که از نظر علم و فقاهت همطراز علماى بزرگ بـوده و در نجـف اشـرف سکونت دارد .
منتهى از افشاى نام خود خجالت کشيده و زير پوشش نام مستعار « سيد حسين موسـوى » بـه ميـدان آمـده و نداى هل من مبارز سر داده است .
او در کتاب خودش به عنوان يک عالم شيعه مى کوشد خرافاتى را که در مذهب تشيع وجود دارد ، مورد نقد و بررسى قرار بدهد و خلاصه که در صدد اصلاح مذهب و
پاک کردن آن از خرافات است .
آنهم عالمى کـه ساليان
متـمادى در حـوزه علميه نجف
اشرف تحصيل و تحقيق نموده و
با بزرگان و اکابر حـوزه
نشست و برخاست داشته است .
اما با مطالعه اولين سطور از
مقدمه کتاب ، روشن شـد
که
شخص مذکور ، ازعلما و مجتهدان شيعه که
نيست
حتى
از غير علما و عوام شيعه هم نميتواند
باشد .
زيرا
او حتى با ابجديات حوزه علميه هم
آشنائى ندارد .
نه
روش تحصيل را ميداند ،نه کتب درسى را
ميشناسد
و
نه فرق بين سيد و شيخ را ميفهمد !!!! .
بلکه
حتى بعضى از اصطلاحات بسيـار ساده و
پيـش پا
افتاده
حوزوى را بلد نيست ،
اما براى اينکه بتـواند اهل
سنت
و مخصوصا وهابيت را به قوت مذهبشان و ضـعف
مذهب
تشيع قناعت دهـــد و نيز تهمت ها و دروغ
هاى
شاخدارى
را که در کتابش به مذهب تشيع و بـزرگان آن
نسبت
داده است ، صحيح و موجه جلوه دهد ، خـودش
از
علما بلکه از مجتهدان شيعه معرفى
ميکند .
روشن
است که اگر يک عالم سنى مذهب تشيع را
بـه
باد
انتقاد بگيرد يا بـرعکس يک عالم
شيعه بـه مذهب و
طريقه
اهل تسنن اشکال کند ، خيلى تأثير
نخواهد کـرد
اما
اگر به عنوان يک فرد شيعى آنهم نـه
يک فـرد عادى
بلکه
مجتهدى که عمرش را در حوزه علميه
نجف اشرف
سپرى
نموده است ، وارد ميدان شود ،گفتار و
انتقادش
بيشتر
قابل قبول خواهد بود .
ما
ان شاءالله ضمن بررسى مقدمه و ديگر
مطالب کتاب
دروغها
و تدليس ها و تهمتهاى او را بــراى
عمـوم برملا
خواهيم
کرد ، و خوانندگان عزيز متوجه خواهند شد
کـه
چگونه
بينى اين فرد متقلب وخائن به خاک
ماليده شده
و
روى همدستانش سياه ميشود .
البته
اين کتاب در همان اوايل چاپ و نشر ،چون
به زبان
عربى
بــود و در کشور کويـت هم منتشر شده بـود ،
از
سوى
فضلاى عرب زبان جواب هاى مفصل داده شد . و
پس
از آن دولت کويت امر بـه جمع آورى کتـاب
مـذکور و
ضبط
آن نمود ، اما وهابيها که فکر ميکردند با
اين نقشه
و
دسيسه ميتوانند ، مذهب اهل بيت را
زير سؤال ببرند
از
هرطريق ممکن اقدام به پخش کتاب و ترجمــه
آن بـه
ديگر
زبانها مخصوصا زبان فارسى نمودند و دوسال
پيش
از
اين در عربستان سعودى در موسم حج و
بيـن حجـاج
فارسى
زبان به طور گسترده پخش نمودند .
جالب
اينجاست که مترجم نيـز با نام مستعار «
جـــواد
منتظرى
» اقدام بـه ترجمـه کتاب نمـوده است ، تا
ايـن
چنين
وانمود کنـد که او نيـز از شيعيانى
هست کـه تازه
بيدار شده و در فکر اصلاح است . !!
مترجم پس از ترجمـه نام کتاب را (
اهلبيت از خود دفاع
ميکنند) گذاشته و مؤلف کتاب را آيت
الله العظمى دکتـر
سيد حسين موسوى معرفى ميکند
.
ما وقتى ترجمه فارسى کتاب را
ديديم ، برآن شـديم تـا
به حول قوه خداوند متعال جوابى به
اندازه توان خودمان
بر کتاب مذکور نوشته و در دسترس خواهـران
و بـرادران
ايمانى قرار دهيم ، تا هم
دَيـن خود را به اهلبيت پيامبر
صلى الله عليه وآله وسلم ادا نموده
باشيم و هـم باطل
بودن مطالب کتاب مذکور را ثابت نمائيم
، تا هيچ شبهه
در ذهن هيچ فردى باقى نماند .
لازم به ذکر است که قصد ما از نوشتــن
ايـن کتاب فقط
دفاع از مذهب اهل بيت عليهم السلام
است و بس ، و
به هيچ عنوان در صدد انتقاص از مذاهب
برادران سنــى
مذهب خود نيستيم ، و اگر در
مواردى از اين کتاب انظار
و فتاواى علماى مذاهب اربعه را نقل
ميـکنيم يا رواياتى
را از کتب معتبره اهل سنت مى آوريم
،به جهت دفـــع
شبهه مؤلف کتاب مورد نقد است و نه
غير آن .
ما با نام مستعار هم به ميدان نيامده
ايم تا اگـر کسـى
سؤالى برايش پيش آمد يا
توضيحى ميخواست ، بتواند
راحت وآسان تماس برقرار کند .
اميد واريم که اين عمل ناچيز
مورد قبول و رضاى خداوند
متعال و خشنـودى حضرت ولى عصر
عليه السلام قــرار
بگيرد .
ما در اين کتاب از مؤلف کتاب مذکور به
دکتـر و از مترجم
به مترجم و از خود به
نويسنده تعبير
ميکنيم .
سيدنى
- استراليا
مسجد
و مرکز اسلامى المهدى
بهار
1383 شمسى
اپريل
2004 ميلادى
سيد
محسن حجت
قبل از آنکه به نقد و بررسى خود کتاب بپردازيم لازم است نظرى کوتاه به مقدمه مترجم داشته باشيم . تـا با نظرات ايشان هم آشنا شويم .
*****
مترجم
خود را طرفدار وحدت مسلمين معرفى نموده
و از ايجاد تفرقه بشدت
بيزار است . !!!
نويسنده : بهمين جهت است که متـرجم کتاب ( لله ثم للتاريخ)را ترجمه نموده است ،تا با متهم کردن يـکى از بزرگترين مذاهب اسلامى به خرافات، بين مسلمانان وحدت و همدلى ايجاد کند !!! .
*****
مترجم : « اين اثر ناچيز را به تمام حق جويان تقديـم ميدارم ، آنانيکه همـواره حق را بـر باطل ، تحقيـق را بر تقليد ، وحدت را بر تفرقه ، حق طلبى را بر ننگ و عـار
ترجيح ميدهند . کسانى که به تعبير قرآن تمام سخنان را مى شنوند و آنگاه بهترين آنرا پيروى ميکنند . »
نويسنده : اما در اينکه اثر ناچيز بلکه بى چيز است! شکى وجود ندارد ، ولى آيا مترجم حق جوى ما خودش تقليد را کنار گذاشته و تحقيق را مقدم نموده است ؟ .
آيا قبول کردن صد در صد مطالب کتابى که توسط دکتــر مجهول الحال و مجهول الاسم نوشته شده ، تقليد کـور کورانه نيست ؟ . آيا بدنام کردن و متهم نمودن مذهبى که نزديک به 200 ميليون مسلمان از آن پيروى ميکنند ، ترجيح وحدت بــر
تفرقه و حق طلبى بر ننگ وعار
است ؟!
آيا واقعا مترجم دنبال
پيروى از سخنان خوب است ؟ .
*****
مترجم، پس از آنکه از گرفتاريهاى اسلام و مسلمين و دشمنيهاى يهـود و نصارى و مشرکين در صـدر اسلام سخن ميگويد و جنگها و شورشهاى در زمان خلفا را بـه
عنوان قيامهاى بر اندازى حکومت معرفى ميکند،و اينکه دشمنان شکست خورده اسلام در صدد بودند از هر راه ممکن به اسلام و مسلمين ضربه وارد کنند ، مينويسد:
« از آن جائيکه همـه امت اسلامى هـم چنانکـه با خـود رسول گرامى صلى الله عليه وآله وسلم محبت دارنـد ، طبـعاً با خانـواده و بلکه تک تک افـراد خانـواده و آل بيـت
ايشان صلوات الله و سلامه عليهم اجمعين محبت دارند آنـها ( دشمنـان اسـلام ) سعى کـردنـد از همينجا آغـاز کنند و بــه بهانه حب اهـل بيت عليهـم السلام در ميان
امت تخم تفرقه بپاشند ،تأکيد ميکنم که محبت آل بيت عليهم السلام جزو ايمان هر مسلـمان است ، امـا آنان گويا چنين وانمود کردند که عده مخصوصى اهل بيت را
دوست دارند و بقيه با آنان دشمن هستند ، متأسفانـه اين دسيسه آنان تا حدى در ميـان بعضى از مسلمانـان ساده آنزمان کارگر افتاد و امت متحدو يکپارچه اسلامى
زخم بزرگى برداشت » .
نويسنده:کاش آقاى مترجم يک سند تاريخى درست ارائه ميکرد که اولين کسانى که قدم در راه ايجاد تفرقه برداشتند چه کسانى بودند ؟.
اگـر از سقيفـه بنى ساعـده بگـذريم حتما مــراد ايشان
قيام و خروج ام المؤمنين عائشه،طلحه و زبير از يکطرف و معاويه از طرف ديگر درمقابل على عليه السلام است و کاش معاويـه پسر ابى سفيـان را بـه خاطر جنگيدنش با على عليه السلام که از اهلبيت است بيدين ميخواند
زيرا محبت اهل بيت طبق اقـرار خـود ايشان جزو ايـمان هر مسلمان است .
در هر حال ما از مترجم سؤال ميکنيم :اگر همه اهلبيت عليهم السلام را دوست داشتند ،چطور يکعده به بهانه محبت اهل بيت دست به توطئه و دسيسه زدند ؟.
آيا ميشود در کشور اسلامى که همه مسلمان و عامل
به اسلام هستند ، چند نفر بيايند و بگوينـد از اسـلامى که کسى به آن عمل نميکند دفاع کنيم ؟.
وانگهى آيا تنها محبت اهلبيت عليهم السلام جزء ايمان است ، يا محبت به خاطر پيروى از آنان ؟.
ا ز حديث شريف ثقلين که مورد قبول طرفين اسـت اين چنين بر مى آيد ، که رسول خدا بعد از خودش ما را امر به تمسک به قرآن و اهل بيت مى نمايد ، و تمسک
عبارت از پيروى توأم با محبت است نه محبت تنها .
خوانندگان محترم ميتوانند
براى تفصيل بيشتر به کتاب (
تشيع چيست ؟و شيعه
کيست؟) مراجعه نمايند .
*****
مترجم،در مطلب اول مقدمه خود چند کلمه را معنى
کرده است ، از جمله گفته است : « رافضي: مَن رَفَضَ آل البيت ، کسيکه اهل بيت را ترک کند ».
نويسنده : اگر آقاى مترجم کتاب لغتى را که رافضى را اينگونه معنى کرده است ،معرفى ميکرد بسيار خوب بود ، اما کتابى که اين چنين معنى کـرده باشـد نيست و اين معنى فقط تولد يافته در ذهن خود مترجم است .
ضمنا
او خواسته است با بيان کردن معناى
دلخواه خـود
به
مخالفان شيعه بگويد ،
که اگـر ما شيعيان را رافضى
ميگوئيم
از اينجهت است که آنها اهل بيت را ترک
کـرده
اند
، ولى مسلماً اين نقشه در نطفـه خفه شـده
است
زيرا
همه ميداننـد که شيعيان پيروى
آل بيت رسول خـدا
صلى
الله عليه وآله وسلم را بعد از آن حضرت بر
هر فرد
واجب
ميدانند و به همين جهت است کـه مـذهب
اهـل
بيت
عليهم السلام را پذيرفته و طبق آن عمل
ميکنند .
*****
مترجم : « سبائى : پيروان عبدالله بن سبأ » .
نويسنده : کاش مترجم از کتابهايى کـه ايـن فرقـه را
تعريف کـرده و جـزء فـرق اسلامى دانستــه انــد ، چنـد تايى را نام مى برد ، تا فضـل و دانـش ايشان بر همگان روشن مى گرديد ، و به دروغ فرقه ديـگرى را بر فرقهاى
اسلامى اضافه نمى کرد و
آگاهانه بـراى تبــر دشمنـان اسلام دستـه
نمى ساخت .
*****
مترجم : « پـس مسلمـان کسى است که عـلاوه از
از پايبندى به اصول اعتقادى از سنت رسول اکـرم صلى الله عليه وآله وسلم و سنت اصحـاب و ياران با وفايـش رضـوان الله عليهم اجمعيـن و سنـت اهل بيت اطهـارش عليهم السلام که عين سنت پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم است پيروى نمايد ، و تمام آنانـرا دوست داشتـه باشد و از هيــچ فردى از آنان کينه بـه دل نداشته باشد چنين شخصى هـم شيعـه هـم سنى و هـم مسلمـان کامل است و چنين مسلمانى نه رافضى نه سبـائى و نه ناصبى است ، پس هر شيعه خوب هم سنى و هم مسلمـان است و هـــر سنـى خـوب هـم شيعـه و هـم مسلمان است » .
نويسنده : سنت را در لغت بـه روش و طريقـه معنى کرده اند که شامل گفتار و رفتار و تقرير ميشود،و سنت پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم يعنى روش آن حضـرت اعم از الفاظ که از دهان مبارکش صادر شده است يــــا کارهاى که انجام داده است و يا امضاى اعمـال و گفتـار ديگران که در محضر آنبزرگوار بـوده است و اصطـلاحاً بـه
آن تقرير گفته ميشود . از نظر عقل و نقل اطاعت از سنت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم واجب است و در اين شکى نيست .
اما از نظر عقل چـون آنحضرت معصـوم است و هرچـه از معصوم به عنوان گفتار يا رفتار يا امضا وتقرير صادر شـود صـد درصد صحيح است و بايد از چيزى که صحيـح است پيروى کرد ، البته با ايـن توضيح که از گفتـار اکثـر اوقـات وجوب يا استحباب يا ديگر احکام تکليفيه معلوم ميگردد چـون اگر امر فرمـود وجـوب و اگـر نهى فـرمود حـرمت و همينطوردر مورد ساير احکام ، اما رفتار و امضـاء اعـم از حليـت ، استحباب ،وجوب و کراهت است و فقط حرمت را شامل نمى شـود و چـون پيامبـر صلى الله عليه وآلـه وسلم مکروه را هم مرتکب نمى شدنــد پس فعـل اعم از وجوب ، اباحــه و استحباب است ، اما تقرير مکروه را نيز شامل ميگردد . و اما از نظر شرع پس آياتى که در قرآن کريم وجود دارد و ما را امر بــه اطاعت از رسـول الله صلى الله عليه وآله وسلم ميکند خود بزرگترين دليل بر اين وجوب است . و اما اطاعت از اهل بيت مطهرين عليهم السلام کـه در آيه تطهير خداوند اراده فرموده است که آنان از هر گنـاه و پليدى پاک باشند و پيامبـر صلى الله عليه وآله وسلم نيز در حديث متفق عليه بين طرفين مـا را بــه پيروى از آنان دستور ميدهد ، در صورت معصوم بودن آنان نه تنها از گناه بلکـه از خطا و اشتباه ، بـر هـر مسلمـان واجـب است ،زيرا به همان دليل عقلى که قبل از اين بيان شد کسيکه خطا و اشتباه ندارد گفتار و رفتـارش صد در صـد صحيح است و بايد از او اطاعت شـود ، امـا کسانى کـه لغتاً کلمه اهل بيت شامـل شان ميشـود وليهيـچ يک از فرق اسلامى معتقد به عصمت آنان نيستند ، دليلى
بر وجوب اطاعت از آنان هم وجود ندارد . و اما اطاعت بدون قيد و شرط از صحابه رضى الله عنهم در حاليکـه همـه امـت اسلامى اتفـاق بر عـدم عصـمت
آنان از خطا و اشتباه و حتى گناه دارند ، روى چه اصلى بايـد واجب باشـد ، مخصوصا کـه بعـضى از کسانى کـه کلمـه صحابى بر آنان اطلاق ميشـود ، مـرتکب گنـاهـان بزرگى شده اند . با توضيح که عرض شد ما فقط ملزم به اطاعت پيامبـر و
ائمه اطهار عليهم السلام هستيم و بس ، چون ميدانيم که بر خلاف رضاى خدا قدمى بر نداشته اند . اما پيـروى از سنت اصحاب معنـايش اينست که با على
عليه السلام دشمن باشيم و آنحضرت را دشنام دهيم چون معاويه اين چنين ميکرد و او از اصحاب بود !.
يا کسانى که در زمان حضرت على عليه السلام بودنــد بايد با او ميجنگيدند ، چون طلحه و زبير که از اصحــاب و عائشه که از نظر لغوى از اهـل بيت هستنـد با آنحضرت
ميجنگيدند .
از نظر مترجم و هم دستانش هم بايد بــه حضرت على عليه السلام ، رضى الله عنه گفت و هم به معاويــه در حاليکه اين دو با هم جنگيده انـد و هزاران انسـان جــان خود را در آن جنگ از دست داده اند و امکان ندارد ، هـر دو طرف جنگ بر حق باشند ، و خداوند هيچگاه از باطل
راضى نخواهد شد .
از نظر مترجم و کسانى که با او همنظر هستند ، هــم بايد معاويه را دوست داشته باشيم و هم حجربن عدى را زيرا هردو صحابى اند در حاليکه معاويه قاتل حجر بـن
عدى است و امکان ندارد که قاتل و مقتول هر دو خـوب
باشند و درستکار ، خداوند ميفرمايد : « وَمَن يَقْتـُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَآؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَـدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا ، و هر کس فرد با ايمانى را از روى عمـد بـه قتـل برساند ،مجازات او دوزخ است در حاليکه جاودانـه در آن مى ماند و خداوند بر او غضب ميکنـد و او را از رحمـتش دور مى سـازد و عـذاب عظيمى بـراى او آمـاده ساختـه است » .
آيا دوست داشتن کسيکه طبـق نص صريح قـرآن کريــم جاودانه در دوزخ است و ملعون و مغضوب خداونـد است صحيح است ؟!
وانگهى دليل وجوب دوست داشتن همـه صحابـه حتى اگر بعضى از آنها خلاف مصالح اسلام و مسلميـن قيـام نموده باشند چيست ؟ و آيا اين تکليف فقط شامل ديگر مسلمين مى شود يا صحابه هـم مکلف اند هم ديگر را دوست داشته باشند و کينه هم ديگر را به دل نداشتـه باشند ؟ و اگر تکليف عام هست ، چرا کسانى را که با على عليه السلام جنگيدند،يا او را دشنام دادند دوست داشته باشيم ؟ .
مگر مسلم در صحيح به سندش از رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم روايت نميکند که على را دوست نـدارد
مگر مؤمن و با او دشمنى نميکند مگر منافق .
حال کسانى که با وصف صحابى بودن ، با اميرالمؤمنين عليه السلام جنگيدند ، دوست او بودند يا دشمن او ؟ اگر دوست بودند چرا جنگيدند و اگر دشمن بودنـد طبق
حديث صحيح فوق منافق اند و منافق دشمن خـداست و جايگاهش در درک اسفل از آتش است ، و آيـا دوست داشتن منافق جايز است ؟ .
پس مسلمان کسى است که مؤمن را مؤمن بداند و با او دوستى کند و منافق را منافق بداند و از او دورى کند نه اينکه مؤمن و منافق را در يک درجه ببيند و هـر دو را
دوست داشته باشد .
*****
مترجـم : « با توجه به ايــن گفتار نــه هيــچ سنى ناصبى ونه هيچ شيعه رافضى و سبائى است مشروط به آنکه نه سنى با اهل بيت (ع)کينه داشته باشد و نه شيعه با صحابه (رض) اگر سنى ديديم که با اهل بيــت عليهم السلام يا حتى يک فرد آنان کينــه داشته باشـد او سنى نيست بلکـه ناصبـى است و اگــــر شيعــه اى ديديم که با اصحاب پيامبر رضوان الله عليهم اجمعين يــا حتى يک فـرد آنان کينـه داشته باشـد او شيعـه نيست
بلکه رافضى و سبائى است » .
نويسنده : طبق اين گفتار ، ام المـؤمنين عائشـــه ، طلحــه ، زبيــر ، معاويـه و عمرو بـن عاص همـه ناصبى هستند ، چون همه اينها با على عليه السلام جنگيدند
و تا آخر هم کينه آن حضرت را به دل داشتند و از جنــگ با آن بزرگوار هم ابراز پشيمانى نکردند .
و على عليه السلام هم رافضى است چون با آنان کــه صحابى گفته ميشدنـد جنگيد و هيچ وقت هــم از جنگ خود با آنان اظهار ندامت و پشيمانى نکرد . حال ما بر سر دو راهى قرار ميگيريم ،اگر کسانى را که با على عليه السلام جنگيـدنــد دوست بداريـم و از آنان کينه اى به دل نداشته باشيم ناصبى مى شويم ،چون
دوستى بـا دشمنـان اهل بيت عليهم السلام دشمنـى با خود اهل بيت عليهم السلام است .
و اگـر عـلى عليه السلام را دوست داشتــه باشيــم و دشمنان او را دشمن بداريم ، رافضى مى شويم . به کدام طرف برويم ؟ چون امکان جمع بين هـر دو طرف
نيست ، نميشود هم رافضى باشيم و هم ناصبى .
چاره اى نداريم جز اينکه قضاوت را به دست رسول خـدا صلى الله عليه وآله وسلم بسپاريم و هر کدام از اين دو راه را که آن بزرگوار معين نمود پيروى کنيم .
مناوى از رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلـم روايـت مى کند که فرمــود : « انا و على حجة الله على عباده ، من و
على حجت خداوند بر بندگانش هستيم » .
هم چنين خطيب بغدادى محب طبرى و متقى هنـدى از رسـول خــدا صلى الله عليه وآله وسلم روايت ميکنند که فرمود : « انا و هذا (علي) حجة على امتى يوم
القيامة ،من و اين (علي) حجت خدا هستيم بر امــت در روز قيامت .
حاکم نيشابـورى و غيــر او از رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم نقل ميکنند که فرمود : « من اطاعنى فقـد اطاع
الله و مـن عصانى فقـد عصى الله و مـن اطاع علياً فقد اطاعنى و من عصى عليا فقد عصانى ، هر کـــه مرا اطاعت کند خدا را اطاعت نموده ، و هر که مـرا معصيــت کنـد خدا را معصيت نموده است و هرکه على را اطاعت کنـد مرا اطاعت نموده ، و هرکــه على را معصيت کند مــرا
معصيت نموده است » .
ترمذى ،حاکم ،فخـر رازى در ذيل تفسيربسمله در تفسير کبير ،خطيب بغدادى ،هيثمى ،مناوى و متقى هنـدى از پيـامبـر صلى الله عليـه و آله و سلم روايت مى کنند که فرمـود : « على مع الحـق و الحـق مع على ، على با حق و حق با على هست » .
هم چنين حاکم ، مناوى ،متقى هيثمى
ابن حجرو شبلنجى از نبى اکـرم صلى الله عليه وآله وسلم روايت مى کنند که فرمود : « علـى مـع القـران
والقران مع على ، على با قران و قران با على است ». با وجود اين همه روايت که از کتب و علماى اهـل سنت نقل نموديم ، امکان ندارد کـسانى را کـه با على عليــه السلام جنگيدند و با او دشمنى کردنـد دوست داشتــه باشيم هرکه ميخواهد باشد و در هـر مقامى هم قــرار
داشته باشد . چون امکان ندارد انسان آزاد انديش ، درست و نادرست حق و باطل را با هم دوست داشته باشد ، و به هر دو عشق بورزد .
آرى ما با على هستيــم و باطل را رفض مى کنيم و بـه رافضى بودن خود افتخار مى کنيم .
وانگهى ما شيعيان نسبت بـه صحابه رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم همان نظر را داريم که خـود صحابه نسبت به همديگر داشتند ، يعنى قائل بـه عدالت همه صحابه نبودند ، ما هم قائل به عدالت همه آنها نيستيم
و صحبت باپيغمبر را صلى الله عليه وآله وسلم شرافتى ميدانيم بالا و با ارزش امـا بشـرط داشتـن ايمان و دورى
از
معصيت و گناه ، زيــرا گناهکار گناهکار
است هرکس که باشد،تکاليف شرعيه هم براى همه انسانها يکسان
است و
تفاوتى وجود ندارد .
*****
مترجم در مطلب دوم تحت عنوان تحقيق را جانشين تقليد کنيم به چند نکته (به قول خود او ) اشاره ميکند : « اول : ديـن الهى بويـژه بـخش اعتقـادات خـارج از
دائره تقليد است ......... » .
نويسنده : اگر مترجم يک نگاه گذرا به کتاب توضيح المسائل فارسى ميکرد متوجه ميشد که همه فقهــاى شيعه بالاتفاق فتوى داده اند ، که تقليـد در اصـول ديـن جايز نيست ، بلکه هر مسلمان بايد آنرا از روى دليل بـه دست بياورد،تا به آنچه معتقد است از روى يقين و علم معتقد باشد .
اما در بخش فروع دين همه نميتوانند مجتهد باشند بــه همان دليل که همه نميتوانند دکتر يا مهندس يا خياط يا نجار باشند ، زيرا استخراج احکام که اصطلاحا استنبـاط گفته ميشود ، از مدارک آن نياز به فراگيرى علومى دارد تا بعد از ياد گرفتن قواعد، فرديکه تمکن از استنبـاط دارد احکام الهى را از قـرآن و سنـت و ديگر مدارک استـخراج کند ، و براى بدست آوردن اين قوه سالها درس خـواندن و تحقيق لازم است ، و اگر همه بخواهنـد خـود مجتهـد شوند ، بايد کارهاى ديگر را تعطيل کنند که خود اين کار سبب اختلال در نظم جامعه ميشود .
از طرف ديگر ، تقليد در فروع دين امر جديد يا مختص به يک طائفه يا مذهب نيست ، مگر حنفى ها و شافعـيها و مالکيها و حنبليها صدها سال نيست که از ائمه اربعـه
تقليد ميکنند ؟.
ولى کاش مترجم نيز در ترجمه کتاب مـورد نقــد تحقيق را بر تقليد مقدم ميکرد و کور کورانه،هرچه را که صاحب نوشته بود قبول نميکرد ؟ .
مترجم در نکته دوم ،از جنبش اصلاح طلبى مذهبى دم ميزند که يقينا شامل مذهب حقـه جعفرى نخواهـد شد زيرا اين مذهب ، مذهب اهل بيت عليهم السلام
است و چيـزى در آن اضافه يا از آن کـم نشـده است تـا احتياج به اصلاح داشته باشد .
بلکه ظهــور ابن تيميه و ابـن
عبد الوهاب و پشت پا زدن
بــه تمام اقـوال و آراء علماى
گذشته اهل سنت حکايت
از لزوم اصلاح درمذاهب غير
وابسته به اهل بيت عليهم السلام را دارد
.
*****
مترجم در نکته سوم ميگويـد : « مسئوليت همه ما ايـن است کــه بــه انـدازه تـوان خـودمـان سـعى کنيــم مسلميـن را بـه محـور و صـل کنيـم و روشـن است کـه
محور فقط قرآن است » .
نويسنده : مترجم در عبارت فوق خودش را در نقطـه مقابل رسول خـدا صلى الله عليه وآله و سلم قـرار داده است ،زيرا آن بزرگوار طبق روايات صحيحه و مـورد اتفاق
طرفين محـور را ، قـرآن و عترت و طبـق بعضى از روايات محـور را قـرآن و سنت معرفى کـرده است ، اما ايـن آقا ميگويد فقط قـرآن و بس ، و اگر سنتى باشد در حاشيه
قرار دارد !!!.
وانگهى سيره اصحاب را نيز در عرض سنت پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم ذکر ميکند که بايـد پرسيد ، دليل و مدرک لزوم تبعيت از سيره اصحاب چيست ؟
آيا اگـر مسلمانى به ديگر مسلمانان دشنـام داد و دليل بر جواز اينـکار را سيره معاويه (که على عليه السلام را دشنام ميداد ) ذکر کرد ، از نظر اين آقا قبول است ؟
نکته چهارم او تکرار نکته سوم است ، و ما با جوابى که داديم روشن شد ، که در برابر رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم ، قرار نمى گيريم بلکه طبـق فرمان آن
حضرت قرآن و عترت را محور
ميدانيم .
*****
مترجم در نکته پنجم مى گويد : « يک قاعده ثابت اسلامى را خـدمت شما عرض کنـم و آن اينکه هر اصل اعتقادى حتما بايد در قرآن با صراحت ثابت شـده باشـد
نا ممکن است که چيـزى جزو اصـول اعتقادى باشد امـا در قرآن آشکار بيان نشده باشد ، بنا براين هـرآنچه کـه در قرآن با صراحت نيامده باشد عقيده نيست » .
نويسنده : دليل ثابت بودن اين قاعده ،از نظر متـرجم
چيست ؟ عقل است يا نقل ؟ اگر عقل است ، آن قاعده عقلى که قاعده فوق را ثابت
ميکند کدام قاعده است ؟ و اگر نقل است چرا مترجم يک آيه از قرآن يا يک روايـت صحيح السند که مورد قبول همه مسلمانان باشـد ، در باره ثابت بودن اين قاعده ارائـه نکرده است ، تا حجيت اين قاعــده را اثبـات کند ، در غير اين صورت قاعده ثابت و مسلم نيست ؟
*****
مترجم در نکته ششم ، از خوانندگان کتاب ميخواهد کـه بايــد براى شناخت هر مذهبى بـه کتب آن مـذهب مراجعه کرد .
نويسنده : حرف خوبى است اما بايـد مبانى واصـول مورد قبول پيروان آن مذهب را نيز در نظر گرفت . مثلا شيعيان ،بجز قرآن کريم هيچ کتابى را از اول تا آخر صحيح نميدانند و به همين جهت نام صحيـح را بـر هيـچ
کتابى اطلاق نمى کنند .
پس وجود روايتى در اصول يا
فروع کافى يا ديگر کتب به
هيچ عنوان دليل نمى شود که
شيعه معتقد به مضمون
آن باشد مگر اينکه از نظر سند و
متن مشکلى نداشته
و مبتلى به معارض هم نباشد ،
ضمنا فحص از مخصص
و مقيد نيز بحد يأس صورت
گرفته باشد ، در اين صــورت
است که ميشود نـام آن روايـت
صحيح يا موثق گذاشت و به آن استدلال کرد،
اما روايتى که اصلا در کتب شيعه
نيست به شيعه نسبت دادن يا
روايات ضعيف را مستند
قرار دادن و يا در متن روايت
دستکارى نمودن و يا نيمى
از روايت را خواندن و نيم
ديگر را به پشت سر انداختن و
با اين روشهاى غير
انسانى ، شيـعـه
را محـکوم کـردن
بر خلاف وجدان و دين و تقوا و
انسانيت است .
*****
مترجم در مطلب سوم تحت عنوان کداميک ؟ شيعـه يا سني؟ميگويد :«اسم مهم نيست محتوا مهم است»
نويسنده :پس اين آقا برود اسمش را يهودى يا هندو بگذارد زيرا اسم برايش مهم نيست ولى ما چون شيعه هستيم و شيعه يعنى پيرو اهـل بيت عليهم السلام و
اهل بيت عليهم السلام هم
عبارت اند از :پيامبر و على و فاطمه و حسن
و حسين و نه امام بعد از امام حسين
صلوات الله و سلامه عليهم
اجمعين ،اسم براى ما مهم
است و ما به اين اسم افتخار
ميکنيم و بـه هيـچ عنـوان
با هيچ اسم ديگرى عوض
نخواهيم کرد .
*****
مترجم:«هيچ صفتى از صفات پرودگار بزرگ از جمله علم غيب را به بندگانش ندهد .»
نويسنده : اولاً از نظر اين آقا بايـد کسى را رحيـم يـا غفور يا رؤوف يا مهربان و غيره نگوئيـم و توصيف به اين صفات نکنيم چون صفات خداوند متعال ميباشد .
ثانياً اين آقا به چند آيه از قرآن کريم استدلال کرده تا بـه خوانندگان کتابش بگويد که عقيده شيعيان در رابطـه بـا علم داشتن پيامبر و ائمه عليهم السلام به غيب غلط و باطل است .
در حاليکه شيعيان هيچ وقت ادعا نکرده و نمى کنند که آن بزرگواران مستقلاً و بدون اراده خداوند غيب ميــدانند يا هر مقدار که بخواهند ميدانند ،بلکه شيعيان معتقدنـد که علـم غيب مـخصوص خداونـد متعال است و او هرکه را بخواهد و به هر مقدارى بخواهد از آن آگاه ميسازد . چه خوب بود که مترجم اين آيه از قرآن کريم را نيز مـورد
دقت و مطالعه قرار ميداد : « عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا ، دانـاى غيـب اوست و هيچ کس را بر اسرار غيبش آگــاه نمى سـازد مگر رسولانى که آنان را بر گزيـده و مراقبانى از پيش رو
و پشت سر براى آنها قرار ميدهد . » . زيرا در اين آيـه مبارکه خداونــد با صراحت بيان ميکند که بهر که بخواهد و هر مقدار که بخواهـد از اسرار غيبيه و امور مربوط به آن را بيان ميدارد ، و ما هم بيشتر از ايـن چيزى معتقد نيستيم تا مترجم و امثال او که از حقيـقت مذهب خود آگاه نيستند بيايند مـذهب اهل بيت را مورد انتقاد و اشکال قرار دهند .
*****
مترجم:«کتاب
روى دست در واقع اولين کتابى است
که تا کنون در موضوع موردنظر نوشته
شده است گرچه
نواقصى دارد اما در مجمــوع
کتــاب بسيـار جـالبى براى
محققان بخصوص نسل جوان است ، چون
مؤلف محترم
چنانکه در مقـدمـه ايشان
ملاحظـه خواهيـد فرمود براى تهيه
اين کتاب سالها زحمت کشيده اند .»
نويسنده
: اولاً ، کتاب مذکور اولين کتاب در راه
ايجاد
اختـلاف و شگاف بيـن مسلمانها
نبوده و آخـرين آن هـم
نخواهد بود .
ثانياً ، نه تنها نواقص دارد
بلکه سر تا پا نقص است ، که
ان شاء الله در ضمن ردود ما دوستان
متوجه مى شونـد
که کتاب مذکور ،تهداب و اساسش کذب و
دروغ است .
ثالثاً ، کتـاب بـراى محققـان
جالب نيست زيرا بـر اساس
تحقيق و تتبع نوشتـه نشـده است ،
بلکه جالبيت کتاب
مذکور براى دسيسه گران و نفاق
اندازان است و بس .
رابعاً ، جمـع آورى مطالـب دروغ
و بى اسـاس و نسبـت
دادن آن به پيروان يک مذهب
سالها زحمت نمى خواهد
مگر اينکه نويسنده بسيار
الدنگ و بى مغز باشد .
*****
مترجم : « لذا مهمتـرين خصوصيت کتـاب حاضـر ايـن است که خواننده خودش را در مقابـل دانشمنـد بزرگ و محقق توانائى ميآبد که از خودش حـرف نمى زند بلکـه مطالبش را با سنـد مطـرح مى کند و خواننده را در برابر حقايـق غيـر قابل انکارى قرار ميدهـد که مجبور است يا قبول کند يا به سراغ منابع برود » .
نويسنده
:ان شاء الله خوانندگان عزيز پس از خواندن
ردود ما بر کتاب مذکور متوجه
خواهند شد که نويسنـده
کتاب ، نه تنها يک محقـق نيست
، بلکه کـلاه
بــردارى است کـه با ارائــه مطالـب دروغ و
ضعيف و يا دستکارى شده ، ميخواهـد
ديگران را نسبت بــه مذهب اهل بيت
عليهم السلام بدبين نموده و از آب گل
آلـود بنفع خود و مذهب خود ماهى بگيرد .
*****
مترجم : « در اين رابطه چند نکته قابل تذکر است زيرا در ترجمه کتاب تصرفات جزئى کرده ام که در همين جا به نکات مهم آن اشاره خواهم کرد » .
نويسنده : امانت اقتضاء ميکرد که تصرف نشود .
مترجم : « 1- اسم عربى کتاب ( لله ثـم للتاريخ ، کشف الاسرار و تبرئة الائمة الابرار ) است که بنـده اسم ( اهلبيت از خـود دفاع ميکنند ) را براى آن انتخاب کردم ».
نويسنده
: تنها چيزى
که در کتاب ديــده نمى شود دفاع اهل
بيت عليهم السلام از خود شان است !.
*****
مترجم:« 2- جز هفت عنوان اصلى کتاب بقيه تيترها و عناوين جانبى از سوى مترجم اضافه شده است ».
نويسنده : غرض ما سياه کردن روى دروغگو ميباشد مترجم باشد يا نويسنده اصلى ، فرقى نميکند .
*****
مترجم:« 3-بخشهايى از کتاب که مترجم آنرا با ذوق خواننـدگانش سازگار ندانستـه و بــه وحــدت مسلميـن کمک نميکرده حذف کرده است » .
نويسنده :اولاً ايکاش آن بخشها را نيز مترجم ترجمه ميکـرد تا خواننـدگان بيشتر متوجـه جهالت صاحب کتاب ميشدند .
ثانيا مطالب حذف شده بحدى سخيـف و بى پايه است که مترجم نيز متوجه آن شده و حذف کرده است .
ثالثا مگـر مطالب موجـود پس از
ترجمـه ، سبب وحـدت
مسلمانان مى شود که مترجم اقدام
به ترجمه آن کرده است .
*****
مترجـم : « 5- بعضى جملات اين کتاب واقعا زننده خلاف ادب و چـه بسا منافى ايمان و وجـدان است ، اما مترجم از ترجمه آنها ناگزير بوده است » .
نويسنده : از مترجم تشکر مى کنيم که اقرار بزرگى
نموده است و با اين اقرار خود و نويسنده اصلى کتاب را بى ادب و بى وجدان و بى ايمان معرفى کرده است .
*****
مترجم :«چنانکه از متن کتاب ملاحظه خواهيد فرمود مؤلف محترم از بزرگترين چهره هاى علمى معاصر نجف اشرف است ، اما متأسفانـه شرايـط دشـوار محيط بـه ايشان اجــازه نـداده کـه اسم اصلى خود را بر ملا کننـد بنا بر اين اسم روى جلــد و هـــم چنين در داخــل کتاب اسم مستعار ايشان ميباشد » .
نويسنده : وقتى کسى اسم اصلى خود را نميگويـد و با اسم مستعار به ميدان مى آيد از کجا بدانيم کــه از ساکنين نجف اشرف است ، تا چـه رسـد بــه اينکه از
چهره هاى علمى نجف اشرف باشد . آيا مؤلف نميتوانست از نجف بيرون شــده ساکن امارات يا سعودى يا يک کشور سومى شود ، و اسم و نسب خود را کاملا بيان کنـد ، تـا خواننـدگان کتابش بـه خاطر شناختى که از او دارند گفته هايش را قبول کنند ؟ .
*****
مترجم : « سن ايشان اکنــون نزديـک بـه نـود سـال است ، زيرا ايشان قبـل از وفات علامه حسين کاشف الغطاء فارغ التحصيل شده و علامه کاشف الغطاء در 18
ذيقعده 1373 قمرى وفات نموده است البته رتبه علمى ايشان آية الله العظمى است ولى چـون دکترا هم دارند ما ايشان را فقط دکتر خوانديم » .
نويسنده : اينکه دکتر چند ساله هست بعـداً در نقـد مقدمه خود او روشن خواهد شـد ، اما سؤالى اينـجا هست و آن اينکـه يک مـرد نود ساله کـه براى خدا قيام
نموده است و داراى هدف بزرگى نيز مى باشد چرا نام و نسب خود را آشکارا براى ديگران نميگويد و از مرگ در راه خدا ترسان وگريزان است ؟ مگر چند سال ديگر مى
خواهد زندگى کند ؟! . اما اينکه او آية الله العظمى باشد به ادعا ثابت نميشود
بلکه بيشتر به اين نتيجه ميرسيم که فرد نادان و هابى
است ، که حتى از مـذهب خود هم بيخبـر است تا چـه رسد به مذهب ديگران .
و اينک مى پردازيم به نقد وبررسى کتاب ( اهل بيت از خود دفاع ميکنند ) و بعد از اين از نويسنده کتاب مذکـور
به " دکتر " و
از خود به " نويسنده " تعبير
ميکنيم .
دکتر بعد ازحمد خدا و صلوات بر پيامبر و آل و اصحاب مى گويد : « داستانى که اينک ميخوانيد ثمـره تلاش سالها بحث و تفکـر و مطالعـه و تحقيق است و آرزويى
جز اين ندارم که تا زنده هستم و در کفن پيچانده نشده ام پرودگارم از من خوشنود گرديده و خواهران و بـرادران مسلمانم از آن بهره مند گردند » .
نويسنده
: ان شاء الله و
بحـول و قوه خداوند متعال
خوانندگان عزيز متوجه خواهندشد که ثمره
سالها بحث
و تحقيق اين دکتر مجتهد چگونه و با چند
کلمه بطلان و نادرست بودن آن بر همه واضح و
روشن ميگردد .
*****
دکتر : « {شناسنامه} بنده در کربلا و در محيطى کاملاً شيعى متولد شده ام ، و در دامـن پـدر و مادرى متدين پرورش يافته ام ، تا سن جوانى در مدارس شهر خـود مان تحصيل کـردم و سپس پـدرم مـرا بـه حـوزه علميه نجـف اشرف کـه بزرگتـرين حـوزه در جهان است فرستاد تا از محضـر علما و مراجـع عاليقدرى چـون امام
سيـد محمـد حسين آل کاشـف الغطاء و ديـگران کسب فيض نمايم » .
نويسنده:ما در حوزه هاى شيعى عالمى مجتهد که نود ساله و از اهالى کربلا باشد و تا سن جوانى هم در مدارس شهر کربلا درس خوانده باشد سراغ نداريم ، و مردم کربلا نيز از وجود عالمى با ايـن اوصاف بطـور کلى
بيخبر هستند .
دکتر به سن و سال خـود نيز تصـريح نـکرده و بلکه از بعض مطالب کتاب او سنهاى مختلفى براى او استفاده ميشود ، او يکجا مى گويد که با " احمد صافى نجفى " شاعـر معـروف رفاقت داشته است ولى شاعـر مرحـوم از او 30 سال بزرگتر بوده است ، اگر به اين نکته دقت کنيم پس بايـد دکتر در موقـع نشر کتاب در سال 1420 ق 76 سال از عمر خودش را سپرى کرده باشـد ،چـون صافى نجفى در سال 1314هـ ق متولد شده و درسال
1379 هـ ق از دنيا رفته است .
دکتر در جاى ديگر کتابش مى گويد زمان بــودن او در نجـف اشرف مقـارن بــوده بـا زيارت سيـد عبـد الحسين شرف الدين موسوى قدس سره و زيارت آن سيـد جليل
القدر از نجف اشرف در سال 1355هـ ق بوده است و اگر دکتر در آن موقع 20 ساله بوده در موقع نشر کتاب مورد نقد 85 سال از عمر را پشت سر گزاشته است .
اما مهمتر آنکه دکتر در متن عربى کتاب مطلبى دارد که سن او را بسيار و اضح و روشن بيان ميکند ، و چون مترجم در ترجمه آن مورد را آنطـور که بايد ترجمه نکـرده
است ، ما ناگزيريم اول متن عربى
دکتر را نقل و سپس
ترجمه کنيم تا خوانندگان عزيز اين
اُعجوبه را بطور کامل
بشناسنـد ، وى در متـن عربى ميگويد
: (
فى زيارتى للهند
التقيت السيد دلدارعلى
فأهدانى نسخة من کتابه
(اساس الاصول) )
" در سفرى که به هند داشتم با سيد
دلدار على ديـدار
نمودم . ايشان نسخه از کتابش ( اساس
الاصول) را به
من اهداء کرد " .
مرحوم سيد
دلدار على نقـوى صاحب کتاب ( اساس
الاصول ) در سال 1235 هـ ق دار فانى را وداع
نمـوده و
بسراى باقى شتافته است
واگر عمر دکتر
در وقـت
ملاقات با مرحوم سيد دلدار 20ساله بـوده پس
در وقت
نشر کتابش يعنى 1420 هـ ق 205 ساله بوده
است،و
ايـن عمر غيـر طبيعى است که قابل
باور نيست و دروغ
بودن قضيه ملاقات را به اثبات مى رساند ،
و نتيجه تنها
يک چيز است و آن اينکه دکتـر هرگـز
شيعه نبوده است
و تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل ! .
اشتبـاه
بـزرگ ديگرى کـه دکتـر مرتکب شده و سبب
ميشود که بيشتر با ماهيتش آشنا
شويم اطلاق کلمـه
" سيّد " بر علمايى است که "
شيخ " بوده انـد و حتى
اسم مرحـوم کاشف الغطاء را چنديـن بار غلط
مينويسد
مثلا ميگويد : ( سيد محمد آل الحسين
کاشف الغطاء ) در حاليکه ايشان سيـد
نبـوده و شيـخ بوده انـد و
اسم
ايشان هم (محمد حسين آل کاشف الغطاء ) است
.
البته
مترجم زرنگ تـر از دکتـر بـوده زيرا اسم
مرحـوم
کاشف الغطاء را درست نوشته است اما او نيز
فرق بين
سيد و شيخ را متوجـه نشده است
، در حاليکـه
لقـب
سيد در عـرف شيعى مختص بـه ذريه
رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم است .
البته ممکن
است گفته شود : چون "سيد" در عربى
مرادف کلمه " آقا " در فارسى ميباشد
و دکتر هم عرب
است ، به اين لحاظ اين کلمه را بکار
بـرده است که در
در جواب مى گـوئيم کسى کـه مدعى
علم و فقاهت و
تحصيل در حـوزه علميه هست ،
بايـد بـه اصطلاحات و
فرهنگ حوزه آشنائى کامل داشته باشد .
*****
دکتر
: « { وسوسه ها }
پس از مدتى تحصيـل در حـوزه
احساس کـردم کـه
نصـوص زيادى مـرا بـه خــود
مشغول مى کنــد و مسائـل مختلفى مــرا
بــه حيرت و
شگفت وا ميـدارد ،
اما من خــودم را هميشـه بـه کـج
فهمى و ضعف ادراک متهم ميکردم » .
نويسنده
: خود همين عبارت مى رساند که ايـن آدم
روش تحصيـل و تـدريس در حـوزه هاى
علميـه شيعـه را
نميدانسته است ، زيرا که طلبه علوم
دينى چند سالى
را بايد مشغول مقدمات باشد تا دستور زبان
عربى را به
طور کامل فرا بگيرد و بعد از آن چنـد سال
بايـد مشغـول
دروس سطوح اوليه و متوسطه و عالى شود که
در ايـن
دوره کارى به نصوص و تحقيق در آن ندارد .
اما دکتر
غافل از همه جا فکـر مى کـرده است که در
حوزه علميه نجف و قم نيز مثل مراکز
علمى اهل سنت
کتب حديث تدريس مى شود .
شگفت آور تر
آنکه اين آقا فکر ميکرده هرچه در کتب
شيعه پيدا شود صد در صد مورد قبول است و
به همين
جهت بدون آنکه متوجه ضعف حديث يا مبتلا
بودن آن به
معارض باشد ، شروع به استدلال به احاديث
ضعيف بـر
ضد شيعه نموده است . غافل از آنکه شيعه
کتابى بــه
نام صحيح ندارد و اين يعنى به هـر
حديثى کـه در کتاب
هاى ما نوشته شده است ،
تمسک و استلال صحيح
نيست مگـر بعـد از مطمئن شـدن از تحقق تمام
شرايط
حجيت حديث که در علم اصول فقه بيان
گرديده است .
*****
دکتر :
« وقتى
ديـدم وضعيت ادامه پيدا کرد تصميم
گرفتم مسايل را با يکى از اساتيد
بزرگ حـوزه در جريان
بگذارم اما او مرد زيرکى بود و فهميد
که اين بيمارى مرا
چگونه علاج کند و
اين وسوسـه ها را چطـور
در نطفـه
خفـه کنـد بسيـار ساده
و با کلمـاتى کوتاه بمن خطاب کرد و
فرمود :در حوزه چه ميخوانى ؟ گفتم طبعا
مذهب
اهلبيت عليهم السلام
فرمـود : آيا در مـذهب اهل بيت
شک داري؟گفتم : معاذ الله! فرمود : پس
ايـن وسوسه
ها را از خودت دور کن ، تو از پيروان اهل
بيتى و اهلبيت
عليهم السلام علمشان را
از جـدشان محمد صلى الله عليه وآله ،
و حضرت ختمى مرتبت علـم خـويش را
از
پروردگارش گرفته است .
اندکى
خاموش ماندم سپس گفتم : خيلى متشکرم
که مـرا از اين وسوسه ها نجـات داديـد ،
آنگاه بـه درس خـودم بـاز گشتـم
، اما سؤالات و
وسوسـه ها مجـدداً
هجوم آورد ، هرچه درسم جلوتر مى رفت پرسش ها
و
سردرگميها بيشتر ميشد » .
نويسنده
: اين بخش از گفتار دکتر مجتهد نما بيشتر
دلالت دارد که او هـرگز حوزه علميه را
نديـده و از برنامه
هاى درسى حوزه خبرى ندارد ، او گمان
کرده است هر
کـه وارد حـوزه شد مذهـب اهل بيـت عليهم
السلام را
ميخواند ، در حاليکه علـوم مقدماتى و
منطـق و فلسفه
هيچ ربطى به مذهب اهلبيت عليهم
السلام ندارد .
بلکه هـدف
غائى از تحصيل در حـوزه علم پيـدا
کردن
به مذهب اهلبيت عليهم السلام و استخراج
احکام دين
مطابق قواعد اين مذهب ميباشد ، نه
اينکـه هرکـه وارد
حـوزه شد فـوراً طريقه استنباط حکم و
قواعد اجتهاد را
تحصيل کند ،به همين جهت وقتى از
فردى که مشغول
تحصيل در حوزه است سؤال شود که چه
ميخواند؟ ، او
در جـواب اسم کتاب يا مرحلـه اى را
ميگويد که مشغول
تحصيـل و خوانـدن آن هست و نميگويـد
که مذهب اهل
بيت عليهم السلام را ميخواند .
*****
دکتر : « {کنجکاوي}
خلاصه اينکه درسم را بـه پايان
رساندم و مدرک علمى خودم را در نيل بدرجه
اجتهاد و
از فـريد عصـرش سيـد محمـدحسيـن آل
کاشـف الغطاء رئيس حوزه نجف اشرف حاصل
نمودم » .
نويسنده
: اينهـم اقرار
ضمنى ديگرى از دکتر مجتهد
نما کـه بيخبـرى او را از قوانيـن
حـوزه و فرهنگ آن ثابـت
ميکند ، اين بيچاره فکر ميکرده
،حوزه هم مثل دانشگاه
است که بعد از فارغ شدن از تحصيل حتما
مدرکى براى
محصل داده ميشود و چون در حوزه فراغ
تحصيل پس از
نيل به اجتهاد است پس حتما مدرک هـم اجـازه
اجتهاد
است ، در حاليکه مدرک گرفتن يا براى
مـدرک تحصيلى
درس خواندن هـدف نيست ،
و چـه بسيارند
مجتهدان
عالى مقدارى که از هيچ مجتهدى
اجازه اجتهاد ندارند .
البته
گاهى هم کسانى اجازه اجتهاد در يافت
کـرده و ميکنند ،ولى در صورت ادعا فرد
مدعى بايـد اجازه اش
را ارائه کند تا ديگران او را تصديق کنند
، و دکتر ادعايش
اينست اما دليلى وجود ندارد که اين
ادعا را اثبات کند .
*****
دکتر
: «
اينک بطـور جدى در اين موضوع شروع
به
انديشيدن کردم که
چگونه ما امور شريعت را ميخوانيـم
تا اينکـه توسط آن خـدا را بپرستيم ، اما
در همين کتابها
نصوص صـريح و آشکارى وجــود دارد که
کفـر بـه خـدا را
ثابت ميکند ؟! » .
نويسنده
: دکتر آنچه را که فکر کرده ميتوانـد از آن
بر
ضد مـذهب اهلبيت عليهم السلام استفاده
کنـد در اين
کتـاب آورده است و ان شاء الله خواننـدگان
عزيز متـوجه
خواهند شد ، که يا
آن نصـوص و روايـات از نظـر سندى ضعيف
و غيـر قابـل اعتماد هستنـد و يا اصلا در
کتابهاى
شيعه وجود ندارند و از جعليات دکتر
ميباشند و يا اينکـه
توسط دکتر دستکارى و تحريف شده انـد ، و
يا بـا آوردن
نيم روايت و نياوردن نيم ديگر
آن و يا غلط معنى کردن و
کارهاى از اين قبيل ميخواسته است
که مذهب اهلبيت
عليهم السلام را خدشه نموده و پيروان
اين مذهب را از
مذهب شان روى گـردان کند ، اما غافل از
آنکه خـداونـد متعال
در کمين خائنان و ستمگران است
مدعى خواست که از بيخ کند ريشه ما
دست غيب آمـد و بـر سينـه نامحـرم زد
*****
دکتر : «
آرى بخدا سوگند گيجم نميدانم ما چـه
مى
خوانيم ؟ آيا
واقعا ممکن است مذهب اهل بيت عليهم
السلام همين باشد ؟
اين قضيه انسان را دچار تناقض و
سردرگمى ميکند ، چگونه ممکن است که از
يک سو
خدا پرستيده شود و در عين حال تکذيب
گردد ؟! چگونه
ممکن است که هم از پيامبر صلى الله
عليه وآله وسلم
پيروى شود و هم به ايشان طعن وارد
گردد ؟!
چگونـه
ممکن است که شخصى از اهل بيت پيروى
کند ،با آنها
محبت داشتـه باشد و مذهب شان را تـدريس
کنــد در
حاليکه او آنان را دشنام مى دهد
و به آنها
توهين مى
کند ؟ ! » .
نويسنده
: در اينکه
اقرار کـرده است گيـج است ما
هرگز شک نخواهيم کرد ،زيرا اقرار هر
عاقلى بر خودش
نافذ است و آنچه را که شخص گيج بنـويسـد
از اعتبار و
ارزش ساقط است و ان
شاءالله خوانندگان عزيز متوجه
خواهند شد که تناقض در کجاست ، و کى کفر
ميگويد وکى مشرک است
، چناچه ثابت
خواهـد شـد کــه در مذهب اهـلبيت عليهم
السلام هيچگونـه تناقضى وجود ندارد ،
و حتى يک مورد هـم طعـن يا
توهيـن نسبت به پيامبر وائمـه صلوات
الله و سلامه عليهم اجمعين
ديـده نميشود ،بلکه ثابـت خواهـد شد
که چه کسانى توهين کرده انـد و طعن وارد
نموده اند ، پس تا
آخر کتـاب با ما باشيد تا حقيقت براى
شما آشکار گردد .
*****
دکتر:«خدايا
رحمت و لطف ترا ميخواهم اگر با رحمت
خودت مرا در نيابى حتماً از گمراهان
وبلکه از زيان کاران
خواهم بود ، مجدداً برميگردم و از خـودم
مى پرسم کـه
موضع ايـن همـه علماى بـزرگ و رهبـران
گذشتـه ما در
اين باره چه بوده است ؟ آيا چيزى که
من الآن دارم مى
بينم آنها نمى ديدنـد ،
آنچـه من اکنـون خوانـده ام آنها
نمى خوانده اند ؟! .
آرى نه
تنها نخوانده اند بلکه آنچـه کـه بسيار
دردناک
و تأسف آور است اينکه بسيارى از
اين کتاب ها نوشتـه
خود آنهاست اين چيزى بود که مرا
خيلى رنج ميداد من
به شخصى احتياج داشتم که با او درد دل
کنـم و غـم و
پريشانى خودم را به او باز گويم » .
نويسنده
:موضع علما و رهبران گذشته شيعه موضع
علما و رهبران موجود شيعـه است و هيـچ
فرقى از اين
لحاظ وجود ندارد ،
بلکـه اين دکتر مجتهـد نما و ياران او
هستند که نتوانسته انـد پويائى و
جاذبه مکتب اهلبيت
عليهم السلام را تحمل کنند ،
و لـذا بـه فکر توطـئـه بـر آمـده و با
دروغ و تزوير خواستـه اند به اين مذهب
لطمه وارد نمايند.
خصوصا بعد
از پيروزى انقلاب اسلامى در ايران
و بــه
رهبرى حضرت آية الله العظمى امام
خمينى قدس سره
که باعث شـد تمـام جهان و خصـوصا مسلمانان
مذهب
تشيع را يک مذهب بيدار و آگاه بشناسند
که ميتواند در
عصر حاضر جامعـه را بـه تحرک وادارد و
حکومت تشکيل
دهــد و در سر تا سر جهـان بـراى خـودش
طــرفـدارن و
هواداران بيشمارى داشته باشد ، دشمنان
مذهب اهل
بيت عليهم السلام به اين فکر افتادند
که هر طور شـده
بايد اين مذهب وپيروان آنرا يک
جورى بد نام کننـد ، لذا
طى اين چند سال کارهاى متعددى
انجام دادند و کتـاب هاى مختلفى نوشتند
از جمله کتابهاى نوشته شـده و
نشر شده کتاب ( وجاء دور
المجوس) " دوران آتش پرستها
دوباره آمد " و کتاب ( لله
ثم للتاريخ ) است .
البته براى
کتابهاى نوشته شده جواب هاى متعددى
که همه مبتنى بر قواعد علميست داده شده
است .
کتاب مورد نقد
هم که در فارسى بـه نام ( اهـل بيت
از خود دفاع ميکنند ) چنانکه خوانندگان
عزيز توجه دارند
ترجمه کتاب ( لله ثم
للتاريخ ) است ، که مؤلف آن با دروغ و
جوسازى خواسته خودش و يارانش را به مقصد
شومى
که دارند نزديک سازند .
ما در اين جوابيه باطن خبيث و
حقيقت کثيف او را بحول
و قوه خداوند متعال آشکار خواهيم ساخت ،
و با جوابها
و ردود علمى و احياناً نقضى نقشه
هاى اين جاهلان و
دشمنان ددمنش را نقش بر آب خواهيم کرد .
دکتر : « {آغاز
تحقيق} سرانجام طرح جالبى بذهنـم
رسيد ، و آن اينکه آنچـه خوانـده ام
مجــدداً آن را با ديـد
محققانـه باز خوانى کنـم بنا بر اين همه
مصادر معتبر را
خواندم نصوص و مسائل زيادى توجه مرا جلب
مى کـرد
کـه احساس مى کـردم بايـد چيـزى در
پاى آن بنـويسم
شروع به ياد داشت و حاشيه نويسى
نمـودم ،هنگامى
که مطالعه مصادرمعتبر را تمام کردم ديدم
ياد داشتهاى
فروانى در کتابخانه ام انباشتـه شده است
،آنها را جمع
و جـور کـردم و در جـايى نگهـدارى
نمـودم بـه اميـد آنکه
شايـد خـداونـد شرايطى فـراهـم کنـد
کـه بتـوان از آنـها
استفاده کرد » .
نويسنده
:کسى که مدعيست کتابش را در سن 80
سالگـى نوشتـه است و حـد اقل پنجاه سال است
کـه
مجتهد است و قبل از مجتهد شدن در رابطـه با
مـذهب و کتابهاى آن و نصـوص و مسائـل آن شک
داشته است
چطور همه شکيات او به يک کتابچه صـد و
چنـد صفحـه
جمع آورى شده است ، و روى چه حسابها در آن
کتابها
و منابع فقط روايات ضعيف را ديـده است
و هرگـز روايات
و احاديث صحيح را نديده است و چگونه
شـرح و توضيح
هاى علماى شيعه را که در شروح مختلف ،
اکثر روايات
را شرح وتوضيح داده اند مراجعه نکرده است .
آيا
نتيجه تحقيقات شصت ساله يک مجتهد 75
يا 90
يـا 205 سالـه تحويـل دادن مشتى دروغ و
تهـمت است
که با تمسک به چند روايت ضعيف کامل شده
است ؟ .
*****
دکتر : «
روابـط مـن کما کان با همـه علما و
مـراجـع
دينـى حسنــه بــود و
با ايـن
اميـد با آنـان
نشست و
برخواست مى کـردم کـه بـه نتيجـه برسـم
تا اگـر روزى تصميم دشوارى گرفتم به
من کمک کنند مسائل بسيار
شده بـود ، تا اينکـه بالاخره صـد در صد
قانـع شـدم کـه
تصميم دشوار خودم را بگيرم ، اما فقـط در
انتظار فرصت
مناسبى بودم » .
نويسنده
:اينکه روابط او با علما و مراجع حسنه بوده
مهم نيست بلکه مهم آنست که آيا دکتـر با
آنان بحث و
مناظره داشته است يا خيـر ؟ او در اين
زمينه ،اشاره يا
تصريحى ندارد ، چون اگر مى نوشت با
فلان مرجع چــه
گفتم و او چه گفت دروغگوئى اش بيشتـر
براى ديگـران
آشکار ميگشت .
*****
دکتر :« {همفکران}
دوست عزيزم علامه سيد دکتر
موسى موسوى را نمونه بسيار جالبى
مى ديدم کـه از
پذيـرش انحرافى که در مـذهب شيعـه
بـوجود آمـده بود خـود دارى نمـود و علناً
مخالفت خـودش را اعلان کـرد و
تلاش هاى کـه ايشان براى تصحيح
ايـن انحرافات انجام داد بسيار قابل
تحسين است .
چندى
بعـد کتاب ( تطور الفکر الشيعى ) "
رشـد انديشـه تشيع " از بـرادر
عزيـز مان انديشمنـد تـوانا سيـد
احمـد
کاتب به بازار آمـد ، پس از مطالعـه آن
دريافتم کـه اينک
فرصت آن فـرا رسيـده است ،
کـه حـق را ظاهـر کنـم و برادران و
خواهران فريب خورده ام را آگاه نمايم....
» .
نويسنده :
جاى بسى تعجب است که مجتهدى 85
يا 205 ساله دوشخص مذکـور را رهبـر و رهنما و
الگوى
خود معرفى کنـد ،
در حاليکه فقيه بايد تابع رأى
و نظر
خودش باشد نه اينکه ديگران او را بهر طرف
که دوسـت
داشتند سوق دهند .
وانگهى
آنچه را سيد موسى موسوى و احمـد کاتب
نوشته اند ، بطلانش بر همگان واضـح است و
جـوابهاى
مختلفى در رد آنان نوشته شده است ، مخصوصا
احمد
کاتب که اعتقادش در رابطـه با حضرت مهـدى
عجل الله
فرجه الشريف ،مخالف با اجماع تمام امت
اسلام است
زيرا او ميگويـد نه حضرت مهــدى
متولد شده است و نه
بعداً متولد خواهد شد .
*****
دکتر : «
اسلوب من در طرح اندوخته هايم با اسلوب
آقايان "موسوى
و کاتب " اندکى
متفـاوت است شايـد
علتش روش متفاوتى باشـد کـه هـر يک از ما
در هنگام
تحقيق و مطالعه در پيش گرفته است » .
نويسنده
: در اينکه روش
دکتر با نامبردگان متفاوت
است بحثى نيست ،زيرا آندو نفر شناخته
شده هستند
و همه مى داننـد کـه آنـدو قبلاً شيعـه
بودنـد و منحـرف شدند ، حالا يا بخاطر
مطامع دنيا يا بخاطر شبهاتى کـه در
ذهن آنها پيداشده بود .
اما دکتر
ماهيتش شناخته شـده نيست
، قوانين و
قواعد حوزه را هم نميداند ،شيخ و سيد
را هم نميتوانـد
تمييز دهد و به همين لحاظ جزم پيدا
ميشود کـه او قبلا
به هيچ عنوان شيعه نبوده است .
*****
دکتــر
: «
ايـن را هم عرض کنم که شرايط
زندگى
دوستان مذکور نيز با شرايط من تفاوت
کلى دارد چونکه
هردوى آنان موفق شده انـد منطقـه را تـرک
گوينـد و در
يکى از کشـور هـاى غربى زنـدگى
کننـد و کارشان را از
آنجا آغاز نمايند ولى بنده هنوز در داخل
عراق و در خـود
نجف اشرف بسـر مى بـرم و طبعـاً
امکاناتى کـه مـن در اختيار دارم با
امکانات آنان همخوانى ندارد ،
خيلى فکر
کردم که چه بايد کرد؟آيا من راه هجرت را
در پيش گيرم
يا اينکه همينجا بمانم ؟ سر انجام
تصميم گرفتم کـه بـا
توکل به خدا از کشورم بيرون نروم و
همينجا کار کنم».
نويسنده
: اينکه فعلاً دکتر در داخل عراق است فقط
يک ادعا بيشتر نيست زيرا
دليلى براى اثبات وجودنـدارد
در ضمن اگر او اهـل سنت را حـق و اهل تشيع را
باطل
ميدانست بر او لازم بود که مهاجرت کند و بـا
بيان کامل
اسم ونسب خويش جهاد بزرگى نموده و
مسلمانان را
با زبان و قلم خود ارشاد ميکرد ، با توجه به
اين نکته که
در مذهب اهل تسنن تقيه بدعت است ،چگونـه حق
را
کتمان نموده و در زاويه عزلت به زندگى
پـر از ذلت خـود
ادامه ميدهد .
وانگهى
ماندن او در نجف اشرف اثرى ندارد زيرا
خـود
او را مردم نمى شناسد و کتابش هم با نام
مستعار بـه
چاپ ميرسد ، پس چه کسى قبول خواهد کـرد ،
چنين
شخصى در نجف اشرف وجود دارد .
*****
دکتر : «
{خوشخبري} مضافا
اين را هم بدانيـد کـه
عده زيادى از اقشار مختلف مردم ما به
خصوص در ميان
روشنفـکران و دانشـگاهيـان
و حتى بعضـى از
علمـا و طلبه به علت آنچه که بر خلاف واقعيت
مى بينند و مى
شنوند و در کتابها مى خواننـد و بـر آن سکوت
مى کنند
وجدان شان شديدا ناراحت است
، و هر کـدام
آنان در انتظار فرصت مناسبى بسر مى برند
، کمـا اينکـه عـده زيـادى از آنان
سـرگـرم مطالعـه و تحقيـق هستنـد
، از
خداوند بزرگ مسئلت دارم که اين کتاب مـرا
وسيلـه اى
قرار دهد که آنان بتوانند از آن استفاده کنند
و بر اساس
تحقيق و استدلال راه خودشان را انتخاب کنند
، زيرا که
عمر کوتـاه است و کسيکه حـق را بشناسد و از
پزيرش
آن سر بـاز زنـد ، حجت
بر او تمـام شــده است و ديگـر
عذرى ندارد » .
نويسنـده
: اولاً اگر
قضيه ايـن چنين است که دکتـر
ميگويد پس چرا خودش را مخفى ميکند
وبا نام مستعار
کتاب مى نويسد ، چنانچه
ايـن همه مردم اعم از طلبه
و دانشجو و ديگر اقشار با او هم فکر و هم
نظر هستند
آيا سزاوار نيست که خـود را ظاهـر کنـد و
بر تعـداد حق
جويان بيشتر از پيش بيافزايد ؟ .
ثانيا
درقسمت دعائى که نموده و از خدا خواسته که
کتاب او را وسيله استفاده قرار دهد ،
بايد بگوئيم : ايـن
دعا مستجاب شد اما نه آنطور که دکتر
ميخواست بلکه
آنطور که خدا مى خواست و بقـول معـروف
" عـدو شود سبب خير گر خدا خواهد "
زيـرا بسيارى از خـواننـدگان
کتاب دکتر پس از آنکه متوجـه دروغ هـا و
تزويـر هـاى او
شدند ايمانشان به مذهب حقـه اهلبيت
عليهم السلام
محکم تر شد و در اثر تحقيق و مطالعه
کژيهاى مذاهـب
مختلف ديگر برايشان بيشتر روشن تر
گرديد .
*****
دکتر
: «
اين خوشخبرى را هـم بـه سمع
مبارکتان
برسانم که عده از مراجع و اساتذه محترمى
کـه بـا آنان
رابطه نزديک ترى دارم بحمد الله دعوتم
را پذيرفته اند و
حقايقى که من به آنها دست يافته ام از
ديـد و مطالعـه
آنها نيز گذشتـه است و مـدتى است کـه
آنان مشغـول
دعوت و روشنگرى هستند ....... » .
نويسنده
: عدئى از مراجع و اساتذه دعوت ايشان را
پذيرفته اند اما هيچ کدام وجود خارجى
ندارند و خود آقا
هم با داشتـن ايـن همـه مريـد و پيـرو
که حتى مراجع و
اساتذه نيز در بين آنان هستند ، هنوز هم
در سيـه چال
ضلالت و بـدبختى خـودش را مخفى نمـوده
است .
اگر قضيه
چنان بود که دکتر ميگويد پس بايد در
عراق
ديگر شيعه باقى نمى ماند !! .
*****
دکتر : « {پيش
بيني} با اينکه ميـدانم کـه
ايـن کتاب
غوغاى فروانى بپـا خواهـد کـرد و
اتهامـات بسيـارى بـه
سوى من سرا زير خواهد شد اما بنده همـه
اينهـا را در
نظر گرفته ام و هيچ باکى ندارم
طبيعى است کـه نوکـر
اسرائيل و آمريکا معرفى شوم و اين
که دين و و جدانـم
را به مبلغ اندکى از دنيا فروختـه ام ،
ايـن چيـزى تعجب آورى نيست ،
قبلا بـه دوستمـان علامـه دکتـر مـوسى
موسوى نيز چنين اتهاماتى وارد
کرده اند ....... » .
نويسنده
: اولا دکتر از کجا مى فهميد که در رابطه
با
او چه ميگويند و چه اتهاماتى وارد
ميکنند ،آيا علم غيب را منحصر به خدا
نميداند ؟ .
ثانيا کتابى
که سر تا پايش دروغ و بهتـان است بايـد
سر و صدا و غوغا
ايجاد کند
ثالثا ما
دليل در مقابل دليل اقامه مى کنيم
و با دليل گفته هاى خصم را باطل مى
سازيم ، اينکه او چه کـاره است و از کجا
ارتزاق ميشود مربوط ما نيست .
رابعا
کسى که در خفا بسر مى برد و با نام مستعار
به ميدان آمده است از تهمت ها و سرو صداها
چرا بايد
ترس و هراس داشته باشد ؟ .
خامسا نـه
موسى موسـوى را و
نـه احمـد کاتـب را کسى جز به جهل و
نادانى به چيز ديگرى متهـم نکـرده
است .
*****
دکتر : «{مسير
اصلاح طلبان} شايد هم اينک در پى
قتـل بنـده باشند همچنانکـه
کسان ديگـرى را کـه قبـلاً زبان به حـق
گشودنـد کشتـه انـد ،
يکى ازچهره هاى
بسيار مهـم و معـروفى کـه بـه قتـل
رسانـده انـد فرزنـد رشيـد امـام راحـل
آيـة الله العظـمى سيـد ابـو
الحسن
موسوى اصفهانى (پدر دوست مذکور مان دکتر
موسى
موسوي) بود آية الله بزرگ به راستى
کـه او نـور چشـم
همه علماى شيعه بالاتفاق بود ، با اين
وجـود هنگامى
که تصميم گرفت مـذهب شيعـه را اصلاح و
خرافات را از
دامن تشيع بزدايد ،
تحملش نکـردنـد و بـراى آنکه او را از
برنامه اصلاحيش باز دارند
، فرزنـد
عـزيـزش را ماننـد
گوسفندى در داخل محراب سر بريدند .
کما
اينکه پيش از آن " احمـد کسروى "
را کـه او نيـز بيزارى خودش را از
انحراف و کجـروى اعلان کـرده بـود و در
پى تصحيح مذهب تشيع برآمده بود ،
کشتنـد و تکـه
تکه کـردنـد ، (
آية الله بزرگ سيد ابو الفضـل برقعـى
را
سر نماز تير کردند و چنانکه خود ايشان
ميفرمود (600)
نفر از روحانيون تومارى امضا کـردنـد
کـه بر قعـى يهودى
است و نيـز دکتـر
على مظفـريان شيـرازى استـاد رضـا
زنگنه اصفهانى ) و
کسان ديگـرى کـه بـه سـر نـوشت
مشابهى گرفتار شـده انـد تعـداد شان کـم
نيست هـر
کس که از پذيرش خرافات و عقائد باطلى که
به مذهب
رخنه کرده است سرباز زده حتى الامکان
تصفيـه شـده
است ،
بنـده هم بعيد نميدانم که قربانى
چنين توطئه کور و تعصب آميزى شوم » .
نويسنده
: کسى که خودش را
معرفى نمى کنـد و اسـم مستعـار بر
خـودشميگذارد ترس از کشتـه شدن
براى او معنايى ندارد ،چون نه او را
کسى مى شناسـد و نه از آدرس او خبر دارد
تا اقدام به قتل او کند .
مگر
شيعيان تا حالا چند بار اقدام بـه قتـل
موسوى و
احمد کاتب نموده اند که دکتر اين چنين
ترسيده است؟
آيا آنها محافظانى دارند ؟ .
شيعه در
طول تاريخ با استدلال دشمنـان خـود را بـه
شکست محکوم نموده است .
کشت و کشتار و
تکفير و آزار کـار وهابيـان است کـه
هرکس به مدينه و مکه مشرف شـده باشـد
ميدانـد که
چگونه آنان بر مردم زور ميگويند و با
قلدرى مى خواهنـد راه غلط خود شان را بر
ديگران بقبولانند .
کما اينکه
کشتار هزاران نفر شيعه در افغانستان چه
به امر عبدالرحمن خان و چه به دستور طالبان و
حاميان
آنان خود دليل بزرگى بر شناسائى
قاتلان و آدم کشـان
است و صفحات تاريخ نيز گواه ماست .
حملات
هرساله دشمنان شيعـه در شهرهاى
کويتـه
و پاراچنار و ديگر مناطق شيعيه
نشين پاکستان که هـر
محرم ده ها کشته و مجروح بجاى ميگـذارد و
حتى ايـن
حملات در داخل مساجد و امکنه مقدسه صورت
ميگيرد
خود شاهد زنده ديگرى بر مدعاى ما است .
آنچه راجع
به آية الله العظمى اصفهانى قـدس
سـره
نوشته است کامـلا بى پايـه و بى اساس
است و هيـچ
دليل و مدرکى ندارد
.
بلکه مـا
بارهـا قضيـه قتـل پسـرايشان را از زبان
والد مرحـوم مـان حضـرت آيـة الله
العظمى ميـر علـى احمـد حجت قدس سره
، رهبـر فقيد شيعيان افغانستـان
کـه خود از شاگردان مرحوم آية الله
اصفهانى بود و در موقـع قتل پسر ايشـان
در نجـف اشـرف مشغول تحصيـل بـود
شنيده ايم و مطلب فقط جنبه پولى و
مالى داشت نــه
چيز ديگر .
در رابطه
با احمد کسروى بايد گفت که او ميخواست
اصل اسلام را از بين ببرد زيرا عقايد
مارکسيستـى او را
جزب احزاب کمونيستى نموده بود و
توهين هاى صريـح
او به اسلام و آتش زدن کتاب مفاتيح الجنان
سبب قتـل
او گرديد .
قضيه
برقعى و دکتر على مظفريان و غيره
از اسـاس
غلط و دروغ و جعلى است به همين لحـاظ
دکتـر از ايـن
اسمها بى خبر بود و گرنه خودش در متن کتاب
آنرا مى
نوشت و نوبت به مترجم نميرسيد تا آنرا
اضافه کند .
*****
دکتر : « {آمادگي}
البته بنده هيچ واهمـه اى نـدارم
بـراى مـن هميـن افتخـار کافـى است
کـه بـرادران و
خواهرانم را نصيحت کنم و راه حـق و حقيقت
را بـه آنان
نشان دهم و ديگر هيچ آرزوى ندارم
، بنـده اگر
مطامع
دنيا را در نظر ميداشتم
صيغـه و خمس برايم کافى بود
همچنانکه آقايان ديگر از همين راه
توانسته اند سرمايـه
هاى هنگفتى جمع کنند وماشين هاى
آخرين سيستم سوار شوند
، اما بنـده
بحمـد الله پس از اينکـه حـق را
شناختم نخواستـم
جيـب مـردم را بيشتـر خالى کنم و
اينک بخور نميرى براى خودم و
خانواده ام از راه حلال و
پيشه شريف تجارت بدست مى آورم » .
نويسنده
: کسى که خود را معرفى نميکند از چـه و
چرا واهمه داشته باشد .
آدمى که سنش
به نود رسيده است متعه براى چـه
اثرى خواهد داشت .
*****
دکتر
: «
بنـده سعى کـردم
در ايـن کتـاب مطالـب مشخصى را
عنـوان کنـم تا بـرادران و خواهرانـم
بتواننـد
حقيقت را آنگونه کـه هست دريابنـد
و براى
هيـچ کس
اشکالى و ابهامى باقى نماند،و ان
شاءالله تصميم دارم
کتاب هاى ديگرى نيز در زمينـه
هاى مختـلف بـه رشتـه تأليف در آورم تا
اينکه همه مسلمين حقايق را
دريابند و
هرکس آگاهانه راه خودش را انتخاب کند » .
نويسنده
: اولاً ان شاءالله خوانندگان محتـرم
ماهيـت و حقيقت کتاب مورد نقد را درک
خواهند کـرد و دروغ ها
و تهمت هاى دکتر را که بر مذهب اهل بيت
وارد نمـوده
است متوجه خواهند شد .
ثانيا
کتابى که نتيجه پنجـاه سال تلاش باشـد و
ايـن
چنين سخيف و بى پايه از آب در
بيايد ، حال کتب بعدى
هم معلـوم است ،
از طـرف ديگر مگر کتاب ها و متـون
حديثى و تفسيرى و تاريخى
شيعه موجود نيست ؟
يا
تنهـا در اختيـار دکتر است
تا بـخواهد حقايقى را آشکار
سازد،اگر آشکار کردن حقايق از راه دروغ و
تهمت است
پس آن حقيقت مال خود دکتر و يارانش باشد .
*****
دکتر
: «
{اميد واري} مطمئنم
که ايـن کتاب من از سـوى طالبـان حـق و
عاشقـان حقيقت کـه تعداد شان
بحمد الله بسيار است بـه گرمى استقبـال
خواهـد شـد
روى سخن مـا نيـز
بيشتـر بـا هميـن عـده است
و امـا آقايانى که زندگى مرفه و
......... » .
نويسنده
: اما اينکه آيا کسى از کتاب دکتـر
استقبال
کرده است يا خير قضاوت را بدست
خوانندگان عزيز مى
سپاريم و لاف گزافها در ميدانهاى
علمى اجـازه دخالـت
ندارد و از ارزش واعتبار ساقط است .
واما
اينکه علما ومراجع عظام را آنچنان مورد
تمسخر
و استهزاء قرار داده است دليل بر بى
تجربگى و جوانى
و نه پختگى است و جاى تعجب است کـه دکتر
خـود را
75 و 85 و حتى 205 ساله معـرفى مى کند و
بعدچون
نوجوانى نه پخته براى امور خيالى و
ذهنى خود جشـن
پيش از رسيدن به مطلوب مى گيرد ! .
به
همين لحاظ ما نه تمام آنچـه را که در بخش
گفته
نقل کرديم و نه خود را ملزم به جـواب دادن
آن ميدانيـم
زيـرا کـه ما تابـع استدلال منطقى و
دليل هستيم ،
اما
چرنديـات و
حـرفهـاى بى معنى
و بى دليل نـاشى
از
عقـده هاى حقـارت و مسائـل روانى است
و جـواب آن
فقط دعا براى هدايت گوينده و
نويسنده آنست و بس .
|
|
